But most writers,however much they

But most writers,however much they long for permanence or immortality, fail to achieve it. There were plenty of good dramatists working at the same time as Shakespeare, but most of them are now forgotten except by a few scholars and research students: and no one can say which of the contemporary English writers will be remembered in the year 2070. Future readers may decide that the greatest poetry of the twentieth century is not to be found in the work of T.S. Eliot but in the lyrics of the Beatles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่นักเขียนส่วนใหญ่ มากอย่างไรก็ตามพวกเขายาวคงทนหรือความเป็นอมตะ ล้มเหลวเพื่อให้บรรลุมัน มีดี dramatists ทำงานในเวลาเดียวกันเป็นเชคสเปียร์ แต่ส่วนใหญ่ตอนนี้ลืมยกเว้น โดยนักวิชาการกี่ และวิจัยนักเรียน: และไม่มีใครสามารถพูดได้ซึ่งนักเขียนอังกฤษร่วมสมัยจะจำในปี 2070 ผู้อ่านในอนาคตอาจตัดสินใจว่า บทกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของศตวรรษยี่สิบจะไม่พบ ในการทำงานของทีเอส Eliot แต่ ในเนื้อเพลงของเดอะบีเทิลส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่นักเขียนส่วนใหญ่ แต่พวกเขานานสำหรับความคงทนหรือเป็นอมตะล้มเหลวในการบรรลุมัน มีความอุดมสมบูรณ์ของละครที่ดีที่ทำงานในเวลาเดียวกันเป็นเช็คสเปียร์ แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขาจะลืมในขณะนี้โดยยกเว้นไม่กี่นักวิชาการและนักศึกษาวิจัยและไม่มีใครสามารถบอกว่านักเขียนภาษาอังกฤษร่วมสมัยจะเป็นที่จดจำในปี 2070. ในอนาคต ผู้อ่านอาจตัดสินใจว่าบทกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบไม่ได้ที่จะพบได้ในการทำงานของที แต่ในเนื้อเพลงของวงอย่าง The Beatles