For One More Day was inspired by my

For One More Day was inspired by my own mother and my own childhood (remember the mummy costume?) The idea came from a sudden wave of sadness I felt when I realized my mother, approaching her 80s, would not be around forever. What would I do when I couldn’t pick up the phone and have the regular conversations, the typical laughs, the gentle scoldings? Below is an article I wrote a few years ago on Mother’s Day, dedicated to my mother, Rhoda Albom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับวันขึ้นหนึ่งแรงบันดาลใจของตัวเองแม่และเด็กของตัวเอง (จำชุดมัมมี่) ความคิดที่มาจากคลื่นอย่างฉับพลันของความโศกเศร้าที่ผมรู้สึกเมื่อผมรู้แม่ ใกล้เธอ 80 ไม่ทั่วตลอดไป สิ่งที่จะทำอย่างไรเมื่อไม่สามารถรับโทรศัพท์ และมีการสนทนาปกติ หัวเราะทั่วไป scoldings อ่อนโยน ด้านล่างเป็นบทความที่ผมเขียนไม่กี่ปีที่ผ่านมาวันแม่ เพื่อแม่ Rhoda Albom

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับอีกหนึ่งวันได้รับแรงบันดาลใจจากแม่ของตัวเองและในวัยเด็กของตัวเอง (จำเครื่องแต่งกายแม่?) ความคิดที่มาจากคลื่นฉับพลันของความโศกเศร้าที่ฉันรู้สึกเมื่อฉันตระหนักแม่ของฉันใกล้ 80s เธอจะไม่ได้ตลอดไป สิ่งที่ผมจะทำอย่างไรเมื่อฉันไม่สามารถรับโทรศัพท์และมีการสนทนาปกติ, หัวเราะทั่วไปที่ดุด่าอ่อนโยน? ด้านล่างเป็นบทความที่ผมเขียนไม่กี่ปีที่ผ่านมาในวันแม่ที่ทุ่มเทให้กับแม่ของฉันโรด้า Albom

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อีกวันเป็นแรงบันดาลใจจากแม่ของฉันเอง และในวัยเด็กของผมเอง ( จำได้ว่ามัมมี่เครื่องแต่งกาย ? ไอเดียมาจากฉับพลันคลื่นแห่งความเศร้า ผมรู้สึกว่าเมื่อผมรู้ว่าแม่ใกล้ 80 ของเธอจะไม่ได้อยู่ตลอดไป ฉันจะทำยังไงถ้าผมไม่ได้รับสาย และมีการสนทนาปกติ หัวเราะทั่วไป , scoldings อ่อนโยน ข้างล่างนี้เป็นบทความที่ผมเขียนไม่กี่ปีที่ผ่านมาในวันแม่ โดยเฉพาะแม่ โรด้า albom .