The effectivenessof the disinfectan

The effectiveness
of the disinfectant is probably influenced in vivo by the presence of
organic matter and, unlike in vitro assay carried out in broth, microbial
cells could be organized themselves into microcolonies
(Takeuchi et al., 2000) or can internalized in leaf tissues through the
stomata (G
omez-L
opez et al., 2008; Olmez and Kretzschmar, 2009)
resisting to disinfectant treatment as demonstrated for E. coli
O157:H7 on spinach leaves (Salda~na et al., 2011). Large part of
antimicrobial activity of NEW produced by chlorinated electrolyte
is due to chlorine, but also to the presence of oxidants such as ROS,
H2O2, and O3 that could be responsible of bacteria inactivation (Hao
et al., 2012; Jeong et al., 2009) and could have a synergic effect with
hypochlorous acid (Koseki et al., 2001). This could limit intrinsic
and acquired resistance to chlorinated disinfectants among psychrotrophic
Gram-negative bacteria isolated from vegetables
(Fern
andez-Astorga et al.,1995) and of some Listeria monocytogenes
serotypes on fresh cut vegetables (Sant'Ana et al., 2012). In addition,
the use of NEW as disinfectant of fresh cut vegetables could reduce
chlorine concentration in washing water without affecting antimicrobial
action respect to use of sodium hypoclorite (Abadias
et al., 2008; Izumi, 1999). Electrolyzed water obtained from sodium
carbonate/bicarbonate solutions using BDD electrodes contains
peroxycarbonates (Saha et al., 2003) that have contributed to
inactivation of Legionella inwater (Furuta et al., 2004) or Penicillium
decay of citrus fruits at the 1.25% w/v sodium bicarbonate

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพของยาฆ่าเชื้อมีคงอิทธิพลในสัตว์ทดลอง โดยสถานะของอินทรีย์และ ซึ่งแตกต่าง จากเครื่องมือวิเคราะห์ดำเนินในซุป จุลินทรีย์เซลล์อาจจะจัดระเบียบตัวเองเป็น microcolonies(สแมนและ al., 2000) หรือสามารถ internalized ในเนื้อเยื่อใบผ่านการstomata (G omez L opez et al., 2008 Olmez และ Kretzschmar, 2009)ต่อต้านการรักษายาฆ่าเชื้อเป็นสาธิตสำหรับ E. coliO157:H7 บนผักโขมใบ (Salda ~ al. นาร้อยเอ็ด 2011) ส่วนใหญ่ของกิจกรรมจุลินทรีย์ของใหม่ผลิต โดยอิเล็กโทรคลอรีนเนื่อง จากคลอรีน แต่ยัง ไปปรากฏตัวของอนุมูลอิสระเช่น ROSH2O2 และ O3 ที่สามารถรับผิดชอบของยกเลิกการเรียกแบคทีเรีย (วร้อยเอ็ด al., 2012 จอง et al., 2009) และอาจมีผลกับ synergicกรด hypochlorous (Koseki et al., 2001) นี้สามารถจำกัด intrinsicและได้รับการ disinfectants คลอรีนระหว่าง psychrotrophicแบคทีเรียแบคทีเรียแกรมลบแยกต่างหากจากผัก(เฟิร์น andez Astorga และ al., 1995) และออลิ monocytogenes บางserotypes ในผักตัด (Sant'Ana et al., 2012) นอกจากนี้ใช้เป็นยาฆ่าเชื้อของผักสดตัดใหม่สามารถลดความเข้มข้นของคลอรีนในน้ำซักผ้าโดยไม่ส่งผลกระทบต่อจุลินทรีย์การเคารพการใช้โซเดียม hypoclorite (Abadiasร้อยเอ็ด al., 2008 อิซูมิ 1999) น้ำ electrolyzed ที่ได้รับจากโซเดียมโซลูชั่นคาร์บอเนต/ไบคาร์บอเนตใช้ BDD หุงตประกอบด้วยperoxycarbonates (บริษัทสห et al., 2003) ที่ได้ส่งให้ยกเลิกการเรียก inwater Legionella (Furuta et al., 2004) หรือ Penicilliumการเสื่อมลงของผลไม้ที่ 1.25% w/v โซเดียมไบคาร์บอเนต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประสิทธิผลของยาฆ่าเชื้อที่ได้รับอิทธิพลอาจจะอยู่ในร่างกายโดยการปรากฏตัวของสารอินทรีย์และไม่เหมือนในหลอดทดลองทดสอบการดำเนินการในน้ำซุปจุลินทรีย์เซลล์จะได้รับการจัดตัวเองลงในmicrocolonies (Takeuchi et al., 2000) หรือสามารถ internalized ในเนื้อเยื่อใบผ่านปากใบ (? G-L omez opez et al, 2008; Olmez และ Kretzschmar, 2009?.) ต่อต้านยาฆ่าเชื้อที่จะแสดงให้เห็นถึงการรักษาสำหรับเชื้อ E. coli O157: H7 บนใบผักขม (Salda ~ na et al, 2011). ส่วนใหญ่ของฤทธิ์ต้านจุลชีพของใหม่ที่ผลิตโดยอิเล็กโทรไลคลอรีนเป็นเพราะคลอรีนแต่ยังรวมถึงการปรากฏตัวของอนุมูลอิสระเช่นชมพู, H2O2 และ O3 ที่จะต้องรับผิดชอบในการใช้งานของแบคทีเรีย (Hao et al, 2012;. จอง et al, 2009) และอาจมีผล synergic กับกรดไฮโปคลอรัส(Koseki et al., 2001) ซึ่งอาจ จำกัด อยู่ภายในต้านทานและได้รับการฆ่าเชื้อคลอรีนในหมู่psychrotrophic แบคทีเรียแกรมลบที่แยกได้จากผัก(เฟิร์น? Andez-Astorga et al., 1995) และบาง Listeria monocytogenes serotypes ในผักสดตัด (Sant'Ana et al., 2012 ) นอกจากนี้การใช้ยาฆ่าเชื้อใหม่เป็นของผักสดตัดสามารถลดความเข้มข้นของคลอรีนในน้ำซักผ้าที่มีผลต่อยาต้านจุลชีพโดยไม่ต้องเคารพการดำเนินการที่จะใช้ของโซเดียมhypoclorite (Abadias et al, 2008;. Izumi, 1999) อิเล็กโทรไลน้ำที่ได้รับจากโซเดียมคาร์บอเนต / โซลูชั่นไบคาร์บอเนตโดยใช้ขั้วไฟฟ้า BDD มี peroxycarbonates (สห et al., 2003) ที่มีส่วนร่วมในการใช้งานของLegionella inwater (Furuta et al., 2004) หรือ Penicillium การสลายตัวของผลไม้ส้มที่ 1.25% w / โวลต์โซเดียมไบคาร์บอเนต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสิทธิภาพของน้ำยาฆ่าเชื้อ อาจมีผลต่อ

ในสิ่งมีชีวิต โดยการแสดงตนของอินทรียวัตถุและแตกต่างในหลอดทดลองโดยดำเนินการในน้ำ จุลินทรีย์
เซลล์อาจจะจัดตัวเองเป็น microcolonies
( ทาเคอุจิ et al . , 2000 ) หรือสามารถ internalized ในเนื้อเยื่อใบผ่านปากใบ ( g

omez-l
opez และ al . , 2008 ; olmez และ kretzschmar 2009 )
,ต่อต้านกับยาฆ่าเชื้อรักษาดังที่แสดงใน E . coli
เป็นสมาชิก : H7 ในใบผักโขม ( salda ~ na et al . , 2011 ) ที่ใหญ่ที่สุดของกิจกรรมใหม่ที่ผลิตโดยเชื้อ

เนื่องจากขาดคลอรีนคลอรีน แต่ยังเพื่อการแสดงตนของอนุมูลอิสระ เช่น ผลตอบแทน H2O2 , O3
และที่สามารถรับผิดชอบของแบคทีเรียทำให้ ( เฮา
et al . , 2012 ; จอง et al . ,2009 ) และอาจมีผลซึ่งทำงานร่วมกันกับ
กรดไฮโปคลอรัส ( koseki et al . , 2001 ) นี้สามารถ จำกัด ที่แท้จริงและความต้านทานต่อคลอรีนฆ่าเชื้อเอดส์

ของไซโครโทรป การติดเชื้อแบคทีเรียที่แยกได้จากผัก
( เฟิร์น
andez Astorga et al . , 1995 ) และบาง ( วงแหวนแวนอัลเลน
บนตัดผักสด ( sant'ana et al . , 2012 ) นอกจากนี้
ใช้ใหม่เป็นยาฆ่าเชื้อโรค ตัดสด ผัก สามารถลดปริมาณคลอรีนในน้ำล้าง

นับถือการกระทำโดยไม่มีผลต่อการยับยั้งการใช้โซเดียม hypoclorite ( abadias
et al . , 2008 ; อิซูมิ , 1999 ) น้ำที่ได้จากเครื่องแยกสารประกอบโซเดียมคาร์บอเนต ไบคาร์บอเนต โซลูชันที่ใช้ bdd
/
peroxycarbonates ขั้วประกอบด้วย ( สห et al . , 2003 ) ที่มีส่วน
การยับยั้งของ Legionella ใน ( ฟุรุตะ et al . , 2004 ) หรือการสลายตัว Penicillium
ของผลไม้ส้มที่ 1.25 % W / V
โซเดียมไบคาร์บอเนต