This study showed that acid product

This study showed that acid production in 1–3% lentil flour supplemented yogurt was significantly higher during fermentation in comparison with 1–2% skim milk powder supplemented yogurt which may partially be attributed to the lower buffering capacity of lentil supplemented yogurt in comparison with the skim milk supplemented yogurt. Data on the viable counts of the two cultures in the control and supplemented samples however suggest that nutrients brought
by the lentil flour may have affected growth of the yoghurt cultures differently than did skim milk powder. Our results also showed that yogurt supplementation with 1–3% lentil flour either improved or minimally altered the physical and rheological properties of yogurt in comparison with non-supplemented control yogurt. 1 –3% lentil supplemented yogurt demonstrated comparable pH and color with 1–3% skim milk supplemented yogurt and the control sample during
28 days storage. In terms of syneresis, the 1–2% lentil supplemented yogurt had significantly higher whey separation, while the 3% lentil flour had the least whey separation ranking closely after the 3% skim milk supplemented yogurt at day 14 and was comparable with the control sample at day 28. At any given level of supplementation, the rheological properties of the lentil flour supplemented yogurt were comparable with the skim milk supplemented yogurt and they
demonstrated greater viscoelastic properties compared to the control sample. The highest G′ and G″ was observed for 3% lentil flour during storage which may be due to a stronger gel structure due to its higher fiber content in comparison with the other supplemented samples. 1%and 2% lentil flour were comparable significantly with 1–2% skim milk
supplemented yogurt in terms of smoothness, graininess, flavor and overall acceptance. Overall, on the basis of the microbial, physico-chemical, rheological and sensory properties investigations, the results suggest that lentil flour could be potentially considered as a source of ingredient for yogurt supplementation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า การผลิตกรดในโยเกิร์ตแป้งเสริมเลนทิล 1 – 3% สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการหมักเมื่อเปรียบเทียบกับผงนมพร่องมันเนย 1-2% เสริมโยเกิร์ตซึ่งอาจนำมาประกอบกับความจุบัฟเฟอร์ลดลงของโยเกิร์ต lentil เสริมเปรียบเทียบกับโยเกิร์ตนมพร่องมันเนยเสริมบางส่วน อย่างไรก็ตามข้อมูลบนนับได้ของสองวัฒนธรรมในการควบคุมและตัวอย่างเสริมแนะนำสารอาหารมาโดยเรา แป้งอาจมีผลกระทบของวัฒนธรรมโยเกิร์ตแตกต่างกว่านมพร่องมันเนยผง ผลของเรายังพบว่าโยเกิร์ตการเสริม 1-3% แป้งเราปรับปรุง หรือเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางกายภาพ และการไหลตัวของโยเกิร์ตเมื่อเปรียบเทียบกับโยเกิร์ตไม่ใช่เสริมควบคุม minimally 1 –3% เราเสริมโยเกิร์ตสาธิตเทียบวัดค่า pH และสีกับโยเกิร์ตนมพร่องมันเนยเสริม 1-3% และตัวอย่างควบคุมในระหว่างการ28 วันเก็บ ในแง่ของ syneresis โยเกิร์ต lentil เสริม 1-2% มีแยกเวย์สูง ในขณะที่แป้ง 3% เรามีการแยกเวย์อย่างน้อยอันดับอย่างใกล้ชิดหลังจากนมพร่องมันเนย 3% เพิ่มเติมโยเกิร์ตเมื่อวันที่ 14 และมาเทียบเคียงกับตัวอย่างควบคุมที่วัน 28 ที่ระดับการศึกษาของเสริม คุณสมบัติการไหลของโยเกิร์ตแป้งเสริมเลนทิลถูกเทียบกับโยเกิร์ตนมพร่องมันเนยเสริมและพวกเขาแสดงให้เห็นคุณสมบัติ viscoelastic มากกว่าเมื่อเทียบกับตัวอย่างควบคุม G′ และ G″ สูงสุดถูกตรวจสอบสำหรับแป้งเรา 3% ระหว่างการเก็บรักษาซึ่งอาจจะเนื่องจากโครงสร้างเจดีเนื่องจากเนื้อหาที่ไฟเบอร์สูงขึ้นเมื่อเปรียบเทียบกับตัวอย่างอื่น ๆ เสริม 1% และ 2% แป้งเราก็เทียบได้กับนมพร่องมันเนย 1-2% อย่างมีนัยสำคัญเสริมโยเกิร์ตในแง่ของความเรียบ เกรน รสชาติ และการยอมรับโดยรวม โดยรวม บนพื้นฐานของการตรวจสอบคุณสมบัติจุลินทรีย์ ดิออร์ การไหลตัว และประสาทสัมผัส ผลแนะนำว่า แป้งเราอาจอาจเป็นแหล่งที่มาของส่วนผสมสำหรับโยเกิร์ตเสริม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการผลิตกรดใน 1-3% แป้งถั่วโยเกิร์ตบท้ายสูงอย่างมีนัยสำคัญระหว่างการหมักในการเปรียบเทียบกับหางนมผงโยเกิร์ตบท้าย 1-2% ซึ่งอาจมีบางส่วนนำมาประกอบกับความสามารถในการบัฟเฟอร์ล่างของโยเกิร์ตถั่วเสริมในการเปรียบเทียบกับ หางนมโยเกิร์ตบท้าย ข้อมูลเกี่ยวกับการนับทำงานของสองวัฒนธรรมในการควบคุมและตัวอย่างเสริม แต่ชี้ให้เห็นว่าสารอาหารที่นำมา
จากแป้งถั่วอาจมีผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของวัฒนธรรมโยเกิร์ตที่แตกต่างกันกว่าผงนมพร่องมันเนย ผลของเรายังแสดงให้เห็นว่าการเสริมโยเกิร์ตกับแป้งถั่ว 1-3% ทั้งที่ดีขึ้นหรืออย่างน้อยที่สุดการเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติทางกายภาพและรีโอโลจีของโยเกิร์ตในการเปรียบเทียบกับผู้ที่ไม่ใช่การเสริมโยเกิร์ตการควบคุม 1 -3% ถั่วเสริมโยเกิร์ตแสดงให้เห็นถึงค่า pH เทียบเท่าและสีที่มีนมพร่องมันเนยโยเกิร์ตบท้าย 1-3% และการควบคุมตัวอย่างในระหว่างการ
จัดเก็บ 28 วัน ในแง่ของการ syneresis, โยเกิร์ต 1-2% ถั่วเสริมมีการแยกเวย์ที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในขณะที่แป้งถั่ว 3% มีการจัดอันดับอย่างใกล้ชิดหลังจากที่ 3% หางนมโยเกิร์ตบท้ายในวันที่ 14 แยกเวย์น้อยและเทียบเคียงกับตัวอย่างควบคุม ในวันที่ 28 ในระดับใดก็ตามของการเสริมคุณสมบัติการไหลของแป้งถั่วโยเกิร์ตบท้ายก็เปรียบได้กับโยเกิร์ตนมพร่องมันเนยเสริมและพวกเขา
แสดงให้เห็นถึงคุณสมบัติหนืดมากขึ้นเมื่อเทียบกับตัวอย่างควบคุม จีสูงสุดและจี "เป็นที่สังเกตสำหรับแป้งถั่ว 3% ในช่วงการจัดเก็บข้อมูลซึ่งอาจจะเป็นเพราะโครงสร้างเจลที่แข็งแกร่งเนื่องจากปริมาณเส้นใยสูงขึ้นเมื่อเทียบกับตัวอย่างเสริมอื่น ๆ 1% และแป้งถั่ว 2% ถูกเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญกับนมพร่องมันเนย 1-2%
เสริมโยเกิร์ตในแง่ของความเรียบเนียน, เม็ดรสและการยอมรับโดยรวม โดยรวมบนพื้นฐานของจุลินทรีย์ที่ทางกายภาพและทางเคมีการตรวจสอบคุณสมบัติการไหลและประสาทสัมผัสผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่าแป้งถั่วอาจถือได้ว่าอาจเป็นแหล่งที่มาของสารอาหารเสริมสำหรับโยเกิร์ต