3.1. Optimal H2O2 dosageOvernight s

3.1. Optimal H2O2 dosage
Overnight settling of the greywater gave reductions of
approximately 13% COD, 31% turbidity and 0.5 pH units.
Hydrogen peroxide in the concentration range 0–15 mM was
added to the settled greywater at the initial pH 10 and irradiated
for 5 h. Little COD removal occurred in the absence of
H2O2, indicating that direct photolysis resulted in little
oxidation of the contaminants in the greywater (Fig. 1).
Significant COD removal was observed with 3.5 mM H2O2 and
its extent increased with increasing H2O2 concentration. With
H2O2 dosage of 10 mM and 3 h irradiation (equivalent UV dose
of 54,000 mJ cm2) the COD level in the water was reduced to
30 mgl1. This corresponded to 85% COD removal, or an
overall COD removal of 87% when the removal by overnight
settlement was included. Most of the contaminants were
oxidised during the UVC/H2O2 treatment. Since pharmaceuticals
and personal care products and other household products
may contain xenobiotic contaminants of unknown
biodegradability or bioaccumulation characteristics (Ledakowicz,
1998; Eriksson et al., 2003; Ying et al., 2004), the capability
of UVC/H2O2 to destroy organic compounds would be
beneficial compared with physical separation techniques
such as filtration and coagulation which simply transfer the
pollutants from one medium to another, and create the need
to dispose of the separated or concentrated pollutants (Marco
et al., 1997). The COD removal from the greywater was modelled as a pseudo first-order reaction, and the rate
constant (k ´ ) at each H2O2 dosage is given by Equation (1),
where COD0 and CODt are the COD at irradiation time ¼ 0 and
t, respectively:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1 ปริมาณ H2O2 ที่ดีที่สุด
ตกตะกอนค้างคืนของ greywater ให้ลดของ
ประมาณ 13% COD, 31% ความขุ่น และค่า pH 0.5 หน่วยการ
มีไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในช่วงความเข้มข้น 0-15 มม.
เพิ่ม greywater ชำระที่ pH เริ่มต้น 10 และ irradiated
สำหรับ 5 h. กำจัด COD น้อยเกิดของ
H2O2 ระบุ photolysis ตรงนั้นให้น้อย
ออกซิเดชันของสารปนเปื้อนใน greywater (Fig. 1) .
กำจัด COD สำคัญถูกสังเกต ด้วย 3.5 มม. H2O2 และ
ของขอบเขตขึ้น ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของ H2O2 ด้วย
ปริมาณ H2O2 ของวิธีการฉายรังสี 10 มม.และ 3 h (UV รังสีสมมูล
ของ mJ 54,000 ซม. 2) ถูกลดระดับ COD ในน้ำ
30 mgl 1 นี้ corresponded การกำจัด COD 85% หรือ
กำจัด COD โดยรวม 87% เมื่อกำจัด โดยแอร์พอร์ตโอเวอร์ไนท์
การชำระเงินที่รวม ส่วนใหญ่ของสารปนเปื้อนถูก
oxidised การรักษา UVC/H2O2 ตั้งแต่ยา
และผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลและผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนอื่น ๆ
อาจประกอบด้วยสารปนเปื้อน xenobiotic ของไม่รู้จัก
biodegradability หรือ bioaccumulation ลักษณะ (Ledakowicz,
1998 วงการเกมและ al., 2003 Ying et al., 2004), ความสามารถ
ของ UVC/H2O2 เพื่อทำลาย สารอินทรีย์จะ
ประโยชน์เปรียบเทียบกับเทคนิคการแยกทางกายภาพ
กรองและแข็งตัวของเลือดซึ่งเพียงแค่โอน
สารมลพิษจากสื่อหนึ่งไปยังอีก และสร้างต้อง
ในการกำจัดสารมลพิษเข้มข้น หรือแยก (มาร์โค
et al., 1997) การกำจัด COD จาก greywater ถูกคือ แบบจำลองเป็นปฏิกิริยาแรกสั่งแบบหลอก และอัตรา
ค่าคง (k ´) ที่แต่ละปริมาณ H2O2 ที่ถูกกำหนด โดยสมการ (1),
COD0 และ CODt COD ที่เวลาวิธีการฉายรังสี¼ 0 และ
t ตามลำดับ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 ที่เหมาะสม H2O2 ปริมาณ
ตกตะกอนคืนของ greywater ให้ลดลงของ
ประมาณ 13% COD, ความขุ่น 31% และ 0.5 หน่วย pH
ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ความเข้มข้นอยู่ในช่วง 0-15 มิลลิถูก
เพิ่ม greywater ตัดสินที่ค่าพีเอชเริ่มต้นที่ 10 และการฉายรังสี
เป็นเวลา 5 ชั่วโมง . กำจัดซีโอดีเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เกิดขึ้นในกรณีที่ไม่มี
H2O2 แสดงให้เห็นว่า photolysis โดยตรงส่งผลให้น้อย
ออกซิเดชันของสารปนเปื้อนใน greywater (รูปที่ 1)
การกำจัดซีโอดีที่สําคัญคือการพบกับ 3.5 มิลลิ H2O2 และ
ขอบเขตที่เพิ่มขึ้นที่มีความเข้มข้นเพิ่มขึ้น H2O2 ด้วย
ปริมาณ H2O2 จาก 10 มิลลิและ 3 ชั่วโมงการฉายรังสี (UV ปริมาณเทียบเท่า
54,000 เจ ซม. ? 2) ระดับซีโอดีในน้ำลดลงไป
30 MGL? 1 นี้สอดคล้องกับการกำจัดซีโอดี 85% หรือ
กำจัดซีโอดีโดยรวมของ 87% เมื่อกำจัดโดยในชั่วข้ามคืน
การตั้งถิ่นฐานรวม ที่สุดของสารปนเปื้อนที่ถูก
ออกซิไดซ์ในระหว่างการรักษา UVC/H2O2 ตั้งแต่ยา
และผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคลและผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนอื่น ๆ ที่
อาจจะมีสารปนเปื้อนที่ไม่รู้จัก xenobiotic
ย่อยสลายทางชีวภาพหรือลักษณะสะสม (Ledakowicz,
1998; Eriksson et al, 2003;.. Ying et al, 2004), ความสามารถ
ของ UVC/H2O2 ที่จะทำลายสารอินทรีย์ จะเป็น
ประโยชน์เมื่อเทียบกับเทคนิคการแยกทางกายภาพ
เช่นการกรองและการแข็งตัวซึ่งก็โอน
มลพิษจากที่หนึ่งไปยังอีกสื่อและสร้างความจำเป็นในการ
ที่จะจัดการกับมลพิษทางแยกหรือความเข้มข้น (มาร์โก
เอตอัล., 1997) กำจัดซีโอดีจาก greywater ถูกจำลองเป็นหลอกปฏิกิริยาลำดับแรกและอัตรา
คงที่ (k) ในแต่ละปริมาณ H2O2 จะได้รับจากสมการ (1),
ที่ COD0 และ CODt มีซีโอดีในช่วงเวลาการฉายรังสี¼ 0 และ
เสื้อ ตามลำดับ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . ใช้ยาเหมาะสม H2O2
ข้ามคืนการตกตะกอนของ greywater ให้ (
ประมาณ 13 ตามลำดับ ความขุ่น 31% และ 0.5 หน่วย M .
ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในช่วงความเข้มข้น 0 – 15 มิลลิ
เพิ่มไปแล้ว greywater ที่ pH เริ่มต้น 10 และการฉายรังสี
เป็นเวลา 5 ชั่วโมง น้อยซีโอดีเกิดขึ้นในการขาดงานของ
แบตเตอรี่ที่ระบุว่าโดยตรงมีผลน้อย
โฟโตไลซิสออกซิเดชันของสารปนเปื้อนใน greywater ( รูปที่ 1 ) .
) ซีโอดีด้วย H2O2 3.5 มม. และ
ขอบเขตที่เพิ่มขึ้นของแบตเตอรี่ที่ใช้ กับแบตเตอรี่ขนาด 10 mm
3 H ( เท่ากับปริมาณของรังสี UV
54000 MJ ซม.  2 ) ระดับซีโอดีในน้ำก็ลดลง
30 มิลลิกรัมต่อลิตร  1 นี้สอดคล้องกับ 85 % COD หรือ
รวม COD ของ 87% เมื่อกำจัดโดยค้างคืน
การตั้งถิ่นฐานที่รวม ที่สุดของสิ่งปนเปื้อนได้หมดในช่วง UVC /
H2O2 รักษา เนื่องจากผลิตภัณฑ์เภสัชกรรม
และการดูแลส่วนบุคคลและผลิตภัณฑ์ของใช้ในครัวเรือนอื่น ๆ

อาจมีสารปนเปื้อนต่อไม่รู้จักย่อยสลายทางชีวภาพ หรือสารเคมีลักษณะ ( ledakowicz
, 1998 ; ริคสัน et al . , 2003 ; Ying et al . , 2004 )ความสามารถ
ของ UVC / H2O2 เพื่อทำลายสารอินทรีย์จะเป็นประโยชน์เมื่อเทียบกับวิธีการแยกทางกายภาพ

เช่น การกรองและการตกตะกอน ซึ่งเพียงแค่โอน
สารมลพิษจากสื่ออื่น และสร้างความต้องการ
กำจัดแยกหรือความเข้มข้นสารมลพิษ ( Marco
et al . , 1997 )การกำจัดซีโอดีจาก greywater คือจำลองเป็นปฏิกิริยาอันดับหนึ่งเทียม และอัตราคงที่
( K ใหม่ ) ในแต่ละครั้งจะได้รับโดย H2O2 สมการ ( 1 ) และ cod0
ที่ codt เป็นปลาที่เวลาการฉายรังสี¼ 0
t ตามลำดับ :