DiscussionThe majority (78%) of sur

Discussion
The majority (78%) of surveyed households were keeping
small ruminants, which confirms the important role of
goats and sheep in the livelihood strategies of rural families.
A household was more likely to keep small ruminants
when its head had relatively fewer economic options as
was the case of households with no off-farm income and no
access to formal credit. These results indicate clearly the
financial role of these animals in the household livelihood.
In the study area, the majority of the household heads were
involved in rainfed agriculture. They had very few off farm
and credit opportunities and thus resort to auxiliary sources
of income through the possession of a few goats or sheep.
The older the head of household, the higher the likelihood
that the household decides to keep small ruminants. This is
probably because younger household heads are more likely
to offer their labor and to take part-time jobs in the
neighboring peri-urban area, while older ones remain on
the farm. However, although the logistic regression model
achieved an overall success of 78% with a sensitivity of
95%, its low specificity (16%) limits the statistical power
of the logistic model to predict a household’s decision to
keep small ruminants based on the socio-economic characteristics
of the head of household.
The prediction of the decision of an individual household
member to become owner of small ruminants as a
function of his/her individual socio-economic characteristics
resulted in a better specificity (30%). The results
confirm that small ruminants are non-pooled household
resources in southern Benin and individual owners are
independent decision-makers who have different socioeconomic
characteristics and also different objectives and
preferences. These findings are in agreement with the
results of previous studies (Okali and Sumberg 1986;
Jaitner et al. 2001). In the study area, household income
was not pooled, and household members often had separate,
culturally designated obligations to meet different sets
of needs within and beyond the household. The family
unites to work together on the farm but then splits up to
work separately off-farm. As observed for the household
head, the likelihood of an individual household member to
own small ruminants decreased with the ability to find offfarm
employment and access credit from formal sources.
This confirms the role of small ruminants as saving or
living banks for the resource-poor rural people. Female
household members were more likely to own small ruminants
than males, and younger females more likely than
older ones. Similar results were reported by Jaitner et al.
(2001) in Gambia and by Okali and Sumberg (1986) in
southwest Nigeria. Women are more likely to own small
ruminants probably because of their determination to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปราย(78%) ส่วนใหญ่ของครัวเรือนที่สำรวจได้รักษาสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก ซึ่งยืนยันบทบาทสำคัญของแพะและแกะในกลยุทธ์การดำรงชีวิตของครอบครัวชนบทบ้านถูกโน้มให้สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กเมื่อหัวของมันมีตัวเลือกทางเศรษฐกิจค่อนข้างน้อยเป็นกรณีของครัวเรือนที่มีรายได้ไม่ปิดฟาร์มและไม่มีเข้าถึงเครดิตอย่างเป็นทางการ ผลลัพธ์เหล่านี้ระบุชัดเจนบทบาททางการเงินของสัตว์เหล่านี้ในการดำรงชีวิตของครัวเรือนในพื้นที่ศึกษา ส่วนใหญ่ของหัวหน้าครัวเรือนได้เกี่ยวข้องใน rainfed เกษตร พวกเขาน้อยมากปิดฟาร์มและเครดิตโอกาส และรีสอร์ทไปยังแหล่งเสริมรายได้ผ่านการครอบครองของแพะหรือแกะกี่หัวเก่าแก่ของบ้าน โอกาสสูงที่บ้านตัดสินใจให้สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก นี้เป็นอาจเป็น เพราะหัวน้องครัวเรือนมีแนวโน้มมีแรงงานของตน และใช้งานนอกเวลาในการใกล้เคียง peri-ตัวเมือง ในขณะที่คนรุ่นเก่ายังคงอยู่บนฟาร์ม อย่างไรก็ตาม แม้ว่าแบบจำลองการถดถอยโลจิสติกบรรลุความสำเร็จโดยรวม 78% ด้วยความไวของ95% ความจำเพาะที่ต่ำ (16%) จำกัดอำนาจทางสถิติของรูปแบบโลจิสติกการคาดการณ์การตัดสินใจของครัวเรือนให้สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กตามลักษณะเศรษฐกิจเจ้าของบ้านการคาดการณ์ของการตัดสินใจของบ้านแต่ละสมาชิกเป็น เจ้าของสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กเป็นการฟังก์ชันของลักษณะเศรษฐกิจของตนแต่ละส่งผลให้เกิดความจำเพาะที่ดีขึ้น (30%) ผลลัพธ์ยืนยันว่า สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก ไม่ใช่พูบ้านทรัพยากรในภาคใต้เบนินและเจ้าผู้ผลิตตัดสินใจอิสระที่มีความแตกต่างเศรษฐกิจลักษณะ และวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกัน และการตั้งค่า ค้นพบเหล่านี้มีข้อตกลงกับการผลการศึกษาก่อนหน้านี้ (Okali และ Sumberg 1986Jaitner et al. 2001) ในพื้นที่ศึกษา รายได้ไม่ใช่สมาชิก pooled และครัวเรือนมักจะมีแยกหน้าที่กำหนดวัฒนธรรมเพื่อตอบสนองชุดอื่นความต้องการภายใน และ นอกบ้าน ครอบครัวร่วมกันทำงานร่วมกันในฟาร์ม แต่แยกถึงการทำงานแยกต่างหากปิดฟาร์ม เป็นที่สังเกตสำหรับครัวเรือนหัว โอกาสของสมาชิกแต่ละครัวเรือนเพื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กเองที่ลดลงกับความสามารถในการค้นหา offfarmจ้างงานและการเข้าถึงสินเชื่อจากแหล่งทางการนี้ยืนยันบทบาทของสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กเป็นบันทึก หรือธนาคารนั่งเล่นสำหรับคนชนบทยากจน หญิงสมาชิกในครัวเรือนมีแนวโน้มที่สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กเองกว่าชาย และน้องหญิงที่มีแนวโน้มมากกว่าคนรุ่นเก่า ผลที่คล้ายกันได้รับรายงานโดย Jaitner et al(2001) ในแกมเบีย และ โดย Okali และ Sumberg (1986) ในตะวันตกเฉียงใต้ไนจีเรีย ผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะเป็นเจ้าของขนาดเล็กสัตว์เคี้ยวเอื้องอาจเนื่องจากในการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ส่วนใหญ่ (78%) ของผู้ประกอบการสำรวจได้รับการรักษา
สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กซึ่งยืนยันบทบาทที่สำคัญของ
แพะและแกะในกลยุทธ์การทำมาหากินของครอบครัวในชนบท.
ครัวเรือนมีแนวโน้มที่จะให้สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก
เมื่อหัวของมันมีตัวเลือกทางเศรษฐกิจค่อนข้างน้อยลง
เป็นเรื่องของครัวเรือนที่มีรายได้ไม่ปิดฟาร์มและไม่มี
การเข้าถึงสินเชื่ออย่างเป็นทางการ ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน
บทบาททางการเงินของสัตว์เหล่านี้ในการทำมาหากินของใช้ในครัวเรือน.
ในพื้นที่ศึกษาส่วนใหญ่ของหัวหน้าครัวเรือนที่ถูก
ที่เกี่ยวข้องในภาคเกษตรน้ำฝน พวกเขามีน้อยมากปิดฟาร์ม
และเครดิตโอกาสและทำให้รีสอร์ทเพื่อเสริมแหล่งที่มา
ของรายได้ผ่านความครอบครองของแพะน้อยหรือแกะ.
เก่าหัวหน้าครัวเรือนที่สูงกว่าความเป็นไปได้
ว่าในครัวเรือนตัดสินใจที่จะเก็บสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก นี่คือ
อาจจะเป็นเพราะอายุน้อยกว่าหัวหน้าครัวเรือนมีแนวโน้มมากขึ้น
ที่จะนำเสนอและแรงงานของพวกเขาที่จะใช้งานนอกเวลาใน
ที่อยู่ใกล้เคียงบริเวณชานเมืองในขณะที่คนเก่ายังคงอยู่ใน
ฟาร์ม อย่างไรก็ตามแม้ว่ารูปแบบการถดถอยโลจิสติก
ประสบความสำเร็จในความสำเร็จโดยรวมของ 78% ที่มีความไวของ
95% ความจำเพาะต่ำ (16%) จำกัด อำนาจทางสถิติ
ของรูปแบบโลจิสติกในการทำนายการตัดสินใจของใช้ในครัวเรือนที่จะ
ให้สัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กที่อยู่ในสังคม ลักษณะทางเศรษฐกิจ
ของหัวหน้าครัวเรือน.
การคาดคะเนของการตัดสินใจของใช้ในครัวเรือนแต่ละ
สมาชิกที่จะเป็นเจ้าของสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กเป็น
ฟังก์ชั่น / ลักษณะของเขาและเธอแต่ละทางเศรษฐกิจและสังคม
ส่งผลให้มีความจำเพาะที่ดีขึ้น (30%) ผล
ยืนยันว่าสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กที่มีครัวเรือนที่ไม่ pooled
ทรัพยากรในภาคใต้ของประเทศเบนินและบุคคลเจ้าของ
ผู้มีอำนาจตัดสินใจอิสระทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีความแตกต่างกัน
ลักษณะและวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันและ
การตั้งค่า การค้นพบเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงกับ
ผลการศึกษาก่อนหน้านี้ (Okali และ Sumberg 1986;
Jaitner et al, 2001). ในพื้นที่การศึกษารายได้ของครัวเรือน
ไม่ได้ถูกรวบรวมและสมาชิกในครอบครัวมักจะมีแยกเป็นสัดส่วน
ภาระผูกพันที่กำหนดวัฒนธรรมเพื่อให้ตรงกับชุดที่แตกต่าง
ของความต้องการในและนอกบ้าน ทุกคนในครอบครัว
ร่วมกันเพื่อทำงานร่วมกันในฟาร์ม แต่แล้วแยกไป
ทำงานแยกออกจากฟาร์ม ในฐานะที่เป็นข้อสังเกตสำหรับครัวเรือน
หัวน่าจะเป็นของสมาชิกในครัวเรือนส่วนบุคคลที่จะ
เป็นเจ้าของสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กลดลงมีความสามารถในการหา offfarm
การจ้างงานและเครดิตการเข้าถึงจากแหล่งที่มาอย่างเป็นทางการ.
นี้ยืนยันบทบาทของสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กประหยัดหรือ
ที่อยู่อาศัยธนาคารสำหรับทรัพยากรที่ยากจน คนชนบท หญิง
สมาชิกในครัวเรือนมีแนวโน้มที่จะเป็นเจ้าของสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็ก
กว่าเพศชายและเพศหญิงที่อายุน้อยกว่าจะมีโอกาสมากกว่า
คนเก่า ผลที่คล้ายกันได้รับรายงานจาก Jaitner et al.
(2001) ในแกมเบียและ Okali และ Sumberg (1986) ใน
ภาคตะวันตกเฉียงใต้ของไนจีเรีย ผู้หญิงมีแนวโน้มที่จะเป็นเจ้าของขนาดเล็ก
สัตว์เคี้ยวเอื้องอาจจะเป็นเพราะความมุ่งมั่นของพวกเขาไป