Even though we have the gracious bl

Even though we have the gracious blessing that is Berkeley time, sometimes those 10 extra minutes still aren’t enough to accommodate our tardiness. Between challenging UC Berkeley-level classes, extracurriculars, work, our social lives and occasionally sleep, time management is no easy task. So we can’t help that we’re late sometimes. To our professors and GSIs who ask us where we were when we walk into class late, here’s a breakdown of our excuses and the real reasons behind them.

One of our go-to excuses is, “So sorry for being late — the last professor didn’t let us out on time.” There’s a chance you might believe us, because it’s totally feasible that our last professor needed more time to complete the lesson — forcing us to hurry across campus because we foolishly scheduled back-to-back classes.

But, considering the cup of coffee in our hand, we both know the real reason we’re late is that, even though it’s 1 p.m., we just woke up. Then, instead of rushing straight to class, we stopped to get our obligatory cup of coffee. We have our priorities straight.

Another common excuse we use, particularly when an assignment is due, is, “Sorry, there were technical difficulties with the printer.” But the printers at the Open Computing Facility are, for the most part, reliable. The lines get pretty long over there — because people just like us waited until the last minute to print out their papers— but the chances of the printer actually breaking down are relatively slim.

The truth is, we weren’t struggling with a printer — we were struggling to come up with something to print. Up until about 10 minutes ago, the paper we just handed in was nowhere near finished. We know you gave us three weeks to work on this assignment and that you specifically warned us not to procrastinate, but you know what? Life happens.

But because we know you get those basic excuses all the time, we try to come up with some kind of vivid story that has too much detail for you to doubt. Maybe we’ll burst into the classroom, out of breath and covered in sweat, and then explain, “So sorry for being late, we had to save a family of albino squirrels from drowning in the shallow end of Strawberry Creek.”

Usually, the more ridiculous our excuse is, the less climactic our real reason is. Honestly, sometimes we show up late because we just straight up didn’t want to go to class. So we waste several minutes laying in bed, debating whether we should get up. But almost always, there will be more reasons to get up than not. So we get ourselves together and rush to class, just to be there for as much of the lesson as we can.

In the end, we might be late to class for a number of circumstances, but we’ll do our best to make it because we know we’re lucky to be at UC Berkeley in the first place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าเรามีพรเมตตาที่เวลาเบิร์กลีย์ บางครั้งที่ 10 นาทียังไม่เพียงพอเพื่อรองรับการเชื่องช้าของเรา ระหว่างเรียน UC Berkeley ระดับที่ท้าทาย extracurriculars ทำ งาน ชีวิตทางสังคม และบางครั้งนอนหลับ การบริหารเวลาคือ ไม่ง่าย ดังนั้น เราไม่สามารถช่วยให้เราล่าช้าบางครั้ง GSIs ที่สอบถามมาที่เราเมื่อเราเดินเข้าชั้นเรียนสาย และอาจารย์ มีข้อแก้ตัวของเราและเหตุผลแท้จริงอยู่เบื้องหลังพวกเขาข้ออ้างของเราไปเป็น, "ขอโทษที่มาสาย — ศาสตราจารย์สุดท้ายไม่ได้ให้เราออกในเวลานี้" มีโอกาสคุณอาจเชื่อเรา เพราะมันเป็นไปได้ทั้งหมดว่า อาจารย์ของเราล่าสุดต้องเพิ่มเวลาทำบทเรียนซึ่งบังคับให้เรารีบข้ามวิทยาเขตเนื่องจากเรากำหนดเวลากลับไปกลับเรียนโง่แต่ พิจารณาถ้วยกาแฟในมือของเรา เราทั้งสองรู้สาเหตุแท้จริงที่เรากำลังเช็ค ว่า แม้ว่าจะเป็นน. 1 เราเพิ่งตื่น จากนั้น แทนที่จะวิ่งตรงไปชั้น ที่เราหยุดรับถ้วยกาแฟของเราบังคับ เรามีความสำคัญของเราตรงนี้แก้ตัวอื่นทั่วไปเราใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการกำหนดครบกำหนด เป็น "ขอ มีปัญหาทางเทคนิคกับเครื่องพิมพ์" แต่เครื่องพิมพ์ที่เปิดใช้งาน อยู่ ส่วนใหญ่ ความน่าเชื่อถือ บรรทัดการรับที่ยาวสวยนั่น — เพราะท่านเหมือนเรารอจนถึงนาทีสุดท้ายเพื่อการพิมพ์เอกสาร — แต่โอกาสของพิมพ์จริง แบ่งค่อนข้างบางความจริงก็คือ เราไม่ดิ้นรนกับเครื่องพิมพ์ — เรามีปัญหากับมากับสิ่งพิมพ์ จนถึงประมาณ 10 นาที กระดาษที่เราส่งมอบในไหนเลยใกล้เสร็จสิ้น เรารู้คุณให้เราสามสัปดาห์การทำงานนี้กำหนด และว่า คุณเตือนเราไม่ให้เลื่อนโดยเฉพาะ แต่คุณรู้อะไรบ้าง ชีวิตเกิดขึ้นแต่เนื่องจากเรารู้ว่า คุณได้รับข้ออ้างพื้นฐานเหล่านั้นตลอดเวลา เราพยายามที่จะเกิดขึ้นกับบางชนิดของเรื่องราวสดใสที่มีรายละเอียดมากเกินไปต้องสงสัย บางทีเราจะระเบิดเข้าไปในห้องเรียน หายใจ และครอบคลุมในเหงื่อ แล้ว อธิบาย "ขอโทษที่มาสาย เราได้บันทึกครอบครัวของกระรอกเผือกจากจมน้ำในที่ตื้นที่สุดของครีสตรอเบอร์รี่"มักจะ ไร้สาระยิ่งแก้ตัวของเรา คือ เจิดจ้าน้อยเหตุผลที่แท้จริงของเราได้ อย่างสุจริต บางครั้งเราแสดงล่าช้าเนื่องจากเราเพิ่งตรงขึ้นไม่ได้ต้องการไปเรียน ดังนั้น เราเสียหลายนาทีวางในเตียง โต้วาทีว่า เราควรได้รับค่า แต่เกือบเสมอ จะมีเหตุผลมากขึ้นได้รับมากกว่าไม่ ดังนั้นเรารับตัวเองกัน และวิ่งไปเรียน เพียงเพื่อจะมีสำหรับมากของบทเรียนได้ในสุด เราอาจสายชั้นจำนวนสถานการณ์ แต่เราจะทำดีที่สุดเพื่อให้เรารู้ว่าเราโชคดีที่จะที่ UC Berkeley ในสถานที่แรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเราจะมีน้ำใจให้ศีลให้พรว่าเป็นเวลาที่เบิร์กลีย์บางครั้งบรรดา 10 นาทีพิเศษยังไม่เพียงพอที่จะรองรับความเชื่องช้าของเรา ระหว่างเรียนที่ท้าทาย UC Berkeley ระดับ extracurriculars ทำงานชีวิตทางสังคมของเราและบางครั้งก็นอนหลับ, การบริหารเวลาไม่ง่าย ดังนั้นเราจึงไม่สามารถช่วยว่าเราอยู่ปลายบางครั้ง อาจารย์และจีซิสของเราที่ขอให้เราที่เราได้เมื่อเราเดินเข้าไปในระดับปลายนี่คือรายละเอียดของข้อแก้ตัวของเราและเหตุผลที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา. หนึ่งไปสู่ข้อแก้ตัวคือ "ดังนั้นขอโทษสำหรับการมาสายของเรา - อาจารย์ที่ผ่านมา ไม่ให้เราออกมาในเวลา "มีโอกาสที่คุณอาจจะเชื่อเราเพราะมันเป็นทั้งหมดที่เป็นไปได้ว่าอาจารย์สุดท้ายของเราจำเป็นต้องใช้เวลามากขึ้นที่จะเสร็จสมบูรณ์บทเรียนเป็น -. บังคับให้เราต้องรีบข้ามมหาวิทยาลัยเพราะเราโง่กำหนดเวลาเรียนกลับไปกลับ . แต่เมื่อพิจารณาจากถ้วยกาแฟในมือของเราเราทั้งสองรู้เหตุผลที่แท้จริงที่เรากำลังสายคือว่าแม้ว่าจะเป็น 13:00 เราก็ตื่นขึ้นมา จากนั้นแทนการวิ่งตรงไปยังชั้นเราหยุดที่จะได้รับถ้วยของเราบังคับกาแฟ เรามีความคาดหวังของเราตรง. อีกข้ออ้างที่เราใช้ร่วมกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการกำหนดเป็นเพราะมีการ "ขอโทษมีปัญหาทางเทคนิคกับเครื่องพิมพ์." แต่เครื่องพิมพ์ที่สิ่งอำนวยความสะดวกเปิดคอมพิวเตอร์เป็นส่วนใหญ่ที่มีความน่าเชื่อถือ เส้นได้รับยาวสวยกว่ามี - เพราะคนเช่นเดียวกับเรารอจนนาทีสุดท้ายที่จะพิมพ์ออก papers- ของพวกเขา แต่โอกาสของเครื่องพิมพ์จริงที่จะหมดสภาพค่อนข้างบาง. ความจริงก็คือเราไม่ได้ต่อสู้กับเครื่องพิมพ์ - เรากำลังดิ้นรนที่จะเกิดขึ้นกับสิ่งที่จะพิมพ์ จนมาถึงประมาณ 10 นาทีที่ผ่านมา, กระดาษที่เราเพิ่งส่งไม่ได้อยู่ใกล้เสร็จแล้ว เรารู้ว่าคุณทำให้เราสามสัปดาห์ในการทำงานที่ได้รับมอบหมายนี้และที่คุณโดยเฉพาะเตือนไม่ให้เราเลื่อน แต่คุณรู้อะไรไหม ชีวิตที่เกิดขึ้น. แต่เป็นเพราะเรารู้ว่าคุณได้รับข้อแก้ตัวพื้นฐานเหล่านั้นตลอดเวลาที่เราพยายามที่จะเกิดขึ้นกับชนิดของเรื่องราวที่สดใสบางอย่างที่มีรายละเอียดมากเกินไปสำหรับคุณที่จะสงสัย บางทีเราจะบุกเข้ามาในห้องเรียนออกจากลมหายใจและปกคลุมไปด้วยเหงื่อแล้วอธิบาย "ดังนั้นขอโทษสำหรับการมาสายเราต้องช่วยครอบครัวของกระรอกเผือกจากการจมน้ำในปลายตื้นของสตรอเบอร์รี่ครีก." โดยปกติแล้ว ไร้สาระมากขึ้นข้ออ้างของเราคือการที่น้อยกว่ายอดเหตุผลที่แท้จริงของเราคือ ตรงไปตรงมาบางครั้งเรามาสายเพราะเราก็ตรงขึ้นไม่ต้องการที่จะไปเรียน ดังนั้นเราจึงต้องเสียเวลาหลายนาทีวางอยู่บนเตียงถกเถียงกันว่าเราควรจะได้รับการขึ้น แต่เกือบตลอดเวลาจะมีเหตุผลมากขึ้นที่จะได้รับการขึ้นกว่าไม่ได้ เราจึงได้รับตัวเองด้วยกันและรีบไปเรียนเพียงเพื่อให้มีเท่าของบทเรียนที่เราสามารถ. ในท้ายที่สุดเราอาจจะสายไปเรียนสำหรับจำนวนของสถานการณ์ แต่เราจะทำอย่างดีที่สุดที่จะทำให้มัน เพราะเรารู้ว่าเราโชคดีที่จะเป็นที่ UC Berkeley ในสถานที่แรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่า เราจะมีพระเมตตาที่ Berkeley เวลาบางครั้ง 10 นาทียังไม่เพียงพอที่จะรองรับงานของเรา ระหว่างที่ UC Berkeley ระดับเรียน , เรียนพิเศษ , งาน , ชีวิตทางสังคมของเราและบางครั้งนอน บริหารเวลาไม่มีงานที่ง่าย ดังนั้นเราไม่สามารถช่วยให้เราช้าในบางครั้ง ของอาจารย์และ gsis ใครถามเราว่า เราเมื่อเราเดินเข้าห้องเรียนสาย ที่นี่รายละเอียดของข้ออ้างและเหตุผลที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาหนึ่งไปเพื่อแก้ตัว คือ " ขอโทษที่มาช้า - สุดท้ายอาจารย์ไม่ได้ให้เราออกไปในเวลา มี โอกาส คุณจะเชื่อเรา เพราะมันก็เป็นไปได้ว่า ศาสตราจารย์สุดท้ายของเราต้องการเวลามากกว่านี้เพื่อให้บทเรียน - บังคับให้เรารีบข้ามเพราะเรามัวแต่นัดเรียนวิทยาเขต ชนกันแต่เมื่อพิจารณาจากถ้วยกาแฟในมือของเรา เรารู้เหตุผลที่แท้จริงที่เรามาช้าคือว่า แม้มัน 1 ทุ่ม เราเพิ่งตื่น แล้วแทนที่จะรีบตรงไปที่ห้องเรียน เราหยุดที่จะได้รับกาแฟถ้วยบังคับของเรา ขณะนี้มีลำดับความสำคัญของเราตรงอื่นทั่วไปครับ เราใช้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมอบหมายกำหนด คือ ขอโทษ มีปัญหาด้านเทคนิคกับเครื่องพิมพ์ แต่เครื่องพิมพ์ที่คอมพิวเตอร์เปิดสถานที่ สำหรับส่วนใหญ่ , เชื่อถือได้ เส้นจะยาวสวยตรงนั้นเพราะคนเหมือนกับเรารอจนกระทั่งนาทีสุดท้ายที่จะพิมพ์เอกสารของพวกเขา - แต่โอกาสของเครื่องพิมพ์จริงทำลายลงค่อนข้างน้อยความจริงคือ เราไม่ได้ดิ้นรนกับเครื่องพิมพ์ - เราพยายามที่จะมากับสิ่งที่จะพิมพ์ จนถึงประมาณ 10 นาทีที่แล้ว , กระดาษที่เราส่งคือไม่มีที่ไหนเลยใกล้เสร็จ เรารู้ว่าคุณให้เราสามสัปดาห์เพื่อทำภารกิจนี้ และคุณโดยเฉพาะเตือนเราไม่ให้ผัดวันประกันพรุ่ง แต่คุณรู้อะไรมั้ย ? ชีวิตเกิดขึ้นแต่เพราะเรารู้ว่าคุณเอาพื้นฐานข้อแก้ตัวตลอดเวลา เราพยายาม มา กับบางประเภทของเรื่องราวที่สดใสที่มีรายละเอียดมากเกินไปสำหรับคุณที่จะสงสัย บางทีเราอาจจะระเบิดเข้าไปในชั้นเรียน จากลมหายใจ และเต็มไปด้วยเหงื่อ แล้วอธิบายว่า " ขอโทษด้วยที่มาช้า เราต้องช่วยครอบครัวของกระรอกเผือก จากการจมน้ำตื้นของสตรอเบอร์รี่ครีก "โดยปกติแล้ว ยิ่งไร้สาระขอโทษของเรา ยิ่งยอด เหตุผลของเราได้จริง ที่จริงแล้ว บางครั้ง เราโผล่ไป เพราะเราเพิ่งขึ้นตรง ไม่อยากไปเรียน เราเสียเวลาหลายนาทีวางในเตียง สนับสนุนว่า เราควรจะตื่นได้แล้ว แต่เกือบทุกครั้ง จะมีเหตุผลที่จะได้รับมากกว่าไม่ ดังนั้นเราจะได้รับ ด้วยกันและวิ่งเข้าห้องเรียนก็มีมากของบทเรียนที่เราสามารถในที่สุด เราอาจจะสายสำหรับจำนวนของสถานการณ์ แต่เราจะทำให้ดีที่สุดเพื่อให้มัน เพราะเรารู้ว่า เราโชคดีที่ UC Berkeley ในสถานที่แรก