Chapter 9: The FacilityAfter her sy

Chapter 9: The Facility

After her symbiote had reformed, Natasha grabbed the C4 explosives from the closet that she had noticed earlier. She tucked them into a pocket her symbiote had made for her in the suits leg area.

After that, Natasha, quietly snuck out the back exit to the plane, jumping onto the runway and then crawling along the plane's underbelly to get to get to the top of the plane in order to get a better look at where she needed to go.

When she heard Maria and Jake had moved past the runway and into the fenced-off area of the facility, Natasha activated her symbiote-enhanced vision, in order to locate Androvich.

"New prisoners are typically kept in the holding cells on the second floor," she said to herself, triggering her sight to zoom into the second floor.

Natasha was astonished as heat vision was turned on, allowing her to see just what was going on in the facility.

After searching to no avail, she saw a man who she recognized, sitting alone in one of the cells facing the runway.

Natasha ran as close as she could to the fence without alerting any of the security guards, and then, aiming her web at the building, formed a tight rope that connected the ground below her to the top of the prison. She began crawling up it, slowly and carefully, like the spider whose name she had taken for her own…

***

A door opened, and Jake and Maria slowly walked in with their armed escort. The room they were in was dimly lit and plain, not the main part of the prison but rather a processing area.

Commander Fields turned to Jake. "Agent Thompson, obviously, I hope you understand that the capture of Agent Hill is a very… urgent matter. High level threats to our national security are involved. Director Fury is personal overseeing this prisoner transfer, and he should be calling us sometime soon to talk to us, as well as congratulate you and learn the details of Agent Hill's capture."

Jake gulped. "Well, uh, that sure is exciting."

Fields jostled Maria as he turned her to face him. "As for you… traitor. You know the reputation this facility has. There will be no mercy shown to you."

Maria looked at him, defiant as Jake and Maria sat down in chairs, awaiting the call from Fury…

***

The island the facility was on was considered so secure that guard posts were relatively limited, allowing Natasha to continue to crawl, upwards towards the top of the facility, with little to no interference from intrusive security.

Her line suddenly broke in half, sending Natasha flying and slamming her into the wall of the facility. She started to fall, but immediately swung a web in order to reposition herself. She was now sticking to the side of the building, making her way towards Androvich's cell, only a short distance away…

***

A phone ring.

Fields answered. "Director Fury."

Maria glanced at a nervous Jake, hoping to catch his eye.

"Yes, sir. The prisoner is here, along with her captor. Yes, sir. Thompson, sir. Agent Thompson." A pause. "Huh. Well, yes, sir, that is obvious cause for concern. I will see to it immediately. We will hold the prisoner until this is all sorted out. Thank you, sir."

Fields hung up, and turned to face Jake, arms crossed.

"It appears you have not been truthful with me, MISTER Thompson," Fields said, emphasizing the word "mister" as he wasn't referring to Jake as an agent anymore.

"Director Fury says there is no person in any of our records matching your name or description. So," Fields said, pulling out a gun and pointing it at Jake's head, "I'm only going to ask this once: who the hell are you, and what are you doing with this fugitive?"

***

Natasha looked into the small, barred window into the small cell. She saw the short, balding man she had come across what seemed like forever ago in the busy streets of Washington.

"Androvich!" she whispered.

Androvich turned around in a panic, hoping to locate the source of the voice that had just spoke to him.

"Hello?" he asked, in heavily accented English.

Natasha's symbiote covered face appeared in the window, and Androvich let out a yelp.

Natasha sighed, and the symbiote around her head melted off, revealing her true face.

"I'm here to help you!" she said

"No… is not! Cannot do!" he screamed at her. Natasha hoped it wouldn't get the attention of the guards.

"Please, I need your help! Stand back!"

Androvich looked at her, confused.

"GO. TO. BARS!" Natasha said, pointing. "That way?"

An anxious Androvich made his way as far away from the window as possible as Natasha withdrew the C4 from her leg, planted enough C4 to blow his cell wide open, and dropped the rest of it on the ground below, leaving her leg as tight with the symbiote as it was before.

She scurried down the wall to a safer location, hit the detonation button, and watched as a section of the thick, concrete wall of the prison broke away and came tumbling down, revealing Androvich's cell to the wide, open world…

***

An explosion vibrated throughout the facility.

"What the hell was that?!" Fields barked at his subordinates. Most of his men went outside to try to catch the source of the explosion.

Maria knew now was her time to move. With limited protection and Fields distracted, she got up, ran to him, and proceeded to roundhouse kicked him in the head, knocking him unconscious and his gun on the floor.

"Jake! The gun!" Maria yelled.

Jake grabbed the gun.

"Here!" Maria put her handcuffs on the counter. "Shoot the handcuffs apart!"

"Maria, I don't even know if I'm that good a shot-"

"Do it now!"

Jake took the gun, aimed it at the counter, and fired, covering his eyes in fear that he might have accidentally shot his friend. He opened them to discover Maria freed from her handcuffs, grabbing a larger gun that was hidden behind the counter.

"Come on," she said, cocking the gun. "We can't stand her all day," she said, running outside.

"Yes, ma'am," Jake replied, obediently following after her.

***

Natasha made her way back to Androvich's cell as she was vaguely aware, because of her enhanced sense, of SHEILD agents making their way to the side of the building she was on.

She leapt into the cell to find a panicked Androvich in the fetal position, rocking back and forth.

Natasha offered her hand. "C'mon. I'll take it from here."

Androvich said nothing, and just shook his head.

Natasha sighed, she had enough. "Okay, you big baby, if you're going to be like that," she said, lifting Androvich over her shoulder with him kicking and protesting, "well, we're just gonna have to do things my way."

With that, Natasha and Androvich jumped out the hole in the wall, and Natasha spun a web, allowing them to land gently on the ground.

She saw two figures make their way toward them, and immediately got into a defensive position, assuming they were SHIELD agents. To her relief, she realized they were Jake and Maria, both armed and equally relieved to see her.

"Hey," Natasha said. "Mission accomplished?"

Just then, Fields' men began shooting at them, and Natasha realized it was never going to be that easy.

"Take Androvich to the plane. Run as fast you can! I'll hold these guys off!" Natasha ordered.

Maria put a hand on her friend's shoulder. "Natasha, you need back-up, and we-"

"I'm bulletproof. You're not. Even if I'm not there, you start that plane and take off, even if it means leaving without me, is that clear?"

Maria nodded. She and Jake put a hyperventilating Androvich between them, with one of his arms around each of them, as they ran towards the plane.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 9: การอำนวยความสะดวกหลังจากที่ symbiote ของเธอได้กลับเนื้อกลับตัว นาตาชาคว้าวัตถุระเบิด C4 จากตู้เสื้อผ้าที่เธอพบก่อนหน้านี้ เธอซ่อนตัวไว้ในกระเป๋า symbiote ของเธอได้ทำสำหรับเธอในชุดขาหลังจากนั้น นาตาชา เงียบ ๆ snuck ออกออกกลับไปยังเครื่องบิน กระโดดลงรันเวย์ และตระเวนตาม underbelly ของเครื่องบินได้รับการรับด้านบนของเครื่องบินเพื่อให้ได้ดีกว่าตาที่เธอต้องไปแล้วเมื่อเธอได้ยินมาเรียและเจคได้ย้าย ผ่านรันเวย์ และ ในบริเวณรั้วปิดของสถานที่ นาตาชาเรียกใช้เธอ symbiote เพิ่มวิสัยทัศน์ การค้นหา Androvich"นักโทษใหม่โดยทั่วไปอยู่ในเซลล์ถือบนชั้น 2 เธอกล่าวกับตัวเอง เรียกสายตาของเธอจะขยายเข้าไปชั้น 2นาตาชาได้ประหลาด ตามวิสัยทัศน์ความร้อนเปิด ให้เธอเห็นเพียงสิ่งเกิดขึ้นในสถานที่หลังจากการค้นหาจะไม่มีประโยชน์ เธอเห็นผู้ชายคนที่เธอรู้จัก นั่งคนเดียวในหนึ่งเซลล์ที่หันหน้าไปทางรันเวย์นาตาชาวิ่งปิดเหมือนที่เธอสามารถเป็นรั้วโดยไม่แจ้งเตือนใด ๆ ของยามรักษาความปลอดภัย แล้ว เล็งเว็บของเธอที่อาคาร รูปเชือกแน่นที่พื้นด้านล่างของเธอด้านบนของคุก เธอเริ่มตระเวนขึ้น ช้าลง และระมัด ระวัง เช่นแมงมุมชื่อเธอได้ถ่ายเธอเอง...***ประตูเปิด และเจคและมาเรียช้าเดิน ด้วยพิทักษ์อาวุธของพวกเขา ห้องพักอยู่ในที่สว่าง และ ธรรมดา มีไม่ส่วนหลักของคุกแต่ค่อนข้างตั้งประมวลผลผู้บัญชาการเขตเปิดให้เจค "ทอมป์สันแทน แน่นอน ฉันหวังว่า คุณเข้าใจว่า การจับกุมของเขาแทนมาก...เรื่องเร่งด่วน คุกคามระดับสูงของความเกี่ยวข้องกัน โกรธกรรมการมีการกำกับดูแลการโอนย้ายนักโทษนี้ และเขาควรจะเรียกเราบางครั้งเร็ว ๆ นี้เพื่อพูดคุยกับเรา รวมทั้งแสดงความยินดีคุณ และศึกษารายละเอียดของตัวแทนเขาจับ"เจค gulped "ดี บริการ ที่แน่นอนคือน่าตื่นเต้น"เขต jostled มาเรียเป็นเขาเปิดเธอเจอะเขา "สำหรับคุณ...คนทรยศ คุณรู้ว่าสถานที่นี้มีชื่อเสียง จะมีความเมตตาไม่แสดงให้คุณ"มาเรียมองเขา defiant เป็นเจคและมาเรียประทับนั่งในเก้าอี้ รอเรียกจากโกรธ...***สิ่งอำนวยความสะดวกที่อยู่บนเกาะถูกพิจารณาดังนั้นทางที่โพสต์ยามถูกจำกัดค่อนข้าง ให้นาตาชาต้องเลื้อย ขึ้นไปทางด้านบนของสินเชื่อ สัญญาณรบกวนจากความปลอดภัยรำคาญน้อยด้วยรายการของเธอก็ขาดครึ่ง นาตาชาบิน และ slamming เธอในผนังของสิ่งอำนวยความสะดวกในการส่ง เธอเริ่มตก แต่ swung เว็บเพื่อจัดตำแหน่งตัวเองทันที เธอถูกตอนนี้ผสานกับด้านข้างของอาคาร ทำให้ทางของเธอต่อเซลล์ของ Androvich ไกลออกไป...***แหวนโทรศัพท์ฟิลด์ตอบ "ผู้โกรธ"Glanced มาเรียที่เจคประสาท หวังจับตาของเขา"ใช่ ที่รัก นักโทษอยู่ที่นี่ พร้อมแคปเตอร์ของเธอ ใช่ ที่รัก ทอมป์สัน รัก ตัวแทนทอมป์สัน" หยุดชั่วคราว "ฮะ ดี ใช่ รัก ซึ่งเป็นสาเหตุของปัญหาชัดเจน จะเห็นได้ทันที เราจะเก็บนักโทษจนกว่านี้ทั้งหมดเรียงลำดับออก ขอขอบคุณคุณ ที่รัก"เขตแขวนไว้ และเปิดหน้าเจค แขนข้าม"เหมือนคุณไม่มีความสุจริตใจกับฉัน มิสเตอร์ทอมป์สัน ฟิลด์กล่าว เน้นคำ"mister"ที่เขาไม่ได้อ้างอิงเจคเป็นตัวแทนอีกต่อไป"โกรธกรรมการกล่าวว่า มีบุคคลไม่มีในบันทึกของเราตรงกับชื่อหรือคำอธิบายของคุณ ดังนั้น เขตกล่าวว่า ดึงปืนออก และชี้ไปที่หัวของเจค, "ฉันเท่านั้นจะถามนี่ครั้งเดียว: นรกคุณคือใคร และกำลังทำอะไรกับผู้ต้องหานี้? "***นาตาชามองเป็นหน้าต่างขนาดเล็ก กีดขวางเป็นเซลล์ขนาดเล็ก เธอเห็นคนหัวล้าน สั้นที่เธอได้เจออะไรเหมือนตลอดผ่านมาในถนนวุ่นวายของวอชิงตัน"Androvich " เธอกระซิบAndrovich เปิดรอบในความตกใจ หวังที่จะค้นหาแหล่งที่มาของเสียงที่มีเพียงตรัส"ฮัลโหล" เขาถาม หนักยกเพื่อกำกับเสียงภาษาอังกฤษครอบคลุมของนาตาชา symbiote หน้าปรากฏในหน้าต่าง และ Androvich ให้ออกเป็นแต่ละภาษานาตาชาถอนหายใจ และ symbiote รอบศีรษะของเธอหลอมปิด เปิดเผยใบหน้าของเธอเป็นจริง"ฉันอยู่ที่นี่เพื่อช่วยคุณ" เธอกล่าว"หมายเลข... ไม่ใช่ ไม่ "เขากรีดร้องที่เธอ นาตาชาหวังว่า มันจะไม่ได้รับความสนใจของยาม"กรุณา ฉันต้องการช่วยเหลือของคุณ เขยิบออกไป"Androvich มองเธอ สับสน"ไป ถึง แถบ" นาตาชากล่าว ชี้ "งั้นหรือ"Androvich กังวลการทำทางของเขาอยู่ห่างไกลจากหน้าต่างเป็นไปได้ที่นาตาชาต้องถอน C4 จากขาเธอ ปลูก C4 พอไปเป่าเซลล์ของเขากว้างเปิด และทิ้งส่วนเหลือของมันบนพื้นดินด้านล่าง ออกจากขาของเธอเป็นแน่นกับ symbiote ตามเดิมนาง scurried ลงผนังไปยังตำแหน่งที่ปลอดภัย กดปุ่ม detonation และดูเหมือนยากจนเก็บส่วนของผนังคอนกรีต หนาของคุก และมาราบ เผยให้เห็นเซลล์ของ Androvich สู่โลกกว้าง เปิด...***การกระจาย vibrated ตลอดทั้งสิ่งอำนวยความสะดวกที่"อะไรนรกนะ!" ฟิลด์เห่าที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ส่วนใหญ่คนที่ไปนอกพยายามจับแหล่งที่มาของการกระจายตอนนี้มาเรียรู้เวลาของเธอเพื่อย้าย ป้องกันจำกัดและเขตข้อมูลที่ต้องคอยกังวล เธอมีค่า วิ่งเขา และครอบครัวไปราวนด์เฮาส์เตะเขาในหัว ทุบอสัญและปืนของเขาบนชั้น"เจค ปืน" มาเรีย yelledเจคคว้าปืน"นี่" มาเรียใส่กุญแจมือเธอที่นับ "ยิงกุญแจมือห่างกัน""มาเรีย แม้ทราบว่าถ้าผมเป็นคนที่ดีที่ถ่ายแบบ""ทำเดี๋ยวนี้"เจคเอาปืน มุ่งที่ตัวนับ และ ยิง ครอบคลุมตาในกลัวว่าเขาอาจมีตั้งใจยิงเพื่อนของเขา เขาเปิดให้พบมาเรียรอดจากเธอกุญแจมือ ปืนใหญ่ที่ถูกซ่อนไว้หลังเคาน์เตอร์ที่โลภ"โธ่ เธอกล่าวว่า cocking ปืน "เราไม่สามารถยืนของเธอทุกวัน เธอกล่าว ทำงานนอก"ใช่ ma'am, " เจคตอบกลับ ทรงต่อไปนี้หลังจากเธอ***นาตาชาทำทางของเธอกลับไปยังเซลล์ของ Androvich เพราะคลับทราบ เพราะเธอความรู้สึกขั้นสูง ตัวแทน SHEILD ที่ทำทางของพวกเขาในด้านของเธอในเธอหลุดออกมาในเซลล์ในการค้นหา panicked Androvich ตำแหน่ง fetal โยกไปมานาตาชาให้มือของเธอ "C'mon ฉันจะใช้ได้จากที่นี่"Androvich กล่าวว่า ไม่มีอะไร และเพียงจับศีรษะของเขานาตาชาถอนหายใจ เธอได้เพียงพอ "เค คุณเด็กบิ๊ก ถ้าคุณกำลังเป็นเช่นนั้น เธอกล่าว ว่า ยก Androvich เหนือไหล่ของเธอกับเขาเตะ และประท้วง "ดี เราเพียง จะต้องทำวิธีของฉันสิ่งนั้น"กับ นาตาชาและ Androvich ไปออกหลุมในผนัง และนาตาชาปั่นเว็บ ทำให้ที่ดินเบา ๆ บนพื้นดินเธอเห็นเลขสองให้คนต่อไป และทันทีได้เข้าตำแหน่งป้องกัน สมมติว่า พวกตัวแทนโล่ การบรรเทาทุกข์ของเธอ เธอรู้พวกเจคและมาเรีย อาวุธ และปลดปล่อยเพื่อดูเธออย่างเท่าเทียมกันนาตาชา "hey กล่าวว่า "ภารกิจสำเร็จหรือไม่"เพียงแล้ว คนของเขตข้อมูลเริ่มต้นถ่ายภาพที่พวกเขา และนาตาชารับรู้ก็ไม่เคยไปได้ง่ายที่"ใช้ Androvich ไปยังเครื่องบิน ทำงานเป็นอย่างรวดเร็วที่คุณสามารถ ฉันจะแง่ guys เหล่านี้" นาตาชาสั่งมาเรียวางมือบนไหล่ของเพื่อน "นาตาชา คุณกลับ- และเรา-""ฉัน bulletproof คุณไม่ แม้ว่าฉันไม่ มี คุณเริ่มต้นที่เครื่องบิน และนำออก แม้ว่าหมายความว่า ออก โดยไม่มีฉัน เป็นที่ชัดเจน"มาเรียพยักหน้า เธอและเจคใส่ Androvich hyperventilating ระหว่าง กับแขนของเขารอบ ๆ แต่ละของพวกเขา ตามที่พวกเขาวิ่งไปทางเครื่องบิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 9: สิ่งอำนวยความสะดวกหลังจากคล้ายเธอได้กลับเนื้อกลับตัวนาตาชาคว้าวัตถุระเบิด C4 จากตู้ที่ว่าเธอได้สังเกตเห็นก่อนหน้านี้ เธอซุกไว้ในกระเป๋าคล้ายของเธอได้ทำเพื่อเธอในพื้นที่ขาชุด. หลังจากนั้นนาตาชาอย่างเงียบ ๆ แอบออกทางออกกลับไปยังเครื่องบินกระโดดลงบนรันเวย์แล้วคลานไปตามจุดอ่อนของเครื่องบินที่จะได้รับที่จะได้รับ ด้านบนของเครื่องบินเพื่อที่จะได้ดูดีกว่าที่ที่เธอต้องการที่จะไป. เมื่อเธอได้ยินมาเรียและเจคที่ผ่านมาได้ย้ายรันเวย์และเข้าไปในพื้นที่ไม่พอใจออกจากสิ่งอำนวยความสะดวก, นาตาชาเปิดใช้งานคล้ายวิสัยทัศน์เพิ่มของเธอในการสั่งซื้อ เพื่อหา Androvich. "นักโทษใหม่จะถูกเก็บไว้โดยทั่วไปในเซลล์ถือบนชั้นสอง" เธอกล่าวกับตัวเองเรียกสายตาของเธอที่จะขยายเข้าไปในชั้นที่สอง. นาตาชาก็ต้องประหลาดใจเป็นวิสัยทัศน์ความร้อนได้รับการเปิดปล่อยให้เธอเห็นเพียง สิ่งที่เกิดขึ้นในสถานที่. หลังจากการค้นหาจะไม่มีประโยชน์ที่เธอเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่เธอได้รับการยอมรับ, นั่งอยู่คนเดียวในหนึ่งของเซลล์ที่หันหน้าไปทางรันเวย์. นาตาชาวิ่งใกล้ที่สุดเท่าที่เธอสามารถทำได้เพื่อรั้วโดยไม่ต้องแจ้งใด ๆ ของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย แล้วเล็งเว็บของเธอที่อาคารที่เกิดขึ้นเชือกแน่นที่เชื่อมต่อพื้นดินด้านล่างของเธอไปด้านบนของเรือนจำ เธอเริ่มคลานขึ้นมันอย่างช้าๆและระมัดระวังเช่นแมงมุมที่มีชื่อเธอได้นำมาเป็นของเธอเอง ... *** เปิดประตูและเจคและมาเรียเดินช้าด้วยคุ้มกันติดอาวุธของพวกเขา ห้องที่พวกเขาได้รับในแสงสลัวและธรรมดาไม่ได้เป็นส่วนหลักของคุก แต่พื้นที่การประมวลผล. ผู้บัญชาการทุ่งหันไปเจค "ตัวแทน ธ อมป์สันเห็นได้ชัดว่าผมหวังว่าคุณจะเข้าใจว่าการจับตัวของตัวแทนฮิลล์เป็นเรื่องเร่งด่วนมาก ... . ภัยคุกคามระดับสูงในการรักษาความปลอดภัยแห่งชาติของเรามีส่วนร่วม. ผู้อำนวยการโกรธเป็นเรื่องส่วนตัวกำกับดูแลการโอนนักโทษนี้และเขาควรจะโทรมาหาเราบางครั้งเร็ว ๆ นี้ เพื่อพูดคุยกับเราเช่นเดียวกับการแสดงความยินดีกับคุณและเรียนรู้รายละเอียดของการจับภาพตัวแทนของเขา. " เจค gulped "ดีเอ่อแน่ใจว่าเป็นที่น่าตื่นเต้น". ทุ่งกระแทกมาเรียในขณะที่เขาหันไปเผชิญหน้ากับเขา "ในฐานะที่เป็นสำหรับคุณ ... คนทรยศ. คุณรู้ว่าชื่อเสียงของสถานที่นี้มี. จะไม่มีการแสดงให้เห็นถึงความเมตตาของคุณ." มาเรียมองไปที่เขาท้าทายเป็นเจคและมาเรียนั่งลงในเก้าอี้รอสายจากความโกรธ ... *** สิ่งอำนวยความสะดวกที่เกาะอยู่บนได้รับการพิจารณาเพื่อให้การรักษาความปลอดภัยยามโพสต์ที่มีค่อนข้าง จำกัด ที่ช่วยให้นาตาชาที่จะดำเนินการรวบรวมข้อมูลขึ้นไปทางด้านบนของสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีเล็ก ๆ น้อย ๆ รบกวนจากการรักษาความปลอดภัยไม่ล่วงล้ำ. สายเธอก็ยากจนในช่วงครึ่งปีส่งนาตาชาบิน และเธอกระแทกเข้ากับกำแพงของสถานที่ เธอเริ่มที่จะลดลง แต่ทันทีเหวี่ยงเว็บเพื่อเปลี่ยนตำแหน่งของตัวเอง เธอเป็นคนที่ตอนนี้ติดกับด้านข้างของอาคารทำให้ทางของเธอที่มีต่อเซลล์ Androvich ของเพียงระยะสั้นออกไป ... *** แหวนโทรศัพท์. ทุ่งตอบ "โกรธผู้อำนวยการ." มาเรียเหลือบมองไปที่ประสาทเจคหวังที่จะจับสายตาของเขา. "ใช่ครับนักโทษ. อยู่ที่นี่พร้อมกับจับกุมของเธอ. ใช่ครับ. ธ อมป์สัน, Sir. ตัวแทน ธ อมป์สัน." หยุดการทำงานชั่วคราว "อืมมม. ก็ใช่ครับนั่นคือสาเหตุที่ชัดเจนสำหรับความกังวล. ฉันจะดูไปทันที. เราจะจัดนักโทษจนนี่เป็นสิ่งที่แยกออก. ขอบคุณครับ." ทุ่งแขวนขึ้นและหันหน้าเจค แขนข้าม. "ดูเหมือนว่าคุณยังไม่ได้รับความจริงกับฉันมิสเตอร์ทอมป์สัน" ฟิลด์กล่าวเน้นคำว่า "นาย" ในขณะที่เขาก็ไม่ได้หมายถึงเจคเป็นตัวแทนอีกต่อไป. "ผู้อำนวยการกล่าวว่ามีความโกรธเป็นคนไม่มี . ใด ๆ ของบันทึกของเราตรงกับชื่อหรือคำอธิบายของคุณดังนั้น "ฟิลด์กล่าวว่าดึงออกมาจากปืนและชี้ไปที่หัวของเจค" ฉันก็แค่จะถามครั้งนี้ครั้งเดียวที่นรกที่คุณและสิ่งที่คุณกำลังทำกับ ผู้ลี้ภัยนี้ " *** นาตาชามองเข้าไปในขนาดเล็กหน้าต่างห้ามเข้าไปในเซลล์ขนาดเล็ก เธอเห็นสั้นชายหัวล้านที่เธอได้เจอสิ่งที่ดูเหมือนตลอดที่ผ่านมาในถนนที่วุ่นวายของวอชิงตัน. "Androvich!" เธอกระซิบ. Androvich หันไปรอบ ๆ ในความหวาดกลัวหวังที่จะหาแหล่งที่มาของเสียงที่ได้เพียงแค่พูดกับเขา. "สวัสดีครับ" เขาถามในสำเนียงภาษาอังกฤษอย่างหนัก. คล้ายใบหน้าของนาตาชาปกคลุมปรากฏในหน้าต่างและ Androvich ให้ออกร้องเอ๋ง. นาตาชาถอนหายใจและรอบคล้ายหัวของเธอละลายออกเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอ. "ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยให้คุณ! " เธอบอกว่า"ไม่ ... ไม่ได้! ไม่สามารถทำ!" เขากรีดร้องที่เธอ นาตาชาหวังว่ามันจะไม่ได้รับความสนใจจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย. "โปรดฉันต้องการความช่วยเหลือของคุณยืนกลับมา!" Androvich มองที่เธอสับสน. "GO. ไป. บาร์" นาตาชากล่าวว่าชี้ "วิธีการที่" กังวล Androvich ทำทางของเขาที่ไกลออกไปจากหน้าต่างที่เป็นไปได้ในขณะที่นาตาชาถอนตัวออกจาก C4 ขาของเธอปลูกมากพอที่จะระเบิด C4 มือถือของเขาเปิดกว้างและลดลงส่วนที่เหลือของมันอยู่บนพื้นดินด้านล่างออก ขาของเธอในฐานะแน่นด้วยคล้ายเหมือนเดิมก่อน. เธอ scurried ลงผนังไปยังสถานที่ที่ปลอดภัยกดปุ่มระเบิดและดูเป็นส่วนหนึ่งของความหนาผนังคอนกรีตจากคุกออกไปและมาไม้ลอยลงเผยให้เห็น Androvich ของ เซลล์กว้างโลกเปิด ... *** ระเบิดสั่นสะเทือนทั่วทั้งสิ่งอำนวยความสะดวก. "อะไรคือการที่ ?!" ทุ่งเห่าที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ส่วนใหญ่ของคนของเขาออกไปข้างนอกที่จะพยายามที่จะจับแหล่งที่มาของระเบิด. มาเรียรู้ว่าตอนนี้เป็นเวลาที่เธอจะย้าย ที่มีการป้องกันที่ จำกัด และทุ่งฟุ้งซ่านเธอลุกขึ้นวิ่งไปที่เขาและดำเนินการต่อไปควงเตะเขาอยู่ในหัวของเขาล้มหมดสติและปืนของเขาอยู่บนพื้น. "เจค! ปืน!" มาเรียตะโกน. เจคคว้าปืน. "ที่นี่!" มาเรียใส่กุญแจมือเธอบนเคาน์เตอร์ "ยิงใส่กุญแจมือออกจากกัน!" "มาเรียฉันไม่ได้รู้ว่าถ้าผมว่าดี shot-" "ทำตอนนี้!" เจคเอาปืนเล็งไว้ที่เคาน์เตอร์และยิงครอบคลุมในสายตาของเขา กลัวว่าเขาอาจจะมีตั้งใจยิงเพื่อนของเขา เขาเปิดให้พวกเขาค้นพบมาเรียเป็นอิสระจากกุญแจมือเธอคว้าปืนขนาดใหญ่ที่ซ่อนอยู่หลังเคาน์เตอร์. "Come on," เธอกล่าวง้างปืน "เราไม่สามารถยืนของเธอทุกวัน" เธอกล่าววิ่งออกไปข้างนอก. "ใช่แหม่ม" เจคตอบเชื่อฟังต่อไปนี้หลังจากเธอ. *** นาตาชาเดินกลับไปยังเซลล์ Androvich ของเธอขณะที่เธอได้ตระหนักถึงราง เพราะความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของเธอตัวแทนโล่ทำให้ทางของพวกเขาไปด้านข้างของอาคารที่เธออยู่บน. เธอกระโจนเข้าไปในเซลล์เพื่อหา Androvich ตื่นตระหนกในตำแหน่งของทารกในครรภ์โยกไปมา. นาตาชาที่นำเสนอมือของเธอ "C'mon. ฉันจะเอามันจากที่นี่." Androvich กล่าวว่าไม่มีอะไรและเพียงแค่ส่ายหัว. นาตาชาถอนหายใจเธอมีเพียงพอ "โอเคคุณลูกใหญ่ถ้าคุณกำลังจะเป็นเช่นนั้น" เธอกล่าวว่าการยก Androvich ข้ามไหล่ของเธอกับเขาเตะและการประท้วง "ดีเราจะก็ต้องทำสิ่งที่ทางของฉัน." กับที่ นาตาชาและ Androvich กระโดดออกจากหลุมในผนังและนาตาชาปั่นเว็บช่วยให้พวกเขาไปยังดินแดนเบา ๆ บนพื้นดิน. เธอเห็นสองร่างให้วิธีการของพวกเขาที่มีต่อพวกเขาและได้ทันทีในการป้องกันตำแหน่งสมมติว่าพวกเขาเป็นตัวแทน SHIELD . เพื่อบรรเทาเธอตระหนักว่าพวกเขาเป็นเจคและมาเรียทั้งอาวุธและโล่งใจอย่างเท่าเทียมกันที่จะเห็นเธอ. "เฮ้" นาตาชากล่าวว่า "ภารกิจที่ประสบความสำเร็จ?" เพียงแค่นั้นชายทุ่งเริ่มยิงที่พวกเขาและนาตาชารู้ว่ามันก็ไม่เคยไปได้ง่าย. "พา Androvich เครื่องบิน. เรียกใช้ให้เร็วคุณสามารถ! ฉันจะถือคนเหล่านี้ออก!" นาตาชาได้รับคำสั่ง. มาเรียใส่มือบนไหล่ของเพื่อนของเธอ "นาตาชาที่คุณต้องสำรองและ we-" "ฉันกระสุน. คุณไม่ได้. แม้ว่าฉันไม่ได้มีคุณเริ่มต้นที่เครื่องบินและใช้เวลาปิดถึงแม้ว่ามันจะหมายถึงการออกโดยไม่ต้องฉันคือว่า ล้าง? " มาเรียพยักหน้า เธอและเจคใส่ hyperventilating Androvich ระหว่างพวกเขากับหนึ่งในอ้อมแขนของเขารอบแต่ละของพวกเขาขณะที่พวกเขาวิ่งไปที่เครื่องบิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 9 : สถานที่

หลังจากซิมไบโอตของเธอได้กลับเนื้อกลับตัว , นาตาชาหยิบ C4 ระเบิดตู้ที่เธอได้สังเกตเห็นก่อนหน้านี้ เธอซุกไว้ในกระเป๋าซิมไบโอต ของเธอทำให้เธอในชุดขาพื้นที่

หลังจากนั้น นาตาชา เงียบๆ แอบออกไปกลับเครื่องบินกระโดดรันเวย์แล้วคลานไปตามท้องน้อยของเครื่องบินที่จะได้รับไปด้านบนของเครื่องบินเพื่อจะได้ดูดีกว่าที่ที่เธอต้องไป .

เมื่อเธอได้ยิน มาเรีย และ เจค ได้ย้ายผ่านรันเวย์และในรั้วปิดพื้นที่ของสถานที่ , นาตาชา เปิดวิสัยทัศน์ของเธอซิมไบโอตเพิ่ม เพื่อหา androvich .

" นักโทษใหม่มักจะเก็บไว้ในห้องขังบนชั้นสอง " เธอพูดกับตัวเอง เรียกสายตาของเธอให้ซูมไปที่ชั้นสอง

นาตาชาประหลาดใจเนื่องจากความร้อนวิสัยทัศน์ได้เปิดให้เค้าดู ว่าเกิดอะไรขึ้นในสถานที่ .

หลังจากการค้นหาไม่ใช้ เธอเห็นผู้ชายที่เธอรู้จัก นั่งคนเดียวในหนึ่งเซลล์ ซึ่งนาง

นาตาชา วิ่งปิดเท่าที่เธอจะถึงรั้วโดยไม่ต้องแจ้งใด ๆของการรักษาความปลอดภัย และ มีเว็บที่สร้างรูปแบบที่แน่นเชือกที่เชื่อมต่อกับพื้นดินด้านล่างไปด้านบนของคุก เธอเริ่มคลานขึ้นมันอย่างช้าๆและระมัดระวัง เหมือนแมงมุมที่ชื่อ เธอทำของเธอเอง . . . . . . .

* * *

ประตูเปิดและเจคและมาเรียค่อยๆเดินเข้ามาพร้อมกับนำอาวุธของตน ห้องที่พวกเขาอยู่ในที่มีแสงน้อย และแบบธรรมดา ไม่ได้เป็นส่วนหลักของคุก แต่การประมวลผลข้อมูลพื้นที่

" ผู้บัญชาการหันไปหาเจค เจ้าหน้าที่ ทอมสัน แน่นอน ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจ ว่า การจับกุมเจ้าหน้าที่ฮิลล์เป็น . . . . . . . เรื่องด่วน ภัยคุกคามระดับสูงเพื่อความมั่นคงของชาติด้วยผอ. ฟิวรี่เป็นส่วนบุคคลดูแลนี้การโอนนักโทษ เขาจะโทรมาหาเราในไม่ช้านี้ เพื่อพูดคุยกับเรา รวมทั้งแสดงความยินดีกับคุณและเรียนรู้รายละเอียดของเจ้าหน้าที่เขาจับ "

เจค gulped ” เอ่อ แน่ใจว่าจะเป็นที่น่าตื่นเต้น . "

สาขา jostled มาเรียขณะที่เขาหันไปเผชิญหน้ากับเขา " สำหรับคุณ . . . . . . . คนทรยศ คุณรู้จักชื่อเสียง สถานที่นี้มี จะไม่มีความเมตตาแสดงให้คุณ ."

มาเรียมองเขา ท้าทายเป็นเจคและมาเรียนั่งลงในเก้าอี้ รอโทรศัพท์จากความโกรธ . . . . . . .

* * *

เกาะสิ่งอำนวยความสะดวกในการพิจารณาเพื่อที่ยามโพสต์ได้ค่อนข้างจำกัด การอนุญาตให้นาตาชายังคงคลานขึ้นไปทางด้านบนของโรงงานด้วย น้อยไม่มีการรบกวนจากการล่วงล้ำ

สายของเธอก็ยากจนในครึ่งส่ง นาตาชาบินกระแทกของเธอเข้าไปในผนังของอาคาร เธอเริ่มที่จะตก แต่ทันทีที่เปิดเว็บเพื่อปรับตำแหน่งตัวเอง เธออยู่ติดกับด้านข้างของอาคาร การทำทางของเธอที่มีต่อ androvich มือถือเพียงระยะสั้นออกไป . . . . . . .

* * *

โทรศัพท์แหวน

" ฟิลด์ตอบ ผอ. ฟิวรี่ "

มาเรียดูตื่นเต้น เจค หวังที่จะจับสายตาของเขา . . . . . .

" ครับนักโทษที่นี่ พร้อมกับ คนที่จับเธอ ครับผม ทอมสันครับ เจ้าหน้าที่ ทอมสัน " หยุด " หือ อืม ครับ นั่นคือสาเหตุที่ชัดเจนของปัญหา ผมจะเห็นได้ทันที เราจะจับนักโทษจนกว่า เรื่องจะคลี่คลาย ขอบคุณมากครับ "

สาขาวางสาย หันไปมองหน้าเจค แขนข้าม

" ดูเหมือนว่าคุณยังไม่ได้พูดกับผม คุณธอมสัน ช่อง " กล่าวว่าเน้นคำว่า " คุณ " เขาไม่ได้หมายถึงเจคเป็นตัวแทนอีกแล้ว

" ผอ. ฟิวรี่กล่าวว่าไม่มีบุคคลใดของเราบันทึกการจับคู่ของคุณชื่อ หรือคำอธิบาย . ดังนั้น " ฟิลด์พูด ดึงออกปืนและเล็งที่หัวของเจค " ฉันจะถามอีกครั้ง : คุณเป็นใครและคุณทำอะไรกับตัวนี้

* * *

นาตาชาดูเล็กระงับหน้าต่างเป็นเซลล์ขนาดเล็ก เธอเห็นสั้น , หัวล้านผู้ชายที่เธอได้เจอสิ่งที่ดูเหมือนว่าตลอดที่ผ่านมาในถนนที่วุ่นวายของวอชิงตัน .

" androvich ! " เธอกระซิบ

androvich หันไปรอบ ๆในความหวังที่จะหาแหล่งที่มาของเสียงที่เพิ่งพูดกับเขา

" สวัสดี ? " เขาถามเน้นเสียงหนักในภาษาอังกฤษ

ของ Natasha ซิมไบโอตปกปิดใบหน้าที่ปรากฏอยู่ในหน้าต่างและ androvich หลุดปากคราง

นาตาชาถอนหายใจ และซิมไบโอตรอบศีรษะของเธอละลายออก เผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเธอ . . . . .

" ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยให้คุณ ! เธอบอกว่า

" ไม่ . . . ไม่ ! " ไม่ได้ ! เขาตะโกนใส่เธอ นาตาชา หวังว่ามันคงไม่เรียกความสนใจของยาม

" ผมต้องการให้คุณช่วย ! ถอยไป ! "

androvich มองเธอ สับสน

" ไป เพื่อ บาร์ " นาตาชากล่าวชี้ " . อย่างนั้นเหรอ ? "