The first great architect of the Ve

The first great architect of the Versailles of Louis XIV, Le Vau built the grand apartments of the king and queen as well as the stone façade of the Château facing the garden, known as the “Le Vau Envelope” or “1668 Envelope”.

Versailles was certainly the last major achievement of this great architect of the middle of the 17th century. After the Grand Divertissement of 1668, Louis XIV entrusted Le Vau, Chief Architect to the King since 1654, with the extension of the brick and stone palace of his father Louis XIII. Around the courtyard he built in the same style the symmetrical wings, the Stables and Grand Commun buildings, but chose stone to envelop the primitive château on the garden side. This is the famous “Envelope”. Abandoning the French tradition of slate roofs overlooking the courtyard, Le Vau adopted the Italian style of an invisible roof hidden by a balustrade adorned with trophies and ‘flaming urns’. This style was adopted and extended to the wings by his successor Hardouin-Mansart.

In Versailles, Le Vau also built the first Orangerie and the Menagerie in the park. He began the construction of the Ambassadors staircase − the fabulous ceremonial staircase of the king’s grand apartment − and the decors of the royal apartments. These projects were completed by François d’Orbay (1634-1697), the principal collaborator and brief successor of Le Vau before the arrival of Hardouin-Mansart in 1675.

A rich and powerful man, Le Vau made his name also by building numerous town houses in Paris for rich parliamentarians (Lambert, Tambonneau, Hesselin) and châteaux. The most famous − and the most expensive − of them was Vaux-le-Vicomte for the financier Nicolas Fouquet. A smaller Versailles before its time, Fouquet brought here − apart from Le Vau − Le Brun, Girardon and Le Nôtre. No private patron before him had ever so well employed the king’s artists.

Before Versailles, Le Vau had worked for Louis XIV in Vincennes (pavilions of the king and queen), in the Louvre and the Tuileries. Facing the Louvre across the Seine, on the orders of cardinal Mazarin, he built the Collège des Quatre Nations (the present Institut de France). Here as in Versailles, the architect adopted a classical aesthetic with baroque details in the decoration and some Italian features characteristic of the architecture of the mid-17th century. He brought this aesthetic approach with him to Versailles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรกดีสถาปนิกของเวอเซียลเลส Louis XIV, Le Vau งยี่แกรนด์อพาร์ทเม้นของกษัตริย์ และราชินีและซุ้มหินของชาโตว์แลค สวนเรียกว่า "Le Vau ซอง" หรือ "1668 ซอง" เวอเซียลเลสคือ ความสำเร็จหลักสุดท้ายของสถาปนิกนี้ดีของกลางศตวรรษที่ 17 แน่นอน หลังจาก Divertissement แกรนด์ของ 1668, Louis XIV มอบหมาย Le Vau หัวหน้าสถาปนิกของกษัตริย์ตั้งแต่ 1654 ด้วยส่วนขยายของอิฐและวังหินของพ่อ Louis XIII สถานลาน เขาสร้างในลักษณะเดียวกันปีกสมมาตร อสังหาริม และอาคารแกรนด์ Commun แต่เลือกหินห่อกลายดั้งเดิมด้านสวน "ซอง" มีชื่อเสียงอยู่ ละทิ้งประเพณีฝรั่งเศสของชนวนหลังคามองเห็นคอร์ตยาร์ด Le Vau นำสไตล์อิตาเลี่ยนของหลังคามองไม่เห็นซ่อนอยู่ โดย balustrade พร้อมถ้วยรางวัลและ 'urns เผา' ลักษณะนี้นิยมนำไปใช้ และขยายปีก โดย Hardouin Mansart สืบของเขา ในเวอเซียลเลส Le Vau ยังสร้าง Orangerie แรกและ Menagerie ในสวน เขาเริ่มการก่อสร้างของ−ทางพิธีเยี่ยมของกษัตริย์แกรนด์อพาร์ทเม้นท์−และ decors ของรอยัลอพาร์ทเมนท์ภายในแอมบาสเดอร์ โครงการเหล่านี้ได้เสร็จสมบูรณ์ โดย François d'Orbay (1634-1697), collaborator หลัก และสืบโดยย่อของ Le Vau ก่อนการมาถึงของ Hardouin Mansart ใน 1675 คนรวย และมีประสิทธิภาพ Le Vau ได้ชื่อของเขายัง ด้วยการสร้างบ้านเมืองแห่งนี้ในปารีสรวยสมาชิกรัฐสภา (Lambert, Tambonneau, Hesselin) และ châteaux −มีชื่อเสียงมากที่สุดและ−แพงที่สุดของพวกเขาถูก Vaux le Vicomte สำหรับนักการเงินแห่ง Nicolas Fouquet ตัวเล็กเวอเซียลเลสก่อนเวลา Fouquet นำนี่−− Le Vau จาก Le Brun, Girardon และ Le Nôtre สมาชิกไม่ส่วนตัวก่อนที่เขาได้เคยดีจ้างศิลปินกษัตริย์ ก่อนเวอเซียลเลส Le Vau ได้จัดทำสำหรับ Louis XIV ใน Vincennes (พาวิลเลี่ยนของในหลวงและราชินี), ในลูฟร์ Tuileries หันหน้าไปทางลูฟร์ในแซน ใบสั่งของคาร์ดินัลมาซาริน เขาสร้างชาติ Collège des Quatre (ปัจจุบันสถาบันเดอฟรองซ์) ที่นี่ในเวอเซียลเลส สถาปนิกรับรองความงามคลาสสิกยุคบาโรกรายละเอียดในการตกแต่งและลักษณะเฉพาะของสถาปัตยกรรมของศตวรรษที่ 17 กลางอิตาเลียนคุณลักษณะบาง เขานำวิธีการนี้ความงามกับเขาไปเวอเซียลเลส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถาปนิกที่ดีแรกของแวร์ซายของหลุยส์ที่สิบสี่เลอโวสร้างพาร์ทเมนท์ที่ยิ่งใหญ่ของพระมหากษัตริย์และพระราชินีเช่นเดียวกับด้านหน้าของหินChâteauหันหน้าไปทางสวนที่เรียกว่า "เลอโวซอง" หรือ "1668 ซองจดหมาย". แวร์ซาย ได้อย่างแน่นอนสุดท้ายความสำเร็จที่สำคัญของสถาปนิกที่ดีนี้ของกลางของศตวรรษที่ 17 หลังจากที่แกรนด์แหล่งของ 1668, หลุยส์เลอโวมอบหมายหัวหน้าสถาปนิกต่อพระมหากษัตริย์ตั้งแต่ 1654 มีการขยายตัวของอิฐและหินพระราชวังของบิดาของเขาหลุยส์ที่สิบสาม รอบลานที่เขาสร้างขึ้นในสไตล์เดียวกันปีกสมมาตร, คอกม้าและแกรนด์อาคาร Commun แต่เลือกที่จะห่อหุ้มหินปราสาทโบราณที่ด้านข้างสวน นี้เป็นที่มีชื่อเสียง "ซอง" ละทิ้งประเพณีของฝรั่งเศสของหลังคากระดานชนวนที่สามารถมองเห็นลานเลอโวนำสไตล์อิตาเลียนของหลังคาที่มองไม่เห็นซ่อนอยู่โดยลูกกรงประดับด้วยถ้วยรางวัลและ 'เผาโกศ' ซึ่งรูปแบบนี้ถูกนำมาใช้และขยายไปยังปีกโดยทายาท-Hardouin Mansart. ในแวร์ซายเลอโวยังสร้าง Orangerie แรกและสัตว์ในสวนสาธารณะ เขาเริ่มการก่อสร้างบันไดทูต - บันไดพิธีนิยายของพาร์ทเมนท์ที่ยิ่งใหญ่ของกษัตริย์ - และการตกแต่งของพาร์ทเมนท์พระราช โครงการเหล่านี้เสร็จสมบูรณ์โดยFrançois d'Orbay (1634-1697), สมรู้ร่วมคิดเงินต้นและทายาทสั้น ๆ ของเลอโวก่อนที่จะมาถึงของ Hardouin Mansart ใน-1675. คนรวยและมีประสิทธิภาพเลอโวทำให้ชื่อของเขาโดยการสร้างเมืองมากมาย บ้านในปารีสสำหรับสมาชิกรัฐสภาที่อุดมไปด้วย (แลมเบิร์ Tambonneau, Hesselin) และ Chateaux ที่มีชื่อเสียงที่สุด - และมีราคาแพงที่สุด - ของพวกเขาคือ Vaux-le-Vicomte สำหรับเงินทุนนิโคลัส Fouquet แวร์ซายที่มีขนาดเล็กก่อนที่เวลาของ Fouquet พามาที่นี่ - นอกเหนือจากเลอโว - บเลอ Girardon และ Le Nôtre ไม่มีผู้มีพระคุณส่วนตัวก่อนที่เขาได้เคยว่าจ้างให้ดีศิลปินของกษัตริย์. ก่อนที่แวร์ซายเลอโวได้ทำงานให้กับหลุยส์ในแวงซองน์ (พาวิลเลียนของกษัตริย์และพระราชินี) ในพิพิธภัณฑ์ Louvre และตุยเลอรี หันหน้าไปทางลูฟร์ทั่วแซนตามคำสั่งของพระคาร์ดินัล Mazarin เขาสร้างวิทยาลัยเด Quatre แห่ง (ปัจจุบัน Institut de France) ที่นี่ในขณะที่แวร์ซาย, สถาปนิกนำความงามคลาสสิกโดยมีรายละเอียดพิสดารในการตกแต่งและบางคุณสมบัติอิตาเลียนลักษณะของสถาปัตยกรรมของช่วงกลางศตวรรษที่ 17 เขานำวิธีการนี้ความงามกับเขาที่แวร์ซาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สถาปนิกที่ยิ่งใหญ่ครั้งแรกของ Versailles ของ Louis XIV เลอโวสร้างอพาร์ทเมนท์แกรนด์ของพระราชาและพระราชินีรวมทั้งเอฟเอ ADE ของหิน 5 Ch â teau หันหน้าไปทางสวน เรียกว่า " เลอโวซอง " หรือ " 1668 ซองจดหมาย "

Versailles แน่นอน สุดท้ายสำเร็จนี้ สุดยอดสถาปนิกแห่งกลางศตวรรษที่ 17 . หลังจาก divertissement แกรนด์ 1668 ,Louis XIV ให้เลอโว , หัวหน้าสถาปนิกของพระราชา เพราะ 1 กับส่วนขยายของอิฐและวังหิน คุณพ่อหลุยส์สิบสาม . รอบ ๆลานที่เขาสร้างขึ้นในลักษณะเดียวกันปีกสมมาตร , คอกม้าและอาคารการสื่อสารแกรนด์ แต่เลือกหินห่อดั้งเดิม teau â ch ที่สวนข้างๆ นี้เป็นที่มีชื่อเสียง " ซองจดหมาย "ละทิ้งประเพณีฝรั่งเศสของกระดานชนวนหลังคาสามารถมองเห็นสนาม เลอ โวนำสไตล์อิตาเลียนของมองไม่เห็นหลังคาซ่อนอยู่ในลูกกรงประดับด้วยถ้วยรางวัลและ Urns เพลิง ' ' ลักษณะนี้เป็นลูกบุญธรรม และขยายไปยังปีกของทายาท hardouin ม็องซาร์

ใน Versailles , เลอโวยังสร้าง orangerie แรกและสวนสัตว์ป่าในอุทยานเขาเริ่มการก่อสร้างของทูตบันได−ชมพิธีการบันไดของกษัตริย์และของตกแต่งของอพาร์ทเม้น บริษัท เวสเทิร์น แกรนด์ ห้องพระ โครงการนี้เสร็จสมบูรณ์ โดยฟรองซัวส์ d'orbay ( 1634-1697 ) ผู้อำนวยการระดับสูงและผู้สืบทอดตำแหน่งสั้นของ เลอโวก่อนการมาถึงของ hardouin ม็องซาร์ในปีนัง .

รวย และมีประสิทธิภาพเลอโวสร้างชื่อโดยการสร้างบ้านเมืองมากมายในปารีสสำหรับคนรวยสมาชิกรัฐสภา ( tambonneau Lambert , และ hesselin ) Ch â teaux . −− ) ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดและแพงที่สุดของพวกเขาคือโวซ์เลอท่านไวเค้านท์สำหรับนักการเงินนีกอลาฟูแก . ขนาดเล็ก แวร์ซาย ก่อนที่เวลาของฟูแกพามาที่นี่นอกจาก−−เลอ โว เลอ เบริง girardon , และ Le N เป็นการเตร .ส่วนตัวไม่อุปถัมภ์ก่อนที่เขาเคยดีใช้ของกษัตริย์ศิลปิน

ก่อนที่ Versailles , เลอ โวทำงานสำหรับ Louis XIV ใน Vincennes ( ศาลาที่พักของกษัตริย์และราชินี ) , พิพิธภัณฑ์ลูฟร์และตุยเลอรี . หันหน้าเข้าหาลูฟข้ามแม่น้ำแซนในคำสั่งของฌ้อปาอ๋อง เขาสร้าง coll แยฌ des ควาเทร์ สหประชาชาติ ( ปัจจุบัน Institut de France ) ที่นี่เป็นใน Versailles ,สถาปนิกบุญธรรมความงามคลาสสิกมีรายละเอียดพิสดารในการตกแต่งและมีลักษณะของสถาปัตยกรรมของศตวรรษที่ - อิตาลี เขาได้นำวิธีการความงามนี้ไปแวร์ซาย