DIGITAL RIGHTS MANAGEMENTThe Digita

DIGITAL RIGHTS MANAGEMENT
The Digital Rights Management (DRM) is a term for access control technologies that are used by hardware manufacturers, publishers, copyright holders, and individuals to limit the use of digital content and devices. The term is used to describe any technology that inhibits uses of digital content that is not desired or intended by the content provider. The term does not generally refer to other forms of copy protection, which can be circumvented without modifying the file or device, such as serial numbers or keyfiles. It can also refer to restrictions associated with specific instances of digital works or devices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดการสิทธิ์ดิจิตอลลิขสิทธิ์ดิจิตอล (DRM) เป็นคำสำหรับเทคโนโลยีควบคุมการเข้าถึงที่ใช้ โดยผู้ผลิตฮาร์ดแวร์ สำนักพิมพ์ ลิขสิทธิ์ และการจำกัดการใช้เนื้อหาดิจิตอลและอุปกรณ์ คำที่ใช้เพื่ออธิบายเทคโนโลยีใด ๆ ที่ยับยั้งการใช้เนื้อหาดิจิตอลที่เป็นที่ต้องการ หรือวัตถุประสงค์ โดยผู้ให้บริการเนื้อหา คำที่ไม่ได้อ้างอิงโดยทั่วไปเพื่อป้องกันการคัดลอก ซึ่งสามารถคนนั้น โดยไม่มีการปรับเปลี่ยนแฟ้มหรืออุปกรณ์ เช่น keyfiles หรือหมายเลขประจำสินค้า ในรูปแบบอื่น ๆ นอกจากนี้มันยังสามารถอ้างอิงถึงข้อจำกัดที่เกี่ยวข้องกับอินสแตนซ์ที่เฉพาะเจาะจงของงานดิจิทัลหรืออุปกรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Digital Rights Management
ดิจิตอลจัดการสิทธิ์ (DRM) เป็นคำสำหรับเทคโนโลยีการควบคุมการเข้าถึงที่ใช้โดยผู้ผลิตฮาร์ดแวร์สำนักพิมพ์ผู้ถือลิขสิทธิ์และบุคคลที่จะ จำกัด การใช้เนื้อหาดิจิตอลและอุปกรณ์ที่ คำที่ใช้ในการอธิบายถึงเทคโนโลยีใด ๆ ที่ยับยั้งการใช้ประโยชน์จากเนื้อหาดิจิตอลที่ไม่ต้องการหรือตั้งใจโดยผู้ให้บริการเนื้อหา คำที่ไม่ได้โดยทั่วไปหมายถึงรูปแบบอื่น ๆ ของการป้องกันการคัดลอกซึ่งสามารถโกงโดยไม่ต้องแก้ไขไฟล์หรืออุปกรณ์เช่นหมายเลขอนุกรมหรือ keyfiles นอกจากนี้ยังสามารถอ้างถึงข้อ จำกัด ที่เกี่ยวข้องกับกรณีที่เฉพาะเจาะจงของผลงานดิจิตอลหรืออุปกรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการสิทธิ์ดิจิตอลการจัดการสิทธิ์ดิจิตอล ( DRM ) เป็นคำสำหรับการควบคุมการเข้าถึงเทคโนโลยีที่ใช้โดยผู้ผลิตฮาร์ดแวร์ , ผู้เผยแพร่ , ผู้ถือลิขสิทธิ์ และ บุคคล เพื่อ จำกัด การใช้อุปกรณ์และเนื้อหาดิจิตอล . คำที่ใช้เพื่ออธิบายเทคโนโลยีใด ๆที่ยับยั้งการใช้เนื้อหาดิจิตอลที่ไม่ต้องการหรือต้องการ ด้วยเนื้อหาที่ผู้ให้บริการ คำที่ไม่ได้โดยทั่วไปหมายถึงรูปแบบอื่น ๆของการป้องกันการคัดลอกซึ่งสามารถ circumvented โดยการปรับเปลี่ยนแฟ้มหรืออุปกรณ์ เช่น รหัส หรือ keyfiles . นอกจากนี้ยังสามารถอ้างถึง ข้อ จำกัด ที่เกี่ยวข้องกับกรณีเฉพาะของงานดิจิตอลหรืออุปกรณ์