Stepping into the dim room, Leeteuk

Stepping into the dim room, Leeteuk laid on the bed and looked to Sora. Hugging her from behind, he kissed her cheek and lay his head next to hers... Sora open her eyes and moved. Pulling herself out of his hold, she sat up. "What's wrong?" Leeteuk asked as he sat up. "Nothing." She said. "Still mad at me, it's really all a misunderstanding. Those two were from the same university and are just friends." He said. "Yah ok." She replied and walked into the bathroom. "Still whining I see." He said and stripped his shirt off. "Another lonely night." He joked to himself... Sora peaked out to see him sleeping and tiptoed. Grabbing her bag, Sora slipped out the bedroom door. In the dark living room she tried to look for the front door, but hit something and fell down. The light turns on and Sora looks up to see Leeteuk. Looking to the bedroom, she frowned. "Those where pillows under the cover... Seems it's your habit of running out on me... again." He said. "You don't own me. I can leave and you can't stop me." She said. Leeteuk looked down and squint his eyes. "But I do. If you have forgotten, we are engage and to be married very soon. And remember... I marked you first." He said and smirked. Sora angrily crossed her arms as she still sat on the floor. Shaking his head, Leeteuk stepped forward and grab the bag. "Getting up anytime soon, angel." He said. Getting up Sora looked to the door and hesitated. He watch as she stood there. "Don't think about it. If you are planning to leave, remember that guy and the two bimbos are still out there somewhere." He advise. She frowned and turn to walk back in the room. "Jerk." She whispered. Putting the bag on the floor, Leeteuk watch as she unbutton and strip off of her clothes. Grabbing her sleepwear from the bag, Sora put it on. Sighing, she got in bed and laid down turning her back to him. Leeteuk slipped next to Sora and hug her. Pulling his hand away, Sora moved away from him. He then moved closer till there was no room left for her to move. "You're cute when angry." He whispered and lean in to kiss her cheek. Sora struggle and wipe the stained kiss. He laughed and kiss her again. Tightly holding Sora, Leeteuk closes his eyes. "How about that girl on the phone?" She thought... Handing a man a dozen of white roses, Sora smiled to him. "Hope your wife loves it." She said. "She will, thanks again Sora ssi." He said. She opens the door for him as he walks out and saw Leeteuk getting out of his car. Quickly closing the door, she tell the girls to lie and ran to the back. Walking in he looked to the shop to see the two workers. "Is Sora around?" He asked. The girls looked to each other and smile to Leeteuk. "She isn't here... She went out." The girls said. "Do you know where." He asked again and looked around. "We don't know, she just told us to tell... She just told us she'll be back later." They said. Leeteuk nodded knowingly. "Go home, here's the full pay of the day." He said and handed them money. They nodded and look to the back. Closing the door to the shop and the close sign... Sora listens to the quiet atmosphere and wonder. Slowly walking out, she looked to the empty spaces. "Where did those girls go?" She said and stepped out. "You can run but you can't hide." Leeteuk said. Sora turned around in surprise. Grabbing the hibiscus from the vase, he smells it and walked to her. "When will you stop ignoring me. I call, you don't pick up. I come and you don't want to see me." He said and stood before her. "I missed you... It's been, over two weeks since we last spend time together." He said and tried to kiss her. Sora turned her face and stepped back. "I just want time alone... Is this all you came here for... For intimacy." She said. "What is this? Why would... Is there a reason for you to think that way." He said. "If I ask that we not go any further until marriage, will you be angry?" She asked. Leeteuk eyes shifted to the flower in his hand. "No... Are you happy now." He replied. Sora looked to his disappointment. "Am I forgiven then?" He asked. "Yes." Sora said. Handing her the flower, Leeteuk leaned in and kiss her forehead. "I love you." He whispered. Sora forced a smile and looked down to the flower... Walking through the hallway building, Sora hated to be dragged to the company with her father. "Sora, stay here. I'll be right back." Mr Kang said and lefted. Looking to the spacious waiting room, she sat on the couch and fixed the string of her heels. Getting up, Sora walked out to look for the ladies room... Fixing her long wavy hair, she looked to herself. "Ugh, I hate my baby cheeks." She said. Walking out, Sora hears a familiar voice. Walking towards where the voice came, she looked to the hallway on the left and peaked from the corner. "Them again." She thought. Sora watch as the girl held onto Leeteuk's arm as they chat with the guy she met awhile back. Sora then covered her mouth as she watch another girl kiss her fiancé on the cheek and he smiled. She couldn't bare to watch their close interaction and walked back to the waiting room. Grabbing her purse, Sora texted her father and walked out to the elevator. As the door slids open, she stepped in and looked to see two others run in as well. Sora turned her face the other direction to hide her tears. As the door opens, she stepped out and looked back to see two familiar faces staring at her. Suddenly her phone rings. Looking to the name, Sora bit her lip and turned her phone off... Eunhyuk and Siwon watch as Sora walked out of the building. "Hey, what is Leeteuk hyung's girl doing here?" Eunhyuk asked. "Maybe she came with her father. I heard he has a meeting here. But why leave alone. You think he knows she is here?" Siwon asked as they walked out behind her. "Maybe not because hyung wouldn't have his girl taking a taxi alone, right? Plus that Jisu girl is stuck to him wherever he goes in the company. It's really annoying." Eunhyuk said and looked to see Sora climb into a taxi. "Hyung's way too nice. Too nice it'll eventually get him into trouble... A deep hole he wouldn't be able to climb out of." Siwon added. "Let's go have lunch now." Eunhyuk said and they walked to a restaurant nearby... Leeteuk looked to the phone. "Why is her phone off?" He thought and forced a smile. "Are you ready, I'm starving." Jisu said. "Uh, yah I'm ready." He said and follow as she drags him with her. Mr Kang walks up to them. "Leeteuk, have you seen Sora?" Mr Kang asked. "She was here?" He asked back in surprise. "She came with me, but just now she texted me that she wasn't feeling good and asked leave... I thought maybe she was with you?" He said and looked to the girl who is still holding onto his son in laws arm. Leeteuk frowned and looked to Jisu. "We need to have a talk. Let's have lunch... Just you and me." Mr Kang said. Pulling her hand away, Leeteuk saw Changmin. "Changmin ssi, come here." He called. "What's up?" He asked Leeteuk. "Have lunch with Jisu ssi. Have fun." He said and tapped his friends shoulder. Leeteuk pulled Mr Kang along without waiting on their answers... Leeteuk nervously looked to Mr Kang as they sat across from each other. "Leeteuk, how much do you love my daughter?" He asked. Leeteuk listens and know where this leads...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก้าวเข้าไปในห้องมืด Leeteuk วางบนเตียงนอน และมอง Sora เขากอดเธอจากด้านหลัง แก้มขาว และวางศีรษะติดกับเธอ... Sora เปิดตาของเธอ และย้าย ดึงตัวเองออกจากค้างของเขา เธอนั่งขึ้น คืออะไรผิด" Leeteuk ถามขณะที่เขานั่งขึ้น "ไม่" เธอบอกว่า "ยังบ้าที่ฉัน มันเป็นความเข้าใจผิดทั้งหมดจริง ๆ สองคนได้จากมหาวิทยาลัยเดียวกัน และเป็นแค่เพื่อน" เขากล่าวว่า "Yah ตกลง" เธอตอบ และเดินเข้าไปในห้องน้ำ "Whining ยังคงเห็น" เขากล่าวว่า และเศียรเสื้อของเขา "อีกเหงาคืน" เขาพูดติดตลกกับตัวเอง... Sora peaked ออกไปดูเขานอน และ tiptoed โลภกระเป๋าของเธอ Sora เล็ดรอดออกจากประตูห้องนอน ห้องมืด เธอพยายามมองหาประตูหน้า แต่ตีสิ่ง และล้มลง เปิดไฟ และ Sora ค้นหาเพื่อดู Leeteuk เธอมองไปห้องนอน frowned "ตำแหน่งที่หมอนใต้ฝา... ดูเหมือนว่า มันเป็นนิสัยของคุณรันออกบน me. ... อีก" เขากล่าวว่า "คุณไม่เป็นเจ้าของฉัน สามารถฝาก และคุณไม่สามารถหยุดฉัน" เธอบอกว่า Leeteuk มองลงไป และ squint ตา "แต่ฉันทำ หากคุณลืม เรามีส่วนร่วม และจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ และจดจำ... ผมทำเครื่องหมายคุณก่อน" เขากล่าวว่า และ smirked Sora angrily ข้ามแขนของเธอเธอยังคงนั่งบนพื้น สั่นศีรษะของเขา Leeteuk ที่ก้าวไปข้างหน้า และคว้ากระเป๋า "ลุกขึ้นตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้ แองเจิล" เขากล่าวว่า รับค่า Sora มองไปประตู และ hesitated เขาดูเป็นเธอยืนมี "ไม่คิดเกี่ยวกับมัน ถ้าคุณวางแผนที่จะปล่อย จำหมอนี่ และ bimbos สองยังมีออกอยู่ " เขาแนะนำ เธอ frowned และเปิดเดินกลับห้องพัก "Jerk" เธอกระซิบ วางถุงพื้น Leeteuk ดูเธอ unbutton และถอดเสื้อผ้าออกจากเสื้อผ้าของเธอ โลภ sleepwear เธอจากกระเป๋า Sora ใส่มัน เธอ sighing มีเตียง และวางเปลี่ยนเธอกลับเขา Leeteuk เล็ดรอดติด Sora และกอดเธอ ดึงมือเขาออกไป Sora ย้ายจากเขา เขาแล้วย้ายใกล้ชิดจนมีห้องเหลือเธอย้าย "คุณน่ารักเมื่อโกรธ" เขากระซิบ และแบบ lean ในการจูบแก้ม ต่อสู้ sora และลบจูบทิ้งคราบ เขาหัวเราะ และจูบเธออีกครั้ง Leeteuk แน่นถือ Sora ปิดตา "วิธีการเกี่ยวกับที่สาวทางโทรศัพท์" เธอคิดว่า ... Handing คนโหลกุหลาบขาว Sora ยิ้มกับเขา "หวังว่า ภรรยาคุณรักมัน" เธอบอกว่า "เธอจะ ขอบคุณอีกครั้ง Sora ssi" เขากล่าวว่า เธอเปิดประตูให้เขาขณะที่เขาเดินออก และเห็น Leeteuk ที่เดินทางออกจากรถของเขา เธอปิดประตูอย่างรวดเร็ว บอกสาวนอน แล้ววิ่งไปด้านหลัง เขาเดินมองทางร้านเห็นคนสอง "คือ Sora สถาน เขาถาม หญิงสาวมองกันและยิ้มให้ Leeteuk "เธอไม่ได้ที่นี่... เธอออกไป" หญิงกล่าว "คุณรู้ว่า" เขาถามอีกครั้ง และมองรอบ ๆ "เราไม่รู้ เธอเพิ่งบอกเราบอก... เธอเพียงแค่บอกเราเธอจะกลับมาภายหลัง" พวกเขากล่าวว่า Leeteuk พยักหน้าเจตนา "กลับบ้าน นี่คือราคาค่าจ้างเต็มวัน" เขากล่าวว่า และมอบเงินให้ เขาพยักหน้า และมองไปด้านหลัง ปิดประตูร้านและเครื่องหมายปิด... Sora ฟังบรรยากาศเงียบสงบและพบ เธอเดินช้า ๆ ออก มองช่องว่างว่างเปล่า "หญิงที่ใด" เธอกล่าว และก้าวออก "คุณสามารถเรียกใช้ แต่คุณไม่สามารถซ่อน" Leeteuk กล่าว Sora เปิดรอบในความประหลาดใจ เขาโลภฮิบิสคัสจากแจกัน กลิ่นมัน และเดินกับเธอ "เมื่อจะคุณหยุดละเว้นฉัน ฉันโทร คุณไม่รับ มา และคุณไม่ต้องการเห็นฉัน" เขากล่าวว่า และยืนก่อนเธอ "ฉันก็คิดถึงคุณ... แล้ว กว่าสองสัปดาห์เนื่องจากเราล่าสุดใช้เวลาร่วมกัน" เขากล่าวว่า และพยายามที่จะจูบเธอ Sora เปิดใบหน้าของเธอ และถอย "ฉันเพียงต้องการเวลาเพียงอย่างเดียว... สิ่งนี้ทั้งหมดคุณมาที่นี่สำหรับ... สำหรับแยกออก" เธอบอกว่า "นี่คืออะไร ทำไมต้อง... มีเหตุผลให้คิดว่า วิธีการ" เขากล่าวว่า "ฉันถามว่า เราไม่ไปเพิ่มเติมจนกระทั่งแต่งงาน คุณจะโกรธ" เธอถาม Leeteuk ตาจากดอกไม้ในมือของเขา "หมายเลข... ก็คุณมีความสุข" เขาตอบว่า Sora มองความผิดหวังของเขา "ฉันฉันให้อภัยแล้ว" เขาถาม "ใช่" Sora กล่าว เธอ handing ดอกไม้ Leeteuk เองใน และจูบหน้าผากเธอ "ผมรักคุณ" เขากระซิบ Sora บังคับยิ้ม และมองลงไปดอกไม้... เดินผ่านห้องโถงอาคาร Sora ขี้เกียจลากกับบริษัทพ่อของเธอ "Sora พัก ฉันจะได้กลับมา" นาย Kang lefted และกล่าวว่า เธอมองไปห้องพักกว้างขวาง นั่งบนโซฟา และคงที่สายอักขระของส้นเท้าของเธอ เริ่ม Sora เดินออกหาห้องผู้หญิง... แก้ไขผมของเธอยาวนาน เธอดูเพื่อตัวเอง "Ugh ฉันเกลียดเด็กแก้มของฉัน" เธอบอกว่า เดินออก Sora ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เธอเดินไปทางที่มาของเสียง มองไปห้องโถงด้านซ้าย และ peaked จากมุม "พวกเขาอีก" เธอคิดว่า Sora ดูเป็นสาวขึ้นลงบนแขนของ Leeteuk พวกเขาพูดคุยกับคนที่เธอพบกลับสักครู่ Sora ครอบคลุมปากเธอแล้วจูบเธอ fiancé แก้มสาวอื่นดูเธอ และยิ้ม เธอไม่สามารถเอาการดูการโต้ตอบการปิด และเดินกลับไปห้องพัก โลภเอากระเป๋า Sora texted พ่อของเธอ และเดินออกไปที่ลิฟท์ เป็น slids ประตูเปิด เธอก้าวใน และมองเห็นสองคนทำงานเช่น Sora เปิดใบหน้าของเธอจะซ่อนน้ำตาของเธอ เป็นประตูเปิด เธอก้าวออกมา และมองดูหน้าคุ้นเคยจ้องเธอกลับ ทันใดนั้นเธอแหวนโทรศัพท์ ชื่อ Sora บิตลิเธอ และปิดโทรศัพท์ของเธอ... Eunhyuk และ Siwon ดูเป็น Sora เดินออกจากอาคาร "Hey เป็นสาว Leeteuk hyung ทำอะไรที่นี่" Eunhyuk ถาม "บางทีเธอมาพร้อมกับพ่อของเธอ ได้ยินเขามีประชุมที่นี่ แต่ทำไมปล่อยให้คนเดียว คุณคิดว่า เขารู้ว่า เธออยู่ที่นี่" Siwon ถามเดินออกด้านหลังเธอ "บางทีไม่ได้ เพราะ hyung ไม่มีแท็กซี่คนเดียวสาวของเขา ขวา รวมสาว Jisu ที่ติดอยู่กับพระองค์ไหนก็ได้เขาไปในบริษัท ได้น่ารำคาญจริงๆ" Eunhyuk กล่าว และมองดู Sora ปีนเข้าไปในรถแท็กซี่ "Hyung ของดีเกินไป ดีเกินไปมันก็รับเขาเป็นปัญหา... หลุมลึกจะไม่ได้ความ" Siwon เพิ่ม "ลองไปมีอาหารกลางวันตอนนี้" Eunhyuk พูด และเดินไปร้านอาหารในบริเวณใกล้เคียง... Leeteuk มองโทรศัพท์ "ทำไมเป็นโทรศัพท์ของเธอปิด" เขาคิด และบังคับให้ยิ้ม "พร้อม หิว" Jisu กล่าวว่า "Uh, yah ฉันพร้อม" เขากล่าวว่า และตามเธอลากเขากับเธอ นาย Kang เดินขึ้นไป "Leeteuk มีคุณเห็น Sora" นาย Kang ถาม "เธอนี่" เขาถามกลับในความประหลาดใจ "เธอมากับฉัน แต่เพียงตอนนี้เธอ texted ฉันว่า เธอไม่ได้รู้สึกดี และถามให้... ฉันคิดว่า บางทีเธอกับคุณ" เขากล่าวว่า และมองผู้หญิงที่ยังถือลงบุตรในกฎหมายแขน Leeteuk frowned และมอง Jisu "เราจำเป็นต้องมีการพูดคุย ลองมีอาหารกลางวัน... เพียงแค่คุณและผม" นายกังกล่าว ดึงมือเธอไป Leeteuk เห็นชางมิน "ชางมิน ssi มาที่นี่" เขาเรียกว่า "เป็นอะไรน่ะ" เขาถาม Leeteuk "มีอาหารกลางวันกับ Jisu ssi มีความสนุกสนาน" เขากล่าวว่า และเคาะไหล่เพื่อนของเขา Leeteuk ดึงนาย Kang ตามโดยไม่รอคำตอบของตน... Leeteuk คนดูเพื่อนาย Kang เป็นที่นั่งฝั่งตรงข้ามกัน "Leeteuk เท่าใดคุณรักลูกสาวของฉัน" เขาถาม Leeteuk ฟัง และทราบว่าที่นี้นำไป...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก้าวเข้ามาในห้องสลัวอีทึกวางอยู่บนเตียงและมองไปที่โซระ กอดเธอจากด้านหลังเขาจูบแก้มของเธอและวางศีรษะของเขาติดกับเธอ ... โซระเปิดตาของเธอและย้าย ดึงตัวเองออกจากการถือของเขาจึงลุกขึ้นนั่ง "มีอะไรผิดหรือเปล่า?" อีทึกถามในขณะที่เขาลุกขึ้นนั่ง "ไม่มีอะไร". เธอบอกว่า "ยังโกรธฉันก็เข้าใจผิดจริงทั้งหมด. ทั้งสองมาจากมหาวิทยาลัยเดียวกันและเป็นแค่เพื่อน". เขากล่าวว่า "ย่ะ OK." เธอตอบและเดินเข้าไปในห้องน้ำ "ยังหอนผมเห็น." เขากล่าวว่าและถอดเสื้อของเขาออก "อีกคืนเหงา." เขาพูดติดตลกกับตัวเอง ... โซระแหลมออกมาให้เห็นเขานอนหลับและ tiptoed คว้ากระเป๋าของเธอโซระหลุดออกประตูห้องนอน ในห้องนั่งเล่นที่มืดที่เธอพยายามที่จะมองหาประตูหน้า แต่โดนบางสิ่งบางอย่างและทรุดตัวลง ไฟจะเปิดและโซระเงยหน้าขึ้นมองเห็นอีทึก มองไปที่ห้องนอนเธอขมวดคิ้ว "บรรดาผู้ที่หมอนภายใต้ฝาครอบ ... ดูเหมือนว่ามันเป็นนิสัยในการทำงานออกกับฉัน ... อีกครั้ง". เขากล่าวว่า "คุณไม่ได้เป็นเจ้าของฉัน. ฉันจะออกและคุณไม่สามารถหยุดฉัน." เธอบอกว่า อีทึกมองลงไปและเหล่สายตาของเขา "แต่ที่ฉันทำ. ถ้าคุณลืมเราจะมีส่วนร่วมและจะแต่งงานเร็ว ๆ นี้. และจำไว้ว่า ... ฉันทำเครื่องหมายแรกคุณ." เขากล่าวว่าและ smirked โซระโกรธข้ามแขนของเธอในขณะที่เธอยังคงนั่งอยู่บนพื้น สั่นศีรษะของเขาอีทึกก้าวไปข้างหน้าและคว้ากระเป๋า "การขอขึ้นในเร็ว ๆ นี้มีทูตสวรรค์." เขากล่าวว่า ได้รับการขึ้นโซระมองไปที่ประตูและลังเล เขาดูเป็นเธอยืนอยู่ที่นั่น "อย่าคิดเกี่ยวกับมัน. หากคุณกำลังวางแผนที่จะออกจำผู้ชายคนนั้นและทั้งสอง Bimbos ยังคงออกมีบาง." เขาให้คำแนะนำ เธอขมวดคิ้วและเปิดที่จะเดินกลับเข้ามาในห้อง "สะบัด". เธอกระซิบ วางกระเป๋าบนพื้นอีทึกดูขณะที่เธอปลดกระดุมและเปลื้องผ้าของเสื้อผ้าของเธอ คว้าชุดนอนของเธอจากถุงโซระใส่ไว้ใน ถอนหายใจเธอได้นอนอยู่บนเตียงและวางลงหันกลับมาของเธอกับเขา อีทึกลื่นติดกับโซระและกอดเธอ ดึงมือของเขาออกไปโซระย้ายออกไปจากเขา จากนั้นเขาก็ขยับเข้าไปใกล้จนไม่มีที่ว่างเหลือสำหรับเธอที่จะย้าย "คุณน่ารักเมื่อโกรธ." เขากระซิบและยันในจะจูบแก้มของเธอ การต่อสู้โซระและเช็ดจูบเปื้อน เขาหัวเราะและจูบเธออีกครั้ง แน่นโซระโฮลดิ้ง, อีทึกปิดตาของเขา "วิธีการเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่บนโทรศัพท์ได้หรือไม่" เธอคิดว่า ... Handing คนโหลของดอกกุหลาบสีขาว, โซระยิ้มให้เขา "หวังว่าภรรยาของคุณรักมัน." เธอบอกว่า "เธอจะขอบคุณอีกครั้งโซระ SSI." เขากล่าวว่า เธอเปิดประตูสำหรับเขาในขณะที่เขาเดินออกมาและเห็นอีทึกการเดินทางออกจากรถของเขา ได้อย่างรวดเร็วปิดประตูเธอบอกสาว ๆ ที่จะโกหกและวิ่งไปด้านหลัง เดินในเขามองไปที่ร้านที่จะเห็นคนงานสองคน "โซระเป็นรอบ?" เขาถาม สาวมองไปที่แต่ละอื่น ๆ และยิ้มให้อีทึก "เธอไม่ได้ที่นี่ ... เธอเดินออกไป." สาวกล่าวว่า "คุณทราบว่า." เขาถามอีกครั้งและมองไปรอบ ๆ "เราไม่ได้รู้ว่าเธอก็บอกให้เราบอก ... เธอก็บอกกับเราว่าเธอจะกลับมาในภายหลัง." พวกเขากล่าวว่า อีทึกพยักหน้าอย่างรู้เท่าทัน "ไปบ้านนี่คือการจ่ายเงินเต็มรูปแบบในวันนี้." เขากล่าวว่าและส่งพวกเขามีเงิน พวกเขาพยักหน้าและมองไปทางด้านหลัง ปิดประตูให้ร้านค้าและสัญญาณใกล้ ... โซระฟังบรรยากาศที่เงียบสงบและน่าแปลกใจ ค่อยๆเดินออกมาเธอมองไปที่พื้นที่ว่าง "ที่ไหนไม่สาว ๆ เหล่านั้นไป?" เธอกล่าวและก้าวออกมา "คุณสามารถทำงานได้ แต่คุณไม่สามารถซ่อน." อีทึกกล่าวว่า โซระหันไปรอบ ๆ ด้วยความประหลาดใจ โลภชบาจากแจกันเขามีกลิ่นและเดินไปที่เธอ "เมื่อคุณจะหยุดไม่สนใจฉัน. ผมเรียกคุณไม่ได้รับ. ผมมาและคุณไม่ต้องการที่จะเห็นฉัน." เขากล่าวว่าและยืนอยู่ตรงหน้าเธอ "ฉันคิดถึงเธอ ... มันเป็นช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่านมาตั้งแต่เราใช้เวลาร่วมกัน." เขากล่าวว่าและพยายามที่จะจูบเธอ โซระหันใบหน้าของเธอและเดินกลับ "ฉันแค่ต้องการเวลาอยู่คนเดียว ... นี่คือสิ่งที่คุณมาที่นี่เพื่อ ... สำหรับความใกล้ชิด." เธอบอกว่า "นี่คืออะไรทำไม ... มีเหตุผลสำหรับคุณที่จะคิดว่าวิธีการที่." เขากล่าวว่า "ถ้าผมถามว่าเราไม่ไปเพิ่มเติมใด ๆ จนกว่าจะแต่งงานคุณจะโกรธ?" เธอถาม ดวงตาของอีทึกจะขยับดอกไม้ในมือของเขา "ไม่ ... คุณมีความสุขในขณะนี้." เขาตอบว่า โซระมองไปสู่​​ความผิดหวังของเขา "ฉันอภัยแล้ว?" เขาถาม "ใช่." โซระกล่าวว่า เธอยื่นดอกไม้, อีทึกโน้มในและจูบหน้าผากของเธอ "ฉันรักเธอ". เขากระซิบ โซระบังคับให้รอยยิ้มและมองลงไปที่ดอกไม้ ... เดินผ่านห้องโถงอาคารโซระเกลียดที่จะถูกลากไปยัง บริษัท กับพ่อของเธอ "โซระอยู่ที่นี่. ผมจะกลับมา." นายคังกล่าวและ lefted มองไปในห้องรอกว้างขวางเธอนั่งอยู่บนโซฟาและคงสตริงของส้นเท้าของเธอ ได้รับการขึ้นโซระเดินออกมาที่จะมองหาห้องพักผู้หญิง ... Fixing ผมหยักยาวของเธอเธอมองตัวเอง "ฮึฉันเกลียดแก้มลูกของฉัน". เธอบอกว่า เดินออกมาโซระได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เดินไปที่เสียงมาเธอมองไปที่ห้องโถงด้านซ้ายและแหลมจากมุม "พวกเขาอีกครั้ง". เธอคิดว่า โซระดูเป็นหญิงสาวที่จับแขนของอีทึกที่พวกเขาพูดคุยกับผู้ชายที่เธอได้พบกับเดี๋ยวกลับ โซระแล้วปกคลุมปากของเธอขณะที่เธอดูสาวอื่นจูบคู่หมั้นของเธอที่แก้มและเขายิ้ม เธอไม่สามารถที่จะดูเปลือยปฏิสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดของพวกเขาและเดินกลับไปที่ห้องรอ คว้ากระเป๋าถือของเธอโซระ texted พ่อของเธอและเดินออกไปที่ลิฟต์ ในฐานะที่เป็นประตูเปิด slids เธอก้าวเข้ามาและมองไปเห็นสองคนทำงานในได้เป็นอย่างดี โซระหันใบหน้าของเธอทิศทางอื่น ๆ ที่จะซ่อนน้ำตาของเธอ ในฐานะที่เป็นประตูเปิดที่เธอก้าวออกมาและมองกลับไปดูสองใบหน้าที่คุ้นเคยที่จ้องมองมาที่เธอ ทันใดนั้นเสียงกริ่งโทรศัพท์ของเธอ มองไปที่ชื่อโซระกัดริมฝีปากของเธอและหันโทรศัพท์ของเธอออกไป ... อึนฮยอกและซีวอนดูเป็นโซระเดินออกจากอาคาร "เฮ้สิ่งที่เป็นสาวอีทึกพี่ทำอะไรที่นี่?" อึนฮยอกถาม "บางทีเธออาจจะมาพร้อมกับพ่อของเธอ. ฉันได้ยินมาว่าเขามีการประชุมที่นี่. แต่ทำไมปล่อยให้อยู่คนเดียว. คุณคิดว่าเขารู้ว่าเธออยู่ที่นี่?" ซีวอนถามขณะที่พวกเขาเดินออกมาจากด้านหลังของเธอ "อาจจะไม่ได้เพราะพี่จะได้ไม่ต้องสาวของเขาการรถแท็กซี่คนเดียวใช่มั้ย? พลัสว่าผู้หญิง Jisu จะติดอยู่กับเขาทุกที่ที่เขาไปใน บริษัท . มันน่ารำคาญจริงๆ." อึนฮยอกกล่าวว่าและมองไปเห็นปีนโซระเป็นรถแท็กซี่ "ทางพี่ของดีเกินไป. เกินไปมีความสุขในที่สุดก็จะได้รับเขาเป็นปัญหา ... หลุมลึกเขาจะไม่สามารถที่จะปีนออกจาก." ซีวอนเพิ่ม "Let 's go ได้รับประทานอาหารกลางวันในขณะนี้." อึนฮยอกกล่าวว่าและพวกเขาเดินไปที่ร้านอาหารที่ใกล้เคียง ... อีทึกมองไปที่โทรศัพท์ "ทำไมเป็นโทรศัพท์ของเธอออก?" เขาคิดและบังคับให้รอยยิ้ม "คุณพร้อมที่ฉันหิว." Jisu กล่าวว่า "เอ่อ, ย่ะฉันพร้อม." เขากล่าวว่าและทำตามที่เธอลากเขากับเธอ นายคังเดินขึ้นกับพวกเขา "อีทึกคุณได้เห็นโซระ" นายคังถาม "เธอเป็นคนที่นี่?" เขาถามกลับมาอยู่ในความประหลาดใจ "เธอมากับฉัน แต่เพียงแค่ตอนนี้เธอ texted ฉันว่าเธอไม่ได้ความรู้สึกที่ดีและขอลา ... ฉันคิดว่าบางทีเธออยู่กับคุณ?" เขากล่าวว่าและมองไปที่หญิงสาวที่ยังคงจับลูกชายของเขาที่แขนกฎหมาย อีทึกขมวดคิ้วและมองไป Jisu "เราจำเป็นต้องมีการพูดคุย. ให้มีอาหารกลางวัน ... เพียงแค่คุณและฉัน." นายคังกล่าวว่า ดึงมือของเธอออกไปอีทึกเห็นชางมิน "ชางมิน SSI ​​มาที่นี่." เขาเรียกว่า "เกิดอะไรขึ้น?" เขาถามอีทึก "มีอาหารกลางวันกับ Jisu SSI. ขอให้สนุก." เขากล่าวว่าและเคาะไหล่ของเขาเพื่อน อีทึกดึงนายคังพร้อมโดยไม่ต้องรอคำตอบของพวกเขา ... อีทึกหงุดหงิดมองไปที่นายคังที่พวกเขานั่งอยู่ตรงข้ามกัน "อีทึกเท่าไหร่ที่คุณรักลูกสาวของฉัน" เขาถาม อีทึกฟังและทราบว่านี้นำไปสู่​​ ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก้าวเข้ามาในห้องสลัว อีทึกนอนอยู่บนเตียงและมองไปที่โซระ กอดเธอจากด้านหลัง เขาจูบที่แก้มของเธอ และซบศีรษะของเขาต่อไป . . . โซระลืมตาและย้ายไป ดึงตัวเองออกจากกอดเขา เธอลุกขึ้นนั่ง " เกิดอะไรขึ้น ? " อีทึกถามเมื่อเขาลุกขึ้นนั่ง " ไม่มีอะไรค่ะ " เธอกล่าว ยังโกรธฉันอยู่ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดจริงๆทั้งสองคนจากมหาวิทยาลัยเดียวกันและเป็นเพียงแค่เพื่อน . " เขากล่าวว่า . นี่ค่ะ " เธอตอบและเดินเข้าไปในห้องน้ำ " . ยังบ่นผมเห็น " เขาพูดและถอดเสื้อของเขาออกไป อีกหนึ่งคืนเหงา " เขากล่าวติดตลกกับตัวเอง . . . . . . . โซระแหลมออกมาเจอเขานอน และ tiptoed . คว้ากระเป๋าของเธอ โซระหลบออกประตูห้องนอน ในห้องนั่งเล่นที่มืด เธอพยายามมองหาประตูด้านหน้าแต่กดปุ่มอะไรบางอย่างและล้มลง เปิดไฟและโซระมองขึ้นมาเห็นลีทึก มองไปที่ห้องนอน เธอขมวดคิ้ว " . ผู้ที่หมอนอยู่ใต้ฝา . . . . . . . ดูเหมือนว่านิสัยจะหนีเหรอ . . . . . . . อีกครั้ง " เขากล่าว คุณไม่ได้เป็นเจ้าของฉัน ฉันสามารถออกไป และคุณไม่สามารถหยุดฉัน " เธอกล่าว ลีทึกมองลงและชำเลืองมองสายตาของเขา” แต่ฉันทำ ถ้าคุณลืมเรากำลังต่อสู้ และจะแต่งงานในเร็วๆนี้ และอย่าลืม . . . . . . . ฉันทำเครื่องหมายไว้ที่คุณก่อน " เขาพูดแล้วแสยะยิ้ม โซระอย่างโกรธเกรี้ยวไขว้แขนของเธอขณะที่เธอยังคงนั่งอยู่กับพื้น สั่นศีรษะของเขา ลีทึกก้าวออกมาและคว้ากระเป๋า " . ลุกขึ้นเร็วๆ นี้ นางฟ้า " เขากล่าว ลุกขึ้น โซระมองไปที่ประตู และลังเล เขามองดูเธอยืนอยู่ตรงนั้น " ไม่ต้องคิดเกี่ยวกับมัน หากคุณกำลังวางแผนที่จะไปจำผู้ชายคนนั้นได้ และสอง bimbos ยังอยู่ที่ไหนสักแห่ง เขาแนะนำ เธอขมวดคิ้วและหันเดินกลับห้อง " ไอ้บ้า " เธอกระซิบ . วางกระเป๋าบนพื้น ลีทึกดูเธอปลดกระดุม และเปลื้องเสื้อผ้าของเธอ คว้าชุดนอนของเธอจากกระเป๋า โซระใส่มัน ถอนหายใจ เธออยู่บนเตียง และนอนหันหลังให้เธอกลับไปให้เขา ลีทึกแอบข้างๆโซระและกอดเธอดึงมือหนี โซร่าย้ายไปจากเขา จากนั้นเขาก็ขยับมาใกล้จนไม่มีที่ว่างเหลือสำหรับเธอที่จะย้าย . คุณดูน่ารักเวลาโกรธ " เขากระซิบ และโน้มลงไปจูบแก้มเธอ โซระต่อสู้และเช็ดคราบจูบ เขาหัวเราะและจูบเธออีกครั้ง แน่นไว้ โซระ ลีทึกหลับตา . แล้วผู้หญิงในโทรศัพท์ ? เธอว่า . . . . . . . ส่งผู้ชายโหลกุหลาบขาวโซระยิ้มให้เขา " . หวังว่าภรรยาที่รักมัน . " เธอกล่าว เธอจะ ขอบใจอีกครั้งนะ โซระ ครับ " เขากล่าว เธอเปิดประตูให้เขาขณะที่เขาเดินออกมาและเห็นลีทึกออกมาจากรถของเขา รีบปิดประตู เค้าบอกผู้หญิงที่จะโกหกและหนีไปอีก เดินในเขาดูที่ร้านจะเห็นคนงานทั้งสอง " . โซร่ารอบ ? " เขาถาม หญิงสาวมองไปที่แต่ละอื่น ๆและยิ้มให้ลีทึก" เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ . . . . . . . เธอออกไป " หญิงกล่าว คุณรู้มั้ยว่า . . . " เขาถามอีกครั้ง และมองไปรอบ ๆ . " เราไม่รู้ว่า เธอจะบอกเราว่า . . . . . . . เธอเพิ่งบอกว่าเธอจะกลับมานะ " เขากล่าว อีทึกพยักหน้าอย่างรู้เท่าทัน " กลับบ้านมาก็จ่ายเต็มวัน " เขากล่าวและมอบเงิน พวกเขาพยักหน้าและมองข้างหลัง ปิดประตูร้านและป้ายปิด . . . . . . .โซระฟังบรรยากาศเงียบ และสงสัย ค่อยๆเดินออกมา เธอมองไปที่ช่องว่าง” แล้วผู้หญิงพวกนั้นไป ? เธอพูดแล้วเดินออกไป " แต่คุณก็ไม่สามารถซ่อนได้ " อีทึกพูด โซระหันกลับมาด้วยความประหลาดใจ คว้าดอกชบาจากแจกัน เขาได้กลิ่นมันแล้วเดินกับเธอ " เมื่อไหร่คุณจะหยุดใจฉัน ผมโทรไปคุณก็ไม่รับสายผมมา และคุณไม่อยากเจอฉัน " เขากล่าวและยืนต่อหน้าเธอ " . ฉันคิดถึงเธอ . . . . . . . มันถูก กว่าสองสัปดาห์ หลังจากที่ได้ใช้เวลาร่วมกัน " เขากล่าว และพยายามจะจูบเธอ โซระหันไปหน้าของเธอ และเดินกลับไป ฉันแค่อยากอยู่คนเดียว . . . . . . . ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่คุณมาที่นี่เพื่อ . . . . . . . เพื่อความใกล้ชิด . " เธอกล่าว นี่คืออะไร ? ทำไม . . . . . . . มันมีเหตุผลสำหรับคุณที่จะคิดแบบนั้น " เขากล่าว" ถ้าถามว่าเราไม่สามารถไปเพิ่มเติมใด ๆจนกว่าจะแต่งงาน คุณจะโกรธมั้ย ? " เธอถาม อีทึกตาเปลี่ยนไป ดอกไม้ ในมือของเขา ไม่ . . . ตอนนี้คุณมีความสุข " เขาตอบ โซระมองความผิดหวังของเขา” ยกโทษให้ผมแล้วงั้นเหรอ ? " " เขาถาม ครับ " โซระพูด มอบดอกไม้ให้เธอ อีทึกโน้มมาจูบหน้าผากเธอ " . ฉัน รัก เธอ " เขากระซิบ .โซระบังคับยิ้มและก้มลงมองดอกไม้ . . . . . . . เดินทะลุอาคารห้องโถง โซระ เกลียดที่จะถูกลากไปที่บริษัทกับพ่อ " โซร่าอยู่ที่นี่ เดี๋ยวฉันกลับมา " นายคังกล่าว และ lefted . มองไปที่กว้างขวาง ห้องพักรอ เธอนั่งอยู่บนโซฟา และคงที่สตริงของส้นเท้าของเธอ ลุกขึ้น โซระ เดินออกมาหาห้องน้ำ . . . . . . . แก้ไขผมยาวหยักของเธอเธอมองตัวเอง " ฉันเกลียดแก้มลูกของฉัน " เธอกล่าว เดินออกไป โซร่าได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เดินไปที่เสียงมา เธอมองไปยังทางเดินด้านซ้ายและแหลมจากมุม” พวกเขาอีก " หล่อนคิด โซระดูเป็นหญิงสาวรั้งแขนของลีทึกก็แชทกับผู้ชายที่เธอเจอตะกี้โซระ แล้วครอบปากของเธอขณะที่เธอมองผู้หญิงอื่น เธอจูบคู่หมั้นจากแก้มและเขายิ้ม เธอไม่สามารถทนดูปฏิกิริยาของพวกเขาปิดและเดินกลับไปที่ห้องรอ คว้ากระเป๋าของเธอ โซร่าบอกพ่อของเธอและเดินออกจากลิฟต์ slids เป็นประตูเปิด เธอก้าวเข้ามา และมองไปเห็นอีกสองคนวิ่งเข้ามาเช่นกันโซระหันไปทางอื่นเพื่อซ่อนน้ำตาของเธอ ใบหน้าของเธอ เมื่อประตูเปิดออก เธอก้าวออกมาและหันไปมองสองใบหน้าที่คุ้นเคยจ้องมองเธอ จู่ๆโทรศัพท์ของเธอ หาชื่อ โซร่ากัดริมฝีปาก และปิดโทรศัพท์มือถือด้วย อึนฮยอก ซีวอนมองโซระ เดินออกมาจากอาคาร . นี่ พี่ลีทึกสาวทำอะไรที่นี่ ? " อึนฮยอกถาม" บางทีเธออาจจะมาอยู่กับพ่อ ฉันได้ยินว่าเขามีประชุมที่นี่ แต่ทำไมไปคนเดียว คุณคิดว่าเขารู้ว่าเธอมาที่นี่ ? ซีวอนถามขณะที่พวกเขาเดินออกข้างหลังเธอ " . อาจจะไม่ใช่เพราะพี่ไม่ได้สาวขึ้นแท็กซี่คนเดียว ใช่ไหม ? บวกกับที่จี สาวติดเขาไปทุกที่ที่เขาไปในบริษัท มันน่ารำคาญจริงๆนะ " อึนฮยอกพูดและมองเห็นโซระปีนเข้าไปในรถแท็กซี่" พี่ดีอีกแล้ว สวยเกินไปมันก็จะทำให้เขาเดือดร้อน . . . . . . . เป็นหลุมลึก เขาไม่สามารถที่จะปีนออกจาก " ชีวอนกล่าว " ไปกินข้าวกันเถอะ " อึนฮยอกพูด และตอนนี้ พวกเขาเดินไปที่ร้านอาหารใกล้ๆ . . . . . . . อีทึกมองไปที่โทรศัพท์ " ทำไมถึงปิดมือถือ ? เขาคิดและฝืนยิ้ม . พร้อมรึยัง ฉันหิวแล้ว " จี กล่าว เอ่อ นี่ผมพร้อมแล้ว" เขาพูดและทำตามที่เธอลากเขาไปกับเธอ นายคัง เดินขึ้นเขา " ลีทึก คุณเห็นโซระ ? นายคังถาม " เธออยู่ที่นี่ ? เขาถามกลับอย่างประหลาดใจ " เธอมากับฉัน แต่ตอนนี้เธอส่งข้อความมาว่า เธอไม่สบาย และถามไป . . . . . . ฉันคิดว่าบางทีเธออาจจะอยู่กับคุณ ? เขาพูดและมองไปยังหญิงสาวที่ยังคงอุ้มลูกชายของเขาในกฎหมายที่แขนอีทึกขมวดคิ้วและมองไปยังจี” เราต้องคุยกัน กินข้าวกันเถอะ . . . . . . . แค่คุณกับผม " นายคังกล่าว ดึงมือของเธอออกไป อีทึกเห็นชางมิน " ชางมิน คุณมาที่นี่ " เขาเรียก " . เกิดอะไรขึ้น ? " เขาถามลีทึก " ทานข้าวกับจีซูชิ มีความสนุกสนาน " เขากล่าวและทาบทามเพื่อนที่ไหล่ อีทึกดึงคุณคังไปโดยไม่รอคำตอบ . . . . . . .ลีทึก็ดูคังตามที่พวกเขานั่งตรงข้ามกับแต่ละอื่น ๆ . " อีทึก , เท่าไหร่ที่คุณรักลูกสาวของฉัน " เขาถาม อีทึกฟังและรู้นัก . . . . . . .