The pH varied from sample to sample

The pH varied from sample to sample. Fig. 4.5 shows the effect of storage period on pH of osmo-tray
dehydrated (T1, T2, T3, T4, T5 and T6) at 15 days interval during storage. T1, T3 and T5 were treated with 30, 40
and 500B respectively and syrup temperature was 300C and T2, T4 and T6 were treated with 30, 40 and 500B
respectively and syrup temperature was 400C. Fig. 4.6 shows the effect of storage period on pH of osmomicrowave dehydrated samples (T7, T8, T9, T10, T11 and T12) at 15 days interval during storage. T7, T9 and T11
were treated with 30, 40 and 500B respectively and syrup temperature was 300C and T8, T10 and T12 were
treated with 30, 40 and 500B respectively and syrup temperature was 400C. The pH of osmo-tray dehydrated
samples was in the range of 4.94 to 4.75 on the 0th day and the pH of osmo-microwave dehydrated samples was
in the range of 4.96 to 4.78 on the 0th day. On evaluation of result, it was found that there was a decrease in pH
of the samples with increasing the concentration of sugar solution from 30-500B and syrup temperature 30-
400C, which was obvious and is presented in Fig. 4.5 and 4.6. The decrease in pH was attributed to the loss of
moisture during osmotic step. According to the Hussain et al. (2004) the pH values of osmodehydrated banana
slices at different syrup concentrations were in the range of 5.06-4.86. Abd El-Hamid et al. (1986) reported pH
of 3.6 in the Zebda mango fruit. From the Figs. it was obvious that the pH followed a slight increasing trend as the storage period was increased.
It was observed that as the moisture content was increased during storage, the pH also showed a slight
increasing trend. Similar results were also reported by Abd El-Hamid et al. (1986) in dehydrated mango where
pH ranged from 3.5 to 4.2 during storage. Similar results were also reported by A.C.C. Rodrigues et al. (2006)
and Shahnwaz et al. (2012). According to the Kudachikar et al. (2001) the pH values decreased from 4.2 to
3.0 in Neelum mango during storage. ANOVA at 5% significance show significant results.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่า pH แตกต่างกันจากตัวอย่างที่จะลิ้มลอง มะเดื่อ. 4.5 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของระยะเวลาการเก็บในค่า pH ของ Osmo ถาด
แห้ง (T1, T2, T3, T4, T5 และ T6) ในช่วงเวลา 15 วันระหว่างการเก็บรักษา T1, T3 และ T5 รับการรักษาด้วย 30, 40
และ 500 บาทตามลำดับและอุณหภูมิน้ำเชื่อมเป็น 300C และ T2, T4 และ T6 ได้รับการรักษาด้วย 30, 40 และ 500 บาท
ตามลำดับและอุณหภูมิน้ำเชื่อมเป็น 400C มะเดื่อ. 4.6 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของระยะเวลาการเก็บในค่า pH ของตัวอย่างแห้ง osmomicrowave (T7, T8, T9, T10, T11 และ T12) ในช่วงเวลา 15 วันระหว่างการเก็บรักษา T7, T9 และ T11
ได้รับการรักษาด้วย 30, 40 และ 500 บาทตามลำดับและอุณหภูมิน้ำเชื่อมเป็น 300C และ T8, T10 และ T12 ถูก
รับการรักษาด้วย 30, 40 และ 500 บาทตามลำดับและอุณหภูมิน้ำเชื่อมเป็น 400C ค่า pH ของแห้ง Osmo ถาด
ตัวอย่างอยู่ในช่วง 4.94 ไป 4.75 ในวันที่ 0 และค่า pH ของตัวอย่างแห้ง Osmo ไมโครเวฟก็
อยู่ในช่วง 4.96 ไป 4.78 ในวันที่ 0 การประเมินผลพบว่ามีการลดลงของค่า pH
ของกลุ่มตัวอย่างที่มีการเพิ่มความเข้มข้นของสารละลายน้ำตาลจาก 30-500B และอุณหภูมิน้ำเชื่อม 30
400C ซึ่งก็เห็นได้ชัดและจะนำเสนอในรูป 4.5 และ 4.6 การลดลงของค่าความเป็นกรดเป็นผลมาจากการสูญเสีย
ความชุ่มชื้นในระหว่างขั้นตอนการออสโมติก ตามที่ฮุสเซน, et al (2004) ค่าพีเอชของ osmodehydrated กล้วย
ชิ้นที่ระดับความเข้มข้นน้ำเชื่อมที่แตกต่างกันอยู่ในช่วง 5.06-4.86 อับดุลฮามิด El-et al, (1986) รายงานค่า pH
3.6 ในผลไม้มะม่วง Zebda จากมะเดื่อ มันก็เห็นได้ชัดว่าค่า pH ตามแนวโน้มเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเป็นระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลที่เพิ่มขึ้น.
มันถูกตั้งข้อสังเกตว่าเมื่อปริมาณความชื้นที่เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษาค่า pH ยังแสดงให้เห็นเล็กน้อย
แนวโน้มเพิ่มขึ้น ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้รับรายงานจากอับดุลฮามิด El-et al, (1986) ในมะม่วงอบแห้งที่
มีค่า pH อยู่ในช่วง 3.5-4.2 ระหว่างการเก็บรักษา ผลที่คล้ายกันนอกจากนี้ยังได้รับรายงานจากแม็กโรดริกู, et al (2006)
และ Shahnwaz et al, (2012) ตามที่ Kudachikar et al, (2001) ค่าพีเอชลดลง 4.2 ที่จะจาก
3.0 Neelum มะม่วงระหว่างการเก็บรักษา การวิเคราะห์ความแปรปรวนที่ 5% อย่างมีนัยสำคัญการแสดงผลอย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

pH ที่แตกต่างกันจากตัวอย่างตัวอย่าง รูปที่ 4.5 แสดงผลของระยะเวลาการเก็บรักษาบนถาด osmo ออบแห้ง ( T1 , T2 , T3 , T4 , T5 และ T6 ) ในช่วงเวลา 15 วัน ในระหว่างการเก็บรักษา T1 , T3 ในการเก็บรักษา 30 , 40และ 500b ตามลำดับ และน้ำเชื่อมอุณหภูมิ 300 C และ T2 , T4 T6 และการเก็บรักษา 30 , 40 และ 500bตามลำดับ และน้ำเชื่อมอุณหภูมิเป็นส่วนควบ รูปที่ 4.6 แสดงผลของระยะเวลาการเก็บรักษาความเป็นกรดด่างของน้ำใน osmomicrowave ตัวอย่าง ( * * 3 , T8 , T9 t10 , , และระดับ T12 ) ในช่วงเวลา 15 วัน ในระหว่างการเก็บรักษา * * 3 ระดับ , T9 และการเก็บรักษา 30 , 40 และ 500b ตามลำดับ และน้ำเชื่อมอุณหภูมิ 300 C และ t10 T12 และ T8 )ได้รับ 30 , 40 และ 500b ตามลำดับ และน้ำเชื่อมอุณหภูมิเป็นส่วนควบ พีเอชของน้ำ osmo ถาดตัวอย่างอยู่ในช่วงระหว่างวันที่ 0th 4.94 และ pH ของ osmo ไมโครเวฟอบแห้งตัวอย่างคือในช่วงร้อยละ 4.78 ต่อวันเพื่อ 0th . ผลการประเมิน พบว่า มีการลดลงของอของตัวอย่างที่มีการเพิ่มความเข้มข้นของสารละลายน้ำตาลที่ได้จาก 30-500b น้ำเชื่อมอุณหภูมิ 30 และ40 ที่ชัดเจน และแสดงไว้ในรูปที่ 4.5 และ 4.6 . การลดลงของ pH จากการสูญเสียปริมาณความชื้นในระหว่างขั้นตอน ตามไปซน et al . ( 2004 ) ค่า pH ของ osmodehydrated กล้วยชิ้นที่ความเข้มข้นน้ำเชื่อมที่แตกต่างกันอยู่ในช่วง 5.06-4.86 . อับดุลฮามิด เอล et al . ( 1986 ) รายงานอ3.6 ใน zebda มะม่วงผลไม้ จากลูกมะเดื่อ . มันชัดเจนว่า pH ตามแนวโน้มเพิ่มขึ้นเล็กน้อยตามระยะเวลาที่เก็บเพิ่มขึ้นพบว่าเมื่อความชื้นเพิ่มขึ้นในช่วงกระเป๋า พีเอช พบเล็กน้อยแนวโน้มเพิ่มขึ้น ผลที่คล้ายกันยังรายงานโดยอับดุลเอลฮามิด et al . ( 1986 ) ในมะม่วงอบแห้งที่ค่า pH อยู่ระหว่าง 3.5 ถึง 4.2 ในระหว่างการเก็บรักษา ผลที่คล้ายกันยังรายงานโดย ACC ดังนี้ Rodrigues et al . ( 2006 )และ shahnwaz et al . ( 2012 ) ตามไป kudachikar et al . ( 2001 ) ค่า pH ลดลงจาก 4.2 เพื่อ3.0 ในนีลัมมะม่วงระหว่างการเก็บรักษา การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) ที่ระดับร้อยละ 5 แสดงผลอย่างมีนัยสำคัญ