After that the story became still m

After that the story became still more cruel and still more sad. The girl followed him across the Atlantic a month or so later, but discovered that he had already gone from that place. He had taken work as a seaman on a ship sailing to the other side of the world. So she was told, and she was more lost and lonely than ever.
For the next fifty years, that was his life: making salt circles around the world, with no home anywhere. True, he studied, became a ship’s officer, and finally a captain. But the empty years became too long, too heavy. There is a time, when white hairs come, to turn your back on your life’s work. That is what the seaman did, and he came home to his island, hoping that fifty winters would be enough to bury the past in forgetfulness.
And so it was, or seemed to be. One or two people half-remembered him. The name of a woman who had been young fifty years before was not spoken, neither by him nor by other people. Her patents’ croft was hone, was now just a pile of stones on the side of the hill. He climbed up to it one day and looked at it coldly. No sweet ghost stood waiting at the end of the house, waiting for the evening call – ‘Sigrid …’
I collected my pension, and a basket full of food, in the village shop. Tina Stewart the postmistress knew everybody and everything; the complete family history of everybody in the island. I tried different ways of getting information from her. What was new or strange in the island? Had anyone been taken suddenly ill? Had anybody – a young woman, for example – had to leave the island suddenly, for whatever reason?
The sharp eyes of Miss Stewart stared at me long and hard. No, said she, she had never known the island quieter. Nobody had come or gone.
‘Only yourself, Captain Torvald, you have been ill in bed, I hear. You should take good care of yourself, you all alone up there. There’s still a greyness in your face …’
I said I was sorry to take up her time. Somebody had spoken a name to me – Andrina. It was not important, but could Miss Stewart tell me which farm or croft this Andrina came from?
Tina Stewart looked at me a long while, then shook her head. There was nobody of that name – woman or girl of child – in the island; and there never had been, she was sure of it.
I paid for my shopping, with shaking fingers, and left.
I felt the need of a drink. In the pub Isaac Irving stood behind the bar. There were two fishermen at the far end, next to the fire, drinking their beer.
I said, after the third whisky, ‘Look, Isaac, I suppose everyone in the island knows that Andrina – that girl – has been coming all winter up to my place, to do a bit of cleaning and washing and cooking for me. She hasn’t been for a week now and more. Do you know if there’s anything the matter with her?’ (I was afraid that Andrina had suddenly fallen in love, and that love now filled her life, leaving no time for small kindnesses.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนั้น เรื่องก็โหดร้ายยังคงเพิ่มเติม และยังคงยิ่งเศร้า เธอตามเขาข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกเดือน หรือในภายหลังดังนั้น แต่พบว่า เขาได้หายไปไหนจากสถานที่ เขาได้ทำงานเป็นซีแมนบนเรือล่องเรือไปด้านอื่น ๆ ของโลก เธอได้บอก และเธอหายไปมาก และเหงากว่าเดิม ห้าสิบปีถัดไป ที่มีชีวิต: ทำให้วงเกลือทั่วโลก ด้วยไม่มีบ้านเลย จริง เขาศึกษา เป็น เจ้าหน้าที่ของเรือ และสุดท้ายเป็นนายร้อย แต่ปีว่างเปล่าเป็นเวลานานเกินไป หนักเกินไป เวลา เมื่อเส้นขนสีขาวมา พลิกกลับในชีวิตของคุณได้ นั่นคือซีแมนได้ และบ้านเขามาเกาะเขา หวังว่า 50 นี่จะพอฝังอดีตในนอนหลับหรือไม่ และดังนั้นถูก หรือดูเหมือน จะ คนหนึ่ง หรือสองครึ่งจดจำเขา ชื่อของผู้หญิงที่ได้หนุ่มห้าสิบปีก่อนถูกไม่พูด ไม่ ตามเขา หรือคนอื่น ๆ Croft ของสิทธิบัตรของเธอถูก hone ตอนนี้มีเพียงกองหินด้านของเขา เขาปีนขึ้นไปมันวันหนึ่ง และดูที่ coldly ผีไม่หวานยืนรอที่สุดของบ้าน รอเย็นโทร – 'Sigrid...' ผมเก็บเงินบำนาญของฉัน และตะกร้าที่เต็มไปด้วยอาหาร ในร้านค้าหมู่บ้าน สจ๊วตที postmistress ที่รู้ทุกคนและทุกอย่าง ประวัติครอบครัวสมบูรณ์ของทุกคนในเกาะ พยายามหลายวิธีการดึงข้อมูลจากเธอ สิ่งแปลก หรือใหม่ในเกาะ มีผู้ถูกนำก็ป่วย มีใคร – สาว ตัวอย่าง – ไปเกาะทันที เหตุผลใด สายตาคมของสจ๊วตนางสาวจ้องไปที่ผมยาว และหนัก ไม่ กล่าวว่า เธอเธอไม่เคยรู้จักเกาะเงียบสงบ ไม่มีใครออกมา หรือหายไป ' เท่านั้นเอง กัปตัน Torvald คุณเคยป่วยเตียง ฟัง คุณควรจะดูแลตัวเอง เธอคนเดียวทั้งหมดที่มีค่าที่ดี ยังมี greyness ที่หน้า...' กล่าวว่า ผมขอใช้เวลาของเธอ ใครสักคนมาพูดชื่อฉัน – Andrina ไม่สำคัญ แต่สามารถนางสาวสจ๊วตบอกว่า ฟาร์มหรือ croft Andrina นี้มาจาก สจ๊วตทีมอง ระยะยาวที่ฉัน แล้วจับหัวของเธอ มีใครชื่อ – หญิงหรือสาวเด็ก – เกาะ และมีไม่ ได้ เธอแน่ใจว่าของมัน ฉันจ่ายเงินสำหรับของฉันสั่งซื้อสินค้า การสั่นนิ้วมือ และด้านซ้าย ผมรู้สึกจำเป็นต้องดื่ม ในร้าน อิสเออร์วิงยืนอยู่หลังบาร์ มีชาวประมงสองชิว ๆ อยู่ไฟ การดื่มเบียร์ของพวกเขา ฉันกล่าวว่า หลังวิสกี้ 3, ' ดู แซค ฉันคิดว่า ทุกคนในเกาะรู้ว่า Andrina –ที่สาว – ได้รับมาทั้งหมดหนาวขึ้นไปฉันเพลส ทำความสะอาด และซักผ้าทำอาหารสำหรับฉัน เธอไม่ได้สำหรับสัปดาห์นี้และอื่น ๆ คุณรู้ว่าอะไรสำคัญกับเธอ? " (กลัวว่า Andrina มีรักลดลงทันทีใน และความรักที่ตอนนี้เติมชีวิต ออกจากอูนเล็กเวลาไม่)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากนั้นเรื่องราวก็ยังคงโหดร้ายมากขึ้นและยังคงเศร้ามากกว่า หญิงสาวตามเขาข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกเดือนหรือดังนั้นภายหลัง แต่พบว่าเขาได้หายไปจากที่นั้น เขาได้ทำงานเป็นลูกเรือบนเรือล่องเรือไปยังด้านอื่น ๆของโลก เธอจึงบอกว่า เธอสูญเสียและโดดเดี่ยวกว่าที่เคย .
ในอีกห้าสิบปี เป็นชีวิตของเขาเกลือทำให้เป็นวงกลมรอบโลก ไม่มีบ้านไหน จริง เขาเรียน กลายเป็นเจ้าหน้าที่ของเรือ และสุดท้ายเป็นกัปตัน แต่ปีว่างก็ยาวเกินไป หนักเกินไป มีเวลาเมื่อขนสีขาวมา การหันหลังให้กับชีวิตการทำงานของคุณ . นั่นคือสิ่งที่ลูกเรือได้ และเขามาเกาะของเขา หวังว่าห้าสิบหนาวจะเพียงพอที่จะฝังศพที่ผ่านมาในการหลงลืม
และมันก็เป็นเช่นนั้น หรือจะเป็น หนึ่งหรือสองคนครึ่งจำเขาได้ ชื่อของผู้หญิงที่ได้รับยังห้าสิบปีก่อนหน้านี้ ไม่พูดด้วย โดยเขาและคนอื่น ๆ สิทธิบัตร ' เธอ Croft เป็นเหลา , คือตอนนี้แค่กองหินบนด้านข้างของเนินเขา เขาปีนขึ้นไปได้ 1 วัน และมองมันอย่างเย็นชา หวานไม่ผียืนรออยู่ที่ท้ายบ้านรอตอนเย็นโทรฯ ' ซิกริด . . . . . . . '
ฉันรวบรวม เงินบำนาญ และตะกร้าเต็มรูปแบบของอาหารในหมู่บ้าน ร้าน ทีน่า Stewart postmistress รู้จักทุกคนและทุกอย่าง สมบูรณ์ ประวัติครอบครัวของทุกคนในเกาะ ผมลองวิธีที่แตกต่างของการรับข้อมูลจากเธอ มีอะไรใหม่หรือแปลก ๆในเกาะ มีใครเคยถ่ายป่วยกระทันหัน ? มีใคร–ผู้หญิงตัวอย่าง–ต้องออกจากเกาะทันที ไม่ว่าเพราะเหตุผลอะไร ?
คุณสจ๊วตดวงตาคมจ้องมองผมยาวและหนัก ไม่ เธอบอกว่า เธอเคยรู้จักเกาะนี้เงียบสงบ ไม่มีใครมาหรือจากไป .
' เท่านั้นเอง กัปตันวัล , คุณได้รับการป่วยในเตียง ผมได้ยิน คุณควรดูแลที่ดีของตัวคุณเอง คุณอยู่คนเดียวแล้ว มันยังเป็นสีเทาในหน้าของคุณ . . . . . . . '
ฉันบอกว่าฉันขอโทษที่จะใช้เวลาของเธอ มีใครได้พูดชื่อฉัน–อาดรีนา . มันไม่สําคัญ แต่อาจจะพลาด Stewart บอกที่ฟาร์มหรือ Croft อาดรีนานี้มาจากไหน
Tina สจ๊วตมองผมสักพัก แล้วส่ายหน้า มีใครที่ชื่อ–สาวของ–เด็กในเกาะนั้น ไม่เคยได้รับ เธอแน่ใจ
ฉันจ่ายเงินสำหรับช้อปปิ้งของฉันเขย่านิ้วแล้ว
ผมรู้สึกว่าความต้องการของเครื่องดื่ม ในผับ ไอแซค วิง ยืนอยู่ข้างหลังบาร์ มีชาวประมงที่ไกลสุด ข้างกองไฟ ดื่มเบียร์
ฉันกล่าวว่าหลังจากสามวิสกี้ ' ฟังนะไอแซค ฉันคิดว่าทุกคนในเกาะรู้ว่าอาดรีนา–ผู้หญิง ) ที่ได้รับมาทั้งหมดฤดูหนาวถึงสถานที่ของฉันทำบิตของการทำความสะอาดและซักผ้าและทำอาหารให้ฉัน เธอไม่ได้มาเป็นสัปดาห์แล้ว และเพิ่มเติม คุณรู้ว่ามีอะไรกับเธอ ( ผมกลัวว่าอาดรีนาอยู่ดีๆ ก็ตกหลุมรัก และความรักที่ตอนนี้เต็มไปด้วยชีวิต , เธอกลับไม่มีเวลาไม่เล็ก )