scientific knowledge, methods of ca

scientific knowledge, methods of calculation and cartography, works for the public good, and the ambition of regenerating society by means of large-scale intervention embedded in engineering could tackle the problems of causality and circulation characterizing modern society. Engineers were assigned the task of equipping and managing or, rather, structuring of and mastery over the territory and in extenso society (Desportes and Picon 1997, 45). Consequently, the design of infrastructure networks and the embedded spatial development models for the territory became the object of persistent political attention and intervention in order to regulate (contested) modernization processes (Swyngedouw 1999; De Block and Polasky 2011).
When conceptually comparing early 19th century design to current historical momentum, many parallels can be traced in regard to the ideas and methods of “staging the ground for uncertainty” as well as the rising importance of the expert when faced with immediate threats—with the obvious differences that the role of the engineer is (re)claimed by the urban designer and more (or other) forms of life are incorporated into what Foucault would call mechanisms of security. However, when analyzing more fundamentally the socio-spatial construction of technology, a clear difference between earlier engineering and today’s design is taking shape. Whereas the spatial project, or how one can shape society by the intermediary of a well-thought-out transformation of the territory through infrastructure, was implicit in the engineers’ and politicians’ practice and theory, the relationship between technology and space is again explicit. Current design is characterized by an explicit, inclusive urban strategy, formulating coherent spatial schemes of infrastructure and urbanization. The spatial and not only infrastructure policy an sich has become a full-fledged point of departure. However, in contrast to this prominent relationship between space and technology, “grand ideas” about society with related spatial ideologies are less explicit in contemporary practice.
The earlier strong ties between politicians and state engineers, both extensively formulating the constructs of technological innovation, territorial organization, and societal modernization, seem to be replaced by a focus on and accumulation of local interventions generated by what seem like more complex design techniques. Whereas in his essay “What ever happened to urbanism?” Rem Koolhaas’ call for a “new urbanism” creating “enabling fields that accommodate processes” and manipulating “infrastructure for endless intensification and diversification” has been successfully answered, his concern about “taking positions” as the “most basic action in making the city” or “encoding civilizations on their territory” remains largely hidden under the zeal of “sophistication” (Koolhaas 1995). Consequently, the sociopolitical dimension of space or the notion of territory in general has become ambiguous in current design theory and practice. In his contribution to the conference on Ecological Urbanism at the GSD, Koolhaas is explicit about the direction in which the discipline needs to move: “We need to step out of this amalgamation of good intentions and branding and move in a political direction and a direction of engineering” (Koolhaas 2010, 70).
What could be considered as a complement or elaboration of Koolhaas’ question about the disciplinary crisis of urbanism, Picon rephrased the question to “What has happened to territory?” (Picon 2010c). Although, in previous episodes, the territory was approached with a distant, “scheming gaze” as a project or resource mastered
Downloaded by

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ การคำนวณ และทำแผนที่ งานดี ความทะเยอทะยานการปฏิรูปสังคมโดยใช้วิธีแทรกแซงขนาดใหญ่ฝังอยู่ในวิศวกรรมสามารถรับมือกับปัญหาของ causality และการไหลเวียนที่ศึกษาสังคมสมัยใหม่ วิศวกรได้กำหนดงานในการเตรียม และการจัดการ หรือ ค่อนข้าง จัดโครงสร้างของ และเรียนรู้ ผ่านอาณาเขต และ ในสังคม extenso (Desportes และ Picon 1997, 45) ดังนั้น การออกแบบโครงสร้างพื้นฐานเครือข่ายและรูปแบบพัฒนาเชิงพื้นที่สำหรับดินแดนกลายเป็น วัตถุของถาวรความสนใจทางการเมืองและการแทรกแซงเพื่อควบคุมกระบวนการ (ประกวด) ความทันสมัย (Swyngedouw 1999 เดอบล็อกและ Polasky 2554)เมื่อเปรียบเทียบต้นศตวรรษที่ 19 การออกแบบโมเมนตัมอดีตปัจจุบัน ทางแนวคิดคล้ายคลึงกันมากสามารถติดตามในเรื่องแนวคิดและวิธีการของ "การจัดเตรียมพื้นสำหรับความไม่แน่นอน" รวมทั้งความสำคัญที่เพิ่มขึ้นของผู้เชี่ยวชาญเมื่อต้องเผชิญกับภัยคุกคาม — มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัด ว่า บทบาทของวิศวกร (re) อ้าง โดยผู้ออกแบบเมือง และรูปแบบเพิ่มเติม (หรืออื่น ๆ) ของชีวิตถูก incorporated Foucault อะไรจะเรียกกลไกรักษาความปลอดภัย อย่างไรก็ตาม เมื่อวิเคราะห์ลึกซึ้งมากขึ้น และสังคมเชิงพื้นที่ก่อสร้างเทคโนโลยี ความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างก่อนหน้าวิศวกรรมและการออกแบบของวันนี้คือการร่าง ในขณะที่โครงการเชิงพื้นที่ หรือวิธีหนึ่งสามารถทรงตัวกลางของการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดตลอดจนความออกของอาณาเขตผ่านโครงสร้างพื้นฐาน สังคมเป็นนัยของวิศวกรของนักการเมืองปฏิบัติและทฤษฎี ความสัมพันธ์ระหว่างเทคโนโลยีและพื้นที่เป็นอีกอย่างชัดเจน ออกแบบปัจจุบันเป็นลักษณะชัดเจน รวมเมืองกลยุทธ์ กำหนดแผนงานเชิงพื้นที่เชื่อมโยงกันและกลายเป็นเมือง นโยบายโครงสร้างพื้นฐานเชิงพื้นที่ และไม่เพียงแต่ มี sich กลาย เป็นจุดเต็มเปี่ยม อย่างไรก็ตาม ตรงข้ามกับความสัมพันธ์นี้โดดเด่นระหว่างพื้นที่และเทคโนโลยี "แกรนด์ไอเดีย" เกี่ยวกับสังคมอุดมการณ์เชิงพื้นที่ที่เกี่ยวข้องไว้ชัดเจนน้อยปฏิบัติร่วมสมัยความสัมพันธ์ก่อนหน้านี้แข็งแกร่งระหว่างนักการเมืองและรัฐวิศวกร ทั้งอย่างกว้างขวางกำหนดโครงสร้างของนวัตกรรมเทคโนโลยี ดินแดน และองค์กรสังคมทัน สมัย ดูเหมือนจะถูกแทนที่ โดยเน้นและรวบรวมการแทรกแซงท้องถิ่นที่สร้างขึ้น โดยสิ่งเหมือนเทคนิคการออกแบบที่ซับซ้อนมากขึ้น ในขณะที่ในเรียงความของเขา "สิ่งที่เคยที่เกิดขึ้นกับวิถีชีวิต" ของ rem Koolhaas โทรสำหรับการ "ใหม่วิถีชีวิต" "การเปิดใช้งานฟิลด์ที่รองรับกระบวนการ" การสร้าง และจัดการกับ "โครงสร้างพื้นฐานสำหรับสิ้นสุดแรงและกระจาย" ได้รับเรียบร้อยแล้ว ตอบ ความกังวลของเขาเกี่ยวกับ "สละตำแหน่ง" เป็น "พื้นฐานการทำเมือง" หรือ "การเข้ารหัสอารยธรรมในดินแดนของพวกเขา" ยังคงซ่อนอยู่ภายใต้ความกระตือรือร้นของ "ความซับซ้อน" (Koolhaas 1995) ส่วนใหญ่ ดังนั้น sociopolitical ขนาดของพื้นที่หรือของอาณาเขตทั่วไปได้กลายเป็นไม่ชัดเจนในปัจจุบันออกแบบทฤษฎีและการปฏิบัติ ในส่วนของเขาทำให้การประชุมระบบนิเวศวิถีชีวิตที่ตัวเรา Koolhaas เป็นที่ชัดเจนเกี่ยวกับทิศทางวินัยต้องการย้าย: "เราต้องการก้าวออกจากนี้ควบรวมความตั้งใจที่ดีและการสร้างตราสินค้า และย้ายในทิศทางทางการเมืองและทิศทางของวิศวกรรม" (Koolhaas 2010, 70)อะไรอาจเป็นส่วนเติมเต็มหรือรายละเอียดของ Koolhaas' ถามเกี่ยวกับวิกฤตการทางวินัยของวิถีชีวิต Picon rephrased คำถามที่ "อะไรเกิดขึ้นกับดินแดน" (Picon 2010c) ถึงแม้ว่า ในตอนที่แล้ว ดินแดนที่ทาบทามกับห่างไกล "วางแผนมอง" เป็นโครงการหรือทรัพยากรความเชี่ยวชาญดาวน์โหลด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรู้ทางวิทยาศาสตร์, วิธีการคำนวณและการทำแผนที่การทำงานสำหรับประชาชนที่ดีและความใฝ่ฝันของสังคมปฏิรูปโดยวิธีการของการแทรกแซงขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ในทางวิศวกรรมสามารถจัดการกับปัญหาของเวรกรรมและการไหลเวียนพัฒนาการสังคมสมัยใหม่ วิศวกรที่ได้รับมอบหมายงานในการเตรียมและการจัดการหรือ แต่โครงสร้างของการเรียนรู้และเหนือดินแดนและในสังคม extenso นี้ (Desportes และ Picon ปี 1997 45) ดังนั้นการออกแบบของเครือข่ายโครงสร้างพื้นฐานและการฝังรูปแบบการพัฒนาเชิงพื้นที่สำหรับดินแดนกลายเป็นวัตถุของความสนใจทางการเมืองถาวรและการแทรกแซงเพื่อควบคุม (การประกวด) กระบวนการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ (Swyngedouw 1999; De Block และ Polasky 2011).
เมื่อแนวคิดการเปรียบเทียบที่ 19 ต้น การออกแบบศตวรรษที่โมเมนตัมทางประวัติศาสตร์ในปัจจุบันหลายแนวสามารถตรวจสอบในเรื่องที่เกี่ยวกับความคิดและวิธีการของ "การแสดงละครดินสำหรับความไม่แน่นอน" รวมถึงความสำคัญที่เพิ่มขึ้นของผู้เชี่ยวชาญเมื่อต้องเผชิญกับภัยคุกคามที่มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดว่าบทบาทของทันที วิศวกรเป็น (อีกครั้ง) โดยนักออกแบบในเมืองและอื่น ๆ (หรืออื่น ๆ ) รูปแบบของชีวิตที่อ้างว่าจะรวมอยู่ในสิ่งที่ Foucault จะเรียกกลไกของการรักษาความปลอดภัย อย่างไรก็ตามเมื่อวิเคราะห์มากขึ้นพื้นฐานการก่อสร้างทางสังคมและการกระจายตัวของเทคโนโลยีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างวิศวกรรมและการออกแบบก่อนหน้านี้ในวันนี้เป็นรูปเป็นร่าง ในขณะที่โครงการอวกาศหรือวิธีการหนึ่งที่สามารถสร้างรูปร่างสังคมโดยตัวกลางของการเปลี่ยนแปลงที่ดีคิดออกจากดินแดนผ่านโครงสร้างพื้นฐานเป็นนัยในการปฏิบัติวิศวกรและนักการเมือง 'และทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างเทคโนโลยีและพื้นที่ที่เป็นอีกครั้งอย่างชัดเจน . การออกแบบในปัจจุบันเป็นลักษณะอย่างชัดเจนกลยุทธ์ในเมืองรวมการกำหนดรูปแบบเชิงพื้นที่เชื่อมโยงกันของโครงสร้างพื้นฐานและการขยายตัวของเมือง นโยบายโครงสร้างพื้นฐานเชิงพื้นที่และไม่ได้เป็นเพียง sich ได้กลายเป็นจุดที่เต็มเปี่ยมของการเดินทาง แต่ในทางตรงกันข้ามกับความสัมพันธ์ที่โดดเด่นนี้ระหว่างพื้นที่และเทคโนโลยี "ความคิดแกรนด์" เกี่ยวกับสังคมที่มีเกี่ยวข้องเจตนารมณ์เชิงพื้นที่น้อยลงอย่างชัดเจนในการปฏิบัติร่วมสมัย.
ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างนักการเมืองและวิศวกรของรัฐทั้งสองอย่างกว้างขวางการกำหนดโครงสร้างของนวัตกรรมทางเทคโนโลยีน่าน องค์กรและความทันสมัยของสังคมดูเหมือนจะถูกแทนที่โดยมุ่งเน้นและการสะสมของการแทรกแซงในท้องถิ่นสร้างขึ้นโดยสิ่งที่ดูเหมือนเทคนิคการออกแบบที่ซับซ้อนมากขึ้น ในขณะที่ในการทดลองของเขา "สิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับวิถีชีวิต?" โทร Rem Koolhaas 'สำหรับ "วิถีชีวิตใหม่" การสร้าง "การเปิดใช้เขตข้อมูลที่รองรับกระบวนการ" และจัดการ "โครงสร้างพื้นฐานสำหรับการทำให้แรงขึ้นไม่มีที่สิ้นสุดและการกระจายความเสี่ยง" ได้รับการตอบรับประสบความสำเร็จในความกังวลของเขาเกี่ยวกับ "การ ตำแหน่ง "เป็น" การกระทำพื้นฐานที่สุดในการทำให้เมือง "หรือ" การเข้ารหัสอารยธรรมในดินแดนของพวกเขา "ส่วนใหญ่ยังคงซ่อนอยู่ภายใต้ความกระตือรือร้นของ" ซับซ้อน "(Koolhaas 1995) ดังนั้นมิติการเมืองของพื้นที่หรือความคิดของดินแดนในทั่วไปได้กลายเป็นที่คลุมเครือในทฤษฎีการออกแบบในปัจจุบันและการปฏิบัติ ในผลงานของเขาในการประชุมเกี่ยวกับระบบนิเวศวิถีชีวิตที่ GSD ที่ Koolhaas ชัดเจนเกี่ยวกับทิศทางในการที่มีระเบียบวินัยต้องย้าย: "เราจำเป็นต้องก้าวออกจากการควบรวมของความตั้งใจที่ดีและการสร้างแบรนด์นี้และย้ายในทิศทางทางการเมืองและทิศทาง วิศวกรรม "(Koolhaas 2010 70).
สิ่งที่อาจถือได้ว่าเป็นส่วนเติมเต็มหรือรายละเอียดของคำถาม Koolhaas 'เกี่ยวกับวิกฤตการทางวินัยของวิถีชีวิต Picon ซักค้านคำถามที่จะ" เกิดอะไรขึ้นกับดินแดน? "(Picon 2010C) แม้ว่าในตอนก่อนหน้านี้, ดินแดนที่ได้รับการทาบทามกับที่ห่างไกล "วางแผนจ้องมอง" เป็นโครงการหรือทรัพยากร Mastered
ดาวน์โหลดได้โดย