Wastewater originating from textile

Wastewater originating from textile industries is a complex
mixture of potentially polluting substances which imposes serious
threat to the receiving environment. Normally, 1e15% of dyes used
in the process remains and is often found in the effluentwastewater
stream(Barka et al., 2009). Generally, colours are noticeable at a dye
concentration of 1 mg/l and an average concentration of 300 mg/l
has been reported in effluents from textile manufacturing processes
(O’Neill et al., 1999). The absorption of light due to such coloured
wastewater from industries creates problems to photosynthetic
aquatic plants and algae. Compared to wastewaters from other
industries, effluent from textile and dye manufacturing industries is
most difficult to treat mainly due to the presence of synthetic dyes of
complex aromatic chemical structure that render these compounds
highly stable and hence recalcitrant to degradation (Kaushik and
Malik, 2009). Wastewater decolourization can be, however, achieved
by chemical and physical methods including adsorption,
coagulation-flocculation, oxidation and electrochemical methods
(Lin and Peng, 1996).
with media containing glucose; and, a maximum decolourization efficiency of 83% was obtained with
10 g/l glucose concentration. COD removal efficiencies were also found to be consistent with the
decolourization efficiencies of the wastewaters. Further, the results were correlated with the enzyme
activities of manganese peroxidase (MnP) and lignin peroxidase (LiP) by the fungus, which were found to
play some significant role in decolourization of the wastewater. Results of replacing the costly carbon
source glucose in the decolourization media with the more cheap molasses, however, revealed very high
COD removal efficiency, but low decolourization efficiency of the industry wastewater

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำเสียที่เกิดจากอุตสาหกรรมสิ่งทอเป็นที่ซับซ้อนส่วนผสมของ polluting อาจสารที่กำหนดอย่างจริงจังคุกคามต่อสิ่งแวดล้อมรับ โดยปกติ 1e15% ของสีที่ใช้ในการอยู่ และมักจะพบใน effluentwastewaterสตรีม (บาร์กา et al., 2009) ทั่วไป สีเห็นได้ชัดในสีความเข้มข้น 1 mg/l และความเข้มข้น 300 mg/l เฉลี่ยมีการรายงานใน effluents จากกระบวนการผลิตสิ่งทอ(โอนีลเอ็ด al., 1999) การดูดซึมของแสงเนื่องจากสีดังกล่าวน้ำเสียจากอุตสาหกรรมสร้างปัญหา photosyntheticพืชน้ำและสาหร่าย เมื่อเทียบกับ wastewaters จากอื่น ๆเป็นน้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมการผลิตสีย้อมและสิ่งทออุตสาหกรรมยากที่สุดในการรักษาส่วนใหญ่เนื่องจากสถานะของสีย้อมสังเคราะห์ของซับซ้อนหอมเคมีโครงสร้างที่ทำให้สารเหล่านี้มีเสถียรภาพสูง และ recalcitrant ดังนั้นการสลายตัว (Kaushik และมาลิก 2009) Decolourization น้ำเสียสามารถ อย่างไรก็ตาม ทำได้โดยวิธีทางเคมี และกายภาพรวมทั้งดูดซับเฟน flocculation ออกซิเดชัน และวิธีทางเคมีไฟฟ้า(Lin และเป็ง 1996)กับสื่อที่ประกอบด้วยกลูโคส และ มีประสิทธิภาพสูงสุด decolourization 83% ได้รับด้วยความเข้มข้นกลูโคส 10 g/l นอกจากนี้ยังพบประสิทธิภาพกำจัด COD ให้สอดคล้องกับการdecolourization ประสิทธิภาพของ wastewaters เพิ่มเติม ผลถูก correlated กับเอนไซม์กิจกรรมของแมงกานีส peroxidase (MnP) และ lignin peroxidase (LiP) โดยเชื้อรา ที่พบจะเล่นบทบาทสำคัญบางอย่างใน decolourization ของน้ำเสีย ผลของคาร์บอนราคาแพงแทนน้ำตาลกลูโคสมาใน decolourization สื่อประหยัดมากกากน้ำตาล อย่างไรก็ตาม เปิดเผยสูงมากประสิทธิภาพการกำจัด COD แต่ decolourization ต่ำประสิทธิภาพของระบบบำบัดน้ำเสียอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำเสียที่เกิดจากอุตสาหกรรมสิ่งทอมีความซับซ้อน
ส่วนผสมของสารมลพิษที่อาจเกิดขึ้นซึ่งประเด็นที่ร้ายแรง
ภัยคุกคามต่อสภาพแวดล้อมได้ โดยปกติ 1e15% ของสีย้อมที่ใช้
ในซากกระบวนการและมักจะพบใน effluentwastewater
กระแส (กา et al., 2009) โดยทั่วไปสีที่เห็นได้ชัดเจนที่ย้อม
เข้มข้น 1 มิลลิกรัม / ลิตรและค่าเฉลี่ยความเข้มข้น 300 มิลลิกรัม / ลิตร
ได้รับการรายงานในน้ำทิ้งจากกระบวนการผลิตสิ่งทอ
(โอนีล et al., 1999) การดูดกลืนแสงเนื่องจากสีเช่น
น้ำเสียจากอุตสาหกรรมที่ก่อให้เกิดปัญหาในการสังเคราะห์แสง
พืชน้ำและสาหร่าย เมื่อเทียบกับน้ำเสียจากคนอื่น ๆ
อุตสาหกรรมน้ำทิ้งจากสิ่งทอและย้อมอุตสาหกรรมการผลิตเป็น
ส่วนใหญ่ยากที่จะรักษาส่วนใหญ่เกิดจากการปรากฏตัวของสีสังเคราะห์ของ
โครงสร้างทางเคมีที่มีกลิ่นหอมที่ซับซ้อนที่ทำให้สารเหล่านี้
มีความเสถียรสูงและด้วยเหตุนี้ดื้อรั้นที่จะย่อยสลาย (Kaushik และ
มาลิก 2009) . Decolourization น้ำเสียสามารถ แต่ประสบความสำเร็จ
โดยวิธีทางเคมีและกายภาพรวมถึงการดูดซับ
การแข็งตัวตะกอนออกซิเดชันและวิธีการไฟฟ้า
(หลินและ Peng, 1996).
กับสื่อที่มีน้ำตาลกลูโคส; และมีประสิทธิภาพสูงสุด Decolourization 83% ที่ได้รับกับ
10 g / l ความเข้มข้นของกลูโคส ประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีและยังพบว่าได้รับการเพื่อให้สอดคล้องกับ
ประสิทธิภาพ Decolourization น้ำเสีย นอกจากนี้ผลการมีความสัมพันธ์กับการทำงานของเอนไซม์
peroxidase กิจกรรมของแมงกานีส (MNP) และลิกนิน peroxidase (LiP) จากเชื้อราซึ่งพบว่า
บางคนเล่นบทบาทสำคัญในการ Decolourization น้ำเสีย ผลจากการเปลี่ยนค่าใช้จ่ายคาร์บอน
แหล่งกลูโคสในสื่อ Decolourization กับกากน้ำตาลราคาถูกมากขึ้น แต่พบสูงมาก
ประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดี แต่ประสิทธิภาพ Decolourization ต่ำของน้ำเสียอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำเสียที่เกิดจากอุตสาหกรรมสิ่งทอที่เป็นส่วนผสมของสารที่ซับซ้อน
อาจก่อให้เกิดมลพิษ ซึ่งประเด็นภัยคุกคามร้ายแรง
เพื่อสิ่งแวดล้อมที่ได้รับ . ปกติแล้ว 1e15 % ของสีย้อมที่ใช้
ในกระบวนการยังคงอยู่ และมักจะพบใน effluentwastewater
สตรีม ( บาร์ค่า et al . , 2009 ) โดยทั่วไปสีเห็นได้ชัดที่ย้อม
เข้มข้น 1 มิลลิกรัมต่อลิตรและที่ความเข้มข้นเฉลี่ยของ 300 mg / l
ได้รับการรายงานในน้ำทิ้งจากกระบวนการผลิตสิ่งทอ
( O ' Neill et al . , 1999 ) การดูดซึมของแสงเนื่องจากน้ำเสียจากอุตสาหกรรมที่สร้างปัญหา เช่น สี

ให้พืชน้ำสังเคราะห์แสง และสาหร่าย เทียบกับน้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมอื่น ๆ
, น้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมสิ่งทอและย้อมผลิต
ที่ยากที่สุดในการรักษาส่วนใหญ่เนื่องจากการปรากฏตัวของสีย้อมสังเคราะห์ของโครงสร้างทางเคมีที่ซับซ้อนหอม

ทำให้สารเหล่านี้และมีเสถียรภาพสูงเพราะนอกครูเพื่อการย่อยสลาย ( Kaushik และ
มาลิค 2552 ) น้ำเสียขจัดสีออกไปได้ อย่างไรก็ตาม ความโดยวิธีการทางเคมีและทางกายภาพ ได้แก่

การรวมตะกอนดูดซับออกซิเจน และใช้วิธีการ
( หลิน และเผิง , 1996 ) .
กับสื่อที่มีน้ำตาลกลูโคส และ สูงสุด ประสิทธิภาพการขจัดสีออกไป 83% ได้รับกับ
10 กรัม / ลิตร ความเข้มข้นของกลูโคส ประสิทธิภาพในการกำจัด COD พบว่าสอดคล้องกับประสิทธิภาพของ
ขจัดสีออกไปโทน . เพิ่มเติม ผลลัพธ์มีความสัมพันธ์กับเอนไซม์
กิจกรรมของเอนไซม์แมงกานีสเปอร์ออกซิเดส ( MNP ) และลิกนิน ( ริมฝีปาก ) จากเชื้อรา ซึ่งพบ

เล่นที่มีบทบาทในการขจัดสีออกไปในน้ำเสีย ผลของแหล่งคาร์บอนแทนแพง
กลูโคสในการขจัดสีออกไปสื่อกับกากน้ำตาลราคาถูกกว่าอย่างไรก็ตามพบสูงมาก
ประสิทธิภาพในการกำจัดซีโอดีต่ำ ขจัดสีออกไป แต่ประสิทธิภาพของอุตสาหกรรม บำบัดน้ำเสีย