Nitre?" he asked, at length."Nitre,

Nitre?" he asked, at length.

"Nitre," I replied. "How long have you had that cough?"

"Ugh! ugh! ugh! --ugh! ugh! ugh! --ugh! ugh! ugh! --ugh! ugh! ugh! --ugh! ugh! ugh!"

My poor friend found it impossible to reply for many minutes.

"It is nothing," he said, at last.

"Come," I said, with decision, "we will go back; your health is precious. You are rich, respected, admired, beloved; you are happy, as once I was. You are a man to be missed. For me it is no matter. We will go back; you will be ill, and I cannot be responsible. Besides, there is Luchresi --"

"Enough," he said; "the cough's a mere nothing; it will not kill me. I shall not die of a cough."

"True --true," I replied; "and, indeed, I had no intention of alarming you unnecessarily --but you should use all proper caution. A draught of this Medoc will defend us from the damps.

Here I knocked off the neck of a bottle which I drew from a long row of its fellows that lay upon the mould.

"Drink," I said, presenting him the wine.

He raised it to his lips with a leer. He paused and nodded to me familiarly, while his bells jingled.

"I drink," he said, "to the buried that repose around us."

"And I to your long life."

He again took my arm, and we proceeded.

"These vaults," he said, "are extensive."

"The Montresors," I replied, "were a great and numerous family."

"I forget your arms."

"A huge human foot d'or, in a field azure; the foot crushes a serpent rampant whose fangs are imbedded in the heel."

"And the motto?"

"Nemo me impune lacessit."

"Good!" he said.

The wine sparkled in his eyes and the bells jingled. My own fancy grew warm with the Medoc. We had passed through long walls of piled skeletons, with casks and puncheons intermingling, into the inmost recesses of the catacombs. I paused again, and this time I made bold to seize Fortunato by an arm above the elbow.

"The nitre!" I said; "see, it increases. It hangs like moss upon the vaults. We are below the river's bed. The drops of moisture trickle among the bones. Come, we will go back ere it is too late. Your cough --"

"It is nothing," he said; "let us go on. But first, another draught of the Medoc."

I broke and reached him a flagon of De Grave. He emptied it at a breath. His eyes flashed with a fierce light. He laughed and threw the bottle upwards with a gesticulation I did not understand.

I looked at him in surprise. He repeated the movement --a grotesque one.

"You do not comprehend?" he said.

"Not I," I replied.

"Then you are not of the brotherhood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Nitre "เขาถาม ยาว"Nitre ผมตอบ "เวลาคุณมีไอนั้น""Ugh ugh ugh -ugh ugh ugh -ugh ugh ugh -ugh ugh ugh -ugh ugh ugh "เพื่อนของฉันไม่พบไม่สามารถตอบกลับสำหรับหลายนาที"มันคืออะไร เขากล่าวว่า ในที่สุด"มี ผมพูด ตัดสินใจ "เราจะกลับไป สุขภาพของคุณมีค่า คุณจะรวย ยอมรับ ชื่นชม รัก คุณมีความสุข เป็นเมื่อผม คุณชายจะพลาดได้ สำหรับฉัน มันเป็นเรื่องไม่ เราจะกลับไป คุณจะป่วย และฉันไม่สามารถรับผิดชอบ สำรอง มี Luchresi-""เพียงพอ เขากล่าวว่า "ไอของไม่เพียง มันจะไม่ฆ่าฉัน ฉันจะไม่ตายของไอ""จริง - จริง, " ผมตอบ " และ แน่นอน ผมขอเจริญคุณโดยไม่จำเป็น - แต่คุณควรใช้ความระมัดระวังถูกต้องทั้งหมด กินน้ำลึกของ Medoc นี้จะปกป้องเราจากการ dampsนี่ฉันโบว์ลิ่งปิดคอขวดที่วาดไว้จากนั้นเฟลโล่ส์ซึ่งแถวยาวตามแม่พิมพ์"เครื่องดื่ม ฉันกล่าว ไวน์เขานำเสนอเขายกมันให้ริมฝีปากของเขากับการ leer เขาหยุดชั่วคราว และพยักหน้าให้ฉัน familiarly ในขณะที่ jingled เขาระฆัง"ฉันดื่ม เขาว่า, "การฝังที่เงียบรอบ ๆ เรา""และเป็นวันอายุยืน"เขาเอาแขนของฉันอีกครั้ง และครอบครัวเรา"เหล่านี้ vaults เขากล่าวว่า "ได้อย่างละเอียด""การ Montresors ผมตอบไป "ได้ดีและครอบครัวจำนวนมาก""ฉันลืมคุณแผ่นดิน""เป็นคนเท้าใหญ่ดอร์ ใน azure ฟิลด์ เท้า crushes พญาอาละวาดซึ่งเขี้ยวจะฝังตัวในส้นเท้า""และคำขวัญ""นีโมฉัน impune lacessit ""ดี" เขากล่าวไวน์ sparkled ในสายตาของเขา และระฆัง jingled นึกคิดของตัวเองเติบโตกับ Medoc อบอุ่น เราได้ผ่านชั้นโครงกระดูก casks และ puncheons intermingling ใน recesses inmost ของสุสานกำแพงยาว ฉันหยุดชั่วคราวอีกครั้ง และครั้งนี้ผมทำตัวหนาแย่ง Fortunato โดยมีแขนเหนือศอก"การ nitre" ผมว่า "ดู มันเพิ่ม มันค้างเช่นมอสตาม vaults เราอยู่ใต้เตียงของแม่ หยดน้ำของความชื้นไหลระหว่างกระดูก มา เราจะไปกลับ ere มันจะสายเกินไป คุณไอ-""มันคืออะไร เขากล่าวว่า "เราไป แต่ก่อน อื่น กินน้ำลึกอื่นของ Medoc "ยากจน และเข้าถึง flagon ของเดอเกรฟ เขาว่างเปล่ามันที่ลม ตาอ่อนประกายไฟรุนแรง เขาหัวเราะ และโยนขวดขึ้น ด้วยท่าทางยังไม่เข้าใจผมมองว่าในความประหลาดใจ เขาทำซ้ำการเคลื่อนไหว - การ grotesque หนึ่ง"คุณไม่เข้าใจ" เขากล่าวว่า"ไม่ฉัน ผมตอบ"แล้วคุณจะไม่ของภราดรภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Nitre? "เขาถามว่าที่มีความยาว. "Nitre" ผมตอบ. "นานแค่ไหนที่คุณมีอาการไอที่?" "ฮึ! ฮึ! ฮึ! --ugh! ฮึ! ฮึ! --ugh! ฮึ! ฮึ! --ugh! ฮึ! ฮึ! --ugh! ฮึ! "ฮึ. เพื่อนที่ไม่ดีของฉันพบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะตอบสำหรับหลายนาที"". เขากล่าวว่าที่ผ่านมามันเป็นอะไร"มา" ผมพูดว่ากับการตัดสินใจ "เราจะกลับไป; สุขภาพของคุณมีค่า คุณอยู่ที่อุดมไปด้วยความเคารพชื่นชมรัก; คุณมีความสุขเป็นครั้งที่ผมเป็น คุณเป็นคนควรพลาด สำหรับฉันมันเป็นเรื่องที่ไม่มี เราจะกลับไป; คุณจะไม่ดีและผมก็ไม่สามารถรับผิดชอบ นอกจากนี้ยังมี Luchresi - " "พอ" เขากล่าวว่า "ไอเป็นอะไรเพียง; มันจะไม่ฆ่าฉัน ฉันจะไม่ตายของไอ ". "--true True" ผมตอบ "และแน่นอนผมมีความตั้งใจที่จะน่ากลัวคุณไม่จำเป็น --but คุณควรใช้ความระมัดระวังในทุกที่เหมาะสมไม่มี ร่าง Medoc นี้จะปกป้องเราจาก Damps. นี่ฉันเคาะคอขวดที่ฉันวาดจากแถวยาวของพวกที่เรียกร้องเอาจากแม่พิมพ์. "เครื่องดื่ม" ผมพูดนำเสนอไวน์เขา. เขา ยกมันขึ้นไปที่ริมฝีปากของเขาด้วยค้อน เขาหยุดและพยักหน้าให้ฉันกันเองในขณะที่เสียงระฆังของเขา jingled. "ฉันดื่ม" เขากล่าวว่า "เพื่อการพักผ่อนที่ฝังอยู่รอบตัวเรา." "และฉันจะมีชีวิตที่ยาวนานของคุณ." อีกครั้งที่เขาเอาแขนของฉันและเราดำเนินการ"ห้องใต้ดินเหล่านี้" เขากล่าวว่า "มีมากมาย." "Montresors" ผมตอบว่า "เป็นครอบครัวที่ดีและจำนวนมาก." "ผมลืมแขนของคุณ." "เท้าของมนุษย์มากหรือศิลปวัตถุในฟิลด์สีฟ้า ; เท้าทับงูอาละวาดที่มีเขี้ยวจะฝังในส้นเท้า ". "และคำขวัญหรือไม่" "ฉัน Nemo impune lacessit". "ดี!" เขากล่าวว่า. ไวน์ประกายในดวงตาของเขาและระฆัง jingled แฟนซีของฉันเองก็อุ่นขึ้นมากับ Medoc เราได้ผ่านกำแพงยาวของโครงกระดูกซ้อนกับถังและ puncheons intermingling เข้าไปในหลืบลึกสุดของสุสาน ฉันหยุดชั่วคราวอีกครั้งและครั้งนี้ผมทำหนาที่จะยึด Fortunato ด้วยแขนข้างข้อศอก. "ดินประสิว" ผมบอกว่า; "เห็นมันจะเพิ่มมันแฮงค์เหมือนตะไคร่น้ำห้องใต้ดินเมื่อเรามีด้านล่างเตียงแม่น้ำหยดหยดความชื้นในหมู่กระดูกมาเราจะกลับไปก่อนที่มันจะสายเกินไปไอของคุณ -....." "มันเป็น ไม่มีอะไร "เขากล่าวว่า; "ให้เราไปใน. แต่แรกร่าง Medoc อื่น." ฉันยากจนและถึงเขาขวดเหล้าของเดอหลุมฝังศพ เขาอบไว้ที่ลมหายใจ ดวงตาของเขาประกายด้วยแสงที่รุนแรง เขาหัวเราะและโยนขวดขึ้นไปด้วยการแสดงท่าทางผมไม่เข้าใจ. ฉันมองไปที่เขาด้วยความประหลาดใจ เขาซ้ำแล้วซ้ำอีกหนึ่งกระบวนการเคลื่อนไหวผิดปกติ. "คุณไม่เข้าใจ?" เขากล่าวว่า. "ไม่ฉัน" ผมตอบ. "จากนั้นคุณจะไม่ได้ของความเป็นพี่น้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดินประสิว ? " เขาถามยาว

" ดินประสิว " ผมตอบ " . นานแค่ไหนแล้วที่คุณมีว่า " ไอ

" เฮ้อ ! อ้า ! ! ! ! ! อ้า ! ! ! ! ! . . . อ้าก อ้า ! ! ! ! ! อ้า ! ! ! ! ! . . . อ้าก อ้า ! ! ! ! ! อ้า ! ! ! ! ! . . . อ้าก อ้า ! ! ! ! ! อ้า ! ! ! ! ! . . . อ้าก อ้า ! ! ! ! ! " อ้า ! ! ! ! !

เพื่อนที่น่าสงสารของฉันพบว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะตอบหลายนาที

" มันคืออะไร " เขากล่าวในที่สุด

" มา " ผมพูดกับการตัดสินใจ " เราจะกลับไป สุขภาพของคุณมีค่า นายอุดม , เคารพ , นับถือ , ที่รัก ;คุณมีความสุขที่ฉันเป็น คุณเป็นผู้ชายที่ จะพลาด สำหรับฉันมันไม่สำคัญ เราจะกลับไป คุณจะป่วย และผมไม่สามารถรับผิดชอบได้ นอกจากนี้ มี luchresi " . . .

" พอ " เขากล่าว " ไอก็ไม่มีอะไรเพียง แต่จะไม่ฆ่าฉัน ผมจะไม่ตายจากการไอ "

" จริง จริง " ผมตอบ " และแน่นอนผมไม่ได้มีเจตนาที่น่ากลัวคุณไม่จำเป็น . . . แต่คุณควรใช้ความระมัดระวังที่เหมาะสม . เป็นร่างของเมด็อกนี้จะปกป้องเราจาก damps

นี่ฉันเคาะออกจากคอของขวดที่ผมวาดจากแถวยาวของพวกที่วางบนแม่พิมพ์

" ดื่ม " ฉันพูดให้เขาไวน์

เขาเลี้ยงมันกับริมฝีปากของเขากับเลียร์ . เขาหยุดและพยักหน้าให้ฉันอย่างคุ้นเคย ,ขณะที่ระฆังของเขา jingled

" ผมดื่ม " เขากล่าวว่า " การฝังที่นอนตายอยู่รอบตัวเรา "

" แล้วชีวิตของคุณ . "

เขาอีกก็จับแขนของฉันและเราก็

" ใต้ดินเหล่านี้ " เขากล่าวว่า , " อย่างละเอียด "

" montresors " ผมตอบ " เป็นดีและครอบครัวมากมาย . . . "

" ฉันลืมแขนของคุณ . "

" d ' Or เท้ามนุษย์ขนาดใหญ่ในเขตสีฟ้า ;เท้าทับงูอาละวาดที่เขี้ยวฝังอยู่ในส้นเท้า "

" และคำขวัญ ? "

" นีโมฉัน impune lacessit "

" ดี " ! เขาบอกว่า

ไวน์ประกายในดวงตาของเขา และระฆัง jingled . แฟนซีตัวเองเติบโตอุ่นกับเมด็อก . เราได้ผ่านยาวผนังซ้อนของถัง และโครงกระดูก กับ puncheons intermingling ใน recesses ชั้นในสุดของสุสาน . ฉันหยุดอีกครั้งคราวนี้ฉันได้กล้าที่จะยึดฟอร์ตูนาโต โดยแขนเหนือข้อศอก

" ดินประสิว " ฉันบอกว่า " เห็นไหม มันเพิ่มขึ้น มันแฮงค์ชอบมอสบนห้องใต้ดิน เราอยู่ข้างล่างเตียงของแม่น้ำ หยอดหยดความชื้นระหว่างกระดูก มา เรา จะ กลับ ก่อนมันจะสายเกินไป นายไอ " . . .

" มันคืออะไร " เขากล่าวว่า " ไปกันเถอะ แต่อย่างแรก ร่างของเมด็อกอีก

"ฉันทำผิด และถึงเขาเหยือกหลุมฝังศพเดอ . เขาทำให้มันอยู่ในลมหายใจ ดวงตาประกายกับแสงที่รุนแรง เขาหัวเราะและโยนขวดขึ้นไปพร้อมกับโบกไม้โบกมือข้าไม่เข้าใจ

ผมมองเขาด้วยความประหลาดใจ เขาทำซ้ำการเคลื่อนไหว -- พิสดารหนึ่ง

" คุณไม่เข้าใจ ? เขาบอกว่า

" ไม่ก็ " ผมตอบ

" แล้วคุณยังไม่ได้ของภราดรภาพ