“Lang’ya Wang Qi?” the Prince of Na

“Lang’ya Wang Qi?” the Prince of Nan’yang slowly turned around to ask.

“Aye.”

His hand was still outstretched in the air. He slowly retrieved it and frowningly asked, “What did he come here for?”

“I do not know, Your Highness.”

He slowly went back to his seat and reached for the wine cup, taking slow sips next.

His twisted face markedly eased after he completed these actions. He placed the cup down, his voice softening: “Wang Qi’s quite a fascinating character. If he has come, then let’s see him.”

“Aye.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Qi Lang'ya วัง" เจ้าชาย Nan'yang ช้าหันจะถาม"เอ"มือของเขาก็ยังคง outstretched ในอากาศ เขาค่อย ๆ ดึงมัน และ frowningly ถาม "อะไรไม่เขามาที่นี่""ฉันไม่รู้ ถวายพระ"เขาอย่างช้า ๆ กลับไปที่นั่งของเขา และถึงถ้วยไวน์ การระบบ sips ช้าต่อไปใบหน้าของเขาบิดผ่อนคลายลงอย่างเด่นชัดหลังจากเขาเสร็จสิ้นการดำเนินการเหล่านี้ เขาวางถ้วยลง เสียงของเขานุ่มนวล: "วังชี่ของตัวละครค่อนข้างน่าสนใจ ถ้าเขามา จาก นั้นมาดูเขา""เอ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Lang'ya วังฉี?" เจ้าชายแห่ง Nan'yang ช้าหันไปถาม. "Aye." มือของเขาก็ยังคงยื่นออกไปในอากาศ เขาค่อย ๆ ดึงมันและหน้านิ่วคิ้วขมวดถามว่า "เขามาที่นี่เพื่อ?" "ผมไม่ทราบว่าใต้ฝ่าพระบาท." เขาค่อย ๆ เดินกลับไปที่นั่งของเขาและถึงถ้วยไวน์, การจิบช้าถัดไป. ใบหน้าบิดของเขาอย่างเห็นได้ชัด ปลดเปลื้องหลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการดำเนินการเหล่านี้ เขาวางถ้วยลงเสียงของเขาอ่อน "ค่อนข้างเป็นตัวละครที่น่าสนใจวังฉี ถ้าเขาได้มาแล้วเรามาดูเขา. " " ใช่. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" lang"ya หวังฉี ? " เจ้าชายแห่ง nan"yang ค่อยๆหันมาถาม" ใช่ " .มือของเขาก็ยื่นออกไปในอากาศ เขาจึงค่อยๆดึงมันและ frowningly ถาม " ทำไมเขาถึงมาที่นี่ล่ะ ? "" ผมไม่รู้ องค์ชาย "เขาค่อยๆ เดินกลับไปที่นั่งของเขาและถึงสำหรับไวน์ , การจิบช้าต่อไปใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างผ่อนคลายลงหลังจากที่เขาเสร็จสิ้นการกระทำเหล่านี้ เขาวางถ้วยลง เสียงของเขาอ่อน " หวังฉีก็ตัวละครที่น่าสนใจ ถ้าเขามา แล้วมาเจอเขา "" ใช่ " .