5.The Graveyard They left his house

5.The Graveyard They left his house and began to walk along the road to the hill.

When they arrived, they walked slowly through the graveyard. At the top of the hill, they looked down at the fields below. They could see a lot of lorries, and a lot of men were working there, building the new town. Already there were hundreds and hundreds of new houses in the field. The village is changing very fast, he said. Soon there are going to be thousands and thousands of new houses. What will happen to our village then? Once it was a quiet place and the people were friendly. But soon there will be a lot of new people and busy, noisy roads. I don't want to live in a place like that." Can't you do anything? Can't you stop them?' asked Karen. Me? No. What can I do? Nothing. I'm an old man, and nobody listens to me.' They walked on through the graveyard, and Kee said, My grandfather is here in this graveyard. He was my mother's father. I remember the day when he died. I cried for a long time when I saw that big dark hole in the ground, and we put his body in the grave. It was raining. I was twelve years old. My mother and father were with me, and they were crying too.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5.สุสานเขาซ้ายบ้าน และเริ่มออกเดินไปตามถนนกับเขา เมื่อพวกเขามาถึง เดินช้า ๆ ผ่านสุสาน ด้านบนของเขา พวกเขามองลงไปที่ฟิลด์ด้านล่าง พวกเขาอาจเห็นรับมือภัยแล้งนี้ และจำนวนมากของคนทำงานอยู่ สร้างเมืองใหม่ แล้วมีได้หลายร้อยและร้อยบ้านใหม่ในฟิลด์ หมู่บ้านมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เขากล่าวว่า เร็ว ๆ นี้ มีเป็นไปได้เป็นพัน ๆ บ้านใหม่ อะไรจะเกิดขึ้นกับหมู่บ้านของเราแล้วหรือไม่ ก็สวย และเจ้าของได้ แต่เร็ว ๆ นี้ จะมีคนใหม่และถนนว่าง เสียงดัง ฉันไม่ต้องการอยู่ในเช่นนั้น" คุณไม่สามารถทำอะไร คุณไม่สามารถหยุดพวกเขา? "ถามคาเรน ฉัน 555 ฉันสามารถทำอะไร ไม่มีอะไร ผมชายชรา และไม่มีใครฟังฉัน.' พวกเขาเดินในปราสาท และกีกล่าว ว่า ปู่ของฉันอยู่ที่นี่ในสุสานนี้ เขาเป็นพ่อแม่ ผมจำได้ว่า วันที่เมื่อเขาตาย ข้าเป็นเวลานานเมื่อเห็นที่หลุมดำขนาดใหญ่ในพื้นดิน และเราเก็บศพในป่าช้า ฝนกำลังตก ผมอายุสิบสองปี แม่และพ่อของฉันถูกกับฉัน และพวกเขาก็ร้องไห้ไป '

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุสาน 5. พวกเขาออกจากบ้านของเขาและเริ่มที่จะเดินไปตามถนนถึงเนินเขา. เมื่อพวกเขามาถึงพวกเขาเดินอย่างช้าๆผ่านสุสาน ที่ด้านบนของเนินเขาที่พวกเขามองลงไปที่ช่องด้านล่าง พวกเขาจะได้เห็นมากของรถบรรทุกและผู้ชายหลายคนกำลังทำงานอยู่มีการสร้างเมืองใหม่ แล้วมีหลายร้อยและหลายร้อยของบ้านใหม่ในฟิลด์ หมู่บ้านมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วมากเขากล่าวว่า เร็ว ๆ นี้จะไปเป็นพันและนับพันของบ้านใหม่ อะไรจะเกิดขึ้นกับหมู่บ้านของเราแล้ว? เมื่อมันเป็นสถานที่ที่เงียบสงบและผู้คนที่เป็นมิตร แต่เร็ว ๆ นี้จะมีจำนวนมากของผู้คนใหม่ ๆ และไม่ว่างถนนที่มีเสียงดัง ฉันไม่ต้องการที่จะอยู่ในสถานที่เช่นนั้น. "คุณไม่สามารถทำอะไร? คุณไม่สามารถหยุดพวกเขา? ถามกะเหรี่ยง. ฉันหรือไม่ไม่สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรไม่มีอะไร. ฉันคนเก่าและไม่มีใครฟังฉัน. ' พวกเขาเดินผ่านสุสานและ Kee กล่าวว่าคุณปู่ของฉันอยู่ที่นี่ในสุสานนี้. เขาถูกพ่อแม่ของฉัน. ผมจำได้ว่าวันที่เขาเสียชีวิต. ฉันร้องไห้เป็นเวลานานเมื่อผมเห็นว่าหลุมมืดขนาดใหญ่ในพื้นดิน และเราจะทำให้ร่างกายของเขาในหลุมฝังศพ. มันก็มีฝนตก. ผมเป็นสิบสองปี. แม่และพ่อของฉันอยู่กับฉันและพวกเขาก็ร้องไห้เกินไป. '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . สุสานพวกเขาออกจากบ้านและเริ่มที่จะเดินตามถนนเนินเขา

เมื่อพวกเขามาถึง เขาเดินอย่างช้าๆ ผ่านสุสาน ที่ด้านบนของเนินเขา พวกเขามองไปที่ช่องด้านล่าง พวกเขาอาจเห็นมากของรถบรรทุก และผู้ชายหลายคนได้ทำงานที่นั่น สร้างเมืองใหม่ แล้วมีหลายร้อยและหลายร้อยของบ้านใหม่ในนามหมู่บ้านมีการเปลี่ยนแปลงรวดเร็วมาก เขากล่าวว่า เร็วๆ นี้ จะต้องมีหลายพันและหลายพันของบ้านใหม่ จะเกิดอะไรกับหมู่บ้านของเราแล้ว เมื่ออยู่ในสถานที่ที่เงียบสงบและผู้คนเป็นมิตร แต่เดี๋ยวจะมีคนมากมายและวุ่นวาย เสียงดังจากถนน ฉันไม่ต้องการที่จะอยู่ในสถานที่แบบนั้น ไม่ได้ทำอะไรเลย คุณสามารถหยุดพวกเขา ? ถามคาเรน ฉันเหรอ ? ไม่ ฉันสามารถทำอะไร ?ไม่มีอะไร ฉันเป็นคนแก่ และไม่มีใครฟังฉัน เขาเดินผ่านสุสาน และยังบอกว่า ปู่ของฉันอยู่ในสุสานนี้ เขาเป็นพ่อเป็นแม่ของฉัน ผมยังจำวันที่เขาเสียชีวิต ผมร้องไห้เป็นเวลานาน เมื่อเห็นว่าสีดำขนาดใหญ่หลุมในพื้นดิน และเราใส่ร่างเขาอยู่ในหลุม ฝนตก ฉันอายุ 12 ปี พ่อและแม่ของฉันอยู่และพวกเขาก็ร้องไห้เหมือนกัน . . .