Dali said that The Great Paranoiac

Dali said that The Great Paranoiac had been conceived after a discussion with Josep María Sert about Arcimboldo, and that the protagonist's face is fashioned on 'Empordà countryfolk, the greatest paranoiacs of all'. The remarkable work suggests strongly that Dali was now convinced that the intense feelings of shame which had always troubled him were paranoid in character. The leitmotif of the person hiding his head in shame had first appeared in Dali's work in 1929, and between then and 1936 had recurred in more than thirty paintings and drawings. In The Great Paranoiac it attains its most eloquent expression. Almost all the characters in the picture are burying their heads in their hands or refusing to look, particularly the seated female whose buttocks form the nose of the protagonist. Brushing against this buttocks-nose is the shapely bottom of Gala: presumably Dali is hinting once again that his shame-imbued erotic fantasies are centered on this part of the body. The double figuration employed in the delineation of the head of the Great Paranoiac is as successful as any achieved by the painter, and is perhaps even more striking in the repetition of the motif in the left background, where the back of the head merges into an anguished group of people all hiding their faces or running away. […] As the eye scans the details of the painting, one is struck by the male couple among the rocks just behind the Great Paranoiac's head, one of whom has an unexpected red blob on his head, as if Dali wanted us to look closely. This figure, who is ordering an ashamed male to leave (like God expelling Adam from the Garden of Eden), has the indubitable look of Dali's father. Clearly he continued to be a major problem

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต้าหลี่กล่าวว่า Paranoiac ดีที่ได้รับรู้สึกหลังจากสนทนากับ María Sert Josep เกี่ยวกับ Arcimboldo และที่ ใบหน้าของตัวเอกเป็นแบบบน 'Empordà countryfolk, paranoiacs ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมด' งานโดดเด่นแนะนำให้ขอที่ ต้าหลี่ถูกตอนนี้มั่นใจว่า ความรู้สึกที่รุนแรงของความอัปยศที่มีเสมอปัญหาเขาก็ระแวงในอักขระ Leitmotif ของบุคคลที่ซ่อนหัวในความอัปยศได้ปรากฏตัวครั้งแรกในการทำงานของต้าหลี่ในปีพ.ศ. 2472 และระหว่างนั้นและ 1936 มี recurred ในภาพวาดและภาพวาดมากกว่าสามสิบ ใน Paranoiac ดี มัน attains นิพจน์ของ eloquent มากที่สุด เกือบทุกตัวอักษรในรูปภาพ burying ศีรษะของพวกเขาในมือของพวกเขา หรือปฏิเสธที่จะดู โดยเฉพาะอย่างยิ่งหญิงนั่งที่บั้นท้ายที่มีรูปแบบจมูกของตัวเอก แปรงกับบั้นท้ายจมูกนี้ได้ด้านล่างโปร่งของงาน: สันนิษฐานว่าต้าหลี่เป็นนัยอีกว่า เขาละอายใจผมกาม fantasies เป็นศูนย์กลางในส่วนนี้ของร่างกาย Figuration คู่ที่จ้างใน delineation ของหัว Paranoiac มากที่ประสบความสำเร็จเป็นการทำได้โดยนัก และอาจจะเป็นความโดดเด่นมากในการซ้ำของแปลนพื้นหลังซ้าย ที่ด้านหลังของศีรษะผสานเป็นกลุ่ม anguished ซ่อนใบหน้าของพวกเขาทั้งหมด หรือทำงานเก็บ […] เป็นตารายละเอียดของภาพที่สแกน หนึ่งคือหลง โดยคู่ชายหมู่หินหลังหัวของ Paranoiac ดี ผู้มีการหยดสีแดงคาดหัว ว่าต้าหลี่ต้องการให้เราดูอย่างใกล้ชิด รูปนี้ ที่เป็นลำดับเป็นเพศชายละอายไป (เหมือนพระเจ้าเพิ่มอาดัมจาก Eden ของสวน), มีลักษณะ indubitable บิดาของต้าหลี่ อย่างชัดเจนเขายังคงเป็นปัญหาหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้าหลี่กล่าวว่าผู้ยิ่งใหญ่ที่ได้รับการ paranoiac รู้สึกหลังจากการสนทนากับโจเซปมาเรีย Sert เกี่ยวกับ Arcimboldo และที่ใบหน้าของตัวละครเอกเป็นสมัย​​ที่ 'Empordàลูกทุ่งที่ paranoiacs ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมด การทำงานที่โดดเด่นแสดงให้เห็นอย่างยิ่งว่าต้าหลี่คือตอนนี้เชื่อว่าความรู้สึกที่รุนแรงของความอัปยศที่ได้มีความสุขเสมอเขาเป็นหวาดระแวงในลักษณะ เพลงเอกของบุคคลที่หลบซ่อนตัวอยู่ในหัวของเขาในความอัปยศได้ปรากฏตัวครั้งแรกในการทำงานของต้าหลี่ในปี 1929 และระหว่างนั้นและ 1936 ได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าในกว่าสามสิบภาพวาดและ ใน paranoiac ที่ดีมันบรรลุแสดงออกพูดเก่งที่สุด เกือบทุกตัวละครในภาพจะถูกฝังศีรษะของพวกเขาอยู่ในมือของพวกเขาหรือปฏิเสธที่จะมองโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงนั่งที่มีก้นรูปแบบจมูกของตัวเอก แปรงกับก้นจมูกนี้เป็นด้านล่างของหุ่นดี Gala: ต้าหลี่น่าจะเป็นนัยอีกครั้งว่าอัปยศ-ตื้นตันใจของเขาจินตนาการกามเป็นศูนย์กลางในการเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายนี้ เค้าโครงคู่ที่ใช้ในการวาดภาพของหัวของ paranoiac ยิ่งใหญ่จะประสบความสำเร็จเท่าที่ใด ๆ ที่ประสบความสำเร็จโดยจิตรกรและอาจจะมากยิ่งขึ้นโดดเด่นในการทำซ้ำของบรรทัดฐานในพื้นหลังซ้ายที่ด้านหลังของศีรษะดังกล่าวเป็น กลุ่มกดขี่ของทุกคนที่หลบซ่อนตัวอยู่ใบหน้าของพวกเขาหรือวิ่งหนี [... ] เป็นตาสแกนรายละเอียดของการวาดภาพหนึ่งถูกฟาดด้วยคู่ชายในหมู่โขดหินด้านหลังศีรษะที่ดี paranoiac ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้ที่มีหยดสีแดงที่ไม่คาดคิดในหัวของเขาราวกับว่าต้าหลี่อยากให้เรามองอย่างใกล้ชิด . รูปนี้ที่มีการสั่งซื้อชายละอายใจที่จะออก (เหมือนพระเจ้าขับไล่อดัมจากสวนเอเดน) มีลักษณะต้องสงสัยพ่อของต้าหลี่ เห็นได้ชัดว่าเขายังคงเป็นปัญหาใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้าหลี่ กล่าวว่า paranoiac ที่ดีได้รู้สึกหลังจากการสนทนากับโจเซฟ Mar í a เซ็ทเกี่ยวกับอาร์ชิมโบลโด , และที่เป็น ตัวเอกหน้าตาเป็นแบบที่ ' comarques . kgm countryfolk , paranoiacs ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมด " งานที่แนะนำอย่างยิ่งว่า Dali ตอนนี้เชื่อว่าความรู้สึกที่รุนแรงของความอัปยศที่มักจะมีปัญหาเขาเป็นคนขี้ระแวงในอักขระส่วนเพลงเอกของคนซ่อนศีรษะของเขาในความอับอายได้ปรากฏตัวครั้งแรกในงานต้าหลี่ใน 1929 , และระหว่างแล้วและ 1936 มี recurred มากกว่าสามสิบภาพวาดและภาพวาด ใน paranoiac ที่ดีที่สุดของมันได้มีการแสดงออก เกือบทุกตัวอักษรในรูปภาพฝังศีรษะของพวกเขาในมือของพวกเขาหรือปฏิเสธที่จะดูรูปจมูกของตัวเอก โดยเฉพาะนั่งหญิงที่ก้น แปรงนี้กับบั้นท้ายจมูกด้านล่างรูปงามของกาลา : สันนิษฐานว่า Dali เป็นนัยอีกครั้งที่น่าอายของเขาโชกโชนกาม Fantasies เป็นศูนย์กลางในส่วนนี้ของร่างกาย คู่ที่ใช้ในการอธิบายคำอุปมาของหัวของ paranoiac ที่ดีจะประสบความสําเร็จเท่าที่ใด ๆโดยจิตรกรและบางทีแม้แต่ที่โดดเด่นมากขึ้นในการทำซ้ำของบรรทัดฐานในพื้นหลังซ้ายที่ด้านหลังของศีรษะผสานเข้าไปในกลุ่มของคนทั้งหมดที่ปิดบังใบหน้าทรมานหรือหนี [ . . . ] เป็นตาสแกนรายละเอียดของภาพวาด หนึ่งคือหลงโดยชายคู่ระหว่างหินหลังดี paranoiac หัว หนึ่งในนั้นมีสีแดงที่หยดบนหัวของเขาถ้าเป็น Dali ต้องการให้เราดูอย่างใกล้ชิด รูปนี้ใครเป็นคำสั่งอายชายทิ้ง ( เหมือนพระเจ้าขับไล่อดัมจากสวนอีเดน ) มีลักษณะชัดเจนของพ่อต้าหลี่ . ชัดเจนว่าเขายังคงเป็นปัญหาหลัก