When you ask sentences, you should

When you ask sentences, you should (almost every time) use the words "do" and "does" as the first word in the sentence. You must also use the verb in the "infinitive" tense. I am not sure what this tense is called in English or Thai, but you use the word as "it is": like, sing, work, travel, write, drink, dance, sit etc. et

You don't put eny "s" or other endings to the word. Hope you understand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อคุณถามประโยคที่คุณควร (เกือบทุกครั้ง) การใช้คำว่า "ทำ" และ "ไม่" เป็นคำแรกในประโยค คุณต้องใช้คำกริยาใน "infinitive" เครียด ฉันไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เครียดนี้จะเรียกว่าในภาษาอังกฤษหรือไทย แต่คุณใช้คำว่า "มันคือ": เช่นร้องเพลง, การทำงานการเดินทาง, เขียน, เครื่องดื่มเต้นรำนั่ง ฯลฯ และรหัส

คุณไม่ใส่ ENY "s" หรืออื่น ๆ ที่จะจบคำ หวังว่าคุณเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคุณถามประโยค คุณควร (เกือบทุกครั้ง) ใช้คำ "ทำ" และ "ไม่" เป็นคำแรกในประโยค นอกจากนี้คุณยังต้องใช้กริยาในกาล "infinitive" ผมไม่แน่ใจว่ากาลนี้เรียกว่าอะไรในภาษาอังกฤษหรือไทย แต่คุณใช้คำ "ซึ่งเป็น": ชอบ ร้องเพลง ทำงาน เดินทาง เขียน ดื่ม เต้น นั่งร้อยเอ็ด etc.

คุณไม่ใส่ eny "s" หรือลงท้ายกับคำอื่น ๆ หวังว่า คุณเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคุณถามประโยคคุณควร(เกือบจะทุกครั้ง)ใช้คำว่า"ไม่"และ"ไม่"เป็นคำแรกในประโยคนี้ คุณจะต้องใช้คำว่า"หนังสือเล่มนี้ให้ใคร"เครียดยัง ผมไม่แน่ใจว่านี้เครียดถูกเรียกในอังกฤษหรือประเทศไทย,แต่คุณจะสามารถใช้คำว่าเป็น"เป็น":เหมือน,สิงห์,งาน,การเดินทาง,เขียน,เครื่องดื่ม,เต้นรำ,นั่งเป็นต้น เอ็ด

คุณไม่ได้ใส่ eny " S "หรืออื่นๆเจ้าไปที่คำ. หวังว่าคุณจะทำความเข้าใจ