Usually, when I introduce myself, I

Usually, when I introduce myself, I'd go "Hi, I'm ZUO YI", deliberately emphasising the pronunciation. The replies I get? "Do you have an English name?" For the first few times, they will try to get the pronunciation right, then it finally settles into the more common forms I have been called.

The worse scenario is when people think that I am a guy based on my name alone (if they have not seen me before).

For so long, I have refrained from giving myself an English name. Finally, I have decided.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มักจะ เมื่อแนะนำตัวเอง ฉันจะไปสวัสดี ฉันซูยูยี่" จงใจเน้นการออกเสียง การตอบอย่างไร "คุณมีชื่อเป็นภาษาอังกฤษ" แรก ครั้ง พวกเขาจะพยายามที่จะได้รับการออกเสียงขวา แล้วในที่สุดจับคู่ค้าในรูปแบบทั่วไปที่ผมเรียกว่า สถานการณ์เลวร้ายคือเมื่อท่านคิดว่า ผมเป็นผู้ชายที่ขึ้นชื่อของฉันเพียงอย่างเดียว (ถ้าพวกเขาไม่ได้เห็นฉันก่อน) นาน ฉันได้งดเว้นจากการให้ตัวเองมีชื่อภาษาอังกฤษ ในที่สุด ได้ตัดสินใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยปกติเมื่อฉันแนะนำตัวเองฉันไป "สวัสดีครับผม Zuo อี้" จงใจเน้นการออกเสียง คำตอบที่ผมได้รับ? "คุณมีชื่อภาษาอังกฤษ?" สำหรับครั้งแรกที่พวกเขาจะพยายามที่จะได้รับการออกเสียงที่ถูกต้องแล้วในที่สุดมันก็ settles เข้ามาในรูปแบบที่พบมากขึ้นผมได้รับการเรียก.

สถานการณ์ที่เลวร้ายก็คือเมื่อมีคนคิดว่าผมเป็นคนที่แต่งตัวประหลาดตามชื่อของฉันคนเดียว (ถ้าพวกเขามี ไม่ได้เห็นฉันก่อน).

มานานแล้วผมได้งดเว้นจากการให้ตัวเองชื่อภาษาอังกฤษ สุดท้ายผมได้ตัดสินใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยปกติเมื่อฉันแนะนำตัวเอง ฉันก็ " สวัสดีครับ ผมจั่วอี้ " จงใจเน้นการออกเสียง คำตอบที่ฉันได้รับ ? คุณมีชื่อภาษาอังกฤษ ? สำหรับครั้งแรกไม่กี่ครั้ง พวกเขาจะได้รับการออกเสียงที่ถูกต้อง แล้วในที่สุดมันก็จางลงไปเป็นรูปแบบที่พบมากที่ฉันได้รับการเรียกว่าสถานการณ์แย่ลงเมื่อคนคิดว่าผมเป็นคนตามชื่อของฉันคนเดียว ( ถ้าพวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน )นาน ฉันมี refrained จากการมอบตัวเองให้กับชื่อภาษาอังกฤษ สุดท้าย ฉันตัดสินใจแล้ว