There was a consistent appearance 0

There was a consistent appearance 01 the lateral to medial jumps as a significant
factor correlated to high throwing velocity in each of the throwing techniques for both left
and right handed throwers (Tables 3-6). This was the first study to our knowledge 10
correlate throwing velocity to a unilateral jump in the frontal plane, which mimics the
action of the stride.
The importance of the stride was noted in a biomechanical study of the throwing
motion by Stodden et al. (2006) who notcd that the stride functions as the initial factor to
generate and transfer force of momentum up through the kinetic chain by initiating linear
momentum of the body towards the intended target. This need for linear velocity has
been reported with other throwing activities. Top lcvcljavelin throwcrs exhibited both
longer strides and higher approach velocities (Bartlctt et al. 1996) while Salter et al.
(2006) demonstrated that 87.5% of ball release speed for a cricket bowler can be
attributed to run-up velocity, angular velocity of the bowling arm, vertical velocity of the
non-bowling arm, and stride length.
This correlation between lateral to medial jump scores and throwing velocity is
congruent with the information provided by MacWilliams et al. (1998) which stated
increased ground reaction forces created by the trail leg in the direction towards the target
were highly correlated with ball velocity. Theoretically, the increase in momentum
would allow baseball players to transfer more energy through the kinetic chain from the
trunk. to the throwing arm, and tinally to the ball to produce increased ball velocities.
59
While the ability to generate momentum is important. one must be careful to not
artiticially produce linear momcntumlowards the intended target. MacWilliams ( 1998)
notcd that while the correlation of ground reaction force to throwing velocity was high
(r2=0.82) some subjects demonstrated the reverse trend with what the authors called
"overthrowing". The authors noted that the athletes must integrate the powerful leg drive
as a natural part of their throwing motion due to its complexity. lfpeak ground reaction
forces occur too early during the throwing motion. throwing velocity is reduced (Elliot et
al. 1988). MacWilliams et al. (1998) found that the forces were gradually built up and
peaked just prior to the le3d foot making contact with the ground. The need to crc3te
momentum towards the target is taught by some pitching coaches who stress the
involvement of the lower body by emphasising the need to "push" or 'drive" towards
the target as part ofa well-integrated pitching motion (Empey 2002).
Thc specificity of the lateral to medial horizontal jump may be the primary reason
that it correlated to high throwing velocity. The intuition ofa pitchers stride towards the
target is also Strength and conditioning coaches apply the principal of specificity to
athletes who desire the abili ty !O improve a specific task. The specificity principal
implies that to become better at a particular skill the training must involve the skill by
replicating the biomechanical movements (Young et al. 2001). Traditional bilateral tesls
such as vertical, horizontal jumping and running speed in the sagittal plane did not
signific3ntly correlate to high throwing velocity in the current study. These results agree
60
\jth the lindings oiSpamol (1 9'J7) who did not ri nd any correlation between ~ither
running speed (60 yard dash) or lower body power (vertical jump) and throwing velocity.
The correlation between throwing velocity and lateral to medial jumps suggest
that there is a high degree of specificity in regards to power in a specific direction and
plane of movement. The poor carryover from tra ining in one plane of motion and testing
in another has been shown by King and Cipriani (2010) who reported reduced
improvements in vertical jump scores of subjects that trained exclusively wilh frontal
plane plyometric exercises compared to those that trained in the sagittal plane. Young et
at. (2001) also found low transferability between linear speed and agility.
The results of this study also demonstrated that body weight played a significant
role in throwing velocity for right handed throwers from the stretch position (table 3) and
left handed throwers with a shuffle approach (table 6). These findings are congruent with
those from Werner et al. (2008). Increased body weight increases the total amount of
energy that can be ultimately transferred to the ball allowing for higher throwing velocity.
In each case that body weight was a significant factor it was also coupled with the lateral
to medial jump which indicates increased amounts 01 body mass must be accompanied by
the appropriate amounts of power. Added body mass in the fonn offat would be
beneficial as it can be assumed that it would decrease the latera! to medial jump scores.
Inc reased distance from a lateral to medial jump coupled with increased body weight
would again account for increased amounts of kine tic energy in the direction of the target
allowing for high throwing velocity scores
61
rnrowing a baseball with high velocity requires a complex combination of
kinematics and kinet Ics that must be in place In order to optimize the athlete"s abi lity to
transfer energy to the baseball. However if these molor patterns arc in place due to years
of practice the results of this study lead us to believe that increased levels of power in the
frontal plane result in higher throwing velocity scores. Future studies will have to
determine if increases in the athlete"s ability tojump further in the frontal plane will
translate into higher levels of throwing velocity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีลักษณะสอดคล้อง 01 ด้านข้างเพื่อกระโดดด้านใกล้กลางเป็นสำคัญcorrelated คูณกับความเร็วในการขว้างปาสูงในแต่ละเทคนิคขว้างปาสำหรับทั้งซ้ายและขวายื่น throwers (ตารางที่ 3-6) นี้เป็นการศึกษาแรกเพื่อเพิ่ม 10ทิ้งความเร็วกระโดดพลเรือนในระนาบหน้าผาก ซึ่งเลียนแบบการสร้างความสัมพันธ์การก้าวการดำเนินการความสำคัญของก้าวได้ระบุไว้ในการศึกษา biomechanical การขว้างปาเคลื่อนไหวโดย Stodden et al. (2006) ที่ notcd ที่จะก้าวเป็นตัวเริ่มต้นเพื่อสร้าง และถ่ายโอนแรงโมเมนตัมค่าผ่านเดิม ๆ ห่วงโซ่โดยเริ่มต้นเส้นโมเมนตัมของร่างกายต่อเป้าหมายกำหนดไว้ นี้ต้องการความเร็วเชิงเส้นได้การรายงาน ด้วยกิจกรรมอื่น ๆ ขว้างปา Lcvcljavelin บน throwcrs จัดแสดงทั้งก้าวหน้าอีกต่อไปและตะกอนวิธีสูง (Bartlctt et al. 1996) ขณะ Salter et al(2006) แสดงว่า 87.5% ของการปล่อยลูกบอลเร็วสำหรับ bowler คริกเก็ตได้บันทึก run-up ความเร็ว ความเร็วเชิงมุมของโบว์ลิ่งที่แขน แนวตั้งความเร็วของการแขนไม่มีโบว์ลิ่ง และก้าวยาวนี้ความสัมพันธ์ระหว่างด้านข้างด้านใกล้กลางข้ามคะแนน และทิ้งความเร็วคือแผงกับข้อมูลที่ให้ไว้โดย MacWilliams et al. (1998) ที่ระบุไว้เพิ่มขึ้นปฏิกิริยากองสร้าง โดยเลกทางในทิศทางสู่เป้าหมายได้สูง correlated กับความเร็วของลูก ตามหลักวิชา เพิ่มโมเมนตัมจะอนุญาตให้ผู้เล่นเบสบอลเพื่อโอนย้ายพลังงานเพิ่มเติมผ่านห่วงโซ่เดิม ๆ จากลำตัว แขนขว้างปา และ tinally ลูกผลิตลูกเพิ่มขึ้นตะกอน59ในขณะที่ความสามารถในการสร้างโมเมนตัมเป็นสำคัญ หนึ่งต้องระมัดระวังไม่artiticially ผลิต momcntumlowards เชิงเป้าหมายวัตถุประสงค์ MacWilliams (1998)notcd ที่ในขณะที่ความสัมพันธ์ของปฏิกิริยาดินบังคับโยนความเร็ว ได้สูง(r2 =$ 0.82) บางเรื่องแสดงให้เห็นว่าแนวโน้มย้อนหลังกับสิ่งผู้เขียนเรียกว่า"โค่น" ผู้เขียนสังเกตว่า นักกีฬาที่ต้องรวมไดรฟ์เลกที่มีประสิทธิภาพเป็นส่วนหนึ่งที่ธรรมชาติของการเคลื่อนไหวของพวกเขาขว้างปาเนื่องจากความซับซ้อนของ ปฏิกิริยาดิน lfpeakกองเกิดขึ้นเร็วเกินไปในระหว่างการเคลื่อนไหวขว้างปา ทิ้งความเร็วจะลดลง (Elliot ร้อยเอ็ดal. 1988) MacWilliams et al. (1998) พบว่า กองกำลังค่อย ๆ สร้างขึ้น และpeaked ก่อนการติดต่อทำเท้า le3d กับพื้นดิน ต้อง crc3teโมเมนตัมไปทางเป้าหมายคือสอน โดยโค้ชบางขว้างซึ่งความเครียดมีส่วนร่วมของร่างกายต่ำโดยเน้นต้อง "ผลักดัน" หรือ "ไดรฟ์" ต่อเป้าหมายเป็นส่วนเสิร์ฟรวมห้องขว้างเคลื่อนไหว (Empey 2002)Thc specificity ของด้านข้างเพื่อกระโดดด้านใกล้กลางแนวนอนอาจจะเป็นเหตุผลหลักที่ correlated กับความเร็วสูงขว้างปา เหยือกเสิร์ฟสัญชาตญาณย่างกลต่อการเป้าหมายเป็นความแข็งแรง และปรับโค้ชใช้หลักของ specificity การนักกีฬาที่ประสงค์ abili ty O ปรับปรุงงานที่เฉพาะเจาะจง หลัก specificityความหมายที่ดีในการฝึกทักษะเฉพาะขึ้นต้องเกี่ยวข้องกับทักษะโดยสถานการณ์ความเคลื่อนไหว biomechanical (หนุ่มร้อยเอ็ด al. 2001) Tesls แบบทวิภาคีเช่นกระโดดแนวตั้ง แนวนอน และใช้ความเร็วในระนาบ sagittal ไม่signific3ntly สร้างความสัมพันธ์กับความเร็วในการขว้างปาสูงในการศึกษาปัจจุบัน ยอมรับผลลัพธ์เหล่านี้60\jth lindings oiSpamol (1 9' J7) ที่ยังไม่รี nd ใด ๆ ความสัมพันธ์ระหว่าง ~ itherใช้ความเร็ว (ประหลา 60) หรือใช้พลังงานร่างกายต่ำ (ข้ามแนวตั้ง) และความเร็วในการขว้างปาแนะนำความสัมพันธ์ระหว่างโยนความเร็วและด้านข้างเพื่อกระโดดด้านใกล้กลางที่มี specificity ในการไปในทิศทางเฉพาะในระดับสูง และระนาบของการเคลื่อนไหว Carryover ดีจาก ining ตราในระนาบหนึ่งที่เคลื่อนไหวและการทดสอบอีกได้รับการแสดง โดยพระและ Cipriani (2010) ที่รายงานลดลงปรับปรุงในแนวตั้งไปคะแนนของวิชาที่ฝึกอบรมโดยเฉพาะหน้าผาก wilhเมื่อเทียบกับผู้ที่ผ่านการฝึกอบรมในระนาบ sagittal ฝึก plyometric เครื่องบิน หนุ่มร้อยเอ็ดที่ (2001) นอกจากนี้ยังพบต่ำ transferability ระหว่างความเร็วเชิงเส้นและความคล่องตัวผลการศึกษานี้ยังแสดงว่า น้ำหนักเล่นเป็นสำคัญบทบาทในการขว้างปาความเร็วสำหรับขวามอบ throwers จากตำแหน่งที่ท้าทาย (ตาราง 3) และthrowers ซ้ายมอบวิธีสลับ (ตาราง 6) ผลการวิจัยเหล่านี้มีแผงด้วยผู้จาก Werner et al. (2008) น้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นเพิ่มจำนวนพลังงานที่สุดแล้วลูกให้สำหรับความเร็วสูงที่ขว้างปาในแต่ละกรณี ที่น้ำหนักตัวเป็นปัจจัยยังควบคู่กับด้านข้างการกระโดดด้านใกล้กลางซึ่งบ่งชี้ว่า ร่างกายเพิ่มขึ้นจำนวน 01 มวลต้องจะมาพร้อมกับจำนวนที่เหมาะสมของพลังงาน มวลกายเพิ่มใน fonn offat จะประโยชน์สามารถสันนิษฐานว่า มันจะลดการ latera เพื่อด้านใกล้กลางข้ามคะแนนInc reased ระยะห่างจากด้านข้างเป็นการกระโดดด้านใกล้กลางควบคู่กับน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นจะบัญชีจำนวนพลังงานรับผลิตกระป๋อง kine ในทิศทางของเป้าหมายเพิ่มขึ้นอีกอนุญาตให้คะแนนความเร็วสูงขว้างปา61rnrowing เบสบอล ด้วยความเร็วสูงต้องการชุดที่ซับซ้อนของkinematics และ kinet Ics ที่ต้องอยู่ในสถานที่นักกีฬา "s abi lity เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพโอนย้ายพลังงานไปเบสบอล อย่างไรก็ตาม ถ้ารูปแบบเหล่านี้ molor อาร์คใน ให้ครบปีการปฏิบัติ ผลลัพธ์ของการศึกษานี้นำเราเชื่อที่เพิ่มระดับของพลังงานผลการบินหน้าผากในคะแนนความเร็วสูงที่ขว้างปา การศึกษาในอนาคตจะต้องตรวจนักกีฬา "s ความสามารถในการ tojump ต่อไปในหน้าผากเครื่องบินเพิ่มขึ้นแปลในระดับที่สูงขึ้นของความเร็วในการขว้างปา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีลักษณะที่สอดคล้องกัน 01 จะอยู่ตรงกลางด้านข้างกระโดดเป็นอย่างมีนัยสำคัญเป็น
ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความเร็วสูงขว้างปาในแต่ละเทคนิคการขว้างปาสำหรับทั้งซ้าย
และขวามือและพ่น (ตารางที่ 3-6) นี่เป็นครั้งแรกที่จะศึกษาความรู้ของเรา 10
ความสัมพันธ์การขว้างปาความเร็วในการกระโดดฝ่ายเดียวในระนาบหน้าผากซึ่งเลียนแบบ
การกระทำของการก้าวย่าง.
ความสำคัญของการก้าวเป็นข้อสังเกตในการศึกษาชีวกลศาสตร์ของการขว้างปา
เคลื่อนไหวโดย Stodden et al, (2006) ที่ notcd กางเกงที่ทำหน้าที่เป็นปัจจัยเริ่มต้นที่จะ
สร้างและกำลังถ่ายโอนโมเมนตัมขึ้นผ่านห่วงโซ่การเคลื่อนไหวโดยมีแนวคิดริเริ่มเชิงเส้น
โมเมนตัมของร่างกายที่มีต่อเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ ความจำเป็นในการความเร็วเชิงเส้นนี้ได้
รับรายงานว่ามีการขว้างปากิจกรรมอื่น ๆ throwcrs lcvcljavelin ด้านบนทั้งสองแสดง
ความก้าวหน้าอีกต่อไปและวิธีการที่ความเร็วสูงกว่า (Bartlctt et al. 1996) ในขณะที่พ่อค้าเกลือ et al.
(2006) แสดงให้เห็นว่า 87.5% ของความเร็วของลูกปล่อยกะลาคริกเก็ตสามารถ
นำมาประกอบกับวิ่งขึ้นความเร็วความเร็วเชิงมุมของ แขนโบว์ลิ่งความเร็วในแนวตั้งของ
แขนที่ไม่โบว์ลิ่งและระยะเวลาในกางเกง.
ความสัมพันธ์ระหว่างด้านข้างตรงกลางที่จะกระโดดคะแนนและการขว้างปาความเร็วเป็น
สอดคล้องกับข้อมูลที่ให้ไว้โดย MacWilliams et al, (1998) ที่ระบุ
กองกำลังภาคพื้นดินเพิ่มขึ้นปฏิกิริยาที่สร้างขึ้นโดยขาเส้นทางในทิศทางเป้าหมาย
มีความสัมพันธ์อย่างมากกับความเร็วของลูก ในทางทฤษฎีการเพิ่มขึ้นของแรงผลักดันที่
จะช่วยให้ผู้เล่นเบสบอลในการถ่ายโอนพลังงานมากขึ้นผ่านห่วงโซ่การเคลื่อนไหวจาก
ลำต้น ที่จะโยนแขนและ tinally เพื่อลูกในการผลิตที่เพิ่มขึ้นความเร็วลูก.
59
ในขณะที่ความสามารถในการสร้างโมเมนตัมเป็นสิ่งสำคัญ หนึ่งจะต้องระมัดระวังที่จะไม่
ผลิต artiticially momcntumlowards เชิงเส้นเป้าหมาย MacWilliams (1998)
notcd ว่าในขณะที่ความสัมพันธ์ของแรงปฏิกิริยาดินขว้างปาความเร็วสูง
(r2 = 0.82) แสดงให้เห็นถึงบางวิชาที่มีแนวโน้มกลับสิ่งที่ผู้เขียนเรียกว่า
"โค่น" ผู้เขียนตั้งข้อสังเกตว่านักกีฬาจะต้องบูรณาการไดรฟ์ที่มีประสิทธิภาพขา
เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของการเคลื่อนไหวการขว้างปาของพวกเขาเนื่องจากความซับซ้อนของมัน พื้นดิน lfpeak ปฏิกิริยา
กองกำลังเกิดขึ้นเร็วเกินไปในระหว่างการเคลื่อนไหวการขว้างปา ขว้างปาความเร็วจะลดลง (เอลเลียตเอต
al. 1988) MacWilliams et al, (1998) พบว่ากองกำลังที่ถูกสร้างขึ้นค่อยๆขึ้นและ
แหลม แต่ก่อนที่จะเดินเท้า le3d ติดต่อทำกับพื้นดิน จำเป็นที่จะต้อง crc3te
โมเมนตัมต่อเป้าหมายการเรียนการสอนโดยโค้ชทอยที่เน้น
การมีส่วนร่วมของร่างกายลดลงโดยเน้นความจำเป็นที่จะ "ดัน" หรือ "ไดรฟ์" ที่มีต่อ
เป้าหมายที่เป็นส่วนหนึ่ง OFA ดีแบบบูรณาการเคลื่อนไหวทอย (ก Empey 2002)
Thc จำเพาะของด้านข้างตรงกลางที่จะกระโดดในแนวนอนอาจจะเป็นเหตุผลหลัก
ที่จะมีความสัมพันธ์กับความเร็วสูงขว้างปา. เหยือก OFA ปรีชาก้าวไปสู่
​​เป้าหมายยังเป็นโค้ชความแข็งแรงและเครื่องใช้หลักของความจำเพาะเพื่อ
นักกีฬาที่ต้องการไท abili! O ปรับปรุงงานที่เฉพาะเจาะจง. หลักความจำเพาะ
หมายความว่าจะกลายเป็นดีกว่าที่ทักษะการฝึกอบรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องเกี่ยวข้องกับทักษะโดยการ
จำลองการเคลื่อนไหวทางชีวกลศาสตร์ (หนุ่ม et al. 2001). tesls ทวิภาคีแบบดั้งเดิม
เช่นแนวตั้งแนวนอนกระโดดและความเร็วในการทำงาน เครื่องบินทัไม่
signific3ntly มีความสัมพันธ์กับการขว้างปาความเร็วสูงในการศึกษาในปัจจุบัน. ผลลัพธ์เหล่านี้เห็นด้วย
60
\ jth lindings oiSpamol (1 9'J7) ที่ไม่ได้ ri ครั้งที่ความสัมพันธ์ระหว่าง ~ ither
วิ่งความเร็ว (60 หลาชน) หรือต่ำกว่า พลังงานของร่างกาย (แนวตั้งกระโดด) และการขว้างปาความเร็ว.
ความสัมพันธ์ระหว่างความเร็วและการขว้างปาด้านข้างตรงกลางที่จะกระโดดขอแนะนำ
ว่ามีระดับสูงของความเฉพาะเจาะจงในเรื่องที่เกี่ยวกับพลังงานในทิศทางที่เฉพาะเจาะจงและ
เครื่องบินของการเคลื่อนไหว ยกยอดยากจนจาก tra ining ในระนาบของการเคลื่อนไหวและการทดสอบ
ในอีกได้รับการแสดงโดยกษัตริย์และ Cipriani (2010) ที่รายงานลด
การปรับปรุงในการกระโดดในแนวตั้งของคะแนนที่ได้รับการฝึกฝนวิชาหน้าผาก Wilh เฉพาะ
เครื่องบินแบบฝึกหัดพลัยโอเมตริกเมื่อเทียบกับผู้ที่ผ่านการฝึกอบรมใน เครื่องบินทัล และหนุ่มสาว
ที่ (2001) นอกจากนี้ยังพบการถ่ายโอนระหว่างความเร็วต่ำเชิงเส้นและความคล่องตัว.
ผลที่ได้จากการศึกษาครั้งนี้ยังแสดงให้เห็นว่าน้ำหนักตัวที่เล่นอย่างมีนัยสำคัญ
ที่มีบทบาทในการขว้างปาความเร็วสำหรับขวามือพ่นจากตำแหน่งยืด (ตารางที่ 3) และ
พ่นซ้ายมือด้วยวิธีการสับเปลี่ยน (ตารางที่ 6) การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับ
ผู้ที่มาจากแวร์เนอร์และอัล (2008) น้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นเพิ่มจำนวนของ
พลังงานที่สามารถถ่ายโอนในที่สุดเพื่อลูกเพื่อให้ความเร็วสูงกว่าการขว้างปา.
ในแต่ละกรณีที่น้ำหนักของร่างกายเป็นปัจจัยที่สำคัญมันก็ควบคู่ไปกับด้านข้าง
ที่จะอยู่ตรงกลางกระโดดซึ่งหมายถึงจำนวนเงินที่เพิ่มขึ้น 01 มวลกาย ต้องมาพร้อมกับ
จำนวนเงินที่เหมาะสมของการใช้พลังงาน มวลกายเพิ่มใน offat Fonn จะเป็น
ประโยชน์ในขณะที่มันอาจจะคิดว่ามันจะลดลง Latera! จะอยู่ตรงกลางกระโดดคะแนน.
Inc ระยะ reased จากด้านข้างจะอยู่ตรงกลางกระโดดคู่กับน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้น
จะบัญชีอีกครั้งสำหรับปริมาณที่เพิ่มขึ้นของพลังงานกระตุกวัวในทิศทางของเป้าหมาย
เพื่อให้คะแนนการขว้างปาความเร็วสูง
61
rnrowing เบสบอลด้วยความเร็วสูงต้อง รวมกันที่ซับซ้อนของ
กลศาสตร์การเคลื่อนไหวและไอซี kinet ที่จะต้องอยู่ในสถานที่เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพนักกีฬา "s lity ABI จะ
ถ่ายโอนพลังงานเพื่อเบสบอล. แต่ถ้าเหล่านี้รูปแบบ Molor โค้งในสถานที่อันเนื่องมาจากปีที่ผ่านมา
ของการปฏิบัติผลการศึกษาครั้งนี้นำเราไปสู่ เชื่อว่าระดับที่เพิ่มขึ้นของการใช้พลังงานใน
เครื่องบินหน้าผากผลคะแนนในการขว้างปาความเร็วสูง. การศึกษาในอนาคตจะมีการ
ตรวจสอบว่าการเพิ่มขึ้นของนักกีฬา "ความสามารถ tojump ต่อไปในเครื่องบินหน้าผากจะ
แปลเป็นระดับที่สูงขึ้นของการขว้างปาความเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีลักษณะที่สอดคล้องกัน 01 ด้าน medial กระโดดเป็นปัจจัยสําคัญ
มีสูงโยนความเร็วของแต่ละเทคนิคการขว้างปาทั้งซ้ายและขวา ยื่นคบไฟ
( ตารางที่ 3 ) นี่คือการศึกษาครั้งแรกเพื่อความรู้ของเรา 10
สัมพันธ์ขว้างปาความเร็วการกระโดดฝ่ายเดียวในระนาบด้านหน้าซึ่งเลียนแบบการกระทำของ

กางเกง .ความสำคัญของการก้าวย่างเป็นข้อสังเกตในการศึกษาทางชีวกลศาสตร์ของการเคลื่อนไหวโดยการขว้างปา
Stodden et al . ( 2006 ) notcd ที่ก้าวหน้าที่เป็นปัจจัยเบื้องต้นในการบังคับของโมเมนตัมและ
สร้างขึ้นผ่านโซ่จลนศาสตร์โดยเริ่มต้นโมเมนตัมเชิงเส้น
ของร่างกายต่อเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ ต้องการสำหรับความเร็วเชิงเส้นมีการรายงานอื่น ๆขว้างปา
กิจกรรมthrowcrs lcvcljavelin ด้านบนมีทั้งความก้าวหน้าและความเร็วสูงเข้าถึงอีกต่อไป
( bartlctt et al . 2539 ) ในขณะที่เกลือ et al .
( 2006 ) พบว่า ร้อยละ 87.5 ของลูกปล่อยความเร็วสำหรับจิ้งหรีดกะลาสามารถ
เกิดจากความเร็ววิ่งความเร็วเชิงมุมของโบว์ลิ่งแขน ความเร็วในแนวตั้งของ
ไม่โบว์ลิ่งที่แขนและความยาว stride
นี้ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนกระโดด medial และด้านข้างโยนความเร็ว
ที่สอดคล้องกับข้อมูลที่ให้ไว้โดย macwilliams et al . ( 1998 ) ที่ระบุ
เพิ่มขึ้นแรงปฏิกิริยา จากพื้นที่สร้างโดยเส้นทางขาไปในทิศทางสู่เป้าหมาย
มีความสัมพันธ์กับความเร็วของลูกบอล ในทางทฤษฎี การเพิ่มขึ้นของโมเมนตัม
จะช่วยให้ผู้เล่นเบสบอลการถ่ายโอนพลังงานมากขึ้นผ่านโซ่ พลังงานจลน์จาก
งวงช้าง การเหวี่ยงแขน และ tinally เพื่อลูกเพื่อผลิตลูก 59

ความเร็วเพิ่มขึ้น ในขณะที่ความสามารถในการสร้างโมเมนตัมเป็นสำคัญ หนึ่งจะต้องระมัดระวังที่จะไม่
artiticially ผลิตเส้น momcntumlowards เป้าหมายที่ตั้งใจไว้ macwilliams ( 1998 )
notcd ในขณะที่ความสัมพันธ์ของแรงปฏิกิริยาดินขว้างความเร็วสูง
( R2 = 0.82 ) บางวิชาแสดงสวนกระแสกับสิ่งที่ผู้เขียนเรียกว่า
" โค่นอำนาจ " ผู้เขียนสังเกตว่า นักกีฬาจะต้องบูรณาการ
ขาขับรถที่มีประสิทธิภาพเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของพวกเขาขว้างปาเคลื่อนไหวเนื่องจากความซับซ้อนของมัน . lfpeak ปฏิกิริยา
พื้นดินกำลังเกิดขึ้นเร็วเกินไปในการเคลื่อนไหว โยน ความเร็วจะลดลง ( เอลเลียต et
อัล 1988 ) macwilliams et al . ( 2541 ) พบว่า กำลังค่อยๆ สร้างขึ้นและ
แหลมเพียงก่อนที่จะ le3d ทําให้เท้าสัมผัสกับพื้นดิน ต้อง crc3te
โมเมนตัมไปสู่เป้าหมาย คือ การสอนโดยโค้ชระดับความเครียด
ใครบางการมีส่วนร่วมของร่างกายลดลงโดยเน้นต้อง " ดัน " หรือ " ขับ " ต่อ
เป้าหมายเป็นส่วนหนึ่งของรวมกันขว้างเคลื่อนไหว ( empey 2002 ) .
งานเฉพาะเจาะจงของการกระโดดอยู่ตรงกลางในแนวนอนอาจเป็นเหตุผลหลักว่า มีการขว้างปา
สูงความเร็ว สัญชาตญาณของการก้าวย่างไปสู่
เหยือก