The purpose of this study was to ex

The purpose of this study was to examine the effect of extra vitamin E in the diet on pork
quality in The Netherlands. No effect of the vitamin E treatment was found on pig
performance. Apparently, extra vitamin E supplementation is not necessary for optimal
performance under our conditions. Also, Cannon et al. (1996) found that vitamin E supplementation
of 100mg kg-’ for 84days did not improve pig performance. This is in
contrast with Asghar et al. (1991b), who found that vitamin E significantly improved
growth rate, feed efficiency and carcass weight on US diets. As a result of the vitamin E
treatment, muscles of supplemented pigs contained 5 times higher levels of vitamin E,
while TBA levels in these pigs were significantly lower during the storage period. These
results support those of others, that the vitamin E treatment has a beneficial effect on the
oxidative stability of pork, as measured by TBA-values (Buckley et al., 1989; Monahan et
al., 1992; Ayala et al., 1994 and Morissey et al., 1996).
No effect of vitamin E supplementation was found on meat quality characteristics, such
as pH, shear force, drip and cooking loss. Asghar et al. (1991a), Monahan et al. (1994)
and Cheah et al. (1995) found that vitamin E reduced drip loss and suggested that this was
due to its ability to stabilize the membranes. However, in the present study and in other
recent studies no effect of vitamin E on drip loss was observed (Cannon et al., 1996;
Dirinck et al., 1996; Jensen et al., 1997). Den-Meischke Hertog (1997) found the effect of
vitamin E on drip loss of beef muscles depending on the muscle. No effect was found in
LL, while drip loss of vitamin E supplemented young bulls in PM and m. semitendinosus
was lower and higher, respectively.
There are many factors influencing colour stability during storage, such as muscle type,
diet, storage temperature and oxygen availability (Renerre, 1990). In order to vary the
rate of metmyoglobin accumulation, we chose two muscles (LL and PM) that differ in
colour stability. Also colour stability of LL was assessed after freezing/thawing. In addition,
a relatively high storage temperature (7°C) was used, in order to simulate the frequently
suboptimal storage conditions found in retail market in the Netherlands. Despite
this, no effect of the vitamin E treatment was found in PM. A significant effect of vitamin
E supplementation on meat colour in LL (fresh and after freezing) was only found at the
end of the storage period. However, this effect is not of practical significance, since in the
Netherlands pork is usually sold well before that time. Dirinck et al. (1996); Cannon et al.
(1996) and Jensen et al. (1997) did not find a beneficial effect of vitamin E treatment on
colour stability of LL. Thus, supplementation of the feed with 200 mg kg-’ vitamin E for
84days inhibited lipid oxidation, but had no effect (PM) or no meaningful effect (LL) on
colour stability. Possibly, the standard Dutch composite diet for pigs contains fewer
unsaturated fatty acids than in other countries, where an effect of vitamin E on colour
stability was found with a diet containing maize and soya (Monahan et al., 1992, 1994).
Such differences might influence lipid and myoglobin oxidation, and, therefore, might
possibly explain part of the variable results reported in literature for the effect of vitamin
E on colour stability of pork.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ตรวจสอบผลของการเสริมวิตามินอีในอาหารหมู
คุณภาพในประเทศเนเธอร์แลนด์ ไม่มีผลของการรักษาวิตามินอีพบในหมู
ประสิทธิภาพ เห็นได้ชัด แห้งเสริมวิตามินเสริมไม่จำเป็นต้องดีที่สุด
ประสิทธิภาพภายใต้เงื่อนไขของเรา ปืนใหญ่และ al. (1996) พบว่าแห้งเสริมวิตามิน
100 มิลลิกรัมกิโลกรัม-' สำหรับ 84days ได้ปรับปรุงประสิทธิภาพของหมู นี้เป็น
เปรียบกับ Asghar et al. (1991b), ซึ่งพบว่าวิตามิน E มากขึ้น
อัตราการเติบโต อาหารน้ำหนักประสิทธิภาพและซากอาหารในสหรัฐอเมริกา จากวิตามินอี
รักษา กล้ามเนื้อของสุกรที่เสริมอยู่ 5 ครั้งระดับสูงผสมวิตามินอี,
ขณะที่ระดับ TBA ในสุกรเหล่านี้ต่ำในระหว่างรอบระยะเวลาจัดเก็บ เหล่านี้
สนับสนุนผลลัพธ์ของคนอื่น ที่รักษาวิตามินอีมีผลประโยชน์
oxidative เสถียรภาพของหมู วัดจากค่า TBA (Buckley et al., 1989 Monahan ร้อยเอ็ด
al., 1992 อยา et al., 1994 และ Morissey et al., 1996)
ไม่มีผลแห้งเสริมวิตามินอีพบในเนื้อสัตว์คุณภาพลักษณะ เช่น
pH เป็นแรงเฉือนแรง หยดน้ำ และสูญเสียทำ Asghar et al. (1991a), Monahan et al. (1994)
เจียและ al. (1995) พบว่าวิตามินอีลดลงสูญเสียหยด และแนะนำว่า นี้คือ
เนื่องจากความสามารถในการมุ่งเข้า อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาปัจจุบัน และอื่น ๆ
การศึกษาล่าสุดไม่มีผลของวิตามินอีร่วงหยดถูกสังเกต (ปืนใหญ่ร้อยเอ็ด al., 1996;
Dirinck et al., 1996 เจนและ al., 1997) Hertog เดน Meischke (1997) พบผลของ
วิตามินอีบนหยดสูญเสียกล้ามเนื้อตามกล้ามเนื้อ ไม่พบใน
LL ในขณะที่สูญหายหยดวิตามินอีเสริมวัวหนุ่มใน PM และม. semitendinosus
ต่ำกว่า และสูงกว่า ตามลำดับ.
มีหลายปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความมั่นคงสีระหว่างการเก็บรักษา เช่นกล้ามเนื้อชนิด,
อาหาร เก็บอุณหภูมิและออกซิเจนพร้อม (Renerre, 1990) การเปลี่ยนแปลง
อัตราของสะสม metmyoglobin เราเลือกสองกล้ามเนื้อ (LL และ PM) ที่แตกต่าง
สีความมั่นคง สีความมั่นคงของ LL ยัง ถูกประเมินหลัง thawing/จุด เยือกแข็ง นอกจากนี้,
อุณหภูมิเก็บรักษาค่อนข้างสูง (7° C) มีใช้ การจำลองการบ่อย
เก็บสภาพเงื่อนไขที่พบในตลาดค้าปลีกในประเทศเนเธอร์แลนด์ แม้
นี้ ไม่มีผลของการรักษาวิตามินอีพบใน PM ลักษณะสำคัญของวิตามิน
E แห้งเสริมในเนื้อสีใน LL (สด และแช่แข็ง) ถูกพบเฉพาะที่
จุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาจัดเก็บ อย่างไรก็ตาม ผลนี้ไม่ใช่ปฏิบัติสำคัญ เนื่องจากในการ
เนเธอร์แลนด์หมูมักจะขายกันก่อนนั้น Dirinck et al. (1996); ปืนใหญ่ร้อยเอ็ด al.
(1996) และเจน et al. (1997) ไม่พบผลเป็นประโยชน์ของวิตามินอีใน
สีความมั่นคงจะ จึง แห้งเสริมอาหารด้วย 200 มิลลิกรัมกิโลกรัม-' วิตามินอีสำหรับ
84days ห้ามเกิดออกซิเดชันของไขมัน แต่ก็ไม่มีผล (PM) หรือไม่มีผลประโยชน์ (LL) บน
สีความมั่นคง อาจ มาตรฐานอาหารผสมดัตช์สำหรับสุกรประกอบด้วยน้อย
ในระดับที่สมกรดไขมันมากกว่าในประเทศอื่น ๆ มีผลของวิตามินอีสี
เสถียรภาพพบกับอาหารที่ประกอบด้วยข้าวโพดและถั่วเหลือง (Monahan et al., 1992, 1994) ได้
ความแตกต่างดังกล่าวอาจมีผลกระทบต่อการเกิดออกซิเดชันของไขมันและไมโยโกลบิน และ จึง อาจ
อาจจะอธิบายส่วนของตัวแปรผลประกอบการรายงานในลักษณะพิเศษของวิตามิน
E ในความมั่นคงสีของหมู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของวิตามินอีเสริมในอาหารที่เนื้อหมู
ที่มีคุณภาพในประเทศเนเธอร์แลนด์ ผลของการรักษาวิตามิน E ไม่พบในหมู
ประสิทธิภาพ เห็นได้ชัดว่าวิตามินอีเสริมพิเศษไม่จำเป็นสำหรับการที่ดีที่สุดใน
การปฏิบัติงานภายใต้สภาพแวดล้อมของเรา นอกจากนี้แคนนอนและคณะ (1996) พบว่าการเสริมวิตามินอี
ของ 100mg kg- สำหรับ 84days ไม่ได้ปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานหมู นี้อยู่ใน
ทางตรงกันข้ามกับ Asghar และคณะ (1991b) ซึ่งพบว่าวิตามินอีที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
อัตราการเจริญเติบโตประสิทธิภาพการใช้อาหารและซากน้ำหนักในอาหารของสหรัฐฯ เป็นผลมาจากวิตามินอี
รักษากล้ามเนื้อสุกรเสริมที่มีระดับ 5 ครั้งที่สูงขึ้นของวิตามินอี
ในขณะที่ระดับ TBA ในสุกรเหล่านี้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูล เหล่านี้
ผลการสนับสนุนของผู้อื่นที่รักษาวิตามินอีมีผลประโยชน์เกี่ยวกับ
ความมั่นคงออกซิเดชันของเนื้อหมูที่วัดจากค่า TBA (บัคลี่ย์ et al, 1989. โมนาฮานและ
อัล 1992. Ayala. et al, 1994 และ Morissey et al., 1996)
ผลของการเสริมวิตามินอีไม่พบลักษณะที่มีคุณภาพเนื้อสัตว์เช่น
ค่า pH, แรงเฉือน, หยดน้ำและการสูญเสียการปรุงอาหาร Asghar และคณะ (1991a), โมนาฮานและคณะ (1994)
และ Cheah และคณะ (1995) พบว่าวิตามินอีช่วยลดการสูญเสียน้ำหยดและบอกว่าเรื่องนี้เป็น
ผลมาจากความสามารถในการรักษาเสถียรภาพของเยื่อ อย่างไรก็ตามในการศึกษาในปัจจุบันและคนอื่น ๆ ใน
การศึกษาที่ผ่านมาไม่มีผลของวิตามินอีในการสูญเสียน้ำเป็นที่สังเกต (แคนนอน et al, 1996.
Dirinck et al, 1996.. เซ่นและคณะ, 1997) Den-Meischke Hertog (1997) พบว่าผลของ
วิตามินอีในการสูญเสียน้ำของกล้ามเนื้อเนื้อขึ้นอยู่กับกล้ามเนื้อ ไม่มีผลกระทบที่พบใน
LL, ในขณะที่การสูญเสียน้ำของวิตามินอีเสริมวัวหนุ่มใน PM และเมตร Semitendinosus
ต่ำและสูงกว่าตามลำดับ
มีหลายปัจจัยที่มีผลต่อเสถียรภาพของสีระหว่างการเก็บรักษาเช่นชนิดของกล้ามเนื้อเป็น
อาหาร, อุณหภูมิการเก็บรักษาและความพร้อมใช้ออกซิเจน (Renerre, 1990) เพื่อที่จะมีความแตกต่าง
อัตราการสะสม metmyoglobin เราเลือกสองกล้ามเนื้อ (LL และ PM) ที่แตกต่างกันใน
เสถียรภาพของสี นอกจากนี้เสถียรภาพของสีของ LL มีการประเมินหลังจากการแช่แข็ง / ละลาย นอกจากนี้
อุณหภูมิการเก็บรักษาที่ค่อนข้างสูง (7 ° C) ถูกนำมาใช้เพื่อจำลองบ่อยครั้ง
สภาพการเก็บรักษาก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่พบในตลาดค้าปลีกในประเทศเนเธอร์แลนด์ แม้จะมี
นี้ผลของการรักษาวิตามิน E ไม่พบใน PM ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของวิตามิน
อีเสริมในสีเนื้อใน LL (สดและหลังการแช่แข็ง) พบเฉพาะใน
ตอนท้ายของระยะเวลาการเก็บ อย่างไรก็ตามผลกระทบนี้ไม่ได้มีความสำคัญในทางปฏิบัติเนื่องจากใน
เนื้อหมูเนเธอร์แลนด์มักจะขายดีก่อนเวลานั้น Dirinck และคณะ (1996); ปืนใหญ่และคณะ
(1996) และเจนเซ่นและคณะ (1997) ไม่พบผลประโยชน์ของวิตามินอีในการรักษา
เสถียรภาพของสีของ LL ดังนั้นการเสริมอาหารที่มีวิตามินอี 200 มิลลิกรัม kg- สำหรับ
84days ออกซิเดชันไขมันยับยั้ง แต่ไม่มีผล (PM) หรือไม่มีผลกระทบที่มีความหมาย (LL) ใน
เสถียรภาพของสี อาจจะเป็นอาหารที่ประกอบมาตรฐานดัตช์สำหรับสุกรมีน้อยกว่า
กรดไขมันไม่อิ่มตัวกว่าในประเทศอื่น ๆ ที่ผลของวิตามินอีกับสี
เสถียรภาพพบกับอาหารที่มีข้าวโพดเลี้ยงสัตว์และถั่วเหลือง (Monahan et al., 1992, 1994)
ความแตกต่างดังกล่าว อาจมีผลต่อระดับไขมันในเลือดและ myoglobin ออกซิเดชันและดังนั้นอาจ
อาจจะอธิบายได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของผลตัวแปรที่มีการรายงานในวรรณคดีสำหรับผลของวิตามิน
อีต่อเสถียรภาพสีของเนื้อหมู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการเสริมวิตามินอีในอาหารต่อคุณภาพหมู
ในเนเธอร์แลนด์ ไม่มีผลของวิตามินอี พบว่าประสิทธิภาพในการรักษาหมู

เห็นได้ชัดว่า เสริมการเสริมวิตามินอีไม่จําเป็นเพื่อประสิทธิภาพสูงสุด
ภายใต้เงื่อนไขของเรา นอกจากนี้ แคนนอน et al . ( 1996 ) พบว่า การเสริมวิตามินอี
ของ 100 มก. กก. - ' 84days หมูไม่ปรับปรุงประสิทธิภาพ นี่คือในความคมชัดด้วย
asghar et al . ( 1991b ) ที่พบว่าวิตามินอีเพิ่มขึ้น
อัตราการเจริญเติบโต , ประสิทธิภาพการใช้อาหารและน้ำหนักซากเราลดความอ้วน ผลของวิตามิน E
รักษากล้ามเนื้อเสริมหมูอยู่ 5 ครั้ง ระดับที่สูงขึ้นของวิตามิน E ,
ในขณะที่ระดับ TBA ในสุกรเหล่านี้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงระยะเวลาในการเก็บ ผลลัพธ์เหล่านี้
สนับสนุนของผู้อื่นว่า วิตามิน อี มี ผล ประโยชน์ ในการรักษาเสถียรภาพต่อการเกิดออกซิเดชันของหมู
เป็นวัดโดยค่า TBA ( Buckley et al . , 1989 ;
โมนาแฮน et al . , 1992 ; Ayala et al . , 1994 และ morissey et al . , 1996 ) .
ผลของการเสริมวิตามินอีพบในลักษณะคุณภาพเนื้อ เช่น
เป็น pH , แรงเฉือน , หยดและการสูญเสียอาหาร asghar et al . ( 1991a ) , โมนาแฮน et al . ( 1994 )
และ เซียะ et al . ( 2538 ) พบว่า วิตามินอี ลดการสูญเสีย และชี้ให้เห็นว่านี่คือ
เนื่องจากความสามารถในการทำเยื่อ อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาและในอื่น ๆ
การศึกษาผลของวิตามินอีต่อการสูญเสีย ล่าสุดพบ ( ปืนใหญ่ et al . , 1996 ;
dirinck et al . , 1996 ; Jensen et al . , 1997 ) เดน meischke hertog ( 2540 ) พบว่าผลของวิตามินอีต่อการสูญเสีย
เนื้อกล้ามเนื้อขึ้นอยู่กับกล้ามเนื้อ ไม่มีผลที่พบใน
ll , ในขณะที่การสูญเสีย ของวิตามิน E เสริมวัวหนุ่มใน PM และ เซนดิโนซัสต่ำกว่าและสูงกว่า

)มีหลายปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความมั่นคงสีในระหว่างการเก็บรักษา เช่น กล้ามเนื้อประเภท
อาหาร , อุณหภูมิและออกซิเจนห้องพัก ( renerre , 2533 ) เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลง
คะแนนสะสมของเมทไมโอโกลบิน เราเลือกสองกล้ามเนื้อ ( จะ PM ) ที่แตกต่างกันใน
เสถียรภาพสี นอกจากนี้สีความมั่นคงจะประเมินหลังจากแช่แข็ง / ละลาย นอกจากนี้
อุณหภูมิค่อนข้างสูงกระเป๋า ( 7 ° C ) ถูกใช้เพื่อจำลองบ่อย
suboptimal กระเป๋าสภาพที่พบในตลาดค้าปลีกในเนเธอร์แลนด์ แม้
นี้ ไม่มีผลของวิตามินอี รักษาที่พบใน PM ผลที่สำคัญของวิตามิน
E เสริม เนื้อสีในจะสด ( หลังแข็ง ) คือพบเฉพาะใน
สิ้นสุดระยะเวลาการเก็บรักษา อย่างไรก็ตามผลนี้ไม่มีความสำคัญในทางปฏิบัติ เนื่องจากในหมู
เนเธอร์แลนด์มักจะขายดี ก่อนที่เวลา dirinck et al . ( 2539 ) ; ปืนใหญ่ et al .
( 1996 ) และ เจนเซ่น et al . ( 1997 ) ไม่พบประโยชน์ผลของวิตามินอีในการรักษาเสถียรภาพ
สี ll ดังนั้น การเสริมอาหารด้วย 200 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม - วิตามินอีสำหรับ
84days ยับยั้งปฏิกิริยาลิปิดออกซิเดชันแต่ไม่มีผล ( PM ) หรือ ไม่มีความหมาย ผล ( ll )
เสถียรภาพสี อาจจะ ผสมอาหารสำหรับสุกรที่มีมาตรฐานดัตช์น้อยลง
กรดไขมันไม่อิ่มตัวมากกว่าในประเทศอื่นๆ ซึ่งผลของวิตามินอีต่อเสถียรภาพสี
พบกับอาหารที่มีข้าวโพดและถั่วเหลือง ( โมนาแฮน et al . , 1992 , 1994 ) .
ความแตกต่างดังกล่าวอาจมีผลต่อปฏิกิริยาออกซิเดชันไขมันและไมโอโกลบิน และ ดังนั้นอาจ
อาจอธิบายส่วนหนึ่งของตัวแปรผลรายงานในวรรณคดีสำหรับผลของวิตามิน
E เสถียรภาพสีของเนื้อหมู