Everyone wants to be free; or at le

Everyone wants to be free; or at least have some choice in life. We all have our professional, family and social commitments. On the other hand, most people believe that they are free to choose what to do, from the simplest to the more complex: should I drink coffee with sugar or sweetener? Do I put some money in the savings or do I spend it all? Who should I vote for in the next elections? Should I marry Carmen or not?

The question of free will is essentially a question of agency, of who is in charge as we go through our lives making all sorts of choices.

Traditionally, it's been a topic for philosophers and theologians. But recent work in neuroscience is forcing a reconsideration of free will, to the point of questioning our freedom to choose. Many neuroscientists, and some philosophers, consider free will to be an illusion. Sam Harris, for example, wrote a short book arguing the case.

His shocking conclusion comes from a series of experiments that have revealed something quite remarkable: our brains decide a course of action before we know it. From Benjamin Libet's pioneering experiments in the 1980s using EEG to more recent investigations using fMRI, or implants directly in the neurons, the motor region responsible for making a motion in response to a question fired up before the subject was aware of it. The brain seems to be deciding before the mind knows about it.

If this is indeed true, the choices we think we are making, expressions of our freedom, are being made subconsciously, without our explicit control. Could it really be that we are so deluded?

The situation is not so simple. For one thing, defining free will is complicated. An operational definition is that free will is the ability to make one's own choices. Of course, we are always subjected to all sorts of constraints in our lives, from our genetics to our upbringing to our experiences. There is no blank slate over which we choose. Still, can it be that we are led to believe that we are the conscious agents of our choices when we aren't?

A popular argument against free will goes like this: imagine that in the future scientists will be able to map and decode all your mental states with arbitrary precision. They could then predict what you will do before you are aware of your choice. If this situation were ever to be possible — and it seems to me that it couldn't be in many different ways — free will would presumably be in trouble. But of course, such abstraction is mere fantasy: machines can't measure all our mental states in rapid succession if we don't even know how these states emerge. Any measurement that needs to track billions of neurons and trillions of synapses in time is far-fetched.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกคนอยากจะฟรี หรือมีทางเลือกบางอย่างในชีวิตน้อย เราทุกคนมีข้อผูกมัดของเรามืออาชีพ ครอบครัว และสังคม บนมืออื่น ๆ คนส่วนใหญ่เชื่อว่า พวกเขามีอิสระในการเลือกสิ่งที่ต้องทำ จากง่ายที่สุดเพื่อที่ซับซ้อน: ฉันควรดื่มกาแฟกับน้ำตาลหรือสารให้ความหวานหรือไม่ ฉันคิดเงินบางส่วนในประหยัด หรือผมใช้ทั้งหมด ที่ควรฉันลงคะแนนในการเลือกตั้งต่อไปหรือไม่ ฉันควรแต่งงานการ์เมน หรือไม่คำถามจะเป็นคำถามของหน่วยงาน ที่อยู่ในค่าธรรมเนียมเราไปผ่านชีวิตของเราทำให้ทุกประเภทของตัวเลือกได้ประเพณี จะได้รับหัวข้อสำหรับนักปรัชญาและนักศาสนศาสตร์ แต่ล่าสุดงานประสาทวิทยาศาสตร์เป็นบังคับ reconsideration ของจะฟรี จุดสงสัยเราอิสระในการเลือก Neuroscientists มากมาย และบางปรัชญา พิจารณาจะต้อง เป็นภาพลวงตา ห้อง Sam ตัวอย่าง เขียนหนังสือสั้น ๆ โต้เถียงกรณีบทสรุปของเขาขยันมาจากชุดการทดลองที่มีการเปิดเผยบางสิ่งบางอย่างที่ค่อนข้างโดดเด่น: สมองของเราเลือกหลักสูตรการดำเนินการก่อนที่เรารู้ จากเบนจามิน Libet ของทดลองบุกเบิกในทศวรรษ 1980 โดยใช้ EEG การสืบสวนล่าสุดใช้ fMRI หรือปลูกโดยตรงใน neurons มอเตอร์ภูมิภาครับผิดชอบการทำภาพเคลื่อนไหวในการตอบคำถามที่ยิงขึ้นก่อนเรื่องไม่ทราบ สมองน่าจะ ตัดสินใจก่อนใจรู้เกี่ยวกับมันถ้าเป็นจริง ตัวเลือกที่เราคิดว่า เรากำลังทำ นิพจน์ของเรา กำลังจะ subconsciously โดยไม่มีการควบคุมที่ชัดเจนของเรา มันจริง ๆ อาจเป็น deluded เพื่อสถานการณ์เพื่อให้ง่ายไม่ได้ สำหรับสิ่งหนึ่ง กำหนดจะมีความซับซ้อน ข้อกำหนดของการดำเนินงานได้ว่าจะสามารถทำให้ตัวเลือกหนึ่งของ แน่นอน เราเสมอภายใต้ทุกข้อจำกัดในชีวิต จากพันธุศาสตร์ของการ upbringing ของเรากับประสบการณ์ของเรา ไม่กระดานชนวนที่ว่างเปล่าที่เราเลือกได้ ยังคง มันสามารถที่เราจะนำไปสู่เชื่อว่า เราเป็นตัวแทนใส่ตัวเลือกของเราเมื่อเราไม่ได้อาร์กิวเมนต์นิยมกับจะไปดังนี้: จินตนาการว่า ในอนาคตนักวิทยาศาสตร์จะได้แผนที่ และถอดรหัสของอเมริกาจิตกับความแม่นยำในการกำหนด แล้วพวกเขาสามารถทำนายว่า คุณจะทำอะไรก่อนที่คุณจะทราบที่คุณเลือกได้ ถ้าสถานการณ์นี้เคย เป็นไปได้ — และผมดูเหมือนว่า มันไม่มีในหลาย ๆ — จะสันนิษฐานว่าจะเป็นปัญหา แต่แน่นอน abstraction ดังกล่าวเป็นเพียงจินตนาการ: เครื่องไม่สามารถวัดของอเมริกาจิตถี่ถ้าเรายังไม่ทราบว่ารัฐเหล่านี้ออกได้ การวัดที่ต้องติดตามพัน neurons และ trillions ของ synapses ใน far-fetched ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกคนต้องการที่จะเป็นอิสระ; หรืออย่างน้อยก็มีทางเลือกในชีวิตบาง เราทุกคนมีมืออาชีพครอบครัวและภาระผูกพันทางสังคมของเรา ในทางกลับกันคนส่วนใหญ่เชื่อว่าพวกเขามีอิสระที่จะเลือกสิ่งที่จะทำจากง่ายที่สุดในการที่ซับซ้อนมากขึ้น: ฉันควรดื่มกาแฟที่มีน้ำตาลหรือสารให้ความหวาน? ฉันจะนำเงินบางส่วนในเงินฝากออมทรัพย์หรือฉันจะใช้มันทั้งหมดหรือไม่ ใครที่ฉันควรจะลงคะแนนให้ในการเลือกตั้งต่อไปหรือไม่ ฉันควรจะแต่งงานกับคาร์เมนหรือไม่คำถามของเจตจำนงเสรีเป็นหลักคำถามของหน่วยงานของผู้ที่อยู่ในค่าใช้จ่ายที่เราผ่านไปทำให้ชีวิตของเราทุกประเภทของตัวเลือก. เดิมจะได้รับหัวข้อสำหรับนักปรัชญาและนักศาสนศาสตร์ แต่การทำงานที่ผ่านมาในประสาทจะบังคับให้พิจารณาใหม่ของฟรีจะไปยังจุดของการตั้งคำถามเสรีภาพของเราที่จะเลือก นักประสาทวิทยาจำนวนมากและนักปรัชญาบางพิจารณาจะเป็นอิสระที่จะเป็นภาพลวงตา แซมแฮร์ริส, ตัวอย่างเช่นเขียนหนังสือสั้นพิจารณาคดี. ข้อสรุปที่น่าตกใจของเขามาจากชุดการทดลองที่ได้แสดงให้เห็นอะไรบางอย่างที่น่าทึ่ง: สมองของเราตัดสินใจที่แน่นอนของการดำเนินการก่อนที่เราจะรู้ว่ามัน จากเบนจามิน Libet ทดลองการสำรวจในปี 1980 โดยใช้สมองเพื่อการตรวจสอบที่ผ่านมาเพิ่มขึ้นโดยใช้ fMRI หรือการปลูกถ่ายเซลล์ประสาทโดยตรงในภูมิภาคมอเตอร์รับผิดชอบในการทำให้การเคลื่อนไหวในการตอบคำถามก่อนที่จะยิงขึ้นเรื่องได้ตระหนักถึงมัน สมองดูเหมือนว่าจะมีการตัดสินใจก่อนที่ใจรู้เกี่ยวกับมัน. หากเป็นความจริงทางเลือกที่เราคิดว่าเราจะทำให้การแสดงออกของเสรีภาพของเรามีการทำจิตใต้สำนึกโดยไม่มีการควบคุมที่ชัดเจนของเรา มันสามารถจริงๆจะว่าเราเป็นลม ๆ แล้ง ๆ เพื่อ? สถานการณ์ไม่ง่ายดังนั้น สำหรับสิ่งหนึ่งที่กำหนดฟรีจะมีความซับซ้อน ความหมายในการดำเนินงานคือการที่จะเป็นอิสระคือความสามารถในการตัดสินใจของตัวเองหนึ่ง แน่นอนเราจะถูกเสมอที่จะทุกประเภทของข้อ จำกัด ในชีวิตของเราจากพันธุศาสตร์ของเราในการศึกษาของเราเพื่อประสบการณ์ของเรา ไม่มีชนวนว่างเปล่ามากกว่าที่เราเลือกคือ แต่ถึงกระนั้นก็สามารถที่เราจะนำไปสู่ความเชื่อว่าเราเป็นตัวแทนจิตสำนึกของทางเลือกของเราเมื่อเราไม่โต้แย้งที่เป็นที่นิยมกับเจตจำนงเสรีไปเช่นนี้คิดว่าในอนาคตนักวิทยาศาสตร์จะสามารถ map และถอดรหัสทั้งหมด รัฐจิตของคุณที่มีความแม่นยำโดยพลการ จากนั้นพวกเขาสามารถคาดการณ์สิ่งที่คุณจะทำก่อนที่คุณจะมีความตระหนักในการเลือกของคุณ หากสถานการณ์เช่นนี้เคยจะเป็นไปได้ - และมันดูเหมือนว่าฉันว่ามันไม่อาจจะในรูปแบบที่แตกต่างกันมาก - จะฟรีคงจะมีปัญหา แต่แน่นอนนามธรรมดังกล่าวเป็นเพียงจินตนาการ: เครื่องไม่สามารถวัดทุกรัฐจิตของเราในเวลาอันรวดเร็วถ้าเราไม่ได้รู้วิธีรัฐเหล่านี้โผล่ออกมา วัดใด ๆ ที่ต้องติดตามพันล้านของเซลล์ประสาทและประสาทล้านล้านในเวลาลึกซึ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกคนต้องการที่จะเป็นอิสระ หรืออย่างน้อยก็มีตัวเลือกบางอย่างในชีวิต เรามีมืออาชีพของเรา ครอบครัว และต่อสังคม บนมืออื่น ๆที่คนส่วนใหญ่เชื่อว่า พวกเขามีอิสระในการเลือกสิ่งที่ต้องทำจากง่ายไปซับซ้อนมากขึ้น : ควรดื่มกาแฟใส่น้ำตาลหรือสารให้ความหวาน ? ฉันใส่เงินในบัญชีออมทรัพย์ หรือ ฉันจะใช้มันทั้งหมด ? ผมควรจะโหวตให้ใครในการเลือกตั้งต่อไปฉันควรจะแต่งงานกับ คาร์เมน หรือไม่ ?

คำถามจะฟรีเป็นหลักถามหน่วยงานที่รับผิดชอบในฐานะที่เราผ่านชีวิตของเราที่ทำให้ทุกประเภทของตัวเลือก .

ผ้า มันเป็นหัวข้อสำหรับนักปรัชญาและนักเทววิทยา . แต่ผลงานล่าสุดในทางบังคับ reconsideration ของฟรีจะ จุด การเป็นอิสระที่จะเลือก neuroscientists มากมาย ,และนักปรัชญา พิจารณาฟรีจะเป็นภาพลวงตา แซมแฮร์ริส ตัวอย่างเช่น เขียนสั้น ๆหนังสือโต้เถียงกรณี .

สรุปตกตะลึงของเขามาจากชุดของการทดลองที่ได้พบสิ่งที่น่าสนใจ : สมองตัดสินใจว่าหลักสูตรของการกระทำ ก่อนที่เราจะรู้ว่ามัน จาก เบนจามิน ลีเบ็ตบุกเบิกการทดลองในช่วงปี 1980 ใช้สมองให้มากขึ้น ล่าสุดโดยใช้ fMRI การสืบสวน ,หรือเทียมโดยตรงในเซลล์ประสาท , มอเตอร์เขตรับผิดชอบเพื่อให้เคลื่อนไหวในการตอบสนองกับคำถามยิงขึ้นก่อนเรื่องตระหนักถึงมัน สมองดูเหมือนจะตัดสินใจก่อนจิตรู้

ถ้านี้เป็นจริงที่แท้จริง สิ่งที่เราคิดว่าเราทำ การแสดงออกของเสรีภาพของเราถูกสร้างขึ้นจากจิตใต้สำนึกโดยไม่มีการควบคุมที่ชัดเจนของเรามันเป็นอย่างนั้นเราจึงถูกหลอก ?

สถานการณ์ไม่ได้ง่ายดังนั้น สำหรับสิ่งหนึ่ง , การกำหนดฟรีจะค่อนข้างซับซ้อน มีนิยามปฏิบัติการนั้นจะฟรีคือความสามารถที่จะทำให้ทางเลือกของตนเอง แน่นอน เรามักจะได้รับทุกประเภทของปัญหาในชีวิตของเรา มาจากพันธุกรรมของเราเพื่อการศึกษาของเรา ประสบการณ์ของเรา ไม่มีชีวิตจิตใจ ซึ่งเราเลือกได้ ยังคงเป็นไปได้ไหมที่เราจะทำให้เชื่อว่า เราคือตัวแทนมีสติของทางเลือกของเราเมื่อเราไม่ได้ ?

เหตุผลนิยมกับจะฟรีไปเช่นนี้ คิดว่าในในอนาคต นักวิทยาศาสตร์จะสามารถถอดรหัสแผนที่และสภาพจิตใจของคุณทั้งหมดที่มีความแม่นยำโดยพลการ พวกเขาไม่สามารถคาดเดาสิ่งที่คุณจะทำก่อนที่คุณจะตระหนักถึงทางเลือกของคุณถ้าสถานการณ์นี้จะเป็นไปได้ และมันดูเหมือนว่าฉันว่ามันไม่ได้อยู่ในวิธีที่แตกต่างกันมากจะฟรีคงจะมีปัญหา แต่แน่นอน สิ่งที่เป็นนามธรรม เช่น เป็นเพียงจินตนาการ : เครื่องไม่สามารถวัดสภาพจิตใจของเราในการทดแทนอย่างรวดเร็ว ถ้าเราไม่รู้ว่ารัฐเหล่านี้ออกมาการวัดใด ๆ ที่ต้องติดตามหลายพันล้าน neurons และล้านล้าน synapses ในเวลาไม่ไกล rich