Exposure indicatorsWe used the geo-

Exposure indicators
We used the geo-coded addresses to define residential exposures. Each subject in the cohort was assigned a value of heavy metals and NO2 corresponding to the estimated map values at the residence from the ADMS dispersion model. Quartiles of the distribution of the total population were calculated for heavy metals and NO2. The final categorization, however, was finely adjusted to consider the natural cut-off points.

Based on census data from 2001 for the area of Forlì, an area-based indicator (census block) of socio-economic status (SES) was defined. A total of 1,116 census areas with at least 20 people for the town of Forlì were considered. Four census variables were chosen to represent different levels of social advantage: education, employment, housing conditions, and family composition. A factorial analysis was conducted, to define a composite indicator of socioeconomic position, combining algebraic indicators and using the weight factor scores. The final categories of the SES indicator (from low to high social class) were based on the population distribution (quintiles) of the composite index.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวบ่งชี้ความเสี่ยง
เราใช้ที่อยู่แบบแก้วสามารถถ่ายภาพได้อยู่อาศัย แต่ละเรื่องใน cohort ถูกกำหนดค่าของโลหะหนักและ NO2 ที่สอดคล้องกับแผนที่ประเมินค่าที่พักจากแบบจำลองการแพร่กระจาย ADMS Quartiles ของการแจกแจงของประชากรถูกคำนวณสำหรับโลหะหนักและ NO2 สุดท้ายจัดประเภท อย่างไรก็ตาม ประณีตถูกปรับปรุงเพื่อพิจารณาจุดตัดจากธรรมชาติ

ตามข้อมูลสำมะโนจาก 2001 สำหรับพื้นที่ของ Forlì การตั้งตามตัวบ่งชี้ (บ้านบล็อก) สถานะทางเศรษฐกิจสังคม (SES) ได้กำหนดไว้ รวมทางบ้าน 1,116 เมือง Forlì น้อย 20 คนได้ถือ สี่บ้านแปรได้เลือกที่จะแสดงถึงระดับความได้เปรียบทางสังคม: การศึกษา งาน เงื่อนไขการอยู่อาศัย และองค์ประกอบครอบครัว วิเคราะห์แฟกถูกดำเนินการ การกำหนดตัวบ่งชี้รวมของประชากรตำแหน่ง รวมพีชคณิตตัวบ่งชี้ และใช้น้ำหนักตัวคูณคะแนน ประเภทสุดท้ายของตัวบ่งชี้ของ SES (จากน้อยไปมากชนชั้น) ถูกใช้ในการกระจายประชากร (quintiles) ของดัชนีคอมโพสิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวชี้วัดความเสี่ยง
เราใช้ที่อยู่ทางภูมิศาสตร์รหัสเพื่อกำหนดความเสี่ยงที่อยู่อาศัย เรื่องนี้ในหมู่คนแต่ละคนได้รับมอบหมายให้ค่าของโลหะหนักและ NO2 สอดคล้องกับค่าที่ประมาณแผนที่ถิ่นที่อยู่จากรูปแบบการกระจายตัว ADMS ควอไทล์ของการกระจายของประชากรทั้งหมดที่ถูกคำนวณสำหรับโลหะหนักและ NO2 หมวดหมู่ขั้นสุดท้าย แต่มีการปรับละเอียดที่จะต้องพิจารณาจุดตัดธรรมชาติจากข้อมูลการสำรวจสำมะโนประชากรจากปี 2001 สำหรับพื้นที่ของForlì, ตัวบ่งชี้พื้นที่ที่ใช้ (บล็อกการสำรวจสำมะโนประชากร) สถานะทางเศรษฐกิจและสังคม (SES) ถูกกำหนด รวม 1,116 พื้นที่การสำรวจสำมะโนประชากรที่มีอย่างน้อย 20 คนที่เมืองฟอร์ลิมีการพิจารณา สี่ตัวแปรการสำรวจสำมะโนประชากรได้รับการแต่งตั้งให้เป็นตัวแทนของระดับที่แตกต่างกันของความได้เปรียบทางสังคม: การศึกษาการจ้างงานที่อยู่อาศัยเงื่อนไขและองค์ประกอบของครอบครัว การวิเคราะห์ปัจจัยได้รับการดำเนินการในการกำหนดตัวบ่งชี้ที่ประกอบตำแหน่งทางสังคมและเศรษฐกิจรวมตัวชี้วัดที่เกี่ยวกับพีชคณิตและการใช้คะแนนปัจจัยน้ำหนัก ประเภทสุดท้ายของตัวบ่งชี้ที่ SES (จากต่ำไปถึงสังคมชั้นสูง) อยู่บนพื้นฐานของการกระจายของประชากร (Quintiles) ของดัชนีคอมโพสิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวชี้วัดความเสี่ยง
เราใช้ Geo รหัสที่อยู่การกำหนดธุรกิจที่อยู่อาศัย แต่ละเรื่องที่ศึกษา ทดลองค่าโลหะหนักและ NO2 สอดคล้องกับประมาณการแผนที่ค่าที่พักจาก ADMs กระจายแบบ คว ไทล ของการกระจายของประชากรทั้งหมดถูกคำนวณสำหรับโลหะหนักและ NO2 . ประเภทสุดท้าย อย่างไรก็ตามละเอียดปรับให้พิจารณาตัดธรรมชาติจุด

ตามการสำรวจสำมะโนประชากร 2544 ข้อมูลจากพื้นที่ของฟอร์ลิì , พื้นที่ที่ใช้ตัวบ่งชี้ ( บล็อกการสำรวจสำมะโนประชากร ) ของสถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคม ( SES ) คือกำหนด รวมและการสำรวจสำมะโนประชากรพื้นที่อย่างน้อย 20 คน เมืองฟอร์ลิìระดับปานกลาง 4 การสำรวจสำมะโนประชากรตัวแปรเลือกให้เป็นตัวแทนของระดับที่แตกต่างกันของประโยชน์สังคม : การศึกษาการจ้างงาน , สภาพที่อยู่อาศัย และ องค์ประกอบของครอบครัว การวิเคราะห์การทดลองมีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดตัวบ่งชี้ตำแหน่งของตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจ รวมพีชคณิตและใช้น้ำหนักของปัจจัยคะแนน ประเภทสุดท้ายของ SES บ่งชี้ ( จากสูงไปต่ำชนชั้นทางสังคม ) ตามการกระจายของประชากร ( ควินไทลส์ ) ของดัชนีคอมโพสิต