The whole summer poor little Thumbe

The whole summer poor little Thumbelina lived alone in the great wood. She plaited a bed for herself of blades of grass, and hung it up under a clover-leaf, so that she was protected from the rain; she gathered honey from the flowers for food, and drank the dew on the leaves every morning. Thus the summer and autumn passed, but then came winter—the long, cold winter. All the birds who had sung so sweetly about her had flown away; the trees shed their leaves, the flowers died; the great clover-leaf under which she had lived curled up, and nothing remained of it but the withered stalk. She was terribly cold, for her clothes were ragged, and she herself was so small and thin. Poor little Thumbelina! she would surely be frozen to death. It began to snow, and every snow-flake that fell on her was to her as a whole shovelful thrown on one of us, for we are so big, and she was only an inch high. She wrapt herself round in a dead leaf, but it was torn in the middle and gave her no warmth; she was trembling with cold.
Just outside the wood where she was now living lay a great corn-field. But the corn had been gone a long time; only the dry, bare stubble was left standing in the frozen ground. This made a forest for her to wander about in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้อนทั้งทัมเบลินาอพาร์ทน้อยยากจนอาศัยอยู่คนเดียวไม้ดี เธอ plaited เตียงสำหรับใบหญ้าตัวเอง และแขวนมันไว้ใต้โคลใบไม้ เพื่อให้เธอได้รับการป้องกันจากฝน เธอรวบรวมน้ำผึ้งจากดอกไม้สำหรับอาหาร และดื่มทุกเช้าเดอะดิวบนใบไม้ ดังนั้น ฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงผ่าน แต่ฤดูหนาวมาแล้ว — ฤดูหนาวยาวนาน เย็น นกทั้งหมดที่มีสูงมากเพราะเกี่ยวกับเธอได้บินไป ต้นไม้ผลัดใบของพวกเขา ดอกไม้ตาย ดีโคลใบที่เธอมีอยู่ม้วนงอขึ้น และอะไรที่ยังคงอยู่ของมันแต่สายเหี่ยว เธอเป็นฟ้าเย็น สำหรับเสื้อผ้าของเธอถูกลอง และตัวเขาเองมีขนาดเล็ก และบางมาก ทัมเบลินาอพาร์ทน้อยดี เธอจะต้องถูกแช่แข็งตาย มันเริ่มที่จะหิมะ และทุกหิมะเกล็ดที่มองไปที่เธอเป็นเธอเป็น shovelful ทั้งหมดที่โยนของเรา เราเป็นใหญ่ และเธอเพียงนิ้วสูง เธอ wrapt ตัวกลมในใบไม้ที่ตายแล้ว แต่มันฉีกตรงกลาง และให้เธออบอุ่นไม่ เธอไม่สะทกเย็นภายนอกไม้ที่เธอตอนนี้ นั่งเล่นวางทุ่งข้าวโพดมาก แต่ข้าวโพดได้หายไปเป็นเวลานาน เฉพาะแห้ง เปลือยตุ๊กตาที่เหลือยืนอยู่ในพื้นน้ำแข็ง นี้กลายเป็นป่าสำหรับเธอร่อนเร่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงฤดูร้อนทั้งที่ไม่ดีน้อย Thumbelina อาศัยอยู่คนเดียวในไม้ที่ดี เธอ plaited เตียงสำหรับตัวเองของใบหญ้าและแขวนมันขึ้นภายใต้ใบโคลเวอร์, เพื่อที่เธอจะได้รับการคุ้มครองจากฝน; เธอรวบรวมน้ำผึ้งจากดอกไม้สำหรับอาหารและดื่มน้ำค้างบนใบทุกเช้า ดังนั้นในช่วงฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมา แต่แล้วในฤดูหนาวยาวฤดูหนาว นกทั้งหมดที่ได้ร้องเพื่อให้หวานเกี่ยวกับเธอได้บินไป; ต้นไม้ผลัดใบของพวกเขา, ดอกไม้ตาย โคลเวอร์ใบที่ดีภายใต้ซึ่งเธอเคยอาศัยอยู่ขดและไม่มีอะไรเหลือ แต่ก้านเหี่ยว เธอเป็นคนที่เย็นชะมัดสำหรับเสื้อผ้าของเธอมอมแมมและเธอเองก็มีขนาดเล็กและบาง แย่ Thumbelina น้อย! เธอก็จะถูกแช่แข็งไปสู่ความตาย มันเริ่มที่จะหิมะและทุกหิมะเกล็ดที่ลดลงในของเธอก็คือเธอว่า shovelful ทั้งโยนลงบนหนึ่งของเราเพราะเรามีขนาดใหญ่มากและเธอเป็นเพียงนิ้วสูง เธอห่อรอบตัวเองในใบตาย แต่มันถูกดึงในระดับกลางและทำให้เธอไม่มีความอบอุ่น; เธอก็ตัวสั่นด้วยความหนาวเย็น.
นอกไม้ที่เธอยังมีชีวิตอยู่ในขณะนี้วางข้าวโพดข้อมูลที่ดี แต่ข้าวโพดที่ได้รับหายไปเป็นเวลานาน; เพียงแห้งตอซังเปล่าถูกทิ้งยืนอยู่ในพื้นดินที่แข็ง นี่เองที่ทำให้ป่าที่เธอจะเดินเกี่ยวกับใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งฤดูร้อนที่น่าสงสาร ทัมเบลิน่าอยู่คนเดียวในป่ามาก เธอถักเตียงสำหรับตัวเองของใบหญ้าและแขวนมัน ใต้ใบ เธอได้รับการคุ้มครองจากฝน เธอรวบรวมน้ำผึ้งจากดอกไม้เป็นอาหาร และดื่มน้ำค้างบนใบไม้ ทุกๆ เช้า ดังนั้น ฤดูร้อน และฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่าน แต่มาหน้าหนาว หนาวยาวนกทั้งหมดที่ซองอย่างหวานชื่นกับเธอได้บินไป ; ผลัดใบ ดอกไม้ตาย ; ดี ใบที่เธอยังมีชีวิตอยู่นอนขด และไม่มีอะไรอยู่เลย แต่เหี่ยวไปตาม เธอโคตรหนาว เสื้อผ้าของเธอขาดวิ่น และตัวเธอเองมันเล็กและบาง ทัมเบลิน่า น้อยที่น่าสงสาร ! เธอจะต้องแข็งตาย มันเริ่มมีหิมะ