Surrealism was the first literary a

Surrealism was the first literary and artistic movement to become seriously associated with cinema,[3] though it has also been a movement largely neglected by film critics and historians.[4]

The foundations of the movement coincided with the birth of motion pictures, and the Surrealists who participated in the movement were among the first generation to have grown up with film as a part of daily life.[3]

Breton himself, even before the launching of the movement, possessed an avid interest in film: while serving in the First World War, he was stationed in Nantes and, during his spare time, would frequent the movie houses with a superior named Jacques Vaché.[2][5] According to Breton, he and Vaché ignored movie titles and times, preferring to drop in at any given moment and view the films without any foreknowledge.[2][5] When they grew bored, they left and visited the next theater.[2] Breton's movie-going habits supplied him with a stream of images with no constructed order about them. He could juxtapose the images of one film with those of another, and from the experience craft his own interpretation.[2]

Referring to his experiences with Vaché, he once remarked, "I think what we [valued] most in it, to the point of taking no interest in anything else, was its power to disorient."[2] Breton believed that film could help one abstract himself from "real life" whenever he felt like it.[2]

Serials, which often contained cliffhanger effects and hints of "other worldliness," were attractive to early Surrealists.[3] Examples include Houdini's daredevil deeds and the escapades of Musidora and Pearl White in detective stories.[3] What endeared Surrealists most to the genre was its ability to evoke and sustain a sense of mystery and suspense in viewers.[3]

The Surrealists saw in film a medium which nullified reality's boundaries.[1] Film critic René Gardies wrote in 1968, "Now the cinema is, quite naturally, the privileged instrument for derealising (sic) the world. Its technical resources... allied with its photo-magic, provide the alchemical tools for transforming reality."[5]

Surrealist artists were interested in cinema as a medium for expression.[4] As cinema continued to develop in the 1920s, many Surrealists saw in it an opportunity to portray the ridiculous as rational.[1][4][6] Cinema provided more convincing illusions than its closest rival, theatre,[4] and the tendency for Surrealists to express themselves through film was a sign of their confidence in the adaptability of cinema to Surrealism's goals and requirements.[2] They were the first to take seriously the resemblance between film's imaginary images and those of dreams and the unconscious.[5][6] Luis Buñuel said, "The film seems to be the involuntary imitation of the dream."[5]

Surrealist filmmakers sought to re-define human awareness of reality by illustrating that the "real" was little more than what was perceived as real; that reality was subject to no limits beyond those mankind imposed upon it.[2] Breton once compared the experience of Surrealist literature to "the point at which the waking state joins sleep."[2] His analogy helps to explain the advantage of cinema over books in facilitating the kind of release Surrealists sought from their daily pressures.[2] The modernity of film was appealing to as well.[5]

Critics have debated whether "Surrealist film" constitutes a distinct genre. Recognition of a cinematographic genre involves the ability to cite many works which share thematic, formal, and stylistic traits.[7] To refer to Surrealism as a genre is to imply that there is repetition of elements and a recognizable, "generic formula" which describes their makeup.[1] Several critics have argued that, due to Surrealism's use of the irrational and on non-sequitur, it is impossible for Surrealist films to constitute a genre.[7]

While there are numerous films which are true expressions of the movement, many other films which have been classified as Surrealist simply contain Surrealist fragments. Rather than "Surrealist film" the more accurate term for such works may be "Surrealism in film."[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลัทธิเหนือจริงมีการเคลื่อนไหวแรกของงานวรรณกรรม และศิลปกรรมเป็นอย่างจริงจังเกี่ยวกับภาพยนตร์, [3] แม้ว่ามีการเคลื่อนไหวที่ไม่มีกิจกรรม โดยนักวิจารณ์ภาพยนตร์และนักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่[4]รากฐานของการเคลื่อนไหวร่วมกับการเกิดของภาพเคลื่อนไหว และ Surrealists ที่เข้าร่วมในการเคลื่อนที่ได้ในรุ่นแรกจะได้เติบโตขึ้นกับฟิล์มเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน[3]เบรตอนตัวเอง แม้แต่ก่อนการเปิดตัวของการเคลื่อนไหว ต้องมีความสนใจชอบในฟิล์ม: ในขณะให้บริการในสงครามโลกครั้งหนึ่ง เขาเป็นประจำนานเตส และ ระหว่างเวลา อะไหล่จะประจำบ้านภาพยนตร์กับห้องชื่อ Jacques Vaché[2][5] ตามอยู่ยังเบรตอน เขา และชื่อภาพยนตร์ Vaché ละเว้น และ เวลา พลุกพล่านไปปล่อยในที่ใด ๆ และดูภาพยนตร์ไม่ มี foreknowledge ใด ๆ[2][5] เมื่อพวกเขาเติบโตเบื่อ พวกเขาซ้าย และเยี่ยมชมโรงละครต่อไป[2] เบรตอนของภาพยนตร์ไปนิสัยให้เขากับกระแสของภาพไม่มีใบสั่งที่สร้างขึ้นเกี่ยวกับพวกเขา เขาสามารถ juxtapose ภาพฟิล์มหนึ่งกับของอีก และหัตถกรรมจากประสบการณ์การตีความของเขาเอง[2]อ้างถึงประสบการณ์ของเขากับ Vaché เขาเมื่อกล่าว "ผมคิดว่า สิ่งที่เรา [มูลค่า] ที่สุดใน ไปยังจุดของการไม่สนใจในสิ่งอื่น เป็นพลังงานการ disorient"[2] เบรตันเชื่อว่า ฟิล์มช่วยให้หนึ่งบทคัดย่อของตัวเองจาก "ชีวิตจริง" เมื่อใดก็ตามเขารู้สึกเช่นนั้น[2]Serials ซึ่งมักจะประกอบด้วยลักษณะ cliffhanger และคำแนะนำของ "อื่น ๆ worldliness" ต้น Surrealists ได้[3] ตัวอย่างเช่นของ Houdini คนกล้ากระทำและไวด์ Musidora และไวท์เพิร์ลในเรื่องราวของนักสืบ[3] สิ่ง endeared Surrealists มากที่สุดกับประเภทมีความสามารถในการที่เรามอบให้ และรักษาความรู้สึกลึกลับและใจจดใจจ่อในผู้ชม[3]Surrealists ที่เห็นในฟิล์มกลางที่ nullified ขอบเขตของความเป็นจริง[1] เขียนวิจารณ์ภาพยนตร์เรอเน Gardies ใน 1968 "ตอนนี้ที่โรงภาพยนตร์ได้ ค่อนข้างธรรมชาติ ตราสารมีสิทธิพิเศษสำหรับ derealising โลก (sic) ทรัพยากรด้านเทคนิค...พ้องกับภาพของวิเศษ ให้เครื่องมือ alchemical เปลี่ยนความเป็นจริง "[5]ศิลปิน surrealist ได้ในโรงภาพยนตร์เป็นสื่อสำหรับนิพจน์[4] เป็นภาพยนตร์ต่อการพัฒนาในปี 1920, Surrealists มากเห็นโอกาสที่จะวาดภาพขบขันเป็นเชือด[1][4][6] ภาพยนตร์ให้ภาพลวงตาที่น่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าคู่แข่งใกล้เคียงที่สุด โรงละคร, [4] และแนวโน้มสำหรับ Surrealists สามารถแสดงผ่านฟิล์มมีความมั่นใจของพวกเขาในหลากหลายของโรงภาพยนตร์เพื่อเป้าหมายและความต้องการของลัทธิเหนือจริง[2] พวกแรกมีความคล้ายคลึงระหว่างภาพจินตภาพของฟิล์มและของความฝันและอสัญการอย่างจริงจัง[5][6] Luis Buñuel กล่าวว่า "ภาพยนตร์น่าจะ เป็นเทียมทำออฟเดอะดรีม"[5]ขอภาพยนตร์ surrealist เพื่อกำหนดมนุษย์จิตสำนึกของความเป็นจริงอีกครั้ง โดยการแสดงว่า "จริง" ได้น้อยกว่าสิ่งมองเห็นเป็นจริง ว่า ความเป็นจริงที่ มีวงเงินไม่เกินมนุษย์เหล่านั้นกำหนดไว้[2] เบรตันเมื่อเปรียบเทียบประสบการณ์ของวรรณคดี Surrealist เพื่อ "จุดที่รัฐตื่นรวมนอน"[2] คำว่าเขาช่วยอธิบายข้อดีของโรงภาพยนตร์มากกว่าหนังสือในการอำนวยความสะดวกหลากหลายรุ่น Surrealists ขอจากแรงกดดันของพวกเขาทุกวัน[2] ความทันสมัยที่ฟิล์มน่าสนใจเช่นกัน[5]นักวิจารณ์ได้ยังคงว่า "Surrealist ฟิล์ม" ถือประเภทแตกต่างกัน การรับรู้ประเภท cinematographic เกี่ยวข้องกับความสามารถในการทำงานมากซึ่งลักษณะเฉพาะเรื่อง เป็น และเป็นสำนวนที่ใช้ร่วมกัน[7] ในการอ้างถึงลัทธิเหนือจริงเป็นประเภทเพื่อ บ่งบอกว่า มีการทำซ้ำองค์ประกอบและรู้จัก "ทั่วไปสูตร" ซึ่งอธิบายถึงการแต่งหน้าของพวกเขา[1] นักวิจารณ์หลายได้โต้เถียงว่า ใช้ของลัทธิเหนือจริง ของการโต้เถียง และไม่ sequitur มันเป็นไปไม่ได้สำหรับภาพยนตร์ Surrealist จะเป็นประเภท[7]มีภาพยนตร์มากมายซึ่งเป็นนิพจน์เป็นจริงของการเคลื่อนไหว ภาพยนตร์อื่น ๆ มากมายที่ได้ถูกจัดให้เป็น Surrealist ประกอบด้วยบางส่วนของ Surrealist เพียง แทน "ฟิล์ม Surrealist" คำถูกต้องมากขึ้นสำหรับงานดังกล่าวอาจเป็น "ลัทธิเหนือจริงในฟิล์ม"[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Surrealism เป็นขบวนการวรรณกรรมและศิลปะครั้งแรกที่จะกลายเป็นที่เกี่ยวข้องอย่างจริงจังกับโรงหนัง, [3] แต่ก็ยังได้รับการเคลื่อนไหวที่ถูกทอดทิ้งโดยส่วนใหญ่วิจารณ์ภาพยนตร์และนักประวัติศาสตร์. [4] ฐานรากของการเคลื่อนไหวในเวลาใกล้เคียงกับการเกิดของภาพเคลื่อนไหวและ Surrealists ที่เข้าร่วมในการเคลื่อนไหวอยู่ในหมู่คนรุ่นแรกที่จะมีการเติบโตขึ้นมาพร้อมกับภาพยนตร์เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน [3]. เบรตัวเองแม้กระทั่งก่อนที่การเปิดตัวของการเคลื่อนไหวครอบครองดอกเบี้ยมักมากในภาพยนตร์: ในขณะที่การให้บริการใน สงครามโลกครั้งที่เขาถูกส่งไปประจำในน็องต์และในช่วงเวลาว่างของเขาจะบ่อยบ้านภาพยนตร์ที่มีเหนือกว่าชื่อฌา vache. [2] [5] อ้างอิงจากเบรเขาและ vache ละเว้นชื่อภาพยนตร์และเวลาเลือกที่จะลดลง ในช่วงเวลาที่กำหนดใด ๆ และดูภาพยนตร์โดยไม่ต้องรู้ล่วงหน้าใด ๆ . [2] [5] เมื่อพวกเขาเติบโตเบื่อพวกเขาออกและเยี่ยมชมโรงละครต่อไป. [2] เบรนิสัยกำลังภาพยนตร์ที่จัดเขาด้วยกระแสของภาพที่มีไม่มีการสร้าง การสั่งซื้อเกี่ยวกับพวกเขา เขาสามารถแนบภาพของหนึ่งในภาพยนตร์เรื่องนี้กับผู้อื่นและจากประสบการณ์ฝีมือการตีความของตัวเอง. [2] หมายถึงประสบการณ์ของเขากับ vache เขาเคยกล่าวว่า "ผมคิดว่าสิ่งที่เรา [มูลค่า] มากที่สุดในนั้นที่จะ จุดของความสนใจในสิ่งที่ไม่มีใครเป็นอำนาจในการหลงทาง. "[2] เบรเชื่อว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะช่วยให้หนึ่งนามธรรมตัวเองจาก" ชีวิตจริง "เมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกเหมือนมัน. [2] Serials ซึ่งมักจะมีผลกระทบที่น่าตื่นเต้นและ คำแนะนำของ "ทางโลกอื่น ๆ " มีความน่าสนใจให้กับต้น Surrealists. [3] ตัวอย่างเช่นการกระทำที่กล้าหาญของฮูดินี่และลูกสมุนของ Musidora และสีขาวมุกในเรื่องนักสืบ. [3] สิ่งที่ปลื้มใจ Surrealists มากที่สุดประเภทคือความสามารถในการทำให้เกิดและรักษา ความรู้สึกของความลึกลับและความตื่นเต้นในชม. [3] Surrealists เห็นในหนังสื่อที่ไร้ขอบเขตของความเป็นจริงของ. [1] นักวิจารณ์หนังRené Gardies เขียนไว้ในปี 1968 "ตอนนี้โรงหนังคือค่อนข้างเป็นธรรมชาติ, ตราสารสิทธิพิเศษสำหรับ derealising ( sic) โลก. ทรัพยากรทางเทคนิคของมัน ... พันธมิตรกับภาพมายากลของมันให้เครื่องมือเล่นแร่แปรธาตุสำหรับการเปลี่ยนความเป็นจริง. "[5] ศิลปิน Surrealist มีความสนใจในการชมภาพยนตร์เป็นสื่อกลางในการแสดงออก. [4] ในฐานะที่เป็นโรงภาพยนตร์อย่างต่อเนื่องในการพัฒนา ในปี ค.ศ. 1920 หลาย Surrealists เห็นในนั้นมีโอกาสที่จะเห็นภาพที่ไร้สาระเป็นเหตุผล. [1] [4] [6] Cinema ให้ภาพลวงตาที่น่าเชื่อถือมากกว่าคู่แข่งที่ใกล้เคียงที่สุดของโรงละคร [4] และแนวโน้มสำหรับ Surrealists ที่จะแสดงออก ผ่านภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสัญลักษณ์ของความเชื่อมั่นของพวกเขาในการปรับตัวของโรงหนังกับเป้าหมายของ Surrealism และความต้องการ. [2] เขาเป็นคนแรกที่จะใช้อย่างจริงจังความคล้ายคลึงระหว่างภาพยนตร์เรื่องภาพจินตนาการและของความฝันและหมดสติ. [5] [6] หลุยส์ Buñuelกล่าวว่า "ภาพยนตร์เรื่องนี้ดูเหมือนว่าจะมีการเลียนแบบไม่ได้ตั้งใจของความฝัน." [5] ถ่ายทำ Surrealist พยายามที่จะกำหนดอีกครั้งการรับรู้ของมนุษย์ของความเป็นจริงโดยการแสดงว่า "ของจริง" เป็นน้อยกว่าสิ่งที่ถูกมองว่าเป็นจริง ความเป็นจริงที่เป็นเรื่องที่ไม่มีข้อ จำกัด เกินกว่าที่มนุษย์ผู้บังคับมัน. [2] เบรอตงครั้งเดียวเมื่อเทียบประสบการณ์ของวรรณกรรม Surrealist กับ "จุดที่รัฐร่วมตื่นนอนหลับ." [2] การเปรียบเทียบของเขาช่วยอธิบายประโยชน์ของโรงภาพยนตร์ กว่าหนังสือที่อำนวยความสะดวกในชนิดของการปล่อย Surrealists หามาจากแรงกดดันในชีวิตประจำวันของพวกเขา. [2] ความทันสมัยของภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นที่น่าสนใจให้ได้เป็นอย่างดี. [5] วิจารณ์ได้ถกเถียงกันว่า "ฟิล์ม Surrealist" ถือว่าเป็นรูปแบบที่แตกต่างกัน การรับรู้ของประเภทภาพยนตร์ที่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการอ้างผลงานจำนวนมากที่แบ่งปันใจอย่างเป็นทางการและลักษณะโวหาร. [7] ในการอ้างถึงสถิตยศาสตร์เป็นประเภทคือการบ่งบอกว่ามีการทำซ้ำขององค์ประกอบและรู้จัก "สูตรทั่วไป" ซึ่ง อธิบายแต่งหน้าของพวกเขา. [1] นักวิจารณ์หลายคนแย้งว่าเนื่องจากการใช้สถิตยศาสตร์ของที่ไม่มีเหตุผลและที่ไม่ sequitur มันเป็นไปไม่ได้สำหรับภาพยนตร์ Surrealist จะเป็นประเภท. [7] ในขณะที่มีหนังหลายเรื่องที่มีการแสดงออกที่แท้จริงของ การเคลื่อนไหวของภาพยนตร์อื่น ๆ อีกมากมายที่ได้รับการจัดเป็น Surrealist ก็มีชิ้นส่วน Surrealist มากกว่า "ฟิล์ม Surrealist" คำที่ถูกต้องมากขึ้นสำหรับงานดังกล่าวอาจจะเป็น "Surrealism ในภาพยนตร์." [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซอร์เรียลิสม์เป็นครั้งแรกในวรรณคดีและศิลปะเคลื่อนไหวเป็นอย่างจริงจังที่เกี่ยวข้องกับภาพยนตร์ , [ 3 ] แต่มันก็มีการเคลื่อนไหวไปหลงจากนักวิจารณ์ภาพยนตร์และนักวิจารณ์ [ 4 ]

ฐานรากของการเคลื่อนไหวที่สอดคล้องกับวันเกิดเคลื่อนไหวและ surrealists ที่ร่วมเคลื่อนไหวในรุ่นแรกมีการเติบโตขึ้นด้วยภาพยนตร์เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน . [ 3 ]

เบรตันด้วยตัวเอง แม้ก่อนการเปิดตัวของการเคลื่อนไหวครอบครองความสนใจมักมากในภาพยนตร์ : ในขณะที่ให้บริการในสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเขาเป็นประจำ ใน Nantes และ ในช่วงเวลาว่างของเขา จะบ่อยหนังบ้านพร้อมที่เหนือกว่าชื่อ Jacques vach กวางเจา[ 2 ] [ 5 ] ตาม เบรตัน เขาและ vach éละเว้นชื่อภาพยนตร์และเวลา , พอใจที่จะปล่อยในขณะหนึ่ง และชมภาพยนตร์โดยไม่ต้องมีการรู้ล่วงหน้า [ 2 ] [ 5 ] เมื่อพวกเขาเติบโตเบื่อพวกเขาซ้ายและเยี่ยมชมโรงละครต่อไป . [ 2 ] ภาพยนตร์จะนิสัยให้เบรตันด้วยกระแสของภาพกับไม่สร้างคำสั่งเกี่ยวกับพวกเขา เขาสามารถนำมาวางข้างๆกันเพื่อเปรียบเทียบภาพหนึ่งในฟิล์ม กับ ผู้ อื่นและจากประสบการณ์ ฝีมือการตีความของเขาเอง [ 2 ]

พูดถึงประสบการณ์ของเขากับ vach é เขาเคยกล่าวว่า " ฉันคิดว่าสิ่งที่เรา [ มี ] มากที่สุด มันถึงจุดที่ถ่ายไม่มีความสนใจในสิ่งใด อำนาจของมันทำให้สับสน " [ 2 ] เบรตันเชื่อว่าภาพยนตร์ที่สามารถช่วยสรุปเองจาก " ชีวิตจริง " เมื่อใดก็ตามที่เขารู้สึกว่ามัน [ 2 ]

serialsซึ่งมักจะมีอยู่ผล cliffhanger และคําแนะนําของ " โลกีย์วิสัย อื่น ๆ , " ดึงดูดให้เร็ว surrealists ตัวอย่าง [ 3 ] รวมของ Houdini กล้ากระทำและลูกสมุนของ musidora และไข่มุกขาวในนิยายนักสืบ [ 3 ] สิ่งที่ทำให้เป็นที่รักใคร่ surrealists ที่สุดประเภทคือความสามารถในการสร้างและรักษาความรู้สึกของความลึกลับและใจจดใจจ่อใน ผู้ชม [ 3 ]

การ surrealists เห็นในภาพยนตร์สื่อซึ่งถือเป็นโมฆะจริงอีกด้วย [ 1 ] นักวิจารณ์ภาพยนตร์ Ren é gardies เขียนในปี 1968 , " ตอนนี้หนังมันค่อนข้างธรรมชาติ และสิทธิพิเศษสำหรับ derealising ( sic ) โลก ทรัพยากรด้านเทคนิคของ . . . . . . . พันธมิตรกับมายากลรูปถ่ายของมันให้เครื่องมือเล่นแร่แปรธาตุเพื่อเปลี่ยนความเป็นจริง . " [ 5 ]

ศิลปินสนใจภาพยนตร์เป็นสื่อในการแสดงออก [ 4 ] เป็นภาพยนตร์อย่างต่อเนื่องเพื่อพัฒนาในช่วงปี ค.ศ. 1920 , หลาย surrealists เห็นมันมีโอกาสที่จะแสดงเหตุผลไร้สาระ [ 1 ] [ 2 ] [ 6 ] หนังให้เชื่อมากขึ้นกว่าคู่แข่งของมายาใกล้ โรงละคร[ 4 ] และแนวโน้มสำหรับ surrealists แสดงออกผ่านภาพยนตร์ เป็นสัญญาณของความเชื่อมั่นในการปรับตัวของภาพยนตร์เป้าหมายลัทธิเหนือจริงและความต้องการ [ 2 ] เป็นครั้งแรกเพื่อใช้อย่างจริงจังความคล้ายคลึงระหว่างฟิล์มภาพในจินตนาการและความฝันและจิตใต้สำนึก [ 5 ] [ 6 ] ลูบู ญวยล์กล่าวว่า " ภาพยนตร์เรื่องนี้น่าจะเป็นการเลียนแบบโดยไม่สมัครใจแห่งความฝัน . " [ 5 ]

ขออีกครั้งกำหนดความตระหนัก Surrealist การถ่ายทำภาพยนตร์ของมนุษย์จริง โดยแสดงที่ " จริง " มากกว่าสิ่งที่ถูกรับรู้ว่าเป็นจริง ความจริงที่ถูกภายใต้วงเงินไม่เกินนั้น มนุษย์บังคับมัน . [ 2 ] Breton เมื่อเทียบประสบการณ์วรรณกรรมของ Surrealist " จุดที่รัฐตื่นกับหลับ" [ 2 ] คล้ายคลึงของเขาช่วยอธิบายข้อดีของหนังมากกว่าหนังสือในการส่งเสริมชนิดของรุ่น surrealists ขอจากแรงกดดันของพวกเขาทุกวัน . [ 2 ] ความทันสมัยของฟิล์มถูกดูดไปเช่นกัน [ 5 ]

วิจารณ์ได้ถกเถียงกันว่า " ฟิล์ม Surrealist " ถือเป็นชนิดที่แตกต่างกัน การรับรู้ของประเภทภาพยนตร์ที่เกี่ยวข้องกับความสามารถในการอ้างถึงหลายงานที่ปันใจ อย่างเป็นทางการและลักษณะโวหาร [ 7 ] อ้างถึงเซอร์เรียลิสต์เป็นประเภทที่จะบ่งบอกว่ามีการทำซ้ำขององค์ประกอบและรู้จัก " สูตร " ทั่วไปซึ่งอธิบายถึงการแต่งหน้าของพวกเขา . [ 1 ] หลายวิจารณ์ได้ถกเถียงกันว่า เนื่องจากใช้เซอร์เรียลิสม์ของ ไร้เหตุผล และคำพูดที่ไม่มีเหตุผล มันเป็นไปไม่ได้สำหรับ Surrealist ฟิล์ม เป็นประเภท [ 7 ]

ในขณะที่มีภาพยนตร์มากมายซึ่งมีการแสดงออกที่แท้จริงของการเคลื่อนไหว , ภาพยนตร์อื่น ๆอีกมากมาย ซึ่งได้รับการจัดเป็น Surrealist เพียงแค่ประกอบด้วยชิ้นส่วน Surrealist . มากกว่า " ฟิล์ม Surrealist " ระยะที่ถูกต้องมากขึ้นสำหรับงานดังกล่าวอาจจะ " เซอร์เรียลิสต์ในภาพยนตร์ " [ 7 ]