Shin Hye watched her manager and so

Shin Hye watched her manager and some of her staff talk about her schedule for the week. They showed her several pieces of clothing for her upcoming shoots. She vaguely remembered nodding and picking, but her mind wasn’t completely focused. She was still reeling from lunch with Min Ho’s family, and even more preoccupied with trying to decide whether to spring the dating news to her manager tonight or not.

She observed her Joon oppa and noticed that he looked slightly ore stressed than normal. She rested her chin on her palm and tilted her head. It’s probably not a good idea to tell him now. But if I don’t confess tonight, I won’t be able to do it this week. Min Ho oppa is definitely going to tell his manager soon – which means he’ll probably call Joon oppa faster than the speed of lightning. That will definitely get me into more trouble than if the news comes from me. I’ll have to do it tonight…but he looks so tired. Ottoke?

‘Shin Hye. Shin Hye?’

She snapped out of it and sat up straight. She looked at her manager blankly. ‘Eh?’

‘I’m telling you that we had to move to an earlier flight and we’re leaving for Hong Kong immediately after your Holika Holika shoot.’

Shin Hye furrowed her brows. ‘Hong Kong? I thought we were leaving next week?’ She grabbed her phone and opened her calendar.

‘I told you that last week. So that means the Miu Miu event is this week,’ her manager replied.

Shin Hye checked her planner and looked up, embarrassed. ‘Ahh. Mianhe,’ she said weakly.

Her manager crossed his arms and narrowed his eyes at her. ‘What’s up with you lately?’

She blinked twice. ‘Nothing…I’m probably still having the holiday hangover.’

He shook his head, his eyes never leaving hers. ‘Ani. There’s definitely something going on with you.’

‘I’m really okay, oppa. Trust me. I’ve never been better,’ she insisted. Well, it’s kind of true. I feel fantastic.

He sighed in resignation. ‘If you say so,’ he muttered unconvincingly before turning back to the board. ‘So we’ll be attending the Miu Miu event at night – but you’ll have a short photo shoot in the morning for Elle. Don’t worry, Shin Hye, you have time to get enough sleep since we’re arriving the night before,’ he turned to her.

Shin Hye nodded her head and took note. ‘Will we have time off in Hong Kong? Like to shop and stuff?’

‘Our flight is very early in the morning of the next day,’ he said. ‘So I don’t think we can go around. But if you want to buy something, just tell me. I’ll ask someone to do it instead.’

‘Anya, gwaenchana,’ she responded. If I have to buy gifts, I have to do it on my own.

When they wrapped up, Shin Hye looked at the time and wondered if Min Ho has eaten dinner yet. She stood up and went out of the room while her staff cleaned up.

She walked to the corner by the exit and dialled. After a few rings, Min Ho picked up. She smiled and turned around to talk when out of nowhere, she came face to face with her manager.

‘OMO!’ She stepped back as her eyes widened with surprise. She dropped her hand and instinctively ended the call with a touch of her finger. She wasn’t even able to say a word to Min Ho. ‘Oppa, you scared me.’

He didn’t respond and continued to stare at her.

‘Op…Oppa, wae? Is there… something wrong?’ She stuttered, her heart was still unsteady.

‘You’ve been out of it the entire meeting. I didn’t want to say anything in front of the staff,’ he told her sternly. ‘What’s going on? If there’s a problem, you can tell me.’

Before she could even reply, her phone started ringing. Shin Hye knew who it was, but she couldn’t reject the call because that would make it seem more suspicious. She put a hand up to her manager, ‘oppa chamkan’. She answered the call. ‘Omma, sorry I ended the call a while ago. I’m still talking to Joon oppa. I’ll call you back,’ she immediately hung up.

Shin Hye’s heart was pounding. ‘Oppa…I…need to tell you that…uhh,’ she bit her lip and looked down. ‘Maybe we should go somewhere and grab dinner? I’m kind of hungry,’ she continued. Kure. I’ll do it over dinner.

‘I thought you were going home because you’re tired?’ He replied. ‘Which reminds me – I don’t even know why you’re tired when you’re last schedule was still the awards show.’ He was crossing his arms again, the way he usually does when he’s trying to process something.

‘As I’ve said. I think it’s the holiday hangover,’ she lied. Damn I hate lying. ‘But yeah, let’s just buy food and eat at my place. I still have questions to ask about… uhh, Hong Kong.’

‘Arasso. I’ll call the driver. Be ready in five minutes,’ he told her before walking away.

She sighed loudly before checking her phone. As she expected, there was a message from Min Ho.

Min Ho: Are you going to tell him tonight?

Shin Hye: I think so. I can’t delay this any longer.

Min Ho: Alright. You’ll be fine. Call me as soon as it’s over. :)

Shin Hye walked towards the entrance and tried to steady her nerves as she waited for the car. If she wants to be with Min Ho, then she has to take all the steps necessary to be with him. This is nothing compared to what I can gain, she told herself. Be brave.

 

Shin Hye was picking at her food but not really eating. She glanced up at her manager once every minute and tried to think of the best way to start talking. She wasn’t sure why she was so nervous. It’s not like anything was going to change about her and Min Ho’s relationship. She was simply going to tell her manager about it. But why is it so difficult?

‘Why aren’t you eating? I thought you were hungry?’

She looked up and saw her manager studying her face. She didn’t reply and ate instead. She smiled weakly. ‘I’m eating.’

He put down his chopsticks and crossed his arms in front of her. ‘That's it. Tell me now. Whatever it is. I’m not going to allow you to be like this during your shoots,’ he told her firmly.

Shin Hye sighed and pursed her lips. I have to do it now. ‘Oppa, the thing is…I don’t know how to tell you this… uhm. I’m…’ she looked at her manager straight in the eye. ‘I’m dating someone.’

He didn’t react for a while. Shin Hye thought it must have been to collect his thoughts.

‘Seolma...’ he muttered. Slowly his eyes widened as he stood up from his seat. ‘Anya... Don’t tell me it’s…’ He raked his hand through his hair. Shin Hye didn’t speak another word. He sat down again and looked at her pleadingly. ‘Okay, you’re old enough to date. That’s understandable. Just tell me it’s not who I think it is.’

‘Who do you think it is? I can’t tell you it’s him if I don’t know who's on your mind,’ she played innocent.

‘Don’t do this, Shin Hye-ah. I know you know who I think it is,’ he snapped back.

‘If I tell you he’s someone I met in the university, do you still think I would know who you think it is?’

Her manager’s expression brightened. ‘So it’s someone from your university?’

‘Ani,’ Shin Hye replied curtly. ‘I’m just trying to make a point.’

He scowled. ‘Just tell me who it is, okay?’

‘Promise you won’t get mad?’

‘Arasso.’

She was silent for a while. ‘Uhh... G-Dragon.’

‘MEO?!?’

‘Just kidding. Don’t be so uptight, oppa. I want you to support this because it’s important to me,’ she said calmly.

‘I told you already. I understand.’

‘And I want you to know that I’m really happy because he’s a great man.'

He nodded and motioned for her to go on.

'It was unexpected, but, well... I’m...dating Lee Min Ho oppa.’

Her manager kept a straight face. ‘Please tell me you’re still kidding.’

Shin Hye bit her lip and slowly shook her head.

Her manager put his hand behind his neck and closed his eyes. ‘Since when?’

‘Is that important?’

‘I just want to know how long you’ve been keeping it from me.’

‘I’m not sure,’ she said. ‘I feel like it’s been a lot longer than it actually is. Are you mad?’

He sighed loudly. ‘What’s the point of getting mad?’

‘But you’re not happy about it either. I think that's worse than you getting mad.'

Shin Hye’s manager looked at her straight in the eye. ‘To be exact, I have mixed feelings about this. I want to be happy for you, but I also know that this might not end well.’

‘Ara;’ Shin Hye replied boldly. ‘I know what’s at stake here. Do you think I haven’t thought about this every day since I’ve felt something for him? I kept trying to convince myself that what I felt for him wasn’t real and was just an effect of the drama. And when that didn’t work, I cursed myself everyday because I thought I was being stupid. When I finally admitted that I’ve fallen for him, I made a decision to keep it to myself and to stay away. It really hurt; but at that time, I thought being smart was more important than being in love.’

She took a deep breath. ‘But... when I found out that he felt the same way about me, I couldn’t ignore him or my heart anymore. How can I, when I knew that if I walked away from him, I was going to regret it – possibly to the point of hating who I am, and my job, and everything I’ve worked so hard for. Why do I even do what I do? Why does anyone do anything anyway? Isn’t it to be happy? Oppa... he makes me happy.’

He sat there, looking morose. Shin Hye wanted him, of all people, to understand. ‘Oppa, you and I... we built dreams together. You’ve always been there for me, that’s why it’s important to me that you know what’s going on. You’re family. I’m telling you this not just because you’re my manager, but because I want to share everything with you. The good and the bad. Right now, I don't know how this is going to turn out; but what I'm sure I know is that I want to be with him. And I'm very happy.’

He nodded his head slowly. ‘Okay.’

‘Okay?’

He stood up and opened his arms. ‘Come here.’

Shin Hye smiled and hugged him. He patted her back. ‘I’ve only wanted your happiness, Shin Hye. I’m h

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชิน Hye ดูผู้จัดการของเธอ และบางคนชอบพูดคุยเกี่ยวกับกำหนดการของเธอในสัปดาห์ พวกเขาพบเธอชิ้นหลายของเสื้อผ้าสำหรับถ่ายภาพของเธอกำลังมาถึง เธอคลับจำ nodding และรับ แต่ใจของเธอไม่ได้จดจ่ออย่างสมบูรณ์ เธอยังได้ reeling จากมื้อกลางวันกับครอบครัวนาทีโฮจิมินห์ และยิ่งมัวพยายามตัดสินใจว่า จะสปริงข่าวหาคู่ของเธอจัดการคืนนี้หรือไม่

เธอสังเกตเธอ oppa Joon และสังเกตเห็นว่า เขาดูเล็กน้อยแร่เน้นกว่า ปกติ เธอคัดสรรชิ้นของเธอบนปาล์มของเธอ และยืดหัวของเธอ มันคงไม่ได้ควรจะบอกเขาตอนนี้ แต่ถ้าฉันไม่ก็คืนนี้ ฉันจะไม่สามารถทำได้สัปดาห์นี้ Oppa โฮจิมินห์นาทีแน่นอนจะบอกเขาจัดการเร็ว ๆ นี้ – ซึ่งหมายความว่าเขาจะคงโทร Joon oppa ได้เร็วกว่าความเร็วของฟ้าผ่า ที่จะแน่นอนได้ผมเป็นปัญหามากขึ้นกว่าถ้าข่าวมาจากฉัน ฉันจะทำคืนนี้... แต่เขาดูเหนื่อยมาก Ottoke ?

' ชิน Hye ชิน Hye ?'

เธอจัดชิดออกจากมัน และเสาร์ค่าตรงกัน เธอมองที่ผู้จัดการของ blankly 'เอ๊ะ'

"ฉันบอกคุณว่าเราได้ย้ายไปเป็นเที่ยวบินก่อนหน้านี้ และเรากำลังทิ้งสำหรับฮ่องกงทันทีหลังจากยิงของ Holika Holika"

Shin Hye furrowed ผู้ชมเธอ "ฮ่องกงอินเตอร์เนชั่นแนล ผมคิดว่า เราออกจากสัปดาห์ถัดไปหรือไม่ ' เธอคว้าโทรศัพท์ของเธอ และเปิดปฏิทินของเธอ

"ฉันบอกคุณว่าสัปดาห์สุดท้าย ดังนั้นหมายความ ว่า เหตุการณ์ Miu Miu เป็นสัปดาห์ นี้ ผู้จัดการของเธอตอบ

ชิน Hye ตรวจสอบวางแผนของเธอ และมองขึ้น อาย ' ตื่นเต้น Mianhe เธอกล่าวว่า weakly

ผู้จัดการของข้ามแขนของเขา และจำกัดตาที่เธอ 'อะไรจะเกิดขึ้นกับคุณเมื่อเร็ว ๆ นี้"

เธอคันนั้นกะพริบสองครั้ง ' ไม่มีอะไร...ฉันอาจจะยังมีอาการเมาค้างฮอลิเดย์ '

เขาจับศีรษะ ตาของเขาไม่เคยทิ้งเธอ ' เอนิ แน่นอนมีบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นกับคุณ '

"ฉันจริง ๆ ล่ะ oppa ไว้ใจฉันนะ ฉันไม่เคยได้ดี เธอยืนยัน ดี มันเป็นของจริง ผมรู้สึกมหัศจรรย์.

เขาถอนหายใจในการลาออก "ถ้าคุณพูดได้ เขา muttered unconvincingly ก่อนจะเปิดกลับมาให้คณะกรรมการ ' เราจะได้ร่วมเหตุการณ์ Miu Miu คืน – แต่คุณจะมีรูปสั้นยิงในช่วงเช้าแอล ไม่ต้องกังวล Shin Hye คุณมีเวลาได้นอนหลับเพียงพอเนื่องจากเรากำลังมาถึงคืน เขาก็หันไป her.

Shin Hye nodded ศีรษะของเธอ และใช้บันทึกย่อ ' เราจะเวลาออกจากฮ่องกงอินเตอร์เนชั่นแนล ต้องการร้านค้าและสิ่งที่?'

' เที่ยวบินของเรามากช่วงเช้าของวันถัดไป เขากล่าวว่า ' ดังนั้นอย่าคิดว่า เราสามารถไปรอบ ๆ ได้ แต่ถ้า คุณต้องการซื้อ เพียงบอกฉัน ฉันจะขอให้บุคคลอื่นทำแทน '

'Anya, gwaenchana เธอตอบสนอง ถ้าต้องซื้อของขวัญ ฉันต้องทำด้วยตัวเองด้วย

เมื่อพวกเขาห่อ Shin Hye ดูเวลา และสงสัยว่า ถ้า โฮนาทีได้กินมื้อเย็นยัง เธอยืนขึ้น และออกจากห้องขณะที่เธอพนักงานทำความสะอาด up.

เธอเดินตามออกไปยังมุม และ dialled หลังจากไม่กี่วง โฮจิมินห์นาทีเบิกค่า เธอยิ้ม และหันไปรอบ ๆ พูดคุยเมื่องาม เธอมาเผชิญหน้ากับผู้จัดการของเธอ

'โอโม ' เธอก้าวกลับเป็นสายตาของเธอ widened ด้วยความประหลาดใจ เธอหลุดมือของเธอ และ instinctively สิ้นสุดการโทร ด้วยการสัมผัสของนิ้วมือของเธอ เธอไม่สามารถแม้แต่จะพูดถึงนาทีนทร์ 'Oppa คุณกลัวฉัน '

เขาไม่ตอบ และยังคงมอง her.

'Op ...Oppa, wae มี...บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องหรือไม่? " เธอ stuttered ใจของเธอก็ยังคง unsteady

' คุณได้รับจากนั้นการประชุมทั้งหมด ไม่อยากจะพูดอะไรหน้ายิ้ม เขาบอกเธอ sternly ' จะเกิดอะไรขึ้น ถ้ามีปัญหา คุณสามารถบอกฉัน.'

ก่อนเธออาจจะตอบ โทรศัพท์เธอเริ่ม ringing Hye ชินรู้ว่าที่มันเป็น แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธการโทรเนื่องจากที่จะทำให้มันดูน่าสงสัยมากขึ้น เธอใส่มือถึงผู้จัดการของเธอ 'oppa chamkan' เธอตอบการโทร ' Omma ขออภัย ฉันสิ้นสุดการโทรขณะที่ผ่านมา ฉันยังพูดกับ Joon oppa ผมจะโทรกลับไป เธอทันทีแขวน up.

Shin Hye หัวใจถูกห้ำหั่นกัน ' Oppa ...I...need จะบอกที่...เสียหาย เธอบิต lip ของเธอ และมองลงไป ' บางทีเราจะไปไหน และคว้าอาหารค่ำ ตำนานของ เธอต่อด้วย Kure ต้องการแบบไปเย็น

'ฉันคิดว่า คุณจะหน้าแรก เพราะคุณกำลังเหนื่อย " เขาตอบว่า 'ซึ่งนึกถึง – แม้ฉันไม่รู้ว่าทำไมคุณเหนื่อยเมื่อคุณกำหนดการล่าสุดนั้นยังคงแสดงรางวัล' เขาได้ข้ามแขนของเขาอีก วิธีเขามักจะไม่เมื่อเขาพยายามประมวลผลบางอย่าง

' ผมได้กล่าวมา ฉันคิดว่า มันเมาฮอลิเดย์ เธอโกหก ไอ้ที่ฉันเกลียดการโกหก ' แต่ใช่ เราเพียงซื้ออาหาร และกินที่ของฉัน ยังมีคำถามจะถามเกี่ยวกับ...เสียหาย ฮ่องกง '

'Arasso เราจะเรียกโปรแกรมควบคุม รับภายใน 5 นาที เขาบอกเธอก่อนเดินออกไป

เธอถอนหายใจดังก่อนตรวจสอบโทรศัพท์ของเธอ ตามเธอ มีข้อความจากนทร์นาที

นาทีโฮจิมินห์: ไปบอกคืนนี้?

Shin Hye: ฉันคิดอย่างนั้น ฉันไม่สามารถล่าช้าอีกต่อไปนี้ได้

นาทีโฮจิมินห์: ครับ คุณจะได้ดี โทรหาฉันทันทีที่มันอยู่ :)

Shin Hye เดินเข้าไปหาทางเข้า และพยายามที่จะคงที่เส้นประสาทของเธอขณะที่เธอรอรถ ถ้าเธอต้องการอยู่กับโฮ Min แล้วเธอมีจะใช้ทุกขั้นตอนจำเป็นต้องอยู่กับเขา นี้เธอไม่ถูกเปรียบเทียบกับสิ่งที่ฉันสามารถได้รับ บอกตัวเอง มีความกล้าหาญ



ชิน Hye รับที่อาหาร แต่กินไม่ได้จริง ๆ นาง glanced ค่าที่ผู้จัดการของเธอหนึ่งครั้งทุกนาที และพยายามคิดว่า ดีสุดที่เริ่มพูด เธอไม่แน่ใจว่าทำไมเธอจึงประสาท ไม่เหมือนสิ่งที่กำลังจะเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับเธอและความสัมพันธ์ต่ำสุดโฮจิมินห์ได้ เพียงเธอไม่ไปแจ้งผู้จัดการของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ทำไมมันจึงยาก?

' ทำไมไม่คุณกิน ฉันคิดว่า คุณไม่หิวหรือไม่ '

เธอมองขึ้น และเห็นเธอจัดการศึกษาใบหน้าของเธอ เธอไม่ตอบ และกินแทน เธอยิ้ม weakly 'ฉันกำลังกิน'

เขาวางตะเกียบเขา และข้ามแขนของเขาหน้าเธอ ' ก็มัน บอกตอนนี้ สิ่งที่มันเป็น ไม่ไปให้คุณจะเป็นเช่นนี้ในระหว่างการถ่ายภาพของคุณ เขาบอกเธออย่างนั้น

Hye ชินถอนหายใจ และ pursed ริมฝีปากของเธอ ผมต้องทำตอนนี้ ' Oppa สิ่งเป็น...ไม่รู้วิธีที่จะบอกนี้... uhm ฉัน ' เธอมองเธอผู้จัดการตรงในตา 'ฉันกำลังนัดคน'

คงไม่ตอบสนองในขณะนั้น Hye ชินคิดว่า ก็ต้องได้รับการรวบรวมความคิดของเขา

'Seolma...' เขา muttered ช้าตา widened ขณะที่เขายืนขึ้นจากที่นั่งของเขา ' Anya ... ไม่บอกฉันก็ได้ ' เขา raked มือผ่านผมของเขา ชิน Hye ไม่พูดคำอื่น เขานั่งลงอีกครั้ง และมองดูที่เธอ pleadingly ' เอาล่ะ คุณเก่าพอถึงวัน ที่จะเข้าใจ เพียงแค่บอกฉันก็ไม่ใครคิดว่า เป็นการ '

' ที่คุณคิดว่า มันเป็นอย่างไร ฉันไม่สามารถบอกคุณเป็นเขาถ้าไม่ทราบที่อยู่ในใจ เธอเล่นผู้บริสุทธิ์ได้

' ดอนไม่ทำเช่นนี้ Shin Hye-อา ฉันรู้ว่า คุณรู้จักคนที่คิดเป็น เขาจัดชิดกลับ

"ถ้าฉันบอกคุณเป็นคนที่ผมเจอในมหาวิทยาลัย คุณยังคงคิดรู้ที่คุณคิดว่า มันเป็น '

ผู้จัดการของนิพจน์สบาย ๆ 'ก็คนจากมหาวิทยาลัยของคุณ"

'เอนิ Shin Hye ตอบกลับ curtly 'ฉันเพียงแค่พยายามที่จะชี้'

เขา scowled 'เพียงบอกว่า เป็นใคร เอาล่ะ"

' สัญญาว่า คุณจะได้รับบ้าหรือไม่'

'Arasso'

เธอเงียบในขณะนั้น ' เสียหาย... G-มังกร '

'แม้ว?!?'

' ล้อเล่น ไม่ให้ uptight, oppa อยากให้สนับสนุนนี้เนื่องจากมีความสำคัญสำหรับฉัน เธอบอกเบา ๆ

"ฉันบอกคุณแล้ว ฉันเข้าใจ "

'และอยากรู้ว่า ดีใจมากเนื่องจากเขาเป็นคนดี'

เขาพยักหน้า และ motioned สำหรับเธอไป

' ก็ไม่คาดคิด แต่ ดี... ฉันเดท oppa Lee Min โฮจิมินห์ '

ผู้จัดการของเธอเก็บไว้ตรงหน้า 'กรุณาบอกคุณกำลังล้อเล่นยัง'

Shin Hye บิต lip ของเธอ และจับหัวของเธอนั้นช้า

ผู้จัดการของเธอใส่มือหลังคอของเขา และปิดตา 'ตั้งแต่เมื่อ'

'เป็นที่สำคัญ "

'ฉันต้องการทราบระยะคุณได้รับการรักษาได้จากฉัน '

"ฉันไม่แน่ใจ เธอบอกว่า "ฉันรู้สึกเหมือนมันถูกมากนานกว่าไม่ คุณจะบ้าหรือ?'

เขาถอนหายใจดังนั้น 'อะไรคือจุดของการบ้า'

' แต่คุณไม่มีความสุขเลยจะ ผมคิดว่า ที่เป็นยิ่งกว่าคุณได้รับบ้างาน '

Shin Hye ผู้จัดการมองเธอตรงที่ตา ' เป็นแน่นอน ฉันมีผสมความรู้สึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ อยากมีความสุขสำหรับคุณ แต่ยังรู้ว่า นี้อาจไม่จบดี '

'Ara;' ชิน Hye ตอบกลับอย่างกล้าหาญ ' ฉันรู้สิ่งที่เดิมพันที่นี่ คุณคิดว่า ฉันไม่คิดว่า ประมาณนี้ทุกวันเนื่องจากผมได้รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างสำหรับเขา ฉันยังคงพยายามที่จะมั่นใจตัวเองว่า สิ่งที่ผมรู้สึกว่าสำหรับเขาไม่ได้จริง และเป็นเพียงลักษณะพิเศษของละครเรื่อง และเมื่อที่ทำงานไม่ได้ ฉันสาปตัวเองทุกวัน เพราะฉันคิดว่า ฉันไม่ได้โง่ เมื่อฉันเออว่า ฉันได้ลดลงสำหรับเขา ฉันทำการตัดสินใจให้กับตัวเอง และเดิน มันจริง ๆ เจ็บ แต่ในขณะนั้น ฉันคิดว่า เป็นสมาร์ทสำคัญกว่าจะรักกัน '

เธอเอาลมหายใจ ' แต่...เมื่อฉันพบว่า เขารู้สึกแบบเดียวกับที่เกี่ยวกับฉัน ฉันไม่สามารถละเว้นเขาหรือหัวใจของฉันอีกต่อไปได้ วิธีสามารถฉัน เมื่อฉันรู้ที่ถ้าฉันเดินไปจากเขา ฉันจะเสียใจก็อาจจุด hating ที่ ฉัน และงานของฉัน และทุกอย่างที่ฉันได้ทำงานอย่างหนักเพื่อให้ ทำไมแม้แต่ทำสิ่งที่ฉันทำหรือไม่ ทำไมไม่ใครทำอะไรต่อไป ไม่เป็นสุข Oppa...เขาทำให้ฉันมีความสุข "

เขาเสาร์ มอง morose ชิน Hye ต้องเขา ของทุกคน เข้าใจ ' Oppa คุณ และ I. .. เราสร้างความฝันร่วมกัน คุณเสมอเคยมีสำหรับฉัน ที่จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับฉันที่คุณทราบว่ามีอะไรเกิดขึ้น คุณครอบครัว ฉันบอกคุณนี้ไม่เพียง เพราะคุณผู้จัดการของฉัน แต่เนื่อง จากต้องการใช้ร่วมกันทุกอย่างกับคุณ ดีและดี ตอนนี้ ฉันไม่ทราบวิธีการนี้จะเปิดออก แต่ที่ผมแน่ใจว่า ฉันรู้ว่าเป็นที่ฉันต้องการให้กับเขา และผมมีความสุข "

เขา nodded หัวช้า 'ดี'

'ดีหรือไม่'

เขาลุกขึ้นยืน และเปิดแขนของเขา 'มา'

Shin Hye ยิ้ม และ hugged เขา เขา patted เธอกลับ ' ฉันได้เท่านั้นต้องการความสุข Shin Hye ฉัน h

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชินเฮดูผู้จัดการของเธอและบางอย่างของเธอเจ้าหน้าที่คุยเรื่องตารางงานของเธอสำหรับสัปดาห์ มีหลายชิ้นของเธอของเสื้อผ้าสำหรับการถ่ายภาพของเธอมาถึง เธอคลับคล้ายคลับคลาจำได้พยักหน้าและหยิบ แต่จิตใจของเธอไม่ได้ตั้งใจจริงๆ เธอยังคง reeling จากมื้อกลางวันกับครอบครัวของมินโฮและยิ่งหมกมุ่นกับการพยายามที่จะตัดสินใจว่าจะฤดูใบไม้ผลิเดทข่าวผู้จัดการของเธอคืนนี้หรือไม่

เธอสังเกตพี่ชาย จุน และ สังเกตุว่าเค้ามองเล็กน้อยแร่เครียดกว่าปกติ เธอวางคางบนฝ่ามือของเธอ และ หัวเอียง รึเปล่า มันอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะบอกเค้าตอนนี้ แต่ถ้าผมไม่สารภาพคืนนี้ ผมจะไม่สามารถทำมันได้ในสัปดาห์นี้พี่มินโฮก็จะบอกผู้จัดการของเขาแล้ว ( ซึ่งหมายความว่าเขาอาจจะเรียกพี่จูน เร็วกว่าสายฟ้า ที่แน่นอนจะทำให้ฉันมีปัญหามากกว่าถ้าข่าวมาจากฉัน ฉันจะต้องทำมันคืนนี้ . . . . . . . แต่เขาดูเหนื่อยมาก ตโตเค ?

'shin เฮ ชินเฮ ? '

เธอตะคอกออกมาและนั่งตัวตรง เธอมองผู้จัดการของเธออย่างไร้จุดหมาย . ' เอ๋ ? '

ผมกำลังบอกคุณว่า เราต้องย้ายเที่ยวบินก่อนหน้า และเรากำลังจะไปฮ่องกงทันทีหลังจากยิงสกัดจากของคุณ . '

ชิน เฮ ร่องเธอ คิ้ว ' ฮ่องกง ฉันคิดว่าเรากำลังจะไปสัปดาห์หน้า ' เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอและเปิดปฏิทินของเธอ

" บอกว่า เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว หมายความว่าเหตุการณ์ Miu Miu เป็นสัปดาห์นี้ ' , ' ผู้จัดการของเธอ

ตอบกลับชิน เฮ ตรวจสอบวางแผนและมองขึ้น อาย ' อ่า mianhe ' เธอพูดอย่างอ่อน

ผู้จัดการของเธอไขว้แขนของเขาและคอด ตาเธอ ' เกิดอะไรขึ้นกับเธอนะ ? '

เธอกะพริบตาสองครั้ง ไม่มีอะไร . . . . . . . ฉันอาจจะยังคงมีวันหยุดเลย "

เขาส่ายหัว สายตาของเขาไม่เคยทิ้งเธอ ' แอนนี่ ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับคุณ "

ฉันโอเคจริงๆค่ะพี่เชื่อผมสิ ผมเคยได้ดีกว่า " เธอยืนยัน อะไรดี มันเป็นเรื่องจริง ผมรู้สึกดีสุดๆ

เขาถอนหายใจในการลาออก ' ถ้าคุณพูด ' เขาพึมพำ unconvincingly ก่อนที่จะหันหลังกลับไปที่บอร์ด " งั้นพวกเราจะเข้าร่วมกิจกรรมที่ Miu Miu และคืน แต่คุณจะต้องสั้น ถ่ายภาพในตอนเช้ากับแอล ไม่ต้องห่วง ชินเฮคุณมีเวลาที่จะได้รับการนอนหลับที่เพียงพอ ตั้งแต่พวกเรามาถึงเมื่อคืนก่อน " เขาหันมาเธอ

ชินเฮพยักหน้าหัวของเธอและเอาโน๊ต ' เราจะมีเวลาในฮ่องกง ? ชอบไปที่ร้านด้วย '

ใบเที่ยวบินมากต้นในช่วงเช้าของวันถัดไป " เขากล่าว ' ผมไม่คิดว่าเราจะไป แต่ถ้าคุณต้องการที่จะซื้อบางสิ่งบางอย่าง แค่บอกฉัน ผมจะถามคนที่จะทำมันแทน . . .

' อันย่า gwaenchana ' เธอตอบ รึเปล่า ถ้าผมต้องซื้อของขวัญ ฉันต้องทำมันด้วยตัวเอง

เมื่อพวกเขาห่อขึ้น ชินเฮ ดูเวลาและสงสัยว่ามินโฮได้กินมื้อเย็นเลย เธอลุกขึ้นยืนและเดินออกไปจากห้อง ในขณะที่เจ้าหน้าที่ทำความสะอาด

เธอเดินไปมุมประตูออก และเพิ่งโทร . หลังจากไม่กี่วง มินโฮรับ เธอยิ้มและหันมาพูดเมื่อโดยไม่รู้ตัวเธอต้องเผชิญหน้ากับผู้จัดการของเธอ 'omo

! ' เธอจะกลับเธอเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ เธอปล่อยมือเธอและสัญชาตญาณก็เรียกด้วยการสัมผัสของนิ้วมือของเธอ เธอไม่ได้แม้แต่จะพูดกับมินโฮ ' พี่ ตกใจหมดเลย "

เขาไม่ตอบและยังคงจ้องเธอ

'op. . . พี่แว ? มีอะไรผิดปกติรึเปล่า ? เธอผิดหวัง ' ,หัวใจเธอยังมั่นคง

คุณได้รับจากมันทั้งหมดประชุม ฉันไม่อยากพูดอะไรต่อหน้าพนักงาน ' เขาบอกเธอกระแทกเสียง จะเกิดอะไรขึ้น ? ถ้ามีปัญหาอะไร คุณก็บอกฉันสิ . . .

ก่อนที่เธอจะตอบ โทรศัพท์ของเธอก็เริ่มดังขึ้นมา ชินเฮรู้ว่ามันเป็นใคร แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธไปเพราะจะทำให้ดูน่าสงสัยมากขึ้นเธอเอามือไปถึงผู้จัดการของเธอ , ' พี่ chamkan ' เธอตอบโทรศัพท์ ' แม่ครับ ขอโทษที่ฉันสิ้นสุดโทรเมื่อสักครู่ ผมยังพูดกับพี่จุน ผมจะโทรหาคุณ " ทันทีที่เธอวางสาย

ชิน เฮ หัวใจก็เต้นแรง " พี่ค่ะ . . . . . . . . . . . . . . . อยากบอกคุณว่า . . . . . . . . " เธอกัดริมฝีปากของเธอและมองลงไป ' บางทีเราอาจต้องไปกินอาหารค่ำ ? ฉันหิวแล้วล่ะ " เธอยังคง รึเปล่า คุเร .ฉันจะทำมันกัน

ฉันคิดว่าคุณกำลังจะกลับบ้าน เพราะคุณเหนื่อยเหรอ ' เขาตอบ ซึ่งทำให้ฉันซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมคุณเหนื่อยเมื่อคุณกำลังตารางเวลาล่าสุดยังได้รับรางวัลการแสดง เขาก็ข้ามแขนของเขาอีกครั้ง ที่เขามักจะทำเมื่อเขาพยายามที่จะประมวลผลอะไร

'as ฉันพูด ฉันคิดว่ามันหยุดอาการเมาค้าง ' เธอโกหก ทำไมฉันเกลียดการโกหกรึเปล่าแต่เราก็ซื้ออาหารทานที่บ้าน ฉันยังมีคำถามที่ถามเกี่ยวกับ . . . . . . . เอ่อ ฮ่องกง '

'arasso . ฉันจะโทรเรียกคนขับรถ พร้อมในห้านาที ' เขาบอกเธอก่อนจะเดินออกไป เธอถอนหายใจเสียงดังก่อน

ตรวจสอบโทรศัพท์ของเธอ อย่างที่เธอคาดไว้ มีข้อความจากมินโฮ มินโฮ

: คุณจะบอกกับเขาคืนนี้

ชินเฮ : ฉันคิดอย่างนั้นผมจะไม่ล่าช้าอีกต่อไป

มินโฮ : ใช่แล้ว คุณจะไม่เป็นไร โทรหาฉันให้เร็วที่สุด : )

ชินเฮเดินตรงไปที่ทางเข้าและพยายามประคองเธอประสาทที่เธอรอคอยรถ ถ้าเธออยากอยู่กับมินโฮ แล้วเธอได้ใช้ขั้นตอนทั้งหมดที่จำเป็นให้กับเขา ทำไมมันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่ฉันได้รึเปล่า เธอบอกตัวเอง ทำไมกล้าไหม

.

ชินเฮกำลังเลือกที่อาหารของเธอ แต่ไม่ได้กิน เธอเหลือบขึ้นมองผู้จัดการของเธอทุกๆนาทีและพยายามที่จะคิดว่าวิธีที่ดีที่สุดที่จะเริ่มพูดคุย เธอไม่แน่ใจว่าเธอตื่นเต้นมาก มันไม่เหมือนอะไรกำลังจะเปลี่ยนเรื่องเธอและความสัมพันธ์ของมินโฮ เธอเพียงแค่จะบอกผู้จัดการเธอ รึเปล่า แต่ทำไมมันยากนักเหรอ

'why คุณไม่กินเหรอ ?ฉันคิดว่าคุณกำลังหิว '

เธอเงยหน้าขึ้นเห็นเธอจัดการเรียนของเธอใบหน้า เธอไม่ตอบ และกินแทน เธอยิ้มอย่างอ่อน . ' '

ผมกิน เขาวางตะเกียบลงก่อน และไขว้แขนของเขาในด้านหน้าของเธอ ' นั่นมัน . บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ ไม่ว่ามันคืออะไร ผมจะไม่ปล่อยให้คุณเป็นแบบนี้ในระหว่างการยิงของคุณ , ' เขาบอกเธอแน่น

ชินเฮถอนหายใจและ pursed ริมฝีปากของเธอ .ทำไมฉันต้องทำเดี๋ยวนี้ อะไร 'oppa เรื่องของเรื่องก็คือ . . . . . . . ไม่รู้จะบอกคุณยังไง . . . . . . . อืม ฉัน . . . . . . . . ' เธอมองผู้จัดการของเธอด้วยสายตาเฉยเมย ' ฉันกำลังได้เดทกับใครบางคน . . .

เขาไม่ได้ตอบสนองสำหรับในขณะที่ ชิน เฮ คิดว่ามันต้องมี เพื่อรวบรวมความคิด 'seolma

. . . . . . . ' เขาพึมพำ อย่างช้า ๆ ของเขา ตาเบิกกว้าง เขาลุกขึ้นจากที่นั่งของเขา ' อันย่า . . . . . . .อย่าบอกนะว่า . . . ' เขากวาดมือผ่านเส้นผมของเขา ชินเฮไม่พูดสักคำ เขานั่งลงแล้วมองเธอวิงวอน . ' โอเค คุณก็แก่พอวันที่ นั่นเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แค่บอกผมว่านั่นไม่ใช่ที่ฉันคิดว่ามันเป็น '

ใครคุณคิดว่ามันคืออะไร ? ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ว่ามันเป็นเขา ถ้าไม่รู้ว่าใครอยู่ในใจ เธอเล่นไม่รู้เรื่อง

ห้ามทำแบบนี้ ชิน เฮ อาฉันรู้ว่าคุณรู้ว่าใครที่ฉันคิดว่ามันเป็น ' เขา snapped กลับ

ถ้าผมบอกคุณว่า เขาเป็นคนที่ผมเจอในมหาวิทยาลัย คุณยังคิดว่าผมจะรู้ว่าใครที่คุณคิดว่ามันคืออะไร ? '

ผู้จัดการของเธอแสดงสว่าง ดังนั้นใครบางคนจากมหาวิทยาลัยของคุณ '

'ani ' ชินเฮตอบกลับอย่างหยาบๆ " ฉันแค่พยายามที่จะทำให้จุด "

เขาหน้าบึ้ง . แค่บอกฉันมาว่ามันเป็นใคร โอเคมั้ย ? '

'promise คุณไม่โกรธ'arasso

' '

เธอเงียบไปสักพัก ' อืม . . . . . . จีดรากอน '

'meo ? ! ? '

แค่ล้อเล่น อย่าเครียดนะพี่ ฉันต้องการให้คุณช่วย เพราะมันสำคัญสำหรับฉัน " เธอกล่าวอย่างใจเย็น

ฉันบอกคุณแล้ว ผมเข้าใจแล้วครับ "

และฉันต้องการให้คุณรู้ว่าฉันมีความสุขจริงๆเพราะเขาเป็นคนดี "

เขาพยักหน้าและ motioned สำหรับเธอที่จะไป

มันเป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด แต่ . . . ทำไมผม . . . . . . . .เดทกับพี่ลีมินโฮ "

เธอจัดการเก็บตรงหน้า กรุณาบอกฉันว่าคุณกำลังล้อเล่นค่ะ

ชินเฮบิตของเธอริมฝีปากและค่อยๆ สั่นศีรษะ

ผู้จัดการของเธอใส่มือของเขาไว้ข้างหลังคอของเขาแล้วหลับตา ' ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ? '

'is ที่สำคัญ ? '

ฉันเพียงต้องการที่จะทราบว่าระยะเวลาที่คุณได้รับการรักษาจากผม '

" ไม่แน่ใจว่า ' เธอพูด' ผมรู้สึกว่ามันนานกว่าจะเป็นจริง คุณจะบ้าเหรอ '

เขาถอนหายใจเสียงดัง ' ทำไมต้องโกรธด้วย ? '

แต่คุณไม่แฮปปี้กับมันนัก ฉันคิดว่ามันแย่กว่าที่คุณโมโห '

ชิน เฮ ผู้จัดการมองเธอด้วยสายตาเฉยเมย ' แน่นอน ฉันมีความรู้สึกผสมเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันต้องการจะมีความสุขกับคุณ แต่ผมรู้ว่านี่อาจจะไม่จบกัน '
.
'ara ' ชินฮเยตอบอย่างกล้าหาญ ฉันรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณคิดว่าผมไม่คิดถึงเรื่องนี้ทุกวัน ตั้งแต่ที่ฉันได้รู้สึกอะไรกับเขา ? ฉันพยายามที่จะโน้มน้าวตัวเองว่าสิ่งที่ผมรู้สึกกับเค้าไม่ได้จริงและเป็นเพียงผลของละคร และที่ไม่ทำงานเมื่อฉันแช่งตัวเองทุกวันเพราะฉันคิดว่าฉันมันโง่เมื่อในที่สุดฉันก็ยอมรับว่าฉันตกหลุมรักเขา ฉันตัดสินใจที่จะเก็บมันไว้กับตัวเอง และให้อยู่ห่าง ๆ มันเจ็บจริงๆ แต่ตอนนั้นฉันคิดว่าฉลาดแล้วมันสำคัญกว่าการรัก "

เธอหายใจลึกๆ . ' แต่ . . . . . . . เมื่อผมพบว่าเขารู้สึกแบบเดียวกับฉัน ฉันก็ไม่เพิกเฉย หรือหัวใจของฉันอีกต่อไป วิธีสามารถฉันเมื่อฉันรู้ว่า ถ้าฉันเดินห่างจากเขาผมจะเสียใจ และอาจจะถึงขั้นเกลียด ฉันเป็นใคร และงานของฉัน และทุกอย่างที่ฉันได้ทำงานอย่างหนักเพื่อมัน ทำไมฉันถึงทำในสิ่งที่ฉันทำ ทำไม ใครทำอะไร ? ไม่ใช่เพื่อความสุข ? พี่ . . . . . . . เขาทำให้ฉันมีความสุข "

เขานั่งอยู่ตรงนั้น ดูบูดบึ้ง . ชิน เฮ อยากให้ ทุกคนจะเข้าใจ ' พี่คุณและฉัน . . . เราสร้างความฝันด้วยกันคุณคอยอยู่ข้างฉันเสมอ ว่าทำไมมันเป็นสิ่งสำคัญที่ฉันว่าคุณรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น คุณคือครอบครัว ผมบอกคุณไม่ได้ เพราะคุณเป็นผู้จัดการของผม แต่เป็นเพราะฉันต้องการที่จะแบ่งปันทุกอย่างกับคุณ ทั้งดีและร้าย ตอนนี้ ผม ไม่ ทราบ ว่า นี้จะเปิดออก แต่สิ่งที่ผมรู้คือ ผมต้องการที่จะอยู่กับเค้า และฉันมีความสุขมาก . . .

เขาพยักหน้าช้าๆ ' โอเค '

'okay ? '

เขายืนขึ้นและเปิดแขน ' มานี่ '

ชินเฮยิ้มและกอดเขา เขาลูบหัวเธอกลับมา ฉันเพียงต้องการความสุข ของคุณ ชินฮเย ผม H