A return in some ways to our starti

A return in some ways to our starting point of Dr. Strangelove, Full Metal Jacket is a jarring anti-war film following a platoon of Marines from their infancy in training to the front lines in Vietnam.

The film primarily follows Private. Joker (Matthew Modine), though perhaps its most touching and horrific incident is focused more on Pvt. Pyle (Vincent D’Onofrio), a marine who can’t take the abuse and torture of training at Paris Island. While I have no idea how realistic or unrealistic the hazing is that Pyle undergoes in this film, I have heard from many marines that basic is brutal and that Kubrick captures a part of what they go through.

The film’s main focus is the same throughout the training and wartime scenes: the serious dehumanization and near-brainwashing that has to take place to transform an ordinary citizen into a warrior capable of fighting against an ideology.

Kubrick captures the destruction and pain that the war causes in a unique way because his focus is not on the families of our fighting men and women but is rather on those men and women themselves. His message is tactful, because it does not question the bravery or loyalty of our soldiers (a thing which we should not do), but rather questions the motives of the Vietnam war and more importantly the justifications for it.

Is there any cause that is worth the brutality and ruthlessness we must subject our sons and daughters to for war? Kubrick’s answer is not a definitive no (understandably), but is rather a measured suggestion that we consider carefully all of the costs of going to war.

This prescience is astounding for a film made in 1987, because it helps to explain what causes the PTSD of our heroes today and begs its viewers to question their ethics. Moreover, Kubrick is yet again able to question the motives (tucked away in human nature) that prompt us to go to war, and to warn us of the damage that war can do to our souls.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การคืนสินค้าในวิธีการของเราเริ่มต้นจุดของ Dr. Strangelove แจ็คเก็ตโลหะเต็มเป็นภาพยนตร์ต่อต้านสงครามสั่นสะเทือนต่อพลาทูนของนาวิกโยธินจากวัยของพวกเขาในการฝึกอบรมไปยังบรรทัดหน้าในเวียดนามฟิล์มเป็นหลักไปส่วนตัว โจ๊ก (Matthew Modine), แม้ว่าบางทีปัญหาการทิ้งมากที่สุด และแบบผิด ๆ ที่นำเน้นมากพีย์ pvt. (Vincent D'Onofrio), ทะเลที่ไม่มีการละเมิดและทรมานของการฝึกอบรมที่ปารีสเกาะ ในขณะที่มีความคิดว่าจริง หรือไม่ถูกไม่สมจริงพีย์ผ่านในภาพยนตร์เรื่องนี้ ผมเคยได้ยินจากนาวิกโยธินหลาย พื้นฐานที่จะโหดร้าย และ Kubrick ที่จับเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่พวกเขาไปตลอดเป็นโฟกัสหลักของภาพยนตร์เรื่องเดียวกันตลอดการฝึกอบรมและยามสงครามฉาก: dehumanization ร้ายแรงและใกล้-brainwashing ที่มีการวางจะเปลี่ยนเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งเป็นนักรบสามารถต่อสู้กับอุดมการณ์การKubrick จับทำลายและความเจ็บปวดที่ทำให้สงครามที่เป็นเอกลักษณ์เนื่องจากโฟกัสของเขาในครอบครัวของผู้ชายและผู้หญิงของเราต่อสู้ไม่ แต่ค่อนข้างบนผู้หญิงเองและผู้ชายเหล่านั้น ข้อความของเขาคือ tactful เนื่องจากมันไม่ถามความกล้าหาญหรือความภักดีของทหาร (เป็นสิ่งที่เราไม่ควรทำ), แต่แทนที่จะถามเป้าหมายสงครามเวียดนามและที่สำคัญเหตุผลมันมีสาเหตุที่ความโหดเหี้ยมและ ruthlessness เราต้องเรื่องบุตรและธิดาไปสำหรับสงครามของเรา หรือไม่ คำตอบของ Kubrick ไม่เป็นระบบไม่ (ความเข้าใจ), แต่ ค่อนข้างวัดได้ข้อเสนอแนะที่เราพิจารณาอย่างรอบคอบทั้งหมดต้นทุนของการสงครามไปPrescience นี้เป็นน่าประหลาดใจสำหรับภาพยนตร์ในปี 1987 เนื่องจากจะช่วยอธิบายสิ่งที่ทำให้พล็อตของวีรบุรุษของเราวันนี้ และ begs ที่ผู้ชมจะถามจริยธรรมของพวกเขา นอกจากนี้ Kubrick ได้อีกจะถามเป้าหมาย (ซุกอยู่ในธรรมชาติของมนุษย์) ที่พร้อมท์ให้เราไปที่สงคราม และเตือนเราของความเสียหายที่สามารถทำสงครามกับจิตวิญญาณของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลตอบแทนในรูปแบบบางอย่างที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของเราดร. Strangelove, เรือ Full Metal Jacket เป็นหนังต่อต้านสงครามที่สั่นสะเทือนต่อไปนี้ทหารนาวิกโยธินจากวัยเด็กของพวกเขาในการฝึกอบรมไปยังแนวหน้าในเวียดนาม. ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นหลักดังต่อไปนี้ภาคเอกชน โจ๊กเกอร์ (มัทธิว Modine) แม้ว่าอาจจะสัมผัสเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมากที่สุดและน่ากลัวของมันจะเน้นมากขึ้นใน Pvt พีเล (Vincent D'Onofrio) ทางทะเลที่ไม่สามารถใช้การละเมิดและการทรมานของการฝึกอบรมที่ปารีสเกาะ ในขณะที่ผมมีความคิดว่าจริงหรือไม่สมจริงซ้อมก็คือว่า Pyle ผ่านการในภาพยนตร์เรื่องนี้ผมเคยได้ยินจากนาวิกโยธินจำนวนมากที่พื้นฐานคือโหดร้ายและ Kubrick จับส่วนหนึ่งของสิ่งที่พวกเขาผ่านไป. ภาพยนตร์เรื่องนี้เน้นหลักจะเหมือนกันทั่ว การฝึกอบรมและฉากสงครามที่: ศัตรูที่ร้ายแรงและใกล้ล้างสมองที่มีการใช้สถานที่ในการแปลงเป็นพลเมืองธรรมดาเป็นนักรบที่มีความสามารถในการต่อสู้กับอุดมการณ์. Kubrick จับทำลายและความเจ็บปวดว่าสงครามทำให้เกิดในทางที่ไม่ซ้ำกันเพราะโฟกัสของเขาคือ ไม่ได้อยู่ในครอบครัวของคนที่ต่อสู้และหญิงของเรา แต่ค่อนข้างในคนเหล่านั้นและหญิงตัวเอง ข้อความของเขาคือรู้จักกาลเทศะเพราะมันไม่ได้ถามความกล้าหาญหรือความจงรักภักดีของทหารเรา (สิ่งที่เราไม่ควรทำ) แต่ถามแรงจูงใจของสงครามเวียดนามและที่สำคัญกว่าคำแก้ตัวสำหรับมัน. มีสาเหตุที่ใด ๆ มูลค่าความโหดร้ายและความเหี้ยมโหดเราจะต้องอยู่ภายใต้บุตรชายและบุตรสาวของเราที่จะทำสงคราม? คำตอบ Kubrick ไม่ได้ไม่ชัดเจน (เข้าใจ) แต่ค่อนข้างข้อเสนอแนะที่วัดที่เราพิจารณาอย่างระมัดระวังค่าใช้จ่ายทั้งหมดของการไปสงคราม. ญาณนี้เป็นที่น่าอัศจรรย์สำหรับภาพยนตร์ที่ทำในปี 1987 เพราะจะช่วยในการอธิบายสิ่งที่ทำให้เกิดพล็อต ของฮีโร่ของเราในวันนี้และขอให้ผู้ชมที่จะตั้งคำถามจริยธรรมของพวกเขา นอกจากนี้ Kubrick เป็นอีกครั้งสามารถที่จะตั้งคำถามกับแรงจูงใจ (ซุกอยู่ในธรรมชาติของมนุษย์) ที่แจ้งให้เราไปทำสงครามและเพื่อเตือนเราของความเสียหายที่ว่าสงครามจะทำอย่างไรเพื่อจิตวิญญาณของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลตอบแทนในบางวิธีเราจุดเริ่มต้นของ Drgarden , แจ็คเก็ตโลหะเต็มสั่นสะเทือนต่อต้านภาพยนตร์สงครามตามหมวดของนาวิกโยธินจากวัยเด็กของพวกเขาในการฝึกอบรมแนวหน้าในเวียดนามภาพยนตร์เป็นหลัก คือส่วนตัว โจ๊ก ( แมทธิว โมดีน ) แม้ว่าบางทีการสัมผัสมากที่สุดและเหตุการณ์ที่น่ากลัว คือ เน้น บริษัท ไพล์ ( วินเซนต์ โดโนฟริโอ ) , Marine ที่ไม่สามารถใช้ทารุณและทรมานของการฝึกอบรมที่เกาะปารีส ในขณะที่ฉันมีความคิดวิธีการมีเหตุผลหรือไม่สมจริงแกล้งเป็นไพล์ของหนังเรื่องนี้ ผมเคยได้ยินจากหลายนาวิกโยธินที่พื้นฐานเป็นโหดร้ายและคูบริกจับภาพบางส่วนของสิ่งที่พวกเขาไปผ่านโฟกัสหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้ คือ ฉากเดียวกันตลอดการฝึกอบรม และสงคราม : ร้ายแรง dehumanization และใกล้ล้างสมองที่ใช้สถานที่เพื่อเปลี่ยนคนธรรมดา เป็นนักรบที่สามารถต่อสู้กับอุดมคติคูบริกจับทำลายและความเจ็บปวดที่สงครามสาเหตุในทางที่ไม่ซ้ำกันเพราะโฟกัสของเขาไม่ได้อยู่ในครอบครัวของเราต่อสู้กับผู้หญิงและผู้ชาย แต่เป็นมากกว่านั้น ชาย และ หญิง เอง ข้อความของเขาถูกมั่กๆ เพราะมันไม่ได้ถามความกล้าหาญหรือความภักดีของทหารของเรา ( สิ่งที่เราไม่ควรทำ ) แต่คำถามแรงจูงใจของสงครามเวียดนามและที่สำคัญกว่าเหตุผลสำหรับมันมีสาเหตุใดที่คุ้มค่ากับความโหดเหี้ยมและอำมหิตเราต้องเรื่องบุตรชายและบุตรสาว เพื่อทำสงคราม ? ตอบ คูบริกไม่ได้ขาดตัวไม่ ( ได้ ) แต่จะค่อนข้างวัดได้ข้อเสนอแนะว่าเราพิจารณาอย่างรอบคอบทั้งหมดของค่าใช้จ่ายของการทำสงครามญาณนี้ เป็นที่น่าอัศจรรย์สำหรับฟิล์มใน 1987 , เนื่องจากจะช่วยอธิบายสิ่งที่ทำให้เกิด PTSD ของวีรบุรุษของเราวันนี้ และขอร้องให้ผู้ชมถามคำถามจริยธรรมของพวกเขา นอกจากนี้คูบริกคืออีกครั้งสามารถคำถามแรงจูงใจ ( ซุกอยู่ในธรรมชาติของมนุษย์ ) ที่พร้อมท์ เราต้องทำสงคราม และเตือนเราของความเสียหายที่สงครามสามารถทำให้วิญญาณของเรา