Ye Mo was quietly seated at a table

Ye Mo was quietly seated at a table still piled with files that Ye Zong had been reading earlier. This room still contained remnants of Ye Zong’s aura. His eyes turned fuzzy from tears. As the Guardian of Glory City, even when his wife had died, he didn’t cry. But now, to see his child die before him, his muddy eyes couldn’t help letting out his tears.

The sound of footsteps came and Ye Mo immediately wiped the tears away.

Ye Ziyun appeared in the entrance of the room and raised her head to look at Ye Mo. She paused for a slight moment, then walked in with her head lowered. Her father had stayed in this room for large amounts of time. She could still vaguely feel the lingering and warm presence of her father.

The two did not speak for a length of time.

“Yun’er, your father is gone and your grandfather has also aged. You’ll have to take good care of yourself from now on.” Ye Mo sighed as he appeared lonely and griefed.

At Ye Mo’s words, Ye Ziyun’s tears fell uncontrollably.

“Grandfather… father he…” Ye Ziyun said halfway as she choked on her tears.

“Your father died for Glory City. It wasn’t a disgrace to our ancestors. I am extremely proud of him,” Ye Mo said solemnly. His aged hand had slowly brushed across the table. Everything in here had been used by his son. From now on, he would only be able to see Ye Zong in his memories. He raised his head and looked at Ye Ziyun and continued, “Yun’er, you guys will be leaving Glory City soon?”

Ye Ziyun pondered for a brief moment, then she nodded her head, “Yes, grandfather! I will head for the Draconic Ruins Realm. I want to kill the Demon Lord and take vengeance for father! I will definitely become stronger and find a way to revive him!”

Ye Mo let out a long sigh as he replied, “Throughout my life, I’ve constantly been away with business and spent little time with you children. Now that Ye Zong is gone, I will guard Glory City for the time being. When the day comes when your grandfather can no longer move, I will leave Glory City to you all.”

“Yes.” Ye Ziyun’s vision was fuzzy from tears as she looked into her grandfather’s face.

Once, she pictured her grandfather’s back to be upright and tall. But now, she realised that her grandfather was already getting on in years…

This trip to the Draconic Ruins Realm would take at least five years. However, she had no other choice. Only by heading towards the Draconic Ruins Realm, could she find the chance of reviving her father and taking vengeance for him. No matter where the Demon Lord escaped to, she would still seek him out.

The rain continued to fall.

Nie Li stood in the rain and felt its chill. In just a little while more, he would head for the Draconic Ruins Realm. He wondered what kind of path awaited him. However, Nie Li had reaffirmed his conviction; he must become stronger as soon as possible. He must not allow the things from his previous life occur again. He must not allow his families, friends, and lovers to leave him one by one.

Even without the Temporal Demon Spirit Book, so what? I will definitely gain control of my own destiny!

Xiao Ning’er was holding onto an umbrella as she walked beside Nie Li, shielding him from the falling rain.

She quietly stood there and stared at the empty space in front of her before she sadly said, “Before, I envied Ye Ziyun that her father was the City Lord. As long she had any wants, her father would definitely be able to fulfill it for her. There wasn’t anyone who could force her to do anything and I felt that she was very blessed, unable to understand my pain…”

“It wasn’t until later that I understood. The Snow Wind Family had shouldered far too much for Glory City.” Xiao Ning’er let out a long sigh filled with pity for Ye Ziyun, “Her mother died early and although her father was there, she was still always alone. However, she still lived on strongly and continued her cultivation, intending to share her father’s burdens.”

Xiao Ning’er’s tone then turned serious. “When I was little, I was really headstrong and would often compete with Ye Ziyun. However, I was never able to win. She is someone who has earned my admiration!”

Ni Li looked at Xiao Ning’er and understood her intentions. Ning’er was the same as Ye Ziyun; both were extremely kindhearted people. After they entered the Draconic Ruins Realm, Ning’er would be together with Ziyun. With that, Nie Li would be able to feel more at ease.

Nie Li stared in front of him. After today, they will leave their hometown. Although they had no idea what kind of paths awaited them, no matter how uncertain or thorny the road may be, they will still rely on each other and move forward hand in hand.

The night gradually deepened.

Glory City had sunk into the deep night. Only a few lights, constantly flickered like stars in the dark sky.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้เย Mo เงียบ ๆ ถูกนั่งที่โต๊ะยัง กองอยู่กับแฟ้มที่เย Zong ได้อ่านก่อนหน้านี้ ห้องนี้ยังประกอบด้วยเศษของออร่าของ Zong ของพวกท่าน ตาของเขาเปิดเลือนจากน้ำตา ผู้ปกครองของรุ่งโรจน์เมือง เมื่อภรรยาเสียชีวิต เขาไม่ได้ร้องไห้ แต่ตอนนี้ ดูลูกของเขาตายก่อนเขา ตาโคลนไม่สามารถช่วยให้ออกน้ำตาของเขาเสียงของรอยเท้ามา และเย Mo เช็ดน้ำตาออกไปทันทีเย Ziyun ปรากฏตัวในทางเข้าของห้อง และยกหัวของเธอมองไปที่พวกท่านเดือน เธอหยุดชั่วครู่เล็กน้อย แล้วเดิน ด้วยหัวของเธอลดลง พ่อของเธอมาพักในห้องนี้สำหรับจำนวนมากของเวลา นอกจากนี้เธอยังมองอาจรู้สึกมีตกค้าง และอบอุ่นของพ่อของเธอไม่ได้พูดสองสำหรับระยะเวลา"Yun'er คุณพ่อหาย และยังมีอายุของคุณปู่ คุณจะต้องดูแลตัวเองดีนี้อยู่" พวกหมอ sighed เขาปรากฏตัวโดดเดี่ยว และ griefedที่คำของหมอของท่าน ของ Ziyun ของเจ้าน้ำตาตกดะ"ปู่...พ่อเขา..." เย Ziyun กล่าวครึ่งหนึ่งว่าเธอสำลักบนน้ำตาของเธอ"คุณพ่อเสียชีวิตที่เมืองรุ่งโรจน์ มันไม่ได้ความอับอายขายหน้ากับบรรพบุรุษของเรา ผมภาคภูมิใจมากของเขา เย Mo พูดขรึม มือของเขามีอายุได้ค่อย ๆ แปรงอยู่โต๊ะ ทุกอย่างที่นี่ได้รับการใช้ โดยลูกชายของเขา จากนี้ เขาจะเท่านั้นสามารถดูเย Zong ในความทรงจำของเขา เขายกศีรษะของเขา และดูพวก Ziyun และ ยังคง "Yun'er พวกคุณจะออกจากเมืองเกียรติเร็ว ๆ นี้"เย Ziyun pondered สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ แล้วเธอพยักหน้าหัวของเธอ "ใช่ ปู่ ฉันจะมุ่งแดนซาก Draconic ต้องฆ่าเจ้าปีศาจและล้างแค้นพ่อ ฉันจะแน่นอนกลายเป็นดี และหาวิธีชุบชีวิตเขา"พวกหมอให้ออกอกยาวเบิกบาน "ตลอดชีวิต ฉันได้อย่างต่อเนื่องไปกับธุรกิจ และใช้เวลาน้อยกับคุณเด็ก ขณะที่เย Zong หายไป ฉันจะรักษาเกียรติเมืองการ เมื่อวันมาเมื่อคุณปู่ของคุณไม่สามารถย้าย ผมจะออกเกียรติเมืองไปทั้งหมด""ใช่" เย Ziyun วิสัยทัศน์เป็นปุยจากน้ำตาเธอมองเข้าไปในใบหน้าของคุณปู่ของเธอครั้งเดียว เธอในภาพของคุณปู่ของเธอกลับไปตั้งตรง และสูง แต่ตอนนี้ เธอรู้ว่า คุณปู่ของเธอแล้วได้รับบนในปี...การเดินทางไปแดนซาก Draconic จะใช้เวลาอย่างน้อยห้าปี อย่างไรก็ตาม เธอไม่มีทางเลือกอื่น ๆ เธอสามารถหาโอกาสที่จะฟื้นฟูพ่อของเธอ และการล้างแค้นเขาเท่านั้น โดยมุ่งหน้าไปทางแดนซาก Draconic ว่าที่เจ้าปีศาจหนีไป เธอจะยังคงหาเขาฝนยังคงตกอยู่เดินทาง Nie Li ยืนอยู่ในสายฝน และรู้สึกเย็น ในเพียงเล็กน้อยในขณะที่เพิ่มเติม เขาจะหัวสำหรับแดนซาก Draconic เขาสงสัยว่า ชนิดของเส้นทางที่รอคอยเขา อย่างไรก็ตาม เดินทาง Nie Li ได้ยืนยันความเชื่อมั่นของเขา เขาต้องจะแข็งแรงโดยเร็วที่สุด เขาต้องไม่ให้สิ่งต่าง ๆ จากชีวิตของเขาก่อนหน้านี้เกิดขึ้นอีก เขาต้องไม่ให้เขาครอบครัว เพื่อน และคนรักจะปล่อยให้เขาหนึ่งโดยหนึ่งแม้ไม่ มีหนังสือพระวิญญาณปีศาจขมับ ดังนั้นสิ่งที่ ฉันจะได้รับการควบคุมของโชคชะตาของตัวเองแน่นอนXiao Ning'er ได้จับลงบนร่มขณะเดินอยู่ข้าง ๆ เดินทาง Nie Li ป้องกันเขาจากสายฝนเธอยืนอยู่ที่นั่น และจ้องไปที่พื้นที่ว่างด้านหน้าของเธอก่อนที่เธอเศร้ากล่าวว่า "ก่อน ฉันอิจฉาพวก Ziyun ว่า พ่อของเธอเป็นเจ้าเมือง เป็นเวลานานเธอต้องการ พ่อของเธอจะแน่นอนสามารถตอบสนองสำหรับเธอ ไม่มีใครสามารถบังคับให้เธอต้องทำอะไร และรู้สึกว่า เธอมีความสุขมาก ไม่สามารถเข้าใจความเจ็บปวดของ...""มันไม่ได้ภายหลังว่า เข้าใจ ครอบครัวลมหิมะมีไหล่มากไกลเกินไปสำหรับเมืองรุ่งโรจน์" Xiao Ning'er ให้ออกอกยาวเต็มไป ด้วยสงสารเย Ziyun "แม่ของเธอเสียชีวิตก่อน และแม้ว่าพ่อของเธอไม่มี เธอยังจะอยู่คนเดียว อย่างไรก็ตาม เธอยังคงอาศัยอยู่ขอ และต่อการเพาะปลูกของเธอ ตั้งใจที่จะแบ่งปันภาระของพ่อของเธอ"Xiao Ning'er เสียงแล้วเปิดร้ายแรง "เมื่อผมน้อย ฉัน headstrong จริง ๆ และมักจะแข่งขันกับเย Ziyun อย่างไรก็ตาม ผมไม่สามารถจะชนะ เธอเป็นคนที่ได้รับการชื่นชมของฉัน"Ni Li Xiao Ning'er มอง และเข้าใจความตั้งใจของเธอ Ning'er เป็นเหมือนกับพวก Ziyun ทั้งสองคนมาก kindhearted คน หลังจากป้อนแดนซาก Draconic, Ning'er จะร่วมกับ Ziyun ที่ เดินทาง Nie Li จะสามารถรู้สึกสบายใจเดินทาง Nie Li จ้องมองหน้าเขา หลังจากวันนี้ พวกเขาจะออกจากบ้านเกิดของพวกเขา ถึงแม้ว่าพวกเขามีความคิดชนิดของเส้นทางที่รอคอยพวกเขา ไม่ว่าความไม่แน่นอน หรือหนามถนนได้ พวกเขาจะยังคงพึ่งพากัน และก้าวไปข้างหน้ามือคืนคู่ค่อย ๆเมืองสิริมีจมลึกคืน อย่างต่อเนื่องเพียงไม่กี่ดวง flickered เช่นดาวบนท้องฟ้ามืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เจ้าโมนั่งอยู่อย่างเงียบ ๆ ที่โต๊ะยังคงซ้อนกับไฟล์ที่พวกเจ้าซงได้รับการอ่านก่อนหน้านี้ ห้องนี้ยังมีเศษของกลิ่นอายของเจ้าซง ดวงตาของเขาหันเลือนจากน้ำตา ในฐานะที่เป็นผู้ปกครองของ Glory ซิตี้แม้ในขณะที่ภรรยาของเขาเสียชีวิตเขาไม่ได้ร้องไห้ แต่ตอนนี้ที่จะเห็นลูกของเขาตายก่อนที่เขาตาเต็มไปด้วยโคลนของเขาไม่สามารถช่วยให้ออกน้ำตาของเขา. เสียงฝีเท้ามาและเจ้าโมทันทีเช็ดน้ำตาออกไป. เจ้า Ziyun ปรากฏในทางเข้าของห้องพักและยกหัวของเธอ จะมองไปที่เจ้าโมเธอหยุดเป็นช่วงเวลาเล็กน้อยแล้วเดินเข้ามาในหัวของเธอลดลง พ่อของเธอได้อยู่ในห้องนี้สำหรับจำนวนมากเวลา เธอจะยังคงคลุมเครือรู้สึกเอ้อระเหยและการปรากฏตัวที่อบอุ่นของพ่อของเธอ. ทั้งสองไม่ได้พูดสำหรับความยาวของเวลา. "Yun'er พ่อของคุณจะหายไปและคุณปู่ของคุณยังมีผู้สูงอายุ คุณจะต้องดูแลที่ดีของตัวเองต่อจากนี้ไป. "เจ้าโมถอนหายใจในขณะที่เขาปรากฏเหงาและ griefed. คำ Ye โมน้ำตาเจ้า Ziyun ลดลงอย่างบ้าคลั่ง. " คุณปู่ ... พ่อของเขา ... "เจ้า Ziyun กล่าวว่าครึ่งหนึ่งขณะที่เธอสำลัก น้ำตาของเธอ. "พ่อของเธอเสียชีวิตไปสู่ความรุ่งโรจน์เมือง มันไม่ได้เป็นความอับอายให้กับบรรพบุรุษของเรา ผมภูมิใจอย่างยิ่งของเขาว่า "เจ้า MO กล่าวว่าเคร่งขรึม มืออายุของเขาได้แปรงช้าในตาราง ทุกอย่างในที่นี่ได้ถูกนำมาใช้โดยลูกชายของเขา จากนี้ไปเขาจะสามารถที่จะเห็นเจ้าซงในความทรงจำของเขา เขายกศีรษะของเขาและมองไปที่เจ้า Ziyun และต่อเนื่อง "Yun'er พวกคุณจะออกจากเมือง Glory เร็ว ๆ นี้?" เจ้า Ziyun ครุ่นคิดชั่วระยะเวลาสั้นแล้วเธอพยักหน้า "ใช่คุณปู่! ผมจะมุ่งซากปรักหักพังมังกรอาณาจักร ฉันต้องการที่จะฆ่าพระเจ้าปีศาจและแก้แค้นให้กับพ่อ! แน่นอนฉันจะกลายเป็นดีและหาวิธีที่จะทำให้เขาฟื้นคืนชีพ! " เจ้าโมให้ออกยาวถอนหายใจในขณะที่เขาตอบว่า" ตลอดชีวิตของฉันฉันได้รับอย่างต่อเนื่องไปกับธุรกิจและการใช้เวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ กับคุณเด็ก ตอนนี้เจ้าซงจะหายไปฉันจะป้องกัน Glory เมืองในขณะนี้ เมื่อวันนั้นมาเมื่อคุณปู่ของคุณจะไม่สามารถย้ายผมจะฝากสง่าราศีเมืองทุกท่าน. " " ใช่. "วิสัยทัศน์เจ้า Ziyun ก็เลือนจากน้ำตาที่เธอมองเข้าไปในใบหน้าของคุณปู่ของเธอ. เมื่อเธอภาพกลับคุณปู่ของเธอที่จะเป็น ตรงและสูง แต่ตอนนี้เธอรู้ว่าคุณปู่ของเธอได้แล้วที่ได้รับในปี ... การเดินทางไปยังสถานที่ปรักหักพังมังกรดินแดนนี้จะใช้เวลาอย่างน้อยห้าปี แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ โดยเฉพาะการมุ่งหน้าไปทางโบราณสถานมังกรดินแดนที่เธอจะได้พบโอกาสในการฟื้นฟูพ่อของเธอและการแก้แค้นเขา เรื่องที่พระเจ้าปีศาจหนีไปเธอจะยังคงแสวงหาพระองค์ไม่ออก. ฝนยังคงตก. Nie ลี่ยืนอยู่ในสายฝนและรู้สึกเย็นของมัน ในเวลาเพียงเล็กน้อยในขณะที่อื่น ๆ เขาจะมุ่งหน้ามังกร Ruins อาณาจักร เขาสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของเส้นทางที่รอคอยเขา อย่างไรก็ตาม Nie หลี่กรุณาธิคุณเชื่อมั่นของเขา; เขาจะต้องกลายเป็นดีโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เขาจะต้องไม่ยอมให้สิ่งที่มาจากชีวิตของเขาก่อนหน้านี้เกิดขึ้นอีกครั้ง เขาจะต้องไม่อนุญาตให้ครอบครัวของเขาเพื่อนและคนรักจะปล่อยให้เขาหนึ่งโดยหนึ่ง. แม้จะไม่ได้ชั่วขณะปีศาจวิญญาณหนังสือเพื่ออะไร แน่นอนฉันจะได้รับการควบคุมของโชคชะตาของตัวเอง! เสี่ยว Ning'er ถือลงบนร่มขณะที่เธอเดินอยู่ข้าง Nie ลี่ป้องกันเขาจากฝนตก. เธออย่างเงียบ ๆ ยืนอยู่ที่นั่นและจ้องที่พื้นที่ว่างในด้านหน้าของเธอก่อนที่เธอเศร้า กล่าวว่า "ก่อนหน้านี้ผมอิจฉาเจ้า Ziyun ว่าพ่อของเธอเป็นพระเจ้าเมือง ตราบใดที่เธอได้มีความต้องการใด ๆ พ่อของเธอแน่นอนจะสามารถที่จะตอบสนองความมันสำหรับเธอ ไม่มีใครที่จะบังคับให้เธอทำอะไรและผมก็รู้สึกว่าเธอมีความสุขมากที่ไม่สามารถที่จะเข้าใจความเจ็บปวดของฉัน ... " " มันไม่ได้จนกว่าภายหลังว่าฉันเข้าใจ หิมะลมครอบครัวได้ไหล่มากเกินไปรุ่งโรจน์เมือง. "เสี่ยว Ning'er ให้ออกถอนหายใจยาวที่เต็มไปด้วยความสงสารเจ้า Ziyun" แม่ของเธอเสียชีวิตในช่วงต้นและถึงแม้ว่าพ่อของเธออยู่ที่นั่นเธอยังคงอยู่คนเดียวเสมอ อย่างไรก็ตามเธอยังคงอาศัยอยู่อย่างมากและต่อเนื่องการเพาะปลูกของเธอตั้งใจที่จะแบ่งปันภาระของพ่อของเธอ. " เสียงเสี่ยว Ning'er แล้วหันร้ายแรง "เมื่อฉันได้เพียงเล็กน้อยผมก็เอาแต่ใจจริงๆและมักจะแข่งขันกับเจ้า Ziyun แต่ผมก็ไม่สามารถที่จะชนะ เธอเป็นคนที่ได้รับการชื่นชมของฉัน! " Ni หลี่เสี่ยวมองที่ Ning'er และเข้าใจความตั้งใจของเธอ Ning'er เป็นเช่นเดียวกับเจ้า Ziyun; ทั้งสองถูก kindhearted มากคน หลังจากที่พวกเขาเข้าไปในซากปรักหักพังมังกรดินแดน Ning'er จะร่วมกับ Ziyun กับที่ Nie ลี่จะสามารถที่จะรู้สึกสบายใจมากขึ้น. Nie ลี่จ้องหน้าเขา หลังจากที่วันนี้พวกเขาจะออกจากบ้านเกิดของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะมีความคิดสิ่งที่ชนิดของเส้นทางที่รอคอยพวกเขาไม่ว่าจะมีความไม่แน่นอนหรือหนามถนนอาจจะพวกเขาจะยังคงพึ่งพาซึ่งกันและกันและย้ายมือไปข้างหน้าในมือ. คืนค่อยๆลึก. รุ่งโรจน์เมืองได้จมลงไปในคืนที่ลึก . เพียงไม่กี่ไฟ, flickered อย่างต่อเนื่องเช่นดาวในท้องฟ้ามืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าโมเงียบ ๆนั่งอยู่ที่โต๊ะยังกองแฟ้มที่เยซองได้อ่านก่อนหน้านี้ ห้องพักนี้ยังคงมีเศษของเยซองมีออร่า ตาของเขากลับเลือนจากน้ำตา เป็นผู้ปกครองของสิริเมือง แม้ว่าภรรยาของเขาเสียชีวิต เขาไม่ได้ร้องไห้ แต่ตอนนี้ เห็นลูกของเขาตายก่อนเขา ดวงตาขุ่นมัวของเขาไม่สามารถช่วยปล่อยน้ำตาเสียงฝีเท้ามาและเจ้าโมทันทีเช็ดน้ำตาออกไปท่าน ziyun ปรากฏในทางเข้าของห้องและยกศีรษะมองเจ้าโม เธอนิ่งสักครู่เล็กน้อย แล้วเดินเข้ามาในหัวของเธอลดลง พ่อของเธออยู่ในห้องนี้จำนวนมากของเวลา เธออาจจะยังไม่ค่อยรู้สึกอืดอาด และการแสดง อบอุ่นจากพ่อของเธอทั้งสองไม่ได้พูดสำหรับความยาวของเวลา" yun"er คุณพ่อของคุณจะหายไปและปู่ของคุณก็แก่ลง . คุณจะต้องดูแลตัวเองตั้งแต่ตอนนี้ " เจ้าโมถอนหายใจในขณะที่เขาปรากฏโดดเดี่ยวและ griefed .ที่ท่านโมคำ น้ำตาของเจ้า ziyun ก็ดะ" ปู่ . . . . . . . พ่อเขา . . . . . . . " เจ้า ziyun บอกว่าครึ่งทางที่เธอสำลักน้ำตา ." พ่อนายตายเพื่อความรุ่งเรืองของเมือง มันไม่ใช่ความอัปยศของบรรพบุรุษของเรา ผมภูมิใจในตัวเขา " เจ้าโมพูดเสียงขรึม มือของเขาค่อยๆ แปรงที่มีอายุข้ามโต๊ะ ทุกอย่างในนี้ได้ถูกใช้ โดยลูกชายของเขา จากนี้ไป เขาจะได้เห็นท่านหนึ่งในความทรงจำ เขาเงยหน้าขึ้นมองท่าน ziyun และต่อเนื่อง " yun"er พวกคุณจะออกจากเมืองสิริเร็วๆนี้ "ท่าน ziyun ครุ่นคิดสักชั่วขณะ แล้วเธอก็พยักหน้าหัว " ครับ คุณปู่ ข้าจะมุ่งหน้าไปสถานที่ปรักหักพังบูดบึ้งอาณาจักร ฉันต้องการที่จะฆ่าปีศาจ เพื่อแก้แค้นให้พ่อ ! ผมจะเข้มแข็งขึ้น และหาวิธีที่จะช่วยเขา "เจ้าโม ถอนหายใจยาว เขาก็ตอบว่า " ตลอดชีวิตของฉัน ฉันพยายามเก็บกับธุรกิจและใช้เวลาน้อยกับเจ้าเด็ก ตอนนี้เยซองหายไปแล้ว ข้าจะปกป้องเกียรติเมืองในช่วงนี้ เมื่อวันใดที่ปู่ของคุณจะไม่ย้าย ผมจะทิ้งศักดิ์ศรีเมืองเลย "" ค่ะ " เย ziyun วิสัยทัศน์ได้เลือนจากน้ำตาเมื่อเธอมองเข้าไปที่หน้าของปู่เธอเมื่อเธอเห็นปู่ของเธอกลับถูกตรงและสูง แต่ตอนนี้ เธอก็ตระหนักว่า คุณปู่ของเธอก็แก่ลง . . . . . . .ทริปนี้ไปทำลายอาณาจักรราหูจะใช้เวลาอย่างน้อยห้าปี แต่เธอไม่มีทางเลือก โดยมุ่งหน้าไปที่สถานที่ปรักหักพังบูดบึ้งดินแดนที่เธอจะหาโอกาสฟื้น บิดาของเธอและการล้างแค้นให้เขา ไม่ว่าปีศาจหนีไป เธอจะหาเขาฝนยังคงตกอยู่นี่ ลี ยืนอยู่ในสายฝน และรู้สึกเย็นของมัน อีกสักพัก เขาจะมุ่งหน้าไปที่สถานที่ปรักหักพังบูดบึ้งอาณาจักร เขาสงสัยว่าเส้นทางขึ้นเขา อย่างไรก็ตาม หนี่หลี่ได้ยืนยันความเชื่อมั่นของเขา เขาจะต้องแข็งแกร่งขึ้นโดยเร็วที่สุด เขาจะต้องไม่อนุญาตให้สิ่งต่าง ๆจากชีวิตก่อนหน้าของเขาเกิดขึ้นอีกครั้ง เขาไม่ต้องให้ครอบครัว เพื่อน และคนรักที่ทิ้งเขาไปทีละคนแม้ไม่มีเวลาปีศาจวิญญาณหนังสือ แล้วไง ? ฉันจะได้รับการควบคุมของโชคชะตาของฉันเองเสี่ยว ning"er ก็ถือร่ม ขณะที่เธอเดินเคียงข้างหนี่หลี่ , ป้องกันเขาจากสายฝนเธอแอบยืนมองพื้นที่ว่างในหน้าของเธอก่อนที่เธอจะเศร้ากล่าวว่า " ก่อนหน้านี้ ผมอิจฉาท่าน ziyun ว่าพ่อของหล่อน เป็นเมืองพระ ตราบใดที่เธอมีต้องการ บิดาของเธอจะทำให้เธอได้ ไม่ได้มีใครบังคับให้เธอทำอะไร และฉันรู้สึกว่าเธอมีความสุขมาก ไม่สามารถที่จะเข้าใจความเจ็บปวดของข้า . . . "" มันไม่ได้จนกว่าภายหลังว่า ผมเข้าใจ หิมะลมครอบครัวมีไหล่มากเกินไปเพื่อความรุ่งเรืองเมือง " เสี่ยว ning"er ให้ออกถอนหายใจยาวที่เต็มไป ด้วยสงสารท่าน ziyun " แม่ของเธอเสียชีวิตในวัยเด็กและแม้ว่าพ่อของเธออยู่ที่นั่น เธอยังชอบอยู่คนเดียว อย่างไรก็ตาม เธอยังอาศัยอยู่บนขอและต่อการเพาะปลูก เธอตั้งใจจะแบ่งเบาภาระของพ่อ”เสี่ยว ning"er โทนเปิดแล้วนะ " เมื่อฉันยังเด็ก ฉันเอาแต่ใจจริงๆและมักจะแข่งขันกับเจ้า ziyun . แต่ฉันก็ไม่สามารถชนะ เขาเป็นคนที่ได้รับความชื่นชมของฉัน ! "ผมหลี่มองเสี่ยว ning"er และเข้าใจเจตนาของเธอ ning"er เหมือนกับท่าน ziyun ; ทั้งแสนใจดีทุกคน หลังจากที่พวกเขาเข้าไปในซากปรักหักพังบูดบึ้งอาณาจักร ning"er จะอยู่ด้วยกันกับ ziyun . กับ หนี่หลี่จะรู้สึกสบายใจขึ้นนี่ ลี จ้องหน้าเขา หลังจากวันนี้ พวกเขาจะจากบ้านเกิดของพวกเขา ถึงแม้ว่าพวกเขามีความคิดที่ไม่มีสิ่งที่ชนิดของเส้นทางขึ้นเขา ไม่ว่าอย่างไรไม่แน่ใจ หรือ หนามแหลม ถนนอาจจะพวกเขาจะยังคงต้องพึ่งพากันและกัน และย้ายไปข้างหน้า มือในมือคืนค่อยๆ deepened .สิริเมืองจมลงไปในคืนที่ลึก เพียงไม่กี่ไฟตลอดเวลา flickered เหมือนดวงดาวในท้องฟ้าที่มืด