I have just returned from seeing yo

I have just returned from seeing your marvelous new tragedy Romeo and Juliet, and I wish to offer my sincere congratulations on another stupendous success! One particular passage from the play has stuck in my mind. In the first act, scene five, Romeo and Juliet exchange a dialogue about a kiss which is in the form of a sonnet. This reminded me of one of my own sonnets: Sonnet #81 of Astrophil and Stella. Your views on the subject of kissing are very interesting, and in many ways parallel my own. For instance, you compare kissing to a holy and prayer-like act, where as I compare it to a union of souls. There was one aspect of your sonnet that reminded me very much of my own. Your Juliet is very clever and quick-witted in speaking to the lovesick Romeo in the same way that my Stella is in her response to Astrophil.

In your poem, Romeo believes he is being very clever, but Juliet consistently turns his quick-witted statements around on him. Romeo tries to flatter Juliet by calling her hand a “holy shrine” which he hesitates to “profane with [his] unworthiest hand” (Shakespeare, I.v.95-6). Juliet later insisted that he does not give himself enough credit: “you do wrong your hand too much” (I.v.99).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันได้กลับมาจากการมองเห็นของคุณ romeo โศกนาฏกรรมยิ่งใหญ่ใหม่และจูเลียตและฉันต้องการที่จะขอแสดงความยินดีด้วยความจริงใจของฉันในอีกความสำเร็จที่น่าทึ่ง! ทางหนึ่งโดยเฉพาะจากการเล่นที่มีการติดอยู่ในใจของฉัน ในครั้งแรกการกระทำฉากห้า Romeo and Juliet แลกเปลี่ยนการสนทนาเกี่ยวกับการจูบซึ่งเป็นในรูปแบบของโคลง นี้เตือนฉันของหนึ่งในบทกวีของฉันเองโคลง# 81 จาก astrophil และสเตลล่า มุมมองของคุณในเรื่องของการจูบเป็นที่น่าสนใจมากและในหลายขนานของตัวเอง ตัวอย่างเช่นคุณเปรียบเทียบการจูบที่จะกระทำศักดิ์สิทธิ์และสวดมนต์เหมือนที่ที่ฉันเปรียบเทียบกับสหภาพของจิตวิญญาณ มีแง่มุมหนึ่งของโคลงของคุณที่เตือนฉันอย่างมากของตัวเองจูเลียตของคุณเป็นอย่างมากที่ฉลาดและมีเชาวน์ในการพูดถึง romeo ไข้ใจในลักษณะเดียวกับที่สเตลล่าของฉันอยู่ในการตอบสนองของเธอที่จะ astrophil.

ในบทกวีของคุณ romeo เชื่อว่าเขาจะถูกฉลาดมาก แต่จูเลียตอย่างต่อเนื่องของเขาจะเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว งบเชาวน์รอบเขาromeo พยายามที่จะเลียแข้งเลียขาจูเลียตโดยการโทรมือของเธอ "ศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์" ซึ่งเขาลังเลที่จะ "ดูหมิ่นด้วยมือ unworthiest [ของ]" (shakespeare, iv95-6) จูเลียตต่อมายืนยันว่าเขาไม่ได้ให้เครดิตตั​​วเองพอ "คุณทำผิดมือของคุณมากเกินไป" (iv99)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมได้ส่งคืนเพียงเห็นของโศกนาฏกรรมใหม่นี่โรมิโอ และจูเลียต และฉันต้องการนำเสนอของฉันขอแสดงความยินดีอย่างจริงใจ stupendous สำเร็จอีก กาลหนึ่งเฉพาะจากการเล่นมีติดอยู่ในใจของฉัน ในพระราชบัญญัติแรก ฉากห้า โรเมโอและจูเลียตแลกเปลี่ยนพูดคุยกันเกี่ยวกับจูบที่อยู่ในแบบฟอร์มณ นี้เตือนฉันของโคลงของตนเองอย่างใดอย่างหนึ่ง: #81 ณ Astrophil และสเตลล่า มุมมองในเรื่องของการจูบน่าสนใจมาก และแบบในหลาย ๆ ขนานของตัวเอง ตัวอย่าง คุณเปรียบเทียบการกระทำศักดิ์สิทธิ์ และอธิษฐานเหมือน จูบที่เป็นฉันเปรียบเทียบสหภาพของวิญญาณ มีแง่มุมหนึ่งของคุณณที่เตือนฉันมากของตัวเอง จูเลียตคุณจะฉลาดมาก และ quick-witted ในการพูดในแบบเดียวกับที่สเตลล่าของฉันเพื่อ Astrophil การตอบสนองของเธอ โอ lovesick

ในบทกวีของคุณ โอเชื่อกำลังมากฉลาด แต่จูเลียตจะยอดเขา quick-witted สถานอย่างต่อเนื่องบนเขา โรมิโอพยายามเลียแข้งเลียขาจูเลียต โดยเรียกเป็น "ศาลศักดิ์สิทธิ์" ที่เขา hesitates กับ "profane ด้วยมือ [เขา] unworthiest" มือของเธอ (เชกสเปียร์ I.v.95-6) จูเลียตภายหลังยืนยันว่า เขาไม่ให้ตัวเองเพียงพอ: "คุณผิดมือมากเกินไป" (I.v.99)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันได้กลับจากเห็นโศกนาฏกรรมน่ามหัศจรรย์ใจของคุณใหม่โรเมโอและจูเลียตเพียงและผมอยากให้จัดให้บริการขอแสดงความยินดีอย่างจริงใจของผมกับความสำเร็จมหัศจรรยืใจอีก หนึ่งการเดินทางผ่านเฉพาะจากการเล่นที่มีติดอยู่ในใจของฉัน ในการใช้งานครั้งแรกการถ่าย ภาพ ห้าที่โรเมโอและจูเลียตแลกเปลี่ยนโต้ตอบที่เกี่ยวกับจูบซึ่งอยู่ในรูปแบบของบทที่ โรงแรมแห่งนี้ทำให้ฉันของหนึ่งในบทของผมเองบท# 81 ของ astrophil และล. วิวทิวทัศน์ของคุณในเรื่องของกำลังจูบกันมีความน่าสนใจเป็นอย่างมากและในหลายแบบคู่ขนานของฉัน ตัวอย่างเช่นคุณสามารถเปรียบเทียบจูบกันในการกระทำอันบริสุทธิ์และคำอธิษฐาน - เหมือนที่ผมเปรียบเทียบกับ สหภาพ ของวิญญาณ มีลักษณะหนึ่งของบทของคุณนั้นทำให้ฉันนึกถึงมากของฉันนางจูเลียตของคุณเป็นคนฉลาดเป็นอย่างมากและได้อย่างรวดเร็ว - ปัญญาทึบไปโรเมโอไข้ใจในแบบเดียวกับที่ลของฉันอยู่ในการตอบสนองของเธอที่จะ astrophil .

ในบทกวีของคุณโรเมโอเชื่อว่าเขาเป็นคนฉลาดมากแต่นางจูเลียตอย่างสม่ำเสมอจะเปิดแถลงอย่างรวดเร็ว - เบาปัญญาของเขาโดยรอบบนเขาโรเมโอพยายามที่จะทำให้ ภูมิใจ จูเลียตด้วยการโทรติดต่อมือของเธอ"ศาลศักดิ์สิทธิ์"ซึ่งเขาประวัติศาสตร์มนุษย์ในการ"ลบหลู่ด้วย[]มือของเขา unworthiest "(เชคสเปียร์ I . V 95-6 ) นางจูเลียตใน ภายหลัง ยืนกรานว่าเขาไม่ได้ทำให้ตัวเขาเองเครดิตไม่เพียงพอ"คุณทำผิดมือของคุณมากเกินไป"( I . V 99 )