The first thing that I saw when we

The first thing that I saw when we entered Dakyat was the statue of the Valkyrie-like figure.

I’ve seen it once in the church in Belasra.

If I remember correctly, she is called Setolance-sama. (TL: I translated her name as Setolans-sama but I’ll be changing it to this one given how the author describes it later)

It was a stone statue so I could not imagine the colours but her figure dressed in mantle and armour, as well as the long sword held in her hand, was exactly that of a female warrior.

Haru did mention that she was the Goddess-sama who governs over battles and victory …



(I’ve thought about it previously too but it would fit Setolance-sama better if she held a lance instead.) (TL: Setolance, get it? lance)



and such idiotic thoughts went through my mind.

Incidentally, an offertory box was gently placed in front of the Goddess statue.



“In the Kingdom of Arundel, the state religion encompasses the faith in all Goddess-sama of the 6 pillars but in Dakyat, the teachings of Setolance is the state religion. She’s the Goddess of Battles and Victory. It is said that it came about because the majority of this country’s citizens are nomads so since from long ago, the chances they come across monsters is higher compared to other country’s citizens and fighting has become a part of their lives.”



As usual, Carol showed that she has extensive knowledge.

Incidentally, because Korat is an agricultural powerhouse, Koshmar-sama’s Goddess statues are apparently built in various towns of theirs.



Even though I am grateful towards Koshmar-sama, I was glad that we chose this country instead. As expected, I would only be able to give strained smiles if I see the figure of that statue placed everywhere.



Nevertheless, we’ve safely crossed the border and entered the town but my Commoner level has not increased at all. It seriously has become harder to level up.



If I’m not mistaken, Haru is a devotee that holds Setolance-sama in high esteem so including Carol, the 3 of us gave monetary offerings and prayed.

By the way, for certain reasons, Marina had holed herself up alone within the carriage.



“Nevertheless, to think that there would be so much change just by crossing the border. The scenery has changed to great plains in an instant.”



Currently, we were still within the town but since the fences surrounding the town were low, I could clearly see outside the town.



“Sosososososo, sorry, could you please return my mask soon?”



Marina appealed in tears. She seems to be a Japanese like me but we’ve still have not had a decent conversation together.

Today, I confiscated her mask.

After all, this girl, it was quite dangerous during the country entry examination.



『I am the Archmage Marina! I am the holy warrior who has descended to this world to defeat the great Demon Lord together with the hero, remember it well. Entry reasons? That’s right, while I escort this carriage with my great magic, we head to the capital with a deadly weapon to achieve an important — 』



She ended up saying all that before I snatched her mask away and we were allowed to pass after I told them our purpose as Peddlers and that we were merely requested to deliver a kitchen knife to an inn in Feruit.



“After we hand this over, you would definitely say something stupid in the Adventurers Guild as well. So stay put until we’re done with that. Also, don’t go around saying that you’re going to defeat the great Demon Lord.”



Firstly, the Demon Lord in this world has already been defeated by the hero. It’s impossible to defeat an opponent that has already been defeated.

Secondly, Haru feels indebted to the Demon Lord. It doesn’t sit well with me to let her say bad things about the Demon Lord in front of her.

Thirdly, we, who are around her, would be seen as fools as well.



Hence, I had decided to make Marina remain as she was now.



I’ll try to keep it moderate though.

Since she’s been crying the whole time.



Entrusting the carriage to the stables, we headed towards the Adventurers Guild.

We passed by the Adventurers Guild once before arriving at the stables so we knew the way.



It was already the third time I’ve been to the Adventurers Guild.

Passing through the door, it was as if it’s a tavern after all, with how the tables and chairs were arranged.



“Do you have any business with the Adventurers Guild? Or are you here only to dine?”



A pointed eared green hair onee-san asked.

She’s most probably an elf.

It seems like this place serves as both a cafeteria and an Adventurers Guild.



“We’ve come to apply for a party. Also … I think we would also like to get some drinks.”



We had our lunch at the stalls so I wasn’t hungry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งแรกที่ผมเห็นเมื่อเราป้อน Dakyat คือ รูปปั้นรูปเหมือนคิรีผมเคยเห็นมันครั้งเดียวในโบสถ์ใน Belasraถ้าผมจำอย่างถูกต้อง เธอจะเรียกว่า Setolance จา (TL: ฉันแปลจา Setolans ชื่อของเธอ แต่ฉันจะเปลี่ยนแปลงมันไปนี้กำหนดวิธีผู้เขียนอธิบายในภายหลัง)มันเป็นรูปปั้นหินดังนั้นฉันไม่สามารถจินตนาการสี แต่รูปเธอสวมเสื้อคลุม และเกราะ เป็นดาบยาวจัดขึ้นในมือของเธอ เป็นว่าที่ของนักรบหญิงHaru ไม่พูดถึงว่า เธอเป็นเทพธิดาจาผู้ควบคุมผ่านการต่อสู้และชัยชนะ... (ผมเคยคิดว่า เรื่องก่อนหน้านี้เกินไป แต่มันจะพอดีจา Setolance ดีกว่าถ้าเธอถือทวนแทน) (TL: Setolance ได้รับมัน? แลนซ์) และความคิดดังกล่าว idiotic ไปผ่านใจของฉันโดยบังเอิญ กล่องรับเงินทำบุญถูกเบา ๆ วางไว้หน้ารูปปั้นเทพธิดา ในราชอาณาจักรของอรุ ศาสนารัฐครอบคลุมความเชื่อในทั้งหมดเทพธิดาจาเสา 6 "แต่ใน Dakyat คำสอนของ Setolance เป็นศาสนาประจำชาติ เธอเป็นเทพีแห่งการต่อสู้และชัยชนะ มันบอกว่า มา เพราะส่วนใหญ่ของพลเมืองของประเทศนี้มีโนแมดตั้งแต่มายาวนาน โอกาสที่จะเจอมอนสเตอร์จะสูงเมื่อเทียบกับพลเมืองของประเทศอื่น และต่อสู้ได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของชีวิตของพวกเขา" ตามปกติ แครอลแสดงให้เห็นว่า เธอมีความรู้กว้างขวางโดยบังเอิญ เพราะโคราชเป็นพลังการเกษตร รูปปั้นเทพธิดา Koshmar-จาเห็นได้ชัดว่าอยู่ในเมืองต่าง ๆ ของพวกเขา Even though I am grateful towards Koshmar-sama, I was glad that we chose this country instead. As expected, I would only be able to give strained smiles if I see the figure of that statue placed everywhere. Nevertheless, we’ve safely crossed the border and entered the town but my Commoner level has not increased at all. It seriously has become harder to level up. If I’m not mistaken, Haru is a devotee that holds Setolance-sama in high esteem so including Carol, the 3 of us gave monetary offerings and prayed.By the way, for certain reasons, Marina had holed herself up alone within the carriage. “Nevertheless, to think that there would be so much change just by crossing the border. The scenery has changed to great plains in an instant.” Currently, we were still within the town but since the fences surrounding the town were low, I could clearly see outside the town. “Sosososososo, sorry, could you please return my mask soon?” Marina appealed in tears. She seems to be a Japanese like me but we’ve still have not had a decent conversation together.Today, I confiscated her mask.After all, this girl, it was quite dangerous during the country entry examination. 『I am the Archmage Marina! I am the holy warrior who has descended to this world to defeat the great Demon Lord together with the hero, remember it well. Entry reasons? That’s right, while I escort this carriage with my great magic, we head to the capital with a deadly weapon to achieve an important — 』 She ended up saying all that before I snatched her mask away and we were allowed to pass after I told them our purpose as Peddlers and that we were merely requested to deliver a kitchen knife to an inn in Feruit. “After we hand this over, you would definitely say something stupid in the Adventurers Guild as well. So stay put until we’re done with that. Also, don’t go around saying that you’re going to defeat the great Demon Lord.” Firstly, the Demon Lord in this world has already been defeated by the hero. It’s impossible to defeat an opponent that has already been defeated.Secondly, Haru feels indebted to the Demon Lord. It doesn’t sit well with me to let her say bad things about the Demon Lord in front of her.Thirdly, we, who are around her, would be seen as fools as well. Hence, I had decided to make Marina remain as she was now. I’ll try to keep it moderate though.Since she’s been crying the whole time. Entrusting the carriage to the stables, we headed towards the Adventurers Guild.We passed by the Adventurers Guild once before arriving at the stables so we knew the way. It was already the third time I’ve been to the Adventurers Guild.Passing through the door, it was as if it’s a tavern after all, with how the tables and chairs were arranged. “Do you have any business with the Adventurers Guild? Or are you here only to dine?” A pointed eared green hair onee-san asked.
She’s most probably an elf.

It seems like this place serves as both a cafeteria and an Adventurers Guild.



“We’ve come to apply for a party. Also … I think we would also like to get some drinks.”



We had our lunch at the stalls so I wasn’t hungry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งแรกที่ผมเห็นเมื่อเราป้อน dakyat คือรูปปั้นของ Valkyrie เหมือนรูปผมเคยเห็นมันครั้งนึงในโบสถ์ใน belasra .ถ้าผมจำไม่ผิด เธอชื่อ setolance ซามะ 3 : ผมแปลชื่อของเธอเป็น setolans ซามะ แต่ผมจะเปลี่ยนเป็น ตัวนี้ระบุว่าผู้เขียนจะอธิบายทีหลัง )มันเป็นรูปปั้นหิน ผมไม่อาจจินตนาการถึงสีแต่รูปในชุดเสื้อคลุมและอาวุธเป็นดาบยาวไว้ในมือเธอ แน่นอนว่าของนักรบหญิงฮารุไม่ได้กล่าวถึงว่าเธอเป็นเทพธิดา ท่านผู้ปกครองเหนือการต่อสู้และชัยชนะ . . . . . . .( ผมก็เคยคิดมาก่อนเหมือนกัน แต่มันจะพอดี setolance ซามะดีกว่า ถ้าเธอถือหอกแทน ) 3 : setolance เข้าใจมั้ย แลนซ์ )และความคิดงี่เง่านั้นก็เข้ามาในจิตใจของฉันอนึ่ง มีกล่องของบูชาเบาอยู่ในด้านหน้าของเทพีรูปปั้น" ในอาณาจักรของดาว สถานะศาสนาครอบคลุมศรัทธาในท่านเทพธิดาทั้ง 6 เสา แต่ใน dakyat , คำสอนของ setolance เป็นรัฐ ศาสนา เธอเป็นเทพธิดาแห่งสงครามและชัยชนะ มันบอกว่า มันมาเกี่ยวกับเพราะส่วนใหญ่ของพลเมืองของประเทศนี้เป็นพวกเร่ร่อน เพราะที่ผ่านมา โอกาสจะเจอมอนสเตอร์ที่สูงเมื่อเปรียบเทียบกับประชาชนของประเทศอื่น ๆและการต่อสู้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของพวกเขา . "ตามปกติ แครอล พบว่าเธอมีความรู้กว้างขวางอนึ่ง เนื่องจากโคราชเป็นโรงไฟฟ้าเกษตร , koshmar ซามาเทพีรูปปั้นที่เห็นได้ชัดว่าสร้างขึ้นในเมืองต่าง ๆ ของพวกเขาถึงแม้ว่าผมจะรู้สึกขอบคุณ koshmar ซามะ ผมดีใจที่เราเลือกประเทศนี้แทน อย่างที่คาดไว้ ผมก็จะสามารถยิ้มให้ผม ถ้าผมเห็นร่างของรูปปั้นที่วางเต็มไปหมดอย่างไรก็ตาม เราได้อย่างปลอดภัยข้ามชายแดนเข้าเมือง แต่ระดับรากหญ้าของผมยังไม่ขึ้นเลย มันเลยกลายเป็นยากที่จะระดับขึ้นถ้าผมจำไม่ผิด ฮารุเป็นศรัทธาที่ถือ setolance ซามะในคุณค่าสูงมากรวมทั้งแครอล เรา 3 คนได้ให้ข้อเสนอทางการเงิน และอธิษฐานโดยทาง ด้วยเหตุผลบางอย่าง มารีน่าก็หลบตัวเองคนเดียวภายในรถ" อย่างไรก็ตาม คิดว่าจะมีมาก เปลี่ยนแค่ข้ามชายแดน ทิวทัศน์ที่เปลี่ยนไป " ทุ่งใหญ่ในทันทีขณะนี้เราอยู่ในเมือง แต่เนื่องจากรั้วรอบเมืองต่ำ จะเห็นชัดเจนในนอกเมือง" sosososososo , ขอโทษ , คุณจะกรุณากลับไปหน้ากากของฉันเร็ว ๆนี้ ? "มาริน่า ร้องทั้งน้ำตา เธอดูเป็นญี่ปุ่นเหมือนผม แต่เราก็ยังไม่ได้มีการสนทนาที่ดีด้วยกันวันนี้ ผมยึดหน้ากากของเธอออกหลังจากทั้งหมด ผู้หญิงคนนี้ มันค่อนข้างอันตราย ใน ประเทศ รายการตรวจสอบ『ผม archmage มารินา ฉันเป็นนักรบศักดิ์สิทธิ์ที่ได้ลงมาสู่โลกนี้เพื่อกำจัดเจ้าปีศาจร่วมกันกับพระเอกจำมันได้ดี เหตุผลที่เข้ามา ? ใช่แล้ว ฉันพารถม้ากับเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ของฉันที่เรามุ่งหน้าไปเมืองหลวงด้วยอาวุธร้ายแรงเพื่อให้บรรลุที่สำคัญ - 』เธอถึงได้พูดแบบนั้น ก่อนจะกระชากหน้ากากของเธอไป และเราได้รับอนุญาตให้ผ่านไปหลังจากที่ผมบอกพวกเขาว่าวัตถุประสงค์ของเราเป็นพ่อค้าเร่และที่เราเพียงต้องการให้มีดทำครัวโรงแรม feruit ." หลังจากที่เรามอบสิ่งนี้ , แน่นอนคุณจะพูดอะไรโง่ๆ ในสมาคมนักผจญภัยได้เป็นอย่างดี ดังนั้นอยู่เฉยๆจนกว่าเราจะจัดการกับมัน นอกจากนี้ อย่าไปพูดอย่างนั้น คุณจะกำจัดเจ้าปีศาจ "ประการแรก ปีศาจในโลกนี้ได้ถูกเอาชนะโดยพระเอก มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะฝ่ายตรงข้ามที่ได้พ่ายแพ้ประการที่สอง ฮารุรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณ ปีศาจ มันไม่เข้ากับฉัน ปล่อยให้เธอพูดสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับปีศาจตรงหน้าประการที่สาม เราซึ่งเป็นรอบ ๆ ของเธอ จะถูกมองว่าเป็นคนโง่ด้วยดังนั้น ผมจึงตัดสินใจที่จะให้มารีน่ายังคงเป็นเธอในตอนนี้ฉันพยายามให้มันพอสมควรนะตั้งแต่เธอได้ร้องไห้ตลอดเวลาให้รถม้าไปที่คอกม้า เรามุ่งหน้าไปผจญภัย กิลด์เราผ่านสมาคมนักผจญภัยมาก่อนมาถึงคอกม้าเพื่อให้เรารู้วิธีแล้วมันเป็นครั้งที่สามที่ผมเคยไปนักผจญภัยกิลด์ผ่านประตู มันเป็นถ้ามันเป็นโรงเตี๊ยมหลังจากทั้งหมด กับ โต๊ะเก้าอี้ถูกจัด" คุณมีธุระอะไรกับนักผจญภัยสมาคม ? หรือนายจะอยู่ที่นี่เพียงรับประทานอาหาร ? "หูแหลมสีเขียวผมพี่ซานถามเธอน่าจะเป็นเอลฟ์ดูเหมือนว่าสถานที่นี้ทำหน้าที่เป็นทั้งโรงอาหารและสมาคมนักผจญภัย" เราได้มาเพื่อใช้สำหรับงานปาร์ตี้ . . . . . . . ฉันคิดว่า เรายังชอบที่จะดื่ม”เรามีอาหารกลางวันของเราที่ร้านผมไม่หิว