Atypical hand-foot-mouth disease in

Atypical hand-foot-mouth disease in children: a
hospital-based prospective cohort study
Abstract
Background: In 2010, we observed children with atypical presentations of hand-foot-mouth disease (HFMD), such
as rashes on earlobes and faces, or bullae on trunks and bilateral limbs. Hyperpigmentation later developed as the
bullous lesions crusted. Thus, we intended to study the etiology of the illness and the phylogeny of the pathogens.
Method: Patients were prospectively enrolled in a tertiary medical center in Taipei, Taiwan. The definition of atypical
HFMD includes symptoms of acute viral infection with either of the following presentations: (1) maculopapular rashes
presenting on the trunks, buttocks or facial areas, or (2) large vesicles or bullae on any sites of the body. Patients were
classified into two groups according to vesicle sizes by two pediatricians at different points in time. The large vesicle
group was defined as having vesciculobullous lesions ≥ 1 cm in diameter; the small rashes group had maculopapular
rashes < 1cm in diameter. Two throat swabs were collected from each patient for virus isolation and reverse
transcription polymerase chain reactions.
Results: We enrolled 101 patients between March and December 2010. The mean age of the participants was 3.3 ±
3.0 years (median age: 2.5 years, range: 21 days-13.5 years). The ratio of males to females was 1.8 to 1. All samples were
enterovirus-positive, including coxsackievirus A6 (80%), coxsackievirus A16 (6%), enterovirus 71 (1%), coxsackievirus A5
(1%) and 12 non-typable enterovirus (12%). Bullous fluid aspirated from 2 patients also grew coxsackievirus A6. Among
the patients infected with coxsackievirus A6, 54% (45/81) had bullae, compared to 25% (5/20) of those having noncoxsackievirus
A6 infections (P=0.02). Fourteen cases had myoclonic jerks and one boy was diagnosed with febrile
convulsions. None had complications or sequelae. Phylogenetic analysis showed the strains in Taiwan in 2010 shared
more commonality with strains from Finland in 2009 (GenBank: FJ870502-FJ870508), and were close to those
circulating in Japan in 2011 (GenBank: AB649286-AB649291).
Conclusions: Coxsackievirus A6 infections may cause atypical manifestations of HFMD, including vesicles or papules on
faces or bullae on trunks. These features could provide valuable information to distinguish this versatile enterovirus
infection from other virus-induced vesiculobullous diseases.
Keywords: Hand-foot-mouth disease, Onychomadesis, Vesiculobullous rash, Large vesicles, Enterovirus, Pigmentation,
Phylogenetic analysis
Background
In children with infectious diseases, cutaneous lesions
usually provide clues for early diagnoses [1,2]. Handfoot-mouth
disease (HFMD), a common and potentially
fatal infectious disease in children, largely relies on clinical
manifestations for early diagnosis, including maculopapular
or vesicular rashes on soles, palms and buttocks, and oral
ulcers in the pharynx [3]. Enteroviruses, particularly
enterovirus 71 (EV71) and coxsackievirus A16 (CVA16),
are known to cause HFMD. Most oral-dermatological
phenotypes are self-limited; however, in certain patients,
EV 71 infection may lead to severe neurological complications,
especially in young children [4]. For example, during
an outbreak in 1998 in Taiwan, EV71 caused 78 deaths out
of more than 129,000 patients who had presented with
HFMD or herpangina initially [5]. Since then, the Centers
for Disease Control in Taiwan (CDC-Taiwan) have been
closely monitoring the trends of enterovirus infections by
cooperating with the Sentinel Physicians Surveillance and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคมือเท้าปากผิดปกติในเด็ก: การการศึกษาตามโรงพยาบาลตามแผนอนาคตบทคัดย่อพื้นหลัง: ใน 2010 เราสังเกตเด็กกับงานนำเสนอที่ผิดปกติโรคมือเท้าปาก (กิโลกรัม เช่นเป็นผื่น earlobes และใบหน้า หรือพุพองบนแขนยาวและกางเกง เกิดรอยดำภายหลังได้พัฒนาเป็นการโรค bullous crusted ดังนั้น เรามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสาเหตุของการเจ็บป่วยและส่วนของเชื้อโรควิธีการ: ผู้ป่วยได้โดยลงทะเบียนในศูนย์การแพทย์ระดับตติยภูมิในไทเป ไต้หวัน คำจำกัดความของความผิดปกติโรคที่มีอาการของการติดเชื้อไวรัสเฉียบพลัน ด้วยการนำเสนอต่อไปนี้: ผื่น maculopapular (1)นำเสนอบนกางเกง ก้น หรือ บริเวณใบหน้า หรือถุงขนาดใหญ่ (2) หรือพุพองบนไซต์ใด ๆ ของร่างกาย ของผู้ป่วยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มตามขนาดของเวสิเคิลโดยสองกุมารที่จุดต่าง ๆ ในเวลา เวสิเคิลขนาดใหญ่กลุ่มถูกกำหนดเป็น vesciculobullous แผล≥ 1 ซม.เส้นผ่าศูนย์กลาง มีกลุ่มเล็ก ๆ ผื่น maculopapularผื่น < 1 ซม.เส้นผ่านศูนย์กลาง สองคอสวับถูกรวบรวมจากผู้ป่วยแต่ละแยกไวรัส และย้อนกลับปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรสถอดผลลัพธ์: เราลงทะเบียนผู้ป่วย 101 ระหว่างเดือนมีนาคมถึง 2553 ธันวาคม อายุของผู้เข้าร่วมถูก 3.3 ±3.0 ปี (อายุ: ช่วง 2.5 ปี : 21 วัน-13.5 ปี) อัตราส่วนของประชากรชายหญิงเป็น 1.8 ต่อ 1 การเก็บตัวอย่างทั้งหมดเอนเทอโรบวก รวม coxsackievirus A6 (80%) coxsackievirus A16 (6%), enterovirus 71 (1%), coxsackievirus A5(1%) และเอนเทอโร-typable (12%) 12 ของเหลว bullous สำลักจากผู้ป่วย 2 ยังเติบโต coxsackievirus A6 ในหมู่ผู้ป่วยที่ติดเชื้อ coxsackievirus A6, 54% (45/81) มีการพุพอง เทียบกับ 25% (5/20) ของผู้ที่มี noncoxsackievirusติดเชื้อ A6 (P = 0.02) กรณีที่สิบสี่มีกระตุก myoclonic และเด็กผู้ชายคนหนึ่งถูกวินิจฉัยว่าเป็นไข้ชัก ไม่มีภาวะแทรกซ้อนหรือ sequelae ผลการวิเคราะห์พบว่าสายพันธุ์ในไต้หวันใน 2010 ที่ใช้ร่วมกันเท่าเทียมมากขึ้นกับสายพันธุ์จากฟินแลนด์ในปี 2552 (GenBank: FJ870502 FJ870508), และใกล้เคียงกับหมุนเวียนในประเทศญี่ปุ่นในปี 2554 (GenBank: AB649286 AB649291)สรุป: Coxsackievirus A6 ติดเชื้ออาจทำให้เกิดอาการผิดปกติของโรค รวมทั้งถุงหรือ papules บนใบหน้าหรือพุพองบนกางเกง คุณลักษณะเหล่านี้สามารถให้ข้อมูลเพื่อแยกแยะ enterovirus อเนกประสงค์นี้ติดเชื้อจากโรคอื่น ๆ ที่เกิดไวรัส vesiculobullousคำสำคัญ: มือเท้าปากโรค Onychomadesis, Vesiculobullous ผื่น ใหญ่ถุง Enterovirus ผิวคล้ำการวิเคราะห์ผลพื้นหลังในเด็กที่มีโรคติดเชื้อ โรคผิวหนังมักจะให้เบาะแสสำหรับวินิจฉัยช่วง [1, 2] Handfoot-ปากโรค (โรค), เรื่องธรรมดา และอาจโรคติดเชื้อร้ายแรงในเด็ก ส่วนใหญ่ใช้ทางคลินิกอาการการวินิจฉัยที่ดีที่สุด รวม maculopapularหรือ vesicular ผื่นบนพื้น ฝ่ามือ และก้น ช่องปาก และแผลในคอหอย [3] Enteroviruses โดยเฉพาะอย่างยิ่งเอนเทอโร 71 (EV71) และ coxsackievirus A16 (CVA16),เป็นที่รู้จักกันทำให้เกิดโรค สุดทางปากทางผิวหนังไทป์จะจำกัดตัวเอง อย่างไรก็ตาม ในผู้ป่วยบางการติดเชื้อ EV 71 อาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนทางระบบประสาทอย่างรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็ก [4] ตัวอย่างเช่น ในระหว่างมีการระบาดในปี 1998 ในไต้หวัน EV71 เกิดตาย 78 ออกผู้ป่วยมากกว่า 129,000 ที่ได้นำเสนอด้วยโรค หรือ herpangina ครั้งแรก [5] ตั้งแต่นั้น ศูนย์การควบคุมโรคในไต้หวัน (CDC-ไต้หวัน) ได้รับแนวโน้มของการติดเชื้อ enterovirus โดยที่การตรวจสอบอย่างใกล้ชิดร่วมมือกับการเฝ้าระวัง Sentinel แพทย์ และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคมือเท้าปากที่ผิดปกติในเด็ก: การ
โรงพยาบาลตามที่คาดหวังการศึกษาการศึกษา
บทคัดย่อ
พื้นหลัง: ในปี 2010 เราสังเกตเด็กที่มีการนำเสนอที่ผิดปกติของโรคมือเท้าปาก (HFMD) เช่น
เป็นผื่นบนติ่งหูและใบหน้าหรือ Bullae บนลำต้นและแขนขาทวิภาคี รอยดำภายหลังการพัฒนาเป็น
แผล bullous เกรอะกรัง ดังนั้นเราจึงมีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาสาเหตุของการเจ็บป่วยและเชื้อชาติของเชื้อโรคได้.
วิธีการ: ผู้ป่วยที่ได้รับการคัดเลือกทันทีศูนย์การแพทย์ในระดับอุดมศึกษาในไทเป, ไต้หวัน ความหมายของการผิดปกติ
โรคมือเท้าปากรวมถึงอาการของการติดเชื้อไวรัสที่มีทั้งเฉียบพลันของงานนำเสนอต่อไปนี้ (1) ผื่น maculopapular
เสนอเกี่ยวกับกางเกงก้นหรือพื้นที่ที่ใบหน้าหรือ (2) ถุงขนาดใหญ่หรือ Bullae บนเว็บไซต์ใดของร่างกาย ผู้ป่วยจะถูก
แบ่งออกเป็นสองกลุ่มตามขนาดตุ่มสองกุมารแพทย์ที่จุดที่แตกต่างกันในเวลาที่ ถุงขนาดใหญ่
เป็นกลุ่มที่มีการกำหนดเป็นแผล vesciculobullous ≥ 1 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลาง; กลุ่มผื่นเล็ก ๆ มี maculopapular
ผื่น <1 ซมเส้นผ่าศูนย์กลาง สอง swabs ลำคอถูกเก็บรวบรวมจากผู้ป่วยสำหรับการแยกเชื้อไวรัสแต่ละคนและย้อนกลับ
ปฏิกิริยาลูกโซ่โพลิเมอร์ถอดความ.
ผล: เราลงทะเบียนผู้ป่วย 101 ระหว่างเดือนมีนาคมและเดือนธันวาคม 2010 อายุเฉลี่ยของผู้เข้าร่วมเป็น 3.3 ±
3.0 ปี (อายุเฉลี่ย: 2.5 ปีช่วง: 21 วัน 13.5 ปี) อัตราส่วนของเพศหญิงเป็น 1.8 ต่อ 1 ตัวอย่างทุกคน
enterovirus บวกรวมทั้ง coxsackievirus A6 (80%), A16 coxsackievirus (6%) enterovirus 71 (1%) coxsackievirus A5
(1%) และ 12 ไม่ใช่ เอนเทอโร typable (12%) ของเหลว bullous สำลักจาก 2 ผู้ป่วยที่ยังขยายตัว coxsackievirus A6 ในหมู่
ผู้ป่วยที่ติดเชื้อ coxsackievirus A6, 54% (45/81) มี Bullae เมื่อเทียบกับ 25% (5/20) ของผู้มี noncoxsackievirus
ติดเชื้อ A6 (p = 0.02) สิบสี่กรณีมีกระตุก myoclonic และเด็กผู้ชายคนหนึ่งได้รับการวินิจฉัยไข้
ชัก ไม่มีมีภาวะแทรกซ้อนหรือผลที่ตามมา phylogenetic วิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าสายพันธุ์ในไต้หวันในปี 2010 ที่ใช้ร่วมกัน
ธรรมดาสามัญมากขึ้นกับสายพันธุ์จากฟินแลนด์ในปี 2009 (GenBank: FJ870502-FJ870508) และมีความใกล้เคียงกับ
การไหลเวียนในประเทศญี่ปุ่นในปี 2011. (GenBank: AB649286-AB649291)
สรุปผลการวิจัย: การติดเชื้อ coxsackievirus A6 อาจ ทำให้เกิดอาการผิดปกติของโรคมือเท้าปากรวมทั้งถุงหรือมีเลือดคั่งใน
ใบหน้าหรือ Bullae บนลำ คุณสมบัติเหล่านี้สามารถให้ข้อมูลที่มีคุณค่าที่จะแยกแยะความแตกต่างนี้ enterovirus อเนกประสงค์
ติดเชื้อจากโรค vesiculobullous ไวรัสที่เกิดขึ้นอื่น ๆ .
คำสำคัญ: โรคมือเท้าปาก Onychomadesis, Vesiculobullous ผื่นถุงขนาดใหญ่ Enterovirus คล้ำ,
phylogenetic วิเคราะห์
พื้นหลัง
ในเด็กที่มีโรคติดเชื้อ แผลที่ผิวหนัง
มักจะให้เบาะแสสำหรับการวินิจฉัยในช่วงต้น [1,2] Handfoot ปาก
โรค (HFMD) ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาและอาจ
ร้ายแรงโรคติดเชื้อในเด็กส่วนใหญ่อาศัยอยู่กับทางคลินิก
อาการสำหรับการวินิจฉัยรวมทั้ง maculopapular
ผื่นหรือตุ่มบนพื้นฝ่ามือและก้นและช่องปาก
แผลในคอหอย [3] enteroviruses โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
enterovirus 71 (EV71) และ coxsackievirus A16 (CVA16)
เป็นที่รู้จักกันที่จะทำให้เกิดโรคมือเท้าปาก ส่วนใหญ่ Oral-ผิวหนัง
phenotypes เป็นตัว จำกัด ; แต่ในผู้ป่วยบาง
EV 71 ติดเชื้ออาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนทางระบบประสาทอย่างรุนแรง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเด็กเล็ก [4] ตัวอย่างเช่นในระหว่าง
การระบาดของโรคในปี 1998 ในไต้หวัน EV71 ก่อให้เกิดการเสียชีวิต 78 ออก
ของผู้ป่วยกว่า 129,000 คนที่ได้นำเสนอด้วย
โรคมือเท้าปากหรือ herpangina แรก [5] ตั้งแต่นั้นมาศูนย์
ควบคุมโรคในไต้หวัน (CDC-ไต้หวัน) ได้รับ
ใกล้ชิดตรวจสอบแนวโน้มของการติดเชื้อเอนเทอโรโดย
ร่วมมือกับ Sentinel แพทย์เฝ้าระวังและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคปากมือเท้าผิดปกติในเด็ก :เน้นศึกษาที่ศึกษาในอนาคตบทคัดย่อพื้นหลัง : ในปี 2010 , ที่เราพบเด็กผิดปกติ การนำเสนอ ของโรค มือ เท้า ปาก เช่นเป็นผื่นบนใบหน้า ติ่งหู หรือสาธารณรัฐมอนเตเนโกรในกางเกงและแขนขาแบบทวิภาคี hyperpigmentation พัฒนาต่อมาเป็นแผลเกรอะกรัง bullous . ดังนั้นเราจึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสาเหตุของการเจ็บป่วยและระบบเชื้อชาติของเชื้อโรควิธีการ : ผู้ป่วยได้รับการลงทะเบียนเรียนที่ศูนย์การแพทย์ระดับตติยภูมิในไทเป , ไต้หวัน ความหมายของอาการที่ผิดปกติเปื่อย รวมถึงอาการของการติดเชื้อไวรัสเฉียบพลัน ด้วยการนำเสนองาน ( 1 ) maculopapular ผดผื่นคันเสนอต่อกางเกง ก้น หรือบริเวณหน้า หรือ ( 2 ) เล็กใหญ่ หรือ สาธารณรัฐมอนเตเนโกรในเว็บไซต์ใด ๆในร่างกาย ผู้ป่วยแบ่งได้เป็นสองกลุ่มตาม vesicle ขนาดสองกุมารแพทย์ในจุดที่แตกต่างกันในเวลา ส่วนแขนงขนาดใหญ่กลุ่มถูกกำหนดว่ามีแผล vesciculobullous ≥ 1 ซม. ในเส้นผ่าศูนย์กลาง กลุ่มเล็ก ได้ maculopapular ผดผื่นคันผื่น < 1 ซม. ในเส้นผ่าศูนย์กลาง สองจากคอ โดยใช้ข้อมูลจากผู้ป่วยแต่ละรายเพื่อแยกไวรัสและย้อนกลับถอดความวิธีปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส .ผลลัพธ์ : เราเรียน 101 ผู้ป่วยระหว่างเดือนมีนาคม - ธันวาคม 2553 อายุเฉลี่ยของผู้เข้าร่วม± .3.0 ปี ( เฉลี่ยอายุ 2.5 ปี ในช่วง 21 days-13.5 ปี ) อัตราส่วนของเพศชายต่อเพศหญิงคือ 10 ต่อ 1 ตัวอย่างและ บวก รวมทั้งคอกซากี่ไวรัส A6 ( 80% ) , คอกซากี่ไวรัส A12 ( 6% ) , เอนเทอโรไวรัส 71 ( 1 ) คอกซากี่ไวรัส A5 ,( 1 ) % และ 12 ไม่ typable เอนเทอโรไวรัส ( 12% ) ของไหลลม 2 มิลิกรัมผู้ป่วยยังโตคอกซากี่ไวรัส A6 . ระหว่างผู้ป่วยติดเชื้อไวรัสคอกซากี่ไวรัส A6 54 ( 45 / 81 ) สาธารณรัฐมอนเตเนโกร , เมื่อเทียบกับ 25 % ( 5 / 20 ) ของผู้ที่มี noncoxsackievirusA6 การติดเชื้อ ( p = 0.02 ) 14 ราย มีกระตุก myoclonic และเด็กผู้ชายหนึ่ง ป่วยเป็นไข้อาการชัก ไม่มีผู้ใดมีภาวะแทรกซ้อนหรือทางหัวใจ . การวิเคราะห์ phylogenetic พบสายพันธุ์ในไต้หวันในปี 2010 แบ่งปันร่วม กับสายพันธุ์จากฟินแลนด์ในปี 2009 ( ขนาด : fj870502-fj870508 ) และอยู่ใกล้กับเหล่านั้นหมุนเวียนในญี่ปุ่นในปี 2011 ( ขนาด : ab649286-ab649291 )สรุป : A6 คอกซากี่ไวรัสเชื้ออาจทำให้เกิดผิดปรกติลักษณะอาการของเปื่อย รวมทั้งเล็กหรือ papules บนใบหน้าหรือสาธารณรัฐมอนเตเนโกรในทรังค์ คุณสมบัติเหล่านี้สามารถให้ข้อมูลที่มีคุณค่าเพื่อแยกอเนกประสงค์นี้และการติดเชื้อจากไวรัสอื่น ๆ vesiculobullous ให้เกิดโรคคำสำคัญ : โรค มือ เท้า ปาก onychomadesis vesiculobullous , ผื่น , ขนาดใหญ่และเล็ก , , สีการวิเคราะห์ phylogeneticพื้นหลังในเด็กติดเชื้อโรค รอยโรคที่ผิวหนังมักจะให้เบาะแสแรกวินิจฉัย [ 1 , 2 ] handfoot ปากโรค และอาจเป็นสามัญโรคติดเชื้อร้ายแรงในเด็ก ส่วนใหญ่ใช้ในคลินิกอาการการวินิจฉัย รวมทั้ง maculopapularี่ซึ่งเป็นตุ่มพอง หรือผื่นที่ฝ่ามือฝ่าเท้า และบั้นท้าย และช่องปากแผลในคอหอย [ 3 ] นเทอโรไวรัสโดยเฉพาะเอนเทอโรไวรัส 71 ( ev71 ) และคอกซากี่ไวรัส A12 ( cva16 )เป็นที่รู้จักกันเพื่อให้เปื่อย . ส่วนใหญ่โรคช่องปากเกิดการ จำกัด อย่างไรก็ตาม ในผู้ป่วยบางEV 71 การติดเชื้ออาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนทางระบบประสาทที่รุนแรง ,โดยเฉพาะในเด็ก [ 4 ] ตัวอย่างเช่น , ในระหว่างการระบาดของโรคในปี 1998 ในไต้หวัน ev71 ก่อให้เกิดการเสียชีวิต 78 ออกกว่า 129000 ที่ผู้ป่วยมีการเสนอเปื่อย หรือ herpangina ตอนแรก [ 5 ] ตั้งแต่นั้นมา , ศูนย์ควบคุมโรค ( CDC ในไต้หวันไต้หวัน ) ได้ติดตามแนวโน้มของเชื้อเอนเทอโรไวรัสโดยประสานงานกับแพทย์และผู้เฝ้าระวัง