The elderly population in America i

The elderly population in America is expected to more than double over the next half century. Consequently, the corresponding growth of the culturally Deaf1 elderly population becomes important to examine. Because this population is a subgroup of both the hearingelderly and culturally Deaf populations, the expectation is that mental heath professionals working with Deaf elderly clients will have specific concerns and will behave in ways that are specific to this population. Little is known, however, about the issues that challenge mental health professionals working with elderly Deaf clients. This study surveyed mental health professionals serving elderly Deaf clients with respect to experiences and behaviors that have ethical implications. These mental health professionals were asked to respond to a questionnaire that inquired about the prominence and frequency of ethical problems or common ethical issues related to serving an elderly Deaf population. The responses to this survey were compared to those of other mental health professionals from a previous study that examined the same issues with the hearing elderly population.
1“The use of Deaf for culturally Deaf and deaf for audiologically deaf is now standard in the field of deafness” (Glickman, 2003). “The capitalization of the word ‘Deaf’ is often used to denote an identification of an individual with the Deaf community. This implies a linguistic and cultural understanding, and comfort in being identified as Deaf” (Paul, 1993). “The use of the term Deaf in this context carries no stigma of impairment and allows for sociocultural discussion” (Reagan, 1990).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีประชากรผู้สูงอายุในอเมริกาคาดว่าจะมากกว่าคู่เหนือถัดไปครึ่งศตวรรษ ดังนั้น การเติบโตที่สอดคล้องกันของการวัฒนธรรม Deaf1 ประชากรสูงอายุเป็นสำคัญการตรวจสอบ เนื่องจากประชากรนี้เป็นกลุ่มย่อยของ hearingelderly และประชากรวัฒนธรรมคนหูหนวก คาดหวังได้ว่า ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตที่ทำงานกับลูกค้าผู้สูงอายุหูหนวกจะมีความกังวลเฉพาะ และจะทำงานในรูปแบบที่เฉพาะสำหรับกลุ่มประชากรนี้ น้อยเรียกว่า อย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับปัญหาที่ท้าทายผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตที่ทำงานกับผู้สูงอายุหูหนวกลูกค้า การศึกษานี้ได้รับการสำรวจทางด้านสุขภาพให้บริการผู้สูงอายุหูหนวกลูกค้าเกี่ยวกับประสบการณ์และพฤติกรรมที่มีจริยธรรมผลกระทบ ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตเหล่านี้ถูกถามตอบแบบสอบถามที่ถามไถ่ถึงความโดดเด่นและความถี่ของปัญหาจริยธรรมหรือปัญหาทางจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการผู้สูงอายุเป็นประชากรคนหูหนวก การตอบแบบสำรวจนี้ได้เมื่อเทียบกับบรรดาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตอื่น ๆ จากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ตรวจสอบปัญหาเดียวกันกับประชากรผู้สูงอายุฟัง1" ใช้หูหนวกสำหรับวัฒนธรรมคนหูหนวก และคนหูหนวกสำหรับคนหูหนวก audiologically เป็นมาตรฐานในด้านการหูหนวก" (Glickman, 2003) "ตัวพิมพ์ใหญ่ของคำว่า 'คนหูหนวก' มักจะใช้แทนรหัสของคนในชุมชนคนหูหนวก หมายถึงมีความเข้าใจทางภาษา และวัฒนธรรม และความสะดวกสบายในการระบุว่าเป็นคนหูหนวก" (พอล 1993) "การใช้คำว่าคนหูหนวกในบริบทนี้ดำเนินไม่มีตราบาปจากการด้อยค่า และช่วยให้การสนทนา sociocultural" (เรแกน 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชากรผู้สูงอายุในอเมริกาที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวในช่วงครึ่งศตวรรษต่อไป ดังนั้นการเจริญเติบโตที่สอดคล้องกันของประชากรผู้สูงอายุ Deaf1 วัฒนธรรมกลายเป็นสิ่งสำคัญในการตรวจสอบ เพราะประชากรกลุ่มนี้เป็นกลุ่มย่อยของประชากรทั้ง hearingelderly และหูหนวกวัฒนธรรมคาดหวังก็คือว่ามืออาชีพ Heath จิตทำงานร่วมกับลูกค้าผู้สูงอายุคนหูหนวกจะมีความกังวลที่เฉพาะเจาะจงและจะทำงานในรูปแบบที่มีเฉพาะในประชากรกลุ่มนี้ ไม่ค่อยมีใครรู้จัก แต่เกี่ยวกับปัญหาที่ท้าทายผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตทำงานร่วมกับลูกค้าผู้สูงอายุคนหูหนวก การศึกษาสำรวจนี้ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตให้บริการลูกค้าคนหูหนวกผู้สูงอายุที่เกี่ยวกับประสบการณ์และพฤติกรรมที่มีจริยธรรม เหล่าผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตถูกถามในการตอบสนองต่อการใช้แบบสอบถามที่ถามเกี่ยวกับความโดดเด่นและความถี่ของปัญหาจริยธรรมหรือประเด็นด้านจริยธรรมทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการผู้สูงอายุของประชากรคนหูหนวก การตอบสนองในการสำรวจครั้งนี้ถูกนำมาเปรียบเทียบกับบรรดาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตอื่น ๆ จากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ตรวจสอบปัญหาเดียวกันกับการได้ยินประชากรผู้สูงอายุ.
1 "การใช้งานของคนหูหนวกสำหรับวัฒนธรรมคนหูหนวกและหูหนวกสำหรับคนหูหนวก audiologically อยู่ในขณะนี้มาตรฐานในด้านการ หูหนวก "(Glickman, 2003) "พิมพ์ใหญ่ของคำว่า 'คนหูหนวก' มักจะใช้เพื่อแสดงบัตรประจำตัวของบุคคลที่มีชุมชนคนหูหนวก นี้หมายถึงภาษาและความเข้าใจทางวัฒนธรรมและความสะดวกสบายในการได้รับการระบุว่าเป็นคนหูหนวก "(พอล, 1993) "การใช้คำว่าคนหูหนวกในบริบทนี้ดำเนินอัปยศของการด้อยค่าและไม่ช่วยให้การสนทนาทางสังคมวัฒนธรรม" (เรแกน, 1990)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชากรผู้สูงอายุในสหรัฐอเมริกาที่คาดว่าจะมากกว่าสองเท่ามากกว่าครึ่งศตวรรษต่อไป ดังนั้นการเจริญเติบโตที่สอดคล้องกันของประชากรผู้สูงอายุวัฒนธรรม deaf1 กลายเป็นสิ่งสำคัญที่จะตรวจสอบ เพราะประชากรนี้มีกลุ่มย่อยของทั้ง hearingelderly และหูหนวกวัฒนธรรมประชากร คาดการณ์ว่า ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตผู้สูงอายุ คนหูหนวกจะทำงานกับลูกค้ามีความกังวลที่เฉพาะเจาะจง และจะประพฤติในทางที่เฉพาะเจาะจงไปยังกลุ่มนี้ด้วย เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับปัญหาที่ท้าทายมืออาชีพด้านสุขภาพจิตผู้สูงอายุคนหูหนวกทำงานกับลูกค้า การศึกษาสํารวจสุขภาพจิตผู้เชี่ยวชาญด้านการให้บริการแก่ลูกค้าด้วยประสบการณ์และหูหนวก ส่วนพฤติกรรมที่มีผลกระทบด้านจริยธรรม เหล่านี้สุขภาพจิตผู้เชี่ยวชาญตอบแบบสอบถามที่ถามเกี่ยวกับความสำคัญและความถี่ของปัญหาทางจริยธรรมหรือจริยธรรมทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับการให้บริการประชาชนคนพิการ ผู้สูงอายุ การตอบสนองต่อการสำรวจครั้งนี้ เมื่อเทียบกับบรรดาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตอื่น ๆจากการศึกษาก่อนหน้าที่ตรวจสอบปัญหาเดียวกันกับการได้ยินผู้สูงอายุประชากร1 " ใช้สำหรับคนหูหนวกและเป็นใบ้หูหนวกวัฒนธรรมสำหรับ audiologically หูหนวกเป็นมาตรฐานในฟิลด์ของหูหนวก " ( กลิกแมน , 2003 ) " ทุนของคำว่า " คน " มักถูกใช้เพื่อแสดงถึงการกำหนดบุคคลกับชุมชนคนหูหนวก นี้แสดงถึงความเข้าใจทางภาษาและวัฒนธรรม และความสะดวกสบายในการระบุเป็นคนหูหนวก " ( พอล , 1993 ) " การใช้คำว่าหูหนวกในบริบทนี้ประกอบ ไม่มีคาวของการอภิปรายและช่วยไทย " ( เรแกน , 1990 )