JW: Spiritual bypassing is a term I

JW: Spiritual bypassing is a term I coined to describe a process I saw happening in the Buddhist community I was in, and also in myself. Although most of us were sincerely trying to work on ourselves, I noticed a widespread tendency to use spiritual ideas and practices to sidestep or avoid facing unresolved emotional issues, psychological wounds, and unfinished developmental tasks.
When we are spiritually bypassing, we often use the goal of awakening or liberation to rationalize what I call premature transcendence: trying to rise above the raw and messy side of our humanness before we have fully faced and made peace with it. And then we tend to use absolute truth to disparage or dismiss relative human needs, feelings, psychological problems, relational difficulties, and developmental deficits. I see this as an “occupational hazard” of the spiritual path, in that spirituality does involve a vision of going beyond our current karmic situation.
TE: What kind of hazard does this present?
JW: Trying to move beyond our psychological and emotional issues by sidestepping them is dangerous. It sets up a debilitating split between the buddha and the human within us. And it leads to a conceptual, one-sided kind of spirituality where one pole of life is elevated at the expense of its opposite: Absolute truth is favored over relative truth, the impersonal over the personal, emptiness over form, transcendence over embodiment, and detachment over feeling. One might, for example, try to practice nonattachment by dismissing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงแรมเจดับบลิว: ต่อจิตวิญญาณเป็นคำฉันเป็นการอธิบายกระบวนการเห็นเกิดขึ้นในชุมชนชาวพุทธที่ถูกใน และ ในตัวเอง แม้ว่าส่วนใหญ่ของเราด้วยความจริงใจพยายามทำตัวเอง ผมสังเกตเห็นแนวโน้มที่แพร่หลายจะใช้ความคิดจิตวิญญาณและการปฏิบัติเพื่อ sidestep หรือหลีกเลี่ยงการหัน หน้ายังไม่ได้แก้ไขปัญหาทางอารมณ์ บาดแผลทางจิตใจ พัฒนางานยังไม่เสร็จเมื่อเราได้พบไม่ผ่าน เรามักจะใช้เป้าหมายของตื่นหรือปลดปล่อย rationalize สิ่งที่ฉันเรียกปรองดองก่อนกำหนด: พยายามขึ้นเหนือด้านวัตถุดิบ และยุ่งของ humanness ของเราก่อนเราเต็มได้ประสบ และทำกับมัน แล้ว เรามักจะใช้ความจริงหักหน้า หรือยกเลิกความต้องการมนุษย์สัมพันธ์ ความรู้สึก ปัญหาทางจิตใจ ปัญหาเชิง และขาดดุลเจริญ อืมมนี้เป็นการ "อาชีวอันตราย" ของเส้นทางจิตวิญญาณ จิตวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับวิสัยทัศน์ของสถานการณ์ karmic ปัจจุบันของเราไปที่เต้: ชนิดของอันตรายไม่นี้นำเสนอโรงแรมเจดับบลิว: พยายามย้ายนอกเหนือจากปัญหาทางอารมณ์ และจิตใจของเรา โดย sidestepping พวกเขาเป็นอันตราย มันตั้งแยก debilitating ระหว่างพระและมนุษย์ในตัวเรา และมันนำไปสู่แนวคิด ด้านเดียวแบบจิตวิญญาณซึ่งการยกระดับชีวิตขั้วหนึ่งค่าใช้จ่ายเป็น: เป็นปลอดความจริงเหนือความจริงสัมพัทธ์ ไม้มีมากกว่าส่วนบุคคล ความว่างเปล่าผ่านแบบฟอร์ม ปรองดองมากกว่าลื่น และปลดผ่านความรู้สึก หนึ่ง เช่น กล่าวถึง nonattachment ปฏิบัติ โดย dismissing

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มโนมัยผ่านเป็นคำที่ฉันใช้เพื่ออธิบายกระบวนการที่ผมเห็นเกิดขึ้นในชุมชนชาวพุทธที่ผมเป็น และยัง ในตัวเอง แม้ว่าส่วนใหญ่ของเราด้วยความจริงใจทำงานในตัวเรา ผมสังเกตเห็นแนวโน้มแพร่หลายเพื่อใช้ความคิด จิตวิญญาณและการปฏิบัติเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาทางอารมณ์หรือหลีกเลี่ยงกับปัญหาบาดแผลทางจิตใจ และคาราคาซังพัฒนกิจ .
เมื่อเราเป็นจิตวิญญาณผ่าน เรามักจะใช้ เป้าหมายของการกระตุ้นหรือการปลดปล่อยให้อธิบายสิ่งที่ฉันเรียกว่าคลอดก่อนกำหนดอุตรภาพ : พยายามที่จะอยู่เหนือดิบและข้างยุ่งเหยิงของ humanness ของเราก่อน เราต้องพร้อมเผชิญและคืนดีกับมัน และเราก็มักจะใช้ความจริงที่จะดูถูกหรือยกเลิกความสัมพันธ์ของมนุษย์ต้องการ ความรู้สึก จิตวิทยา ปัญหา , ปัญหาความสัมพันธ์และเกิดการพัฒนา ฉันเห็นนี้เป็น " อันตราย " อาชีพของเส้นทางมโนมัย , จิตวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับวิสัยทัศน์ของไปเกินสถานการณ์กรรมปัจจุบันของเรา .
te : ชนิดของภัยแล้วในปัจจุบันนี้
พยายามที่จะย้ายเกินปัญหาจิตใจและอารมณ์ของเราโดย sidestepping พวกเขาอันตรายมันตั้งค่าแยก debilitating ระหว่างพระพุทธเจ้าและมนุษย์ภายในเรา และมันนำไปสู่ความคิดข้างเดียวชนิดของจิตวิญญาณที่ขั้วเดียวของชีวิตที่เพิ่มขึ้นในค่าใช้จ่ายของตรงกันข้าม : ความจริงคือได้เปรียบความจริงสัมพัทธ์ ตัวตนผ่านส่วนบุคคล ความว่างเปล่าเหนือกว่ารูปแบบ วิมุตติศูนย์รวม และการหลุดพ้นมากกว่าความรู้สึก คนหนึ่งอาจจะ ตัวอย่างลองฝึกโดยการตัด nonattachment