The word often spoken with the wai

The word often spoken with the wai as a greeting or farewell is sawatdi (RTGS for สวัสดี, pronounced [sàwàtdiː], sometimes romanized as sawasdee). This verbal greeting is usually followed by kha when spoken by a female and by khrap when spoken by a male person (see note on Thai polite particles). The word sawatdi was coined in the mid-1930s by Phraya Upakit Silapasan of Chulalongkorn University. Derived from the Sanskrit svasti (meaning "well-being"), it had previously been used in Thai only as a formulaic opening to inscriptions. The strongly nationalist government of Plaek Pibulsonggram in the early 1940s promoted its use amongst the government bureaucracy as well as the wider populace as part of a wider set of cultural edicts to modernise Thailand.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำพูดมัก มีหวายเป็นการอวยพรหรืออำลาเป็นสวัสดี (ในระดับสำหรับสวัสดี ออกเสียง [sàwàtdiː], บางครั้งโรมันให้ได้เป็นสวัสดี) อวยพรวาจานี้มักจะตาม ด้วยข่าเมื่อพูด โดยหญิง และ khrap เมื่อพูด โดยบุคคลชาย (ดูหมายเหตุอนุภาคไทยสุภาพ) สวัสดีคำแต่งในช่วงกลางทศวรรษ 1930 โดยพระยา Upakit Silapasan จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มาจากส่งภาษาสันสกฤต (หมายถึง "ความเป็น"), ก่อนหน้านี้มาใช้ในไทยเท่าที่จารึกเปิดคำนวณจากสูตร สงครามแปลกรัฐบาลชาตินิยมอย่างยิ่งในปี 1940 ช่วงส่งเสริมการใช้ในหมู่ของหน่วยงานรัฐตลอดจนประชาชนกว้างเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมสาธารณการขานไทยชุดกว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำว่ามักจะพูดกับหวายเป็นคำอวยพรหรืออำลาเป็น sawatdi (RTGS สำหรับสวัสดีเด่นชัด [sàwàtdiː] บางครั้ง romanized เป็นสวัสดี) นี้อวยพรด้วยวาจามักจะตามมาด้วยคาเมื่อพูดโดยหญิงและครับเมื่อพูดโดยบุคคลชาย (ดูหมายเหตุอนุภาคสุภาพไทย) sawatdi คำประกาศเกียรติคุณในช่วงกลางทศวรรษ 1930 โดยพระยา Upakit Silapasan แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มาจากภาษาสันสกฤตวัสดิวัตน์ (หมายถึง "ความเป็นอยู่") ก็เคยถูกนำมาใช้ในภาษาไทยเป็นเพียงการเปิด formulaic จารึก รัฐบาลชาตินิยมอย่างรุนแรงของแปลกพิบูลสงครามในช่วงต้นปี 1940 การส่งเสริมการใช้งานในหมู่ราชการของรัฐบาลเช่นเดียวกับประชาชนในวงกว้างเป็นส่วนหนึ่งของชุดกว้างของสิตวัฒนธรรมที่จะปฏิรูปประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำที่มักพูดกับการไหว้เป็นการทักทายหรือบอกลาเป็นสวัสดี ( rtgs สำหรับสวัสดีออกเสียงว่า [ S ล่าสุด W ล่าสุด TDI ː ] บางครั้ง Romanized เป็นสวัสดี ) ทักทายด้วยวาจานี้มักจะตามด้วยข่า เมื่อพูดโดยหญิงและครับ เมื่อพูดโดยบุคคลชาย ( ดูหมายเหตุในไทยสุภาพอนุภาค ) คำว่าสวัสดีใน mid-1930s ตั้งขึ้นโดยพระยา upakit silapasan ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มาจากภาษาสันสกฤต สวัสดิวัฒน์ ( ความหมาย " อยู่ดีกินดี " ) มันเคยถูกใช้ในไทย เป็นเพียงการเปิดเชิงใช้สูตรต้องจารึก ชาตินิยมอย่างยิ่งรัฐบาลแปลก พิบูลสงคราม ในยุคก่อนการส่งเสริมการใช้ในระบบราชการของรัฐบาล ตลอดจนประชาชนที่กว้างขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของชุดของต้องทำให้ทันสมัยกว้างทางวัฒนธรรมไทย