Onychonycteris finneyi (Simmons, Se

Onychonycteris finneyi (Simmons, Seymour, Habersetze and Gunnell 2008) Eocene (~52mya), ~27 cm in length, is the most primitive known bat. It retained unguals (claws) on all five digits, a primitive trait not shared with other bats. Derived from a sister to Protictis, Onychonycteris phylogenetically preceded Icaronycteris, Myotis and Pteropus.

Distinct from Protictis, the skull of Onychonycteris closely resembed those of Old World fruit bats, like Pteropus and likewise did not have the enlarged cochlea characteristic of microbats, which echolocate. The rostrum was reduced and lower. Upper incisor 3 was absent. The upper premolars were sharper and closer together. Both upper and lower molars 1 were smaller, molars 2 and 3 were larger, creating three similar-sized molars that had longer cusps. The lower canine was smaller. Premolars 2-4 were closer together. The dentary was shallower and the coronoid process was smaller. The angular process was raised.

Distinct from Chriacus, the cervicals were shorter. There were fewer and longer caudals.

The scapula was larger and longer. The humerus was longer and longer than the femur. The radius was elongated and much longer than then tibia. The ulna was reduced and fused distally to the radius. Except for the thumb, the hand was much larger and the elements were more gracile. As in Chriacus, metatacarpals III and IV were subequal and the longest with metatarsal V barely shorter.

The femur and tibia/fibula were more gracile. The foot was smaller. The metatarsals were relatively shorter and subequal. Digits I and II were longer. The unguals were larger. A new bone, the calcar, developed from the calcaneum (heel bone). It formed the rear margin of the uropatagium or tail membrane.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Finneyi Onychonycteris (ซิมมอนส์ ซีมัวร์ Habersetze และ Gunnell 2008) Eocene (~ 52mya) ~ 27 ซม.ความยาว กับขึ้นมากที่สุดเรียกว่าค้างคาว มันคง unguals (ก้าม) ในทั้งหมด 5 ตำแหน่ง ติดดั้งเดิมที่ไม่ได้ใช้ร่วมกันกับค้างคาวอื่น ๆ มาจากพี่น้องไป Protictis, Onychonycteris phylogenetically หน้า Icaronycteris, Myotis และ Pteropusแตกต่างจาก Protictis กะโหลกศีรษะของ Onychonycteris resembed อย่างใกล้ชิดของค้างคาวผลไม้โลกเก่า ชอบ Pteropus และในทำนองเดียวกัน ไม่มี cochlea ขยายลักษณะของ microbats ซึ่ง echolocate Rostrum ถูกลดลง และต่ำกว่า บน incisor 3 ขาดได้ Premolars บนได้คม และใกล้ชิดกัน ทั้งบน และล่าง molars 1 มีขนาดเล็ก molars 2 และ 3 มีขนาดใหญ่ สร้าง molars คล้ายขนาดสามที่มี cusps ยาว สุนัขล่างเล็กลงได้ Premolars 2-4 ได้ใกล้ชิดกัน การ dentary ถูกเด็กเล็ก ๆ สามารถ และนอยด์โพรเซสมีขนาดเล็ก กระบวนการแองกูลาร์ถูกยกแตกต่างจาก Chriacus, cervicals จะได้สั้นลง Caudals น้อยลง และนานขึ้นกระดูกสะบักใหญ่ และยาว กระดูกต้นแขนยาว และยาวกว่ากระดูกต้นขา รัศมีถูกอีลองเกต และนานกว่ากระดูกแข้งแล้ว กระดูกอัลนาลดลง และ fused distally กับรัศมี ยกเว้นนิ้วหัวแม่มือ มือเป็นจำนวนมาก และองค์ประกอบถูกมาก gracile ใน Chriacus, metatacarpals III และ IV มี subequal และยาวที่สุดกับ V สั้นแทบ metatarsalกระดูกต้นขาและกระดูกแข้ง/กระดูกน่องถูกมาก gracile เท้ามีขนาดเล็ก Metatarsals ได้ค่อนข้างสั้น และ subequal ตำแหน่งดาวได้อีกต่อไป Unguals มีขนาดใหญ่ แท่งใหม่ calcar พัฒนาจาก calcaneum (กระดูกส้น) มันเกิดขึ้นขอบหลังของเมมเบรน uropatagium หรือหาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

finneyi Onychonycteris (ซิมมอนส์มัวร์ Habersetze และ Gunnell 2008) Eocene (~ 52mya) ~ 27 เซนติเมตรยาวเป็นค้างคาวที่รู้จักกันดั้งเดิมที่สุด มันก็ยังคง unguals (กรงเล็บ) ในทุกห้าตัวเลขลักษณะดั้งเดิมไม่ร่วมกับค้างคาวอื่น ๆ ที่ได้มาจากน้องสาวไป Protictis, Onychonycteris phylogenetically นำ Icaronycteris, เมียวทิสและ Pteropus. ที่แตกต่างจาก Protictis, กะโหลกศีรษะของ Onychonycteris อย่างใกล้ชิด resembed พวกค้างคาวผลไม้โลกเก่าเช่น Pteropus และเช่นเดียวกันไม่ได้มีลักษณะเคีขยาย microbats ซึ่ง echolocate พลับพลาที่ได้รับการลดลงและต่ำกว่า บนฟัน 3 ขาด ฟันกรามน้อยบนเป็นภาพที่คมชัดและใกล้ชิดกัน ทั้งบนและล่างฟันกราม 1 มีขนาดเล็ก, ฟันกรามที่ 2 และ 3 มีขนาดใหญ่สร้างสามฟันกรามคล้ายกันกลางที่มี cusps อีกต่อไป สุนัขที่ต่ำกว่ามีขนาดเล็ก premolars 2-4 อยู่ใกล้ชิดกัน dentary เป็นตื้นและขั้นตอนการ coronoid มีขนาดเล็ก กระบวนการเชิงมุมถูกยกขึ้น. แตกต่างจาก Chriacus, cervicals ได้สั้นลง หางมีน้อยลงและเป็นอีกต่อไป. กระดูกสะบักมีขนาดใหญ่และยาว กระดูกยาวและยาวกว่าโคนขา เป็นรัศมียาวและนานกว่าแข้งแล้ว ท่อนลดลงและหลอมรวมบริเวณที่ห่างออกไปรัศมี ยกเว้นนิ้วหัวแม่มือ, มือก็มีขนาดใหญ่มากและองค์ประกอบเป็นเรียวมากขึ้น ในขณะที่ Chriacus, metatacarpals III และ IV เป็น subequal และยาวที่สุดกับฝ่าเท้า V แทบจะไม่สั้น. กระดูกและกระดูกหน้าแข้ง / น่องเรียวได้มากขึ้น เท้ามีขนาดเล็ก metatarsals ค่อนข้างสั้นและ subequal ตัวเลข I และ II ได้อีกต่อไป unguals มีขนาดใหญ่ กระดูกใหม่ Calcar ที่พัฒนามาจาก calcaneum (กระดูกส้นเท้า) มันก็กลายเป็นขอบด้านหลังของ uropatagium หรือเมมเบรนหาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

onychonycteris finneyi ( ซิมมอนส์ ซีมอร์ , และ habersetze gunnell 2008 ) อีโอซีน ( ~ 52mya ) , ~ 27 เซนติเมตร เป็นแบบดั้งเดิมมากที่สุดที่รู้จักกันค้างคาว มันคง unguals ( กรงเล็บ ) ทั้งห้าตัว นิสัยดั้งเดิมไม่ได้ใช้กับไม้อื่น ๆ ที่ได้มาจากพี่สาว protictis onychonycteris , phylogenetically นำหน้า icaronycteris peshwa , และแตกต่างจาก protictis pteropus

,กะโหลกศีรษะของ onychonycteris อย่างใกล้ชิด resembed บรรดาค้างคาวผลไม้โลกเก่าอย่าง pteropus เช่นเดียวกันไม่มีการขยายโดยใช้ลักษณะของ microbats echolocate , ที่ พลับพลาลดลงและต่ำกว่า ฟันหน้าบนที่ 3 ขาด ด้านขวาบนมีคมชัดและใกล้ชิดกันมากขึ้น ทั้งบนและล่าง ฟันกรามน้อยซี่ที่ 1 , 2 และ 3 มีขนาดใหญ่การสร้างสามที่คล้ายกันขนาดกรามที่มียอดแหลม อีกต่อไป ราคาสุนัขที่มีขนาดเล็กลง ฟันกรามน้อย 2-4 อยู่ใกล้กัน ที่เดนทารีมีตื้นและโคโรนอยด์ โพรเซสที่มีขนาดเล็กลง กระบวนการเชิงมุมเพิ่มขึ้น

แตกต่างจาก chriacus , cervicals ได้สั้นลง มี caudals น้อยลงและนาน

กระดูกสะบักมีขนาดใหญ่และยาวกว่า กระดูกต้นแขนเป็นอีกต่อไปและอีกต่อไปกว่าขารัศมีเป็นยาวมากและนานกว่าแล้วกระดูกหน้าแข้ง ด้านกระดูกอัลนาลดลงและผสมลักษกับรัศมี ยกเว้นนิ้วหัวแม่มือ มือใหญ่มาก และองค์ประกอบ gracile เพิ่มเติม ใน chriacus metatacarpals , III และ IV เป็น subequal และที่ยาวที่สุดที่มีผล

V แทบสั้น โคนขาและหน้าแข้ง / น่อง ) gracile เพิ่มเติม เท้าที่มีขนาดเล็กลงmetatarsals ได้ค่อนข้างสั้น และ subequal . ตัวที่ 2 ได้อีกต่อไป การ unguals มีขนาดใหญ่ ใหม่ กระดูก calcar พัฒนาจากปั้นจั่น ( กระดูกส้นเท้า ) มันขึ้นขอบด้านหลังของ uropatagium หรือหางของเยื่อแผ่น