How extubation readiness could be a

How extubation readiness could be assessed in newborn infants?
With the aim of reducing the duration of invasive respiratory support, neonatologists should consider a shorter process of discontinuing mechanical ventilation as well as an earlier appreciation of readiness for spontaneous breathing trials. Actually, both premature and delayed extubation can cause severe harm, thus de ning the precise moment for extubation could be very challenging in some patients. A delayed extubation may further increase the inherent risk of MV and ETT complications. On the other hand, premature MV discontinuation may imply a set of different problems, including dif culty in re-establishing arti cial airways, compromised gas exchange and hemodynamic destabilization. Therefore, a weaning process which is both expeditious and safe is highly desirable. Most infants are easily extubated after a short period of MV. However, in some patients weaning may be much more dif cult and prolonged, sometimes being complicated by one or more episodes of extubation failure. This could be due to a number of causes, including iatrogenic airway injuries, congenital airway abnormalities, respiratory muscle weakness, underlying cardiac abnormalities, recurrent apnoeic episodes, or acquired infections, among others. The prevalence of extubation failure in newborns may quite vary, ranging from 10 to 80% [8]. This large variability depends upon several factors, including marked differences in the following points: 1) de nition and timing of failure; 2) gestational age (extremely preterm babies carrying the highest risk for reintubation); 3) local policies regarding the pre- and post-extubation management (e.g. use of CPAP, non invasive ventilation, steroids, methylxanthines, adrenaline). For instance, Stefanescu et al. reported an extubation failure rate of nearly 40% in 162 ELBW infants requiring mechanical ventilation. Interestingly, in these patients the main causes of extubation failure were recurrent episodes of apnea/bradicardia [24].

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการเตรียมความพร้อม extubation จะได้รับการประเมินในทารกแรกเกิด?
โดยมีวัตถุประสงค์ของการลดระยะเวลาของการสนับสนุนทางเดินหายใจรุกรานที่ neonatologists ควรพิจารณากระบวนการสั้นหยุดใช้เครื่องช่วยหายใจเช่นเดียวกับการแข็งค่าก่อนหน้าของการเตรียมความพร้อมสำหรับการทดลองการหายใจที่เกิดขึ้นเอง อันที่จริงทั้งก่อนวัยอันควรและล่าช้า extubation สามารถก่อให้เกิดอันตรายอย่างรุนแรงดังนั้นการหนิงขณะที่แม่นยำสำหรับ extubation อาจจะเป็นความท้าทายอย่างมากในผู้ป่วยบางราย extubation ล่าช้าออกไปอีกอาจเพิ่มความเสี่ยงของ MV และ ETT ภาวะแทรกซ้อน บนมืออื่น ๆ ก่อนวัยอันควร MV หยุดอาจบ่งบอกถึงชุดของปัญหาที่แตกต่างกันรวมทั้ง culty DIF ใน Arti การสร้างใหม่ cial แอร์เวย์, การแลกเปลี่ยนก๊าซที่ถูกบุกรุกและเสถียรการไหลเวียนโลหิต ดังนั้นกระบวนการหย่านมซึ่งเป็นทั้งรวดเร็วและปลอดภัยเป็นที่น่าพอใจอย่างมาก ทารกส่วนใหญ่จะถอดท่อช่วยหายใจได้อย่างง่ายดายหลังจากช่วงเวลาสั้นของ MV แต่ในผู้ป่วยบางรายอาจจะหย่านมลัทธิ DIF มากขึ้นและเป็นเวลานานบางครั้งถูกซับซ้อนโดยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของความล้มเหลวตอน extubation ซึ่งอาจจะเกิดจากหลายสาเหตุรวมทั้งการบาดเจ็บ iatrogenic ทางเดินหายใจผิดปกติของทางเดินหายใจ แต่กำเนิดกล้ามเนื้ออ่อนแอทางเดินหายใจผิดปกติของการเต้นของหัวใจพื้นฐานกำเริบ apnoeic เอพหรือการติดเชื้อที่ได้มาในหมู่คนอื่น ความชุกของความล้มเหลวในทารกแรกเกิด extubation ค่อนข้างอาจแตกต่างกันตั้งแต่ 10 ถึง 80% [8] นี้แปรปรวนขนาดใหญ่ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงความแตกต่างของการทำเครื่องหมายในจุดต่อไปนี้: 1) nition และระยะเวลาของความล้มเหลว 2) อายุครรภ์ (ทารกคลอดก่อนกำหนดมากแบกความเสี่ยงสูงสุดสำหรับ reintubation); 3) นโยบายท้องถิ่นเกี่ยวกับการก่อนและหลังการ extubation จัดการ (เช่นการใช้ CPAP ระบายอากาศรุกรานบุหรี่, เตียรอยด์ methylxanthines ตื่นเต้น) ยกตัวอย่างเช่น Stefanescu et al, รายงานอัตราความล้มเหลว extubation เกือบ 40% ใน 162 ทารก ELBW กำหนดให้ใช้เครื่องช่วยหายใจ ที่น่าสนใจในผู้ป่วยเหล่านี้เป็นสาเหตุหลักของความล้มเหลว extubation เอพกำเริบของภาวะหยุดหายใจขณะ / ภาวะหัวใจเต้นช้ากว่าปกติ [24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธี extubation สามารถประเมินความพร้อมในทารกแรกเกิดกับวัตถุประสงค์ของการลดระยะเวลาการใช้เครื่องช่วยหายใจรุกราน neonatologists ควรพิจารณากระบวนการสั้นระบายไม่กล รวมทั้งก่อนหน้านี้ชื่นชมความพร้อมในการทดลองการหายใจ . จริงๆ แล้ว ทั้ง ก่อน และเลื่อน extubation สามารถก่อให้เกิดอันตรายที่รุนแรง ดังนั้น เดอ หนิงเวลาที่แน่นอนสำหรับ extubation สามารถเป็นเรื่องที่ท้าทายมากในผู้ป่วยบางราย extubation ล่าช้าอาจเพิ่มความเสี่ยงโดยธรรมชาติของ MV และหนึ่งในภาวะแทรกซ้อน บนมืออื่น ๆ , MV เพลง ก่อนกำหนดการอาจบ่งบอกชุดของปัญหาที่แตกต่างกัน ได้แก่ ระดับ culty ในเรื่องจัดตั้งกิ่แอร์เวย์ ละเมิด การแลกเปลี่ยนก๊าซเพิ่มขึ้นและ destabilization . ดังนั้น หย่านมกระบวนการซึ่งเป็นทั้งรวดเร็วและปลอดภัยเป็นที่พึงปรารถนาอย่างสูง ทารกส่วนใหญ่จะสามารถ extubated หลังจากระยะเวลาสั้น ๆของ MV . อย่างไรก็ตาม ในผู้ป่วยบางรายอาจจะหย่านมมากแยกศาสนาและเป็นเวลานาน บางครั้งการซับซ้อนโดยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งตอนของ extubation ความล้มเหลว นี้อาจเกิดจากหลายสาเหตุ ได้แก่ iatrogenic การบาดเจ็บความผิดปกติแต่กำเนิดการบิน , การบิน , ความอ่อนแอของกล้ามเนื้อหายใจ ( หัวใจผิดปกติ หรือได้รับเชื้อกำเริบ apnoeic ตอน , หมู่คนอื่น ๆ ความชุกของ extubation ความล้มเหลวในทารกแรกเกิดอาจจะค่อนข้างแตกต่างกัน ตั้งแต่ 10 ถึง 80 % [ 8 ] ความแปรปรวนขนาดนี้ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงเครื่องหมายความแตกต่างในจุดต่อไปนี้ : 1 ) เดอ nition และเวลาของความล้มเหลว ; 2 ) อายุครรภ์ ( ยิ่งคลอดก่อนกำหนดทารกแบกความเสี่ยงสูงสุดสำหรับ reintubation ) ; 3 ) นโยบายท้องถิ่นเกี่ยวกับ pre - และการจัดการ extubation โพสต์ ( เช่นใช้ CPAP ไม่รุกรานการระบายอากาศ โคเมธิลแซนทีน , , ตื่นเต้น ) ตัวอย่าง stefanescu et al . รายงาน extubation อัตราความล้มเหลวเกือบ 40% ใน 162 elbw ทารกที่ต้องการการระบายอากาศทางกล แต่ในผู้ป่วยเหล่านี้เป็นสาเหตุหลักของความล้มเหลวเป็น extubation เอพกำเริบของ apnea / bradicardia [ 24 ]