1.1.1 Efficiency in Commercial Bank

1.1.1 Efficiency in Commercial Banks
Efficiency can be defined as a level of performance that describes a process that uses
the lowest amount of inputs to create the greatest amount of outputs. Aikeli, (2008)
posits that an efficient banking system reflects a sound inter mediation process and
hence the banks’ due contribution to economic growth. The Efficiency ratio (ER) can also be used as part of fundamental analysis to evaluate
bank efficiency. Hays, Stephen, and Arthur (2009) define the ‘Efficiency ratio’ as a
ratio that measures the level of non-interest expense needed to support one dollar of
operating revenue, consisting of both interest income and non-interest or fee income
and provides its calculation by dividing overhead expenses by the sum of net interest
income and non-interest or fee income. Koch and Scott MacDonald (2003) as cited by
Forster and Shaffer (2005), state that the efficiency ratio is considered the most
popular ratio to evaluate a bank’s performance, in part because it reflects operations
both on and off the balance sheet. Further to this Sibbald & McAlevey (2003) add that
both banking practioners and researches use it alike. Based on the calculation of the
efficiency ratio and how it is derived it therefore follows that the lower the ratio is for
a banking firm, the better the performance and efficiency and vice versa. Sibbald &
McAlevey (2003) attest to this by stating in their study that greater efficiency is
denoted by smaller values of ER which can either be attributed to supply-side
efficiencies whereby a given level of services is being provided at lower cost or
demand-side efficiencies whereby services are of higher quality and thereby
command a higher price in the marketplac

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.1.1 ประสิทธิภาพในการธนาคารพาณิชย์
ประสิทธิภาพสามารถกำหนดเป็นระดับของประสิทธิภาพการทำงานที่อธิบายถึงกระบวนการที่ใช้เป็น
จำนวนเงินต่ำสุดของปัจจัยการผลิตในการสร้างจำนวนมากที่สุดของเอาท์พุท Aikeli, (2008)
posits ว่าระบบธนาคารที่มีประสิทธิภาพสะท้อนให้เห็นถึงเสียงกระบวนการไกล่เกลี่ยระหว่างและ
ด้วยเหตุนี้ผลงานที่ครบกำหนดของธนาคารเพื่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ อัตราส่วนประสิทธิภาพ (ER) นอกจากนี้ยังสามารถนำมาใช้เป็นส่วนหนึ่งของการวิเคราะห์พื้นฐานในการประเมิน
ประสิทธิภาพการธนาคาร เฮย์ส, สตีเฟ่นและอาเธอร์ (2009) กำหนดอัตราส่วนประสิทธิภาพ 'เป็น
อัตราส่วนที่ใช้วัดระดับของค่าใช้จ่ายที่มิใช่ดอกเบี้ยที่จำเป็นเพื่อสนับสนุนหนึ่งดอลลาร์ของ
รายได้จากการดำเนินงานประกอบด้วยทั้งรายได้ดอกเบี้ยและไม่สนใจหรือรายได้ค่าธรรมเนียม
และให้ คำนวณโดยการหารค่าใช้จ่ายค่าใช้จ่ายโดยรวมของดอกเบี้ยสุทธิ
และรายได้ที่มิใช่ดอกเบี้ยหรือรายได้ค่าธรรมเนียม โคช์และสกอตต์ MacDonald (2003) ขณะที่อ้างถึงโดย
ฟอสเตอร์และ Shaffer (2005), รัฐว่าอัตราส่วนประสิทธิภาพถือว่าเป็นส่วนใหญ่
อัตราส่วนที่เป็นที่นิยมในการประเมินผลการดำเนินงานของธนาคารในส่วนหนึ่งเพราะมันสะท้อนให้เห็นถึงการดำเนินงาน
ทั้งในและนอกงบดุล ต่อไปนี้ Sibbald & McAlevey (2003) เพิ่มว่า
ทั้งผู้ปฏิบัติงานด้านการธนาคารและการวิจัยใช้มันเหมือนกัน บนพื้นฐานของการคำนวณของ
อัตราส่วนประสิทธิภาพและวิธีการที่จะได้มามันจึงตามที่ต่ำกว่าอัตราส่วนสำหรับ
บริษัท ธนาคารประสิทธิภาพการทำงานที่ดีกว่าและมีประสิทธิภาพและในทางกลับกัน Sibbald &
McAlevey (2003) ยืนยันถึงนี้โดยระบุในการศึกษาของพวกเขาที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นจะถูก
แทนด้วยค่าขนาดเล็ก ER ซึ่งสามารถนำมาประกอบกับด้านอุปทาน
มีประสิทธิภาพโดยระดับที่กำหนดของการบริการจะถูกให้ค่าใช้จ่ายที่ต่ำกว่าหรือ
ด้านอุปสงค์ โดยมีประสิทธิภาพการให้บริการที่มีคุณภาพสูงและจึง
สั่งราคาที่สูงขึ้นใน marketplac

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียนรู้เพิ่มเติมอ่านความคิดเห็นและดาวน์โหลดประสิทธิภาพในธนาคารพาณิชย์ประสิทธิภาพที่สามารถกำหนดเป็นระดับของการปฏิบัติงานที่อธิบายถึงกระบวนการที่ใช้สุดยอดปัจจัยสร้างจํานวนมากที่สุดของผลผลิต aikeli ( 2008 )posits ว่าระบบการธนาคารที่มีประสิทธิภาพระหว่างกระบวนการไกล่เกลี่ย และสะท้อนเสียงดังนั้นธนาคารเนื่องจากสนับสนุนการเติบโตทางเศรษฐกิจ อัตราส่วนประสิทธิภาพ ( ER ) ยังสามารถใช้เป็นส่วนหนึ่งของการวิเคราะห์พื้นฐาน เพื่อประเมินประสิทธิภาพของธนาคาร หญ้า สตีเฟ่น และอาเธอร์ ( 2009 ) กำหนดสัดส่วนของประสิทธิภาพเป็นอัตราส่วนวัดระดับของดอกเบี้ยจ่ายไม่ต้องสนับสนุนหนึ่งดอลลาร์ของบริษัทฯ ประกอบด้วยทั้งรายได้ดอกเบี้ยและไม่ใช่ดอกเบี้ยหรือค่าธรรมเนียมรายได้และให้คำนวณโดยการหารค่าใช้จ่ายของค่าใช้จ่ายโดยรวมของผลประโยชน์สุทธิรายได้ที่ไม่ใช่ดอกเบี้ยและรายได้ค่าธรรมเนียม คอช และสก็อต แม็คโดนัลด์ ( 2546 ) ตามที่อ้าง โดยฟอสเตอร์ และเชฟเฟอร์ ( 2005 ) , รัฐที่มีประสิทธิภาพถือเป็นที่สุดที่นิยมตามประเมินผลการดำเนินงานของธนาคาร ในส่วน เพราะมันสะท้อนให้เห็นถึงการดำเนินงานทั้งในและนอกงบดุล เพิ่มเติมนี้ sibbald & mcalevey ( 2003 ) เพิ่มที่ทั้งธนาคารอย่างต่อเนื่องและการวิจัยที่ใช้เหมือนกัน ตามการคำนวณของประสิทธิภาพและวิธีการได้มามันจึงตามมาว่า ลดอัตราส่วนสำหรับบริษัทธนาคารที่ดีมีคุณภาพและประสิทธิภาพ และในทางกลับกัน sibbald &mcalevey ( 2003 ) ประกันนี้ โดยระบุในการศึกษาที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นคือเขียนโดยค่าเล็กของเอ้อซึ่งสามารถจะเกิดจากอุปทานประสิทธิภาพโดยระบุระดับของบริการจะถูกให้ในราคาต่ำ หรือความต้องการด้านประสิทธิภาพด้านการบริการที่มีคุณภาพสูงกว่า และจึงสั่งราคาที่สูงขึ้นใน marketplac