AbstractAs a result of rapid urbani

Abstract
As a result of rapid urbanization in a context of economic constraints, the majority of urban residents in sub-Saharan Africa live in slums often characterized by a lack of basic services such as water and sewerage. Consequently, the urban poor often use inexpensive pit latrines and at the same time may draw domestic water from nearby wells. Overcrowding in slums limits the adequate distance between wells and pit latrines so that micro-organisms migrate from latrines to water sources. Sanitary practices in these overcrowded slums are also poor, leading to contamination of these wells. This study sought to assess sanitary practices of residents of a Kenyan urban slum and fecal contamination of their domestic water sources. This cross-sectional study involved 192 respondents from Langas slum, Kenya. Forty water samples were collected from the water sources used by the respondents for laboratory analysis of coliforms. Of these 40 samples, 31 were from shallow wells, four from deep wells, and five from taps. Multiple-tube fermentation technique was used to enumerate coliform bacteria in water. The study found that most people (91%) in the Langas slum used wells as the main source of domestic water, whereas the rest used tap water. Whereas most people used pit latrines for excreta disposal, a substantial percentage (30%) of children excreted in the open field. The estimated distance between the pit latrines and the wells was generally short with about 40% of the pit latrines being less than 15 m from the wells. The main domestic water sources were found to be highly contaminated with fecal matter. Total coliforms were found in 100% of water samples from shallow wells, while 97% of these samples from shallow wells were positive for thermotolerant coliforms. Three out of the four samples from deep wells were positive for total coliforms, while two of the four samples were positive for thermotolerant coliforms. None of the samples from taps were positive for either total or thermotolerant coliforms. Because the presence of thermotolerant coliforms in water indicates fecal contamination, facilitated by the proximity between the wells and pit latrines, the study suggests that the pit latrines were a major source of contamination of the wells with fecal matter. However, contamination through surface runoff during rains is also plausible as indiscriminate excreta disposal particularly by children was also common. Owing to the fecal contamination, there is a high possibility of the presence of disease pathogens in the water; thus, the water from the wells in Langas may not be suitable for human consumption. To address this problem, treatment of the water at community or household level and intensive behavioral change in sanitary practices are recommended. Efforts should be made to provide regulated tap water to this community and to other slums in sub-Saharan Africa where tap water is not accessible. However, more sampling of different water sources is recommended.

Keywords: Water, Water quality, Sanitation, Sanitary practices, Coliforms, Contamination, Slums, Urban poor, Poverty, Urbanization, Africa, Kenya
Go to:
INTRODUCTION
Rapid urban growth in a climate of economic constraints has resulted in the majority of residents in Africa’s large cities, and an increasing proportion of Africans overall, living in overcrowded slums and shantytowns. In these slums and shantytowns, health conditions and livelihood opportunities are poor.1–3 Available evidence indicates that the poor urban residents of Africa exhibit higher morbidity, have poor access to health services, and consequently exhibit higher mortality rates than residents of other areas including rural residents.4–8

The situation in Kenya is similar to other situations in Africa. The proportion of urban population in Kenya nearly doubled between 1980 and 1998, increasing from 16 to 31%.9 Rapid urbanization amid economic degradation in Kenya has resulted in an increased proportion of people living in absolute poverty in the urban areas.10 Therefore, poverty has increasingly become a crucial urban problem in Kenya leading to mushrooming of informal settlements in the urban parts of Kenya where the urban poor find shelter. This has overwhelmed the environmental health resources in urban areas. Because of their illegal status, residents of informal settlements in Kenya do not receive government services such as water, drainage, sewerage, and rubbish collection. Consequently, informal settlements are characterized by poor environmental conditions that predispose their inhabitants to poor health outcomes.4 Evidence shows that children of poor families in urban areas of Kenya exhibit poorer health conditions than their rural counterparts. According to a report by African Population and Health Research Center (APHRC) in 2002,4 infant and child mortality risks are particularly higher in the slums of Nairobi than those observed in other urban areas and in rural Kenya. For instance, the under five mortality was 35% higher among slum residents in Nairobi than among the rural population in Kenya. The report attributes these patterns to poor water and sanitation in these slum settlements.4

An adequate supply of safe drinking water is universally recognized as a basic human need. Yet millions of people in the developing world do not have ready access to an adequate and safe water supply. By 1996, the number of people without access to safe water in urban areas was rising sharply in developing countries as a result of rapid urbanization, much of which was occurring in peri-urban and slum areas.11 Because the United Nations projects a rapid population growth in urban areas between 2000 and 2030,12 access to safe drinking water and adequate sanitation in urban areas is likely to worsen unless there is a drastic policy change to cater to the needs of the urban poor.

Human excreta and the lack of adequate personal and domestic hygiene have been implicated in the spread of many infectious diseases including cholera, typhoid, hepatitis, polio, cryptosporidiosis, ascariasis, and schistosomiasis. It is estimated that one-third of deaths in developing countries are caused by the consumption of contaminated water and on average as much as one-tenth of each person’s productive time is sacrificed to water-related diseases.13 The World Health Organization estimates that 2.2 million people die annually from diarrhea diseases and that 10% of the population of the developing world are severely infected with intestinal worms related to improper waste and excreta management.14,15 In Kenya, diarrheal diseases are among the major illnesses affecting children of the slum residents. According to the report by APHRC in 2002, prevalence of diarrhea was 32% among children below 5 years of age in the slums, which is double the rate for Nairobi and the national average.4

Where ground water is used as a source of domestic water, use of pit latrines is not recommended because the two are incompatible unless the water table is extremely low and soil characteristics are not likely to contribute to contamination of ground water. Where they coexist, although it is difficult to give a general rule for all soil conditions, the commonly used guideline is that the well should be located in an area higher than and at least 15 m from the pit latrines and should be at least 2 m above the water table. Available evidence shows that increased lateral separation between the source of pollution and groundwater supply reduces the risk of fecal pollution.16 Coexistence of on-site sanitation and use of underground water has in the past been mainly confined to the rural areas where there is adequate land to allow for adequate distance between pit latrines and shallow wells. With the rapid urbanization and rapid expansion of slum settlements in sub-Saharan Africa, on-site sanitation and underground water are used in some urban areas because they are affordable options in the absence of government-supplied services. However, the congestion in the urban slums does not allow for adequate distance between the wells and the pit latrines, which allows micro-organisms to migrate from fecal contents into the underground water sources. Furthermore, poor sanitary practices (for example, disposal of human excreta) in these slum areas lead to contamination of water and consequently water-borne diseases. It is in this context and in the context of high levels of diarrheal diseases in the urban slums in Kenya that this study sought to assess the sanitary practices and the fecal contamination of domestic water sources in an urban slum in Eldoret, Kenya.

Go to:
STUDY CONTEXT
The study was conducted between January and June 1999 in Langas, an urban slum in Eldoret municipality, Kenya, less than 10 km from Eldoret town. Eldoret town is located in the Rift Valley Province, about 330 km north west of Nairobi. Eldoret, the headquarter of Uasin Gishu District, is one of the fastest growing urban areas in Kenya. Langas falls under high density, low-income areas of the Eldoret municipality. It is divided into four administrative blocks that are further subdivided into about 2,500 plots. Each plot (1/8 of an acre) has between one and 30 households each with an average of six occupants. Settlement in Langas began in 1965 and at the time there were no basic services. Early settlers dug shallow wells for their water needs.17 The water table is high, and this raises the possibility of ground water contamination where on-site sanitation systems are in use.

Go to:
METHODOLOGY
A cross-sectional study design was used and a sample of 192 households1 was selected through multistage sampling technique as follows: two out of the four administrative blocks were randomly picked and from the two blocks, 192 plots were picked. From each of the selected plots, one household was selected to participate. The 192 households were selected as follows: starting

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อผลเป็นอย่างรวดเร็วในบริบทของเศรษฐกิจจำกัด ส่วนใหญ่ของชาวเมืองในแอฟริกาใต้ซาฮาราอยู่ใน slums มักลักษณะการขาดน้ำและ sewerage บริการพื้นฐาน ดังนั้น คนจนเมืองมักใช้ latrines หลุมราคาไม่แพง และในเวลาเดียวกันอาจวาดน้ำภายในประเทศจากบ่อในบริเวณใกล้เคียง Overcrowding slums ขีดจำกัดระยะห่างระหว่างบ่อหลุม latrines เพียงพอเพื่อให้ไมโครชีวิตย้ายจาก latrines กับแหล่งน้ำ ปฏิบัติการสุขาภิบาลใน slums เหล่านี้เหนื่อยเมื่อยล้าก็ไม่ดี นำไปสู่การปนเปื้อนของบ่อเหล่านี้ การศึกษานี้พยายามที่จะประเมินปฏิบัติอนามัยของชาวชุมชนแออัดเมืองเคนยาและ fecal การปนเปื้อนของแหล่งน้ำในประเทศของพวกเขา ศึกษาเหลวนี้เกี่ยวข้องกับผู้ตอบ 192 จากชุมชนแออัด Langas เคนยา ตัวอย่างน้ำสี่สิบได้รวบรวมจากแหล่งน้ำที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการกำจัดผู้ตอบ ตัวอย่างเหล่านี้ 40, 31 ได้จากบ่อน้ำตื้น สี่จากบ่อลึก และห้าจากก๊อก เทคนิคการหมักหลายหลอดถูกใช้เพื่อระบุโคลิฟอร์มแบคทีเรียในน้ำ การศึกษาพบว่า คนส่วนใหญ่ (91%) ในชุมชนแออัด Langas ใช้บ่อเป็นแหล่งหลักของน้ำภายในประเทศ ในขณะที่ส่วนเหลือใช้น้ำประปา ในขณะที่คนส่วนใหญ่ใช้ latrines หลุมทิ้ง excreta, excreted เปอร์เซ็นต์พบ (30%) ของเด็กในฟิลด์เปิด ประเมินระยะห่างระหว่างหลุม latrines และบ่อถูกย่อโดยทั่วไปประมาณ 40% ของ latrines หลุมอยู่ห่างจากบ่อน้อยกว่า 15 เมตร พบแหล่งน้ำหลักในประเทศยังอาจสูงปนเรื่อง fecal กำจัดทั้งหมดพบใน 100% ของตัวอย่างน้ำจากบ่อน้ำตื้น ขณะที่ 97% ของตัวอย่างเหล่านี้จากบ่อน้ำตื้นค่าบวกสำหรับการกำจัด thermotolerant 3 จากตัวอย่าง 4 จากบ่อลึกได้ค่าบวกสำหรับการกำจัดทั้งหมด ในขณะที่สองตัวอย่างสี่บวกสำหรับกำจัด thermotolerant ไม่มีตัวอย่างจากก๊อกได้ค่าบวกสำหรับกำจัดรวมหรือ thermotolerant เนื่องจากสถานะของ thermotolerant กำจัดน้ำบ่งชี้ปนเปื้อน fecal อาศัยความใกล้ชิดระหว่างบ่อหลุม latrines การศึกษาแนะนำว่า latrines หลุมมีหลักแหล่งการปนเปื้อนของบ่อกับเรื่อง fecal อย่างไรก็ตาม ปนเปื้อนผ่านไหลบ่าผิวฝนได้ยังเป็นไปได้เป็น excreta เลือกกำจัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กยังทั่วไป เนื่องจากการปนเปื้อน fecal มีความเป็นไปได้สูงของของโรคโรคในน้ำ ดังนั้น น้ำบ่อใน Langas ไม่ได้เหมาะสำหรับมนุษย์บริโภค บำบัดน้ำในชุมชนหรือครัวเรือนระดับ และเร่งรัดพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงสุขาภิบาลปฏิบัติจะแนะนำเพื่อแก้ไขปัญหานี้ ความพยายามที่ควรจะทำให้ควบคุมน้ำประปาชุมชน และ slums อื่น ๆ ในแอฟริกาใต้ซาฮาราที่น้ำประปาไม่สามารถเข้าถึง อย่างไรก็ตาม สุ่มมากกว่าแหล่งน้ำอื่นแนะนำคำสำคัญ: น้ำ น้ำคุณภาพ สุขาภิบาล อนามัยวิธี กำจัด ปนเปื้อน Slums, Urban ยากจน ความยากจน เป็น แอฟริกา เคนยาลุยเลย:แนะนำอย่างรวดเร็วเมืองเจริญเติบโตในสภาพภูมิอากาศมีข้อจำกัดทางเศรษฐกิจมีผลส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ของแอฟริกา และสัดส่วนการเพิ่มขึ้นของแอฟริกาใน slums เหนื่อยเมื่อยล้าและ shantytowns โดยรวม ในนี้ slums และ shantytowns โรค และการดำรงชีวิต โอกาสเป็น poor.1–3 มีหลักฐานบ่งชี้ว่า ชาวแอฟริกายากจนที่เมืองแสดง morbidity สูง ยากจนเข้าถึงบริการสุขภาพ และแสดงอัตราการตายสูงกว่าอาศัยอยู่ในพื้นที่อื่น ๆ รวมถึง residents.4–8 ชนบทดังนั้นสถานการณ์ในประเทศเคนยาได้คล้ายกับสถานการณ์อื่น ๆ ในแอฟริกา สัดส่วนของประชากรเมืองในเคนยาเกือบสองเท่าระหว่างปี 1980 และปี 1998 เพิ่มจาก 16% 31 .9 เติบอย่างรวดเร็วท่ามกลางการลดประสิทธิภาพของเศรษฐกิจในประเทศเคนยาได้ส่งผลให้สัดส่วนการเพิ่มขึ้นของประชาชนที่อาศัยอยู่ในความยากจนสัมบูรณ์ใน areas.10 เมืองดังนั้น ความยากจนได้มากขึ้นกลายเป็น ปัญหาการเมืองที่สำคัญในเคนยาที่นำไปสู่การ mushrooming ของการชำระเงินที่ไม่เป็นทางการในเมืองของเคนยาที่คนจนเมืองหลบ นี้ได้จมทรัพยากรสุขภาพสิ่งแวดล้อมในเขตเมือง เนื่องจากสถานะไม่ถูกต้อง ผู้อยู่อาศัยเป็นการจับคู่ในเคนยาไม่ได้รับบริการรัฐบาลเช่นน้ำ ระบายน้ำ sewerage และเก็บขยะ ดังนั้น การชำระเงินเป็นมีลักษณะ โดยสภาพแวดล้อมที่ไม่ดีที่ predispose ประชากรของพวกเขาเพื่อสุขภาพ outcomes.4 หลักฐานที่แสดงว่า เด็กครอบครัวที่ยากจนในเขตเมืองของเคนยาแสดงเงื่อนไขสุขภาพย่อมกว่าคู่ของพวกเขาชนบท รายงานประชากรแอฟริกาและศูนย์วิจัยสุขภาพ (APHRC) ในทารกและเด็ก 2002,4 เสี่ยงตายอยู่สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง slums ของไนโรบีกว่าผู้สังเกตอื่น ๆ ในเขตเมือง และ ในชนบทเคนยา ตัวอย่าง การการตายต่ำกว่าห้าได้ 35% สูงกว่าในหมู่ชาวชุมชนแออัดในไนโรบีกว่าระหว่างประชากรชนบทในประเทศเคนยา รายงานคุณลักษณะรูปแบบเหล่านี้จนน้ำและสุขาภิบาลในชุมชนแออัด settlements.4 เหล่านี้แบบมีการรับรู้อุปทานเพียงพอของน้ำดื่มที่ปลอดภัยเป็นความต้องการพื้นฐานมนุษย์ ยัง เป็นล้าน ๆ คนในประเทศกำลังพัฒนาไม่ได้ถึงความเพียงพอ และปลอดภัยน้ำประปาพร้อม 1996 จำนวนคนไม่ถึงน้ำที่ปลอดภัยในเขตเมืองได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในประเทศกำลังพัฒนาจากความเป็นเมืองอย่างรวดเร็ว มากที่ได้เกิดขึ้นใน peri เมือง และชุมชนแออัด areas.11 เนื่องจากเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของประชากรในเขตเมืองระหว่าง 2000 โครงการสหประชาชาติ และถึงน้ำดื่มที่ปลอดภัยและเพียงพอสุขาภิบาลในเขตเมือง 2030,12 จะ worsen เว้นแต่จะมีการเปลี่ยนแปลงนโยบายรุนแรงเพื่อตอบสนองความต้องการของ คนจนเมืองExcreta มนุษย์และการขาดสุขอนามัยส่วนบุคคล และภายในประเทศเพียงพอมีการเกี่ยวข้องในการแพร่กระจายของหลายโรคอหิวาตกโรค รากสาดน้อย ตับอักเสบ วัคซีน cryptosporidiosis โรคพยาธิไส้เดือน และ schistosomiasis คาดว่า หนึ่งในสามของการตายในประเทศกำลังพัฒนาเกิดจากปริมาณ ของน้ำที่ปนเปื้อน และโดยเฉลี่ยจะเสียถึงหนึ่งส่วนสิบของเวลาต่าง ๆ ของแต่ละคนเพื่อ diseases.13 ที่เกี่ยวข้องกับน้ำที่องค์การอนามัยโลกประเมินว่า 2.2 ล้านคนตายทุกปีจากโรคท้องเสียสละ และ 10% ของประชากรของประเทศกำลังพัฒนาที่รุนแรงติดหนอนไวรัสลำไส้เสียที่เกี่ยวข้องกับไม่เหมาะสมและ excreta management.14 , 15 ประเทศเคนยา diarrheal โรคมีโรคสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อเด็กที่อาศัยอยู่ชุมชนแออัด รายงานโดย APHRC ในปี 2002 ชุกของโรคท้องร่วงเป็น 32% ในเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีใน slums ซึ่งเป็นคู่อัตราไนโรบีและ average.4 แห่งชาติWhere ground water is used as a source of domestic water, use of pit latrines is not recommended because the two are incompatible unless the water table is extremely low and soil characteristics are not likely to contribute to contamination of ground water. Where they coexist, although it is difficult to give a general rule for all soil conditions, the commonly used guideline is that the well should be located in an area higher than and at least 15 m from the pit latrines and should be at least 2 m above the water table. Available evidence shows that increased lateral separation between the source of pollution and groundwater supply reduces the risk of fecal pollution.16 Coexistence of on-site sanitation and use of underground water has in the past been mainly confined to the rural areas where there is adequate land to allow for adequate distance between pit latrines and shallow wells. With the rapid urbanization and rapid expansion of slum settlements in sub-Saharan Africa, on-site sanitation and underground water are used in some urban areas because they are affordable options in the absence of government-supplied services. However, the congestion in the urban slums does not allow for adequate distance between the wells and the pit latrines, which allows micro-organisms to migrate from fecal contents into the underground water sources. Furthermore, poor sanitary practices (for example, disposal of human excreta) in these slum areas lead to contamination of water and consequently water-borne diseases. It is in this context and in the context of high levels of diarrheal diseases in the urban slums in Kenya that this study sought to assess the sanitary practices and the fecal contamination of domestic water sources in an urban slum in Eldoret, Kenya.ลุยเลย:ศึกษาบริบทการวิจัยระหว่างเดือนมกราคมและ 1999 มิถุนายนใน Langas ชุมชนแออัดการเมืองในเทศบาล Eldoret เคนยา น้อยกว่า 10 กิโลเมตรจากเมือง Eldoret Eldoret เมืองตั้งอยู่ในจังหวัดหุบเขาริฟท์ ประมาณ 330 กิโลเมตรเหนือทางตะวันตกของไนโรบี Eldoret, headquarter ของ Uasin Gishu เป็นหนึ่งในพื้นที่เมืองเติบโตเร็วที่สุดในประเทศเคนยา Langas ตกอยู่ภายใต้ความหนาแน่นสูง พื้นที่แนซ์เทศบาล Eldoret จะถูกแบ่งออกเป็นบล็อกจัดการสี่ที่เป็นปฐมภูมิเพิ่มเติมเป็นผืนประมาณ 2500 แต่ละพล็อต (1/8 ของเอเคอร์) ได้ระหว่างหนึ่งและ 30 ครัวเรือนละ โดยเฉลี่ยของครอบครัว 6 การชำระเงินใน Langas เริ่มขึ้นในปี 1965 และในเวลา มีบริการพื้นฐานไม่ ต้นตั้งถิ่นฐานในการขุดบ่อตื้นสำหรับการ needs.17 น้ำตารางน้ำสูง และนี้เพิ่มโอกาสการปนเปื้อนน้ำใต้ดินระบบสุขาภิบาลสิ่งที่ใช้ลุยเลย:วิธีการที่ใช้แบบศึกษาเหลว และตัวอย่างของ 192 households1 เลือกผ่านเทคนิคการสุ่มตัวอย่าง multistage ดัง: รอยบล็อกจัดการสี่สุ่มรับของ และรับของจากบล็อกสอง 192 ผืน จากแต่ละผืนเลือก ครัวเรือนหนึ่งถูกเลือกให้เข้าร่วม เลือกครัวเรือน 192 ดังนี้: เริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
เป็นผลจากการขยายตัวของเมืองอย่างรวดเร็วในบริบทของการ จำกัด ทางเศรษฐกิจส่วนใหญ่ของชาวเมืองใน sub-Saharan Africa อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดมักจะโดดเด่นจากการขาดการบริการขั้นพื้นฐานเช่นน้ำและการระบายน้ำทิ้ง ดังนั้นคนยากจนในเมืองมักจะใช้ส้วมหลุมราคาไม่แพงและในเวลาเดียวกันอาจตักน้ำจากบ่อในประเทศใกล้เคียง แออัดยัดเยียดอยู่ในสลัม จำกัด ระยะทางที่เพียงพอระหว่างหลุมและส้วมหลุมเพื่อให้จุลินทรีย์โยกย้ายจากส้วมไปยังแหล่งน้ำ การปฏิบัติสุขาภิบาลในสลัมแออัดเหล่านี้ยังไม่ดีที่นำไปสู่การปนเปื้อนของหลุมเหล่านี้ การศึกษานี้พยายามที่จะประเมินการปฏิบัติสุขอนามัยของผู้อยู่อาศัยของชุมชนแออัดในเมืองเคนยาและการปนเปื้อนอุจจาระของแหล่งน้ำในประเทศของพวกเขา การศึกษาครั้งนี้ตัดขวางที่เกี่ยวข้องกับ 192 ผู้ตอบแบบสอบถามจากสลัม Langas เคนยา สี่สิบตัวอย่างน้ำที่ถูกเก็บรวบรวมจากแหล่งน้ำที่ใช้โดยผู้ตอบแบบสอบถามสำหรับการวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการของโคลิฟอร์ม ของเหล่านี้ 40 ตัวอย่างจาก 31 หลุมตื้นสี่จากบ่อลึกและห้าจากก๊อก เทคนิคการหมักหลายหลอดถูกใช้ในการระบุโคลิฟอร์มแบคทีเรียในน้ำ ผลการศึกษาพบว่าคนส่วนใหญ่ (91%) ในสลัม Langas ใช้หลุมเป็นแหล่งที่มาของน้ำในประเทศในขณะที่ส่วนที่เหลือที่ใช้น้ำประปา ในขณะที่คนส่วนใหญ่ใช้ส้วมหลุมสำหรับกำจัดของเสียร้อยละที่สำคัญ (30%) ของเด็กที่ขับออกมาในทุ่งโล่ง ระยะทางประมาณระหว่างส้วมหลุมและบ่อเป็นปกติสั้น ๆ ที่มีประมาณ 40% ของส้วมหลุมเป็นน้อยกว่า 15 เมตรจากบ่อ แหล่งน้ำหลักในประเทศพบว่ามีการปนเปื้อนสูงกับอุจจาระ โคลิฟอร์มทั้งหมดที่พบใน 100% ของตัวอย่างน้ำจากบ่อตื้นในขณะที่ 97% ของกลุ่มตัวอย่างเหล่านี้จากบ่อตื้นเป็นบวกสำหรับโคลิฟอร์มทนร้อน สามในสี่ตัวอย่างจากบ่อลึกเป็นบวกสำหรับโคลิฟอร์มทั้งหมดในขณะที่สองในสี่กลุ่มตัวอย่างเป็นบวกสำหรับทนร้อนโคลิฟอร์ม ไม่มีตัวอย่างจากก๊อกเป็นบวกอย่างใดอย่างหนึ่งหรือรวมทนร้อนโคลิฟอร์ม เพราะการปรากฏตัวของโคลิฟอร์มในน้ำทนร้อนที่บ่งชี้ว่าการปนเปื้อนอุจจาระการอำนวยความสะดวกโดยใกล้ชิดระหว่างหลุมส้วมหลุมและการศึกษาแสดงให้เห็นว่าส้วมหลุมเป็นแหล่งที่มาของการปนเปื้อนของหลุมที่มีอุจจาระ อย่างไรก็ตามการปนเปื้อนผ่านกะเทาะผิวในช่วงฝนยังเป็นที่น่าเชื่อถือในฐานะกำจัดของเสียตามอำเภอใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็ก ๆ ก็เป็นเรื่องธรรมดา เนื่องจากการปนเปื้อนอุจจาระที่มีความเป็นไปได้สูงที่การปรากฏตัวของเชื้อโรคโรคในน้ำ; ทำให้น้ำจากบ่อใน Langas อาจจะไม่เหมาะสำหรับมนุษย์บริโภค การแก้ไขปัญหานี้การบำบัดน้ำที่ชุมชนหรือระดับครัวเรือนและการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในการปฏิบัติอย่างเข้มข้นสุขาภิบาลมีการแนะนำ ความพยายามที่ควรจะทำเพื่อให้น้ำประปาที่มีการควบคุมให้กับชุมชนนี้และคนอื่น ๆ ในชุมชนแออัด sub-Saharan Africa ที่น้ำประปาไม่สามารถเข้าถึงได้ อย่างไรก็ตามการสุ่มตัวอย่างมากขึ้นของแหล่งน้ำที่แตกต่างกันจะแนะนำ. คำสำคัญ: น้ำคุณภาพน้ำการสุขาภิบาลการปฏิบัติสุขาภิบาล Coliforms, การปนเปื้อน, สลัมเมืองที่ยากจน, ความยากจน, รูป, แอฟริกา, เคนยาไปที่: บทนำการเติบโตของเมืองอย่างรวดเร็วในสภาพภูมิอากาศของ ข้อ จำกัด ทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในส่วนใหญ่ของผู้อยู่อาศัยในทวีปแอฟริกาของเมืองใหญ่และสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นโดยรวมของแอฟริกันที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดและแออัดสลัม ในชุมชนแออัดเหล่านี้และสลัม, สภาวะสุขภาพและโอกาสในการทำมาหากินเป็นหลักฐาน poor.1-3 จำหน่ายบ่งชี้ว่าชาวเมืองที่ยากจนของทวีปแอฟริกาจัดแสดงการเจ็บป่วยที่สูงขึ้นมีการเข้าถึงที่ไม่ดีที่จะให้บริการด้านสุขภาพและจึงแสดงอัตราการตายที่สูงกว่าที่อาศัยอยู่ในพื้นที่อื่น ๆ รวมทั้ง ชนบท residents.4-8 สถานการณ์ในประเทศเคนยามีความคล้ายคลึงกับสถานการณ์อื่น ๆ ในทวีปแอฟริกา สัดส่วนของประชากรในเมืองในประเทศเคนยาเกือบสองเท่าระหว่างปี 1980 และปี 1998 เพิ่มขึ้น 16-31% 0.9 ขยายตัวของเมืองอย่างรวดเร็วท่ามกลางการย่อยสลายทางเศรษฐกิจในประเทศเคนยามีผลในสัดส่วนที่เพิ่มขึ้นของคนที่อาศัยอยู่ในความยากจนแน่นอนใน areas.10 เมืองดังนั้นความยากจน ได้กลายเป็นปัญหามากขึ้นเรื่อย ๆ ในเมืองสำคัญในประเทศเคนยานำไปสู่การเป็นดอกเห็ดของการตั้งถิ่นฐานเป็นทางการในส่วนเมืองของเคนยาที่เมืองหาที่พักพิงที่น่าสงสาร นี้ได้จมทรัพยากรอนามัยสิ่งแวดล้อมในพื้นที่เขตเมือง เพราะสถานะที่ผิดกฎหมายของพวกเขาที่อาศัยอยู่ในการชำระหนี้อย่างไม่เป็นทางการในประเทศเคนยาไม่ได้รับการบริการภาครัฐเช่นน้ำการระบายน้ำการระบายน้ำทิ้งและการเก็บขยะ ดังนั้นการตั้งถิ่นฐานเป็นทางการที่โดดเด่นด้วยสภาพแวดล้อมที่ไม่ดีที่จูงใจประชาชนสุขภาพไม่ดี outcomes.4 หลักฐานแสดงให้เห็นว่าเด็กของครอบครัวที่ยากจนในพื้นที่เขตเมืองของเคนยาแสดงสภาวะสุขภาพยากจนกว่าในชนบทของพวกเขา ตามรายงานจากแอฟริกันประชากรและสุขภาพศูนย์วิจัย (APHRC) ใน 2002,4 ทารกและความเสี่ยงการตายของเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สูงขึ้นในชุมชนแออัดของกรุงไนโรบีกว่าที่พบในพื้นที่เขตเมืองอื่น ๆ และในชนบทของประเทศเคนยา ยกตัวอย่างเช่นการเสียชีวิตต่ำกว่าห้าเป็น 35% สูงขึ้นในหมู่ประชาชนในชุมชนแออัดในไนโรบีกว่าในหมู่ประชากรในชนบทในประเทศเคนยา รายงานคุณลักษณะของรูปแบบเหล่านี้ลงไปในน้ำที่ไม่ดีและสุขาภิบาลในชุมชนแออัดเหล่านี้ settlements.4 อุปทานเพียงพอของน้ำดื่มที่ปลอดภัยได้รับการยอมรับในระดับสากลเป็นความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์ แต่ผู้คนนับล้านในประเทศกำลังพัฒนาไม่ได้มีความพร้อมที่จะเข้าถึงแหล่งน้ำที่เพียงพอและปลอดภัย โดยปี 1996 จำนวนของคนที่ไม่สามารถเข้าถึงน้ำสะอาดในพื้นที่เขตเมืองได้รับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในประเทศกำลังพัฒนาเป็นผลจากการขยายตัวของเมืองอย่างรวดเร็วมากซึ่งเกิดขึ้นในชานเมืองและสลัม areas.11 เพราะสหประชาชาติโครงการของประชากรอย่างรวดเร็ว การเจริญเติบโตในพื้นที่เขตเมืองระหว่างปี 2000 และ 2030,12 การเข้าถึงน้ำดื่มที่ปลอดภัยและสุขอนามัยที่เพียงพอในพื้นที่เขตเมืองมีแนวโน้มที่จะเลวลงจนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงนโยบายอย่างมากเพื่อตอบสนองความต้องการของเมืองที่ยากจน. อุจจาระมนุษย์และการขาดของใช้ส่วนบุคคลที่เพียงพอ และสุขอนามัยในประเทศได้รับการที่เกี่ยวข้องในการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อจำนวนมากรวมทั้งอหิวาตกโรคไทฟอยด์โรคตับอักเสบโปลิโอ Cryptosporidiosis, ascariasis และ schistosomiasis มันเป็นที่คาดว่าหนึ่งในสามของการเสียชีวิตในประเทศกำลังพัฒนาที่เกิดจากการบริโภคน้ำที่ปนเปื้อนและโดยเฉลี่ยมากที่สุดเท่าที่หนึ่งในสิบของแต่ละคนที่มีประสิทธิผลของเวลาที่เสียสละเพื่อ diseases.13 ที่เกี่ยวข้องกับน้ำองค์การอนามัยโลกประมาณการว่า 2.2 ล้านคนตายเป็นประจำทุกปีจากโรคท้องร่วงและ 10% ของประชากรในประเทศกำลังพัฒนามีการติดเชื้ออย่างรุนแรงกับพยาธิที่เกี่ยวข้องกับของเสียที่ไม่เหมาะสมและอุจจาระ management.14,15 ในเคนยาโรคอุจจาระร่วงเป็นหนึ่งในโรคที่สำคัญที่มีผลต่อเด็กในสลัม ที่อาศัยอยู่ใน ตามรายงานจาก APHRC ในปี 2002 ความชุกของโรคอุจจาระร่วง 32% ในกลุ่มเด็กอายุต่ำกว่า 5 ปีในสลัมซึ่งเป็นสองเท่าของอัตราสำหรับไนโรบีและ average.4 ชาติในกรณีที่พื้นน้ำจะถูกใช้เป็นแหล่งน้ำในประเทศ การใช้ส้วมหลุมไม่แนะนำเพราะทั้งสองเข้ากันไม่ได้นอกเสียจากว่าน้ำอยู่ในระดับต่ำมากและลักษณะของดินที่ไม่น่าจะนำไปสู่การปนเปื้อนของน้ำผิวดิน ที่พวกเขาอยู่ร่วมกันแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องยากที่จะให้เป็นกฎทั่วไปสำหรับสภาพดินทุกแนวทางที่ใช้กันทั่วไปคือการที่ดีควรจะอยู่ในพื้นที่ที่สูงกว่าและไม่น้อยกว่า 15 เมตรจากส้วมหลุมและควรมีอย่างน้อย 2 เมตร ด้านบนของตารางน้ำ มีหลักฐานแสดงให้เห็นว่าการแยกด้านข้างเพิ่มขึ้นระหว่างการจัดหาแหล่งที่มาของมลพิษทางดินและน้ำใต้ดินลดความเสี่ยงของการอยู่ร่วมกัน pollution.16 อุจจาระของสุขอนามัยในสถานที่และการใช้น้ำบาดาลในอดีตได้รับการคุมขังส่วนใหญ่ไปยังพื้นที่ชนบทที่มีที่ดินเพียงพอ เพื่อให้ระยะห่างเพียงพอระหว่างส้วมหลุมและบ่อตื้น ด้วยการขยายตัวของเมืองอย่างรวดเร็วและการขยายตัวอย่างรวดเร็วของการตั้งถิ่นฐานของชุมชนแออัดใน sub-Saharan Africa สุขาภิบาลในสถานที่และน้ำบาดาลที่ใช้ในพื้นที่เขตเมืองบางเพราะพวกเขาเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมในกรณีที่ไม่มีการให้บริการที่จัดรัฐบาล อย่างไรก็ตามแออัดในชุมชนแออัดในเมืองไม่อนุญาตให้มีระยะห่างเพียงพอระหว่างหลุมและส้วมหลุมซึ่งจะช่วยให้จุลินทรีย์ที่จะโยกย้ายจากเนื้อหาอุจจาระลงในแหล่งน้ำบาดาล นอกจากนี้การปฏิบัติสุขอนามัยที่ไม่ดี (เช่นการกำจัดของมนุษย์อุจจาระ) ในพื้นที่ชุมชนแออัดเหล่านี้นำไปสู่การปนเปื้อนของน้ำและทำให้โรคที่เกิดจากน้ำ มันอยู่ในบริบทนี้และในบริบทของระดับสูงของโรคอุจจาระร่วงในชุมชนแออัดในเมืองในประเทศเคนยาว่าการศึกษานี้พยายามที่จะประเมินการปฏิบัติสุขอนามัยและการปนเปื้อนอุจจาระของแหล่งน้ำในประเทศในสลัมในเมืองโดเรตเคนยา. ไปที่: บริบทการศึกษาศึกษาได้ดำเนินการระหว่างเดือนมกราคมและเดือนมิถุนายนปี 1999 ใน Langas, ชุมชนแออัดในเมืองในเขตเทศบาลเมืองโดเรตเคนยาน้อยกว่า 10 กิโลเมตรจากตัวเมืองโดเรต เมืองโดเรตตั้งอยู่ในระแหงลีย์จังหวัดประมาณ 330 กิโลเมตรทางตะวันตกเฉียงเหนือของกรุงไนโรบี โดเรตสำนักงานใหญ่ของ Uasin Gishu ตำบลเป็นหนึ่งในพื้นที่เมืองที่เติบโตเร็วที่สุดในประเทศเคนยา Langas ตกอยู่ภายใต้ความหนาแน่นสูงในพื้นที่ที่มีรายได้ต่ำในเขตเทศบาลเมืองโดเรต จะแบ่งออกเป็นสี่ช่วงตึกบริหารที่มีการแบ่งออกเป็นประมาณ 2,500 แปลง แต่ละแปลง (1/8 เอเคอร์) มีระหว่างหนึ่งและ 30 ผู้ประกอบการแต่ละคนมีค่าเฉลี่ยของหกผู้โดยสาร การตั้งถิ่นฐานใน Langas เริ่มในปี 1965 และในเวลาที่มีการบริการขั้นพื้นฐานไม่มี ตั้งถิ่นฐานขุดบ่อตื้นน้ำของพวกเขา needs.17 ตารางน้ำสูงและนี้ทำให้เกิดความเป็นไปได้ของการปนเปื้อนแหล่งน้ำผิวดินที่อยู่ในสถานที่ระบบสุขาภิบาลในการใช้งาน. ไปที่: ระเบียบวิธีการออกแบบการศึกษาแบบตัดขวางและถูกนำมาใช้ ตัวอย่างจาก 192 households1 ได้รับเลือกโดยใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอนดังต่อไปนี้ทั้งสองออกจากสี่ช่วงตึกบริหารถูกเลือกแบบสุ่มและจากทั้งสองบล็อก 192 แปลงถูกเลือก จากแต่ละแปลงที่เลือกหนึ่งที่ใช้ในครัวเรือนได้รับเลือกให้เข้าร่วม 192 ครัวเรือนที่ได้รับการคัดเลือกดังต่อไปนี้: การเริ่มต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ผลอย่างรวดเร็วของเมืองในบริบทของปัญหาเศรษฐกิจ ส่วนใหญ่ของประชาชนในเขตเมือง ซับซาฮาแอฟริกาอาศัยอยู่ในชุมชนแออัดมัก characterized โดยขาดบริการพื้นฐาน เช่น น้ำ . . จากนั้น คนจนเมือง มักจะใช้ส้วม หลุม ไม่แพง และในเวลาเดียวกันอาจจะดึงน้ำจากบ่อที่ใกล้เคียงความแออัดในชุมชนแออัด จำกัด ระยะระหว่างหลุมบ่อส้วมและเพียงพอเพื่อให้จุลินทรีย์สามารถโยกย้ายจากส้วมแหล่งน้ำ สุขาภิบาลปฏิบัติสลัมแออัดเหล่านี้ยังยากจนนำไปสู่การปนเปื้อนของหลุมเหล่านี้ การศึกษานี้พยายามที่จะประเมินสุขาภิบาลการปฏิบัติของชาวเคนยาชุมชนแออัดและการปนเปื้อนอุจจาระของแหล่งน้ำในประเทศของพวกเขาการศึกษาภาคตัดขวางเกี่ยวข้อง 192 คน จาก langas ชุมชนแออัด , เคนยา ตัวอย่างน้ำที่เก็บจากแหล่งสี่สิบน้ำใช้ โดยผู้ตอบแบบสอบถาม สำหรับการวิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการของโคลิฟอร์ม . เหล่านี้ 40 ตัวอย่าง 31 จากบ่อน้ำตื้น สี่ จากบ่อลึก , และห้าจากก๊อก เทคนิคการหมักหลายหลอดใช้แจกแจงโคลิฟอร์มแบคทีเรียในน้ำผลการศึกษาพบว่า ประชาชนส่วนใหญ่ ( ร้อยละ 91 ) ใน langas สลัมใช้บ่อเป็นแหล่งหลักของน้ำในประเทศ ส่วนที่เหลือใช้น้ำประปา ในขณะที่คนส่วนใหญ่ใช้หลุมส้วมสำหรับไก่ขายทิ้งจำนวนมาก ( 30% ) ของเด็กที่ขับออกมาในท้องทุ่งการประมาณระยะห่างระหว่างหลุมส้วม และ เวลส์ ได้โดยทั่วไปสั้นๆ ประมาณ 40% ของหลุมส้วมอยู่น้อยกว่า 15 เมตร จากเวลส์ หลักในแหล่งน้ำ พบว่ามีการปนเปื้อนกับอุจจาระ . โคลิฟอร์มทั้งหมด พบว่า ใน 100 % ของตัวอย่างน้ำจากบ่อน้ำตื้นในขณะที่ 97% ของตัวอย่างเหล่านี้จากบ่อน้ำตื้นเป็นบวกสำหรับสารเข้มข้น . 3 ใน 4 คน จากบ่อลึกบวกกับโคลิฟอร์มทั้งหมด , ในขณะที่สองสี่จำนวนบวกสำหรับสารเข้มข้น . ไม่มีตัวอย่างจากก๊อกเป็นบวกทั้งทั้งหมดหรือสารเข้มข้น .เพราะการปรากฏตัวของโคลิฟอร์มในน้ำ พบว่าสารปนเปื้อนอุจจาระอํานวยความสะดวกโดยความใกล้ชิดระหว่างบ่อและหลุมส้วม , การศึกษาแสดงให้เห็นว่าหลุมส้วมเป็นแหล่งของการปนเปื้อนจากบ่อกับอุจจาระ . อย่างไรก็ตามการปนเปื้อนผ่านบัญชรในช่วงฝนตกก็จะไม่จัดเป็นไก่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กก็เหมือนกัน เนื่องจากการปนเปื้อนอุจจาระ มีความเป็นไปได้สูงที่การปรากฏตัวของโรคโรคในน้ำ ดังนั้นน้ำจากบ่อใน langas อาจไม่เหมาะสำหรับการบริโภคของมนุษย์ เพื่อแก้ไขปัญหานี้การรักษาน้ำในชุมชนหรือระดับครัวเรือน และการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในการปฏิบัติแบบสุขาภิบาล แนะนํา ความพยายามที่ควรจะทำเพื่อให้การควบคุมน้ำเพื่อชุมชนและชุมชนอื่น ๆในแอฟริกาซับซาฮาที่น้ำเข้าไม่ได้ครับ อย่างไรก็ตามอีกตัวอย่างของแหล่งน้ำต่าง ๆแนะนำ

คำสำคัญ : น้ำสุขาภิบาล , คุณภาพน้ำสุขภัณฑ์การปนเปื้อน Coliforms , เมืองสลัม ยากจนความยากจนเศรษฐกิจแอฟริกาเคนยา :


ไปแนะนำการเจริญเติบโตของเมืองอย่างรวดเร็วในอากาศของข้อจำกัดทางเศรษฐกิจมีผลในส่วนใหญ่ของผู้อยู่อาศัยในเมืองใหญ่ๆของทวีปแอฟริกา และเพิ่มสัดส่วนของแอฟริกันโดยอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด และสลัม . สลัมในชุมชนแออัดเหล่านี้ ,สุขภาพและความเป็นอยู่โอกาสยากจน 1 – 3 ของหลักฐานบ่งชี้ว่าประชาชนคนจนเมืองของแอฟริกามีสูงกว่าอัตราป่วย มีคนยากจนสามารถเข้าถึงบริการสุขภาพ และจากนั้น มีอัตราการตายสูงกว่าที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ รวมทั้งชาวบ้านในชนบท ที่ 4 - 8

สถานการณ์ในเคนยาจะคล้ายกับสถานการณ์อื่น ๆในแอฟริกาสัดส่วนของประชากรในเขตเมืองเคนยาเกือบสองเท่าระหว่างปี 1980 และปีเพิ่มจาก 16 เป็น 32 % 9 อย่างรวดเร็วท่ามกลางความเสื่อมโทรมทางเศรษฐกิจในเมืองเคนยา มีผลในการเพิ่มสัดส่วนของคนที่อาศัยอยู่ในความยากจนสัมบูรณ์ในเมือง areas.10 ดังนั้นความยากจนมีมากขึ้นกลายเป็นปัญหาของเมืองสำคัญในเคนยาที่นำไปสู่ mushrooming ของการชำระหนี้นอกระบบในส่วนเมืองของเคนยาที่คนจนเมือง หาที่พัก นี้อย่างแน่นอน สุขภาพ สิ่งแวดล้อม ทรัพยากรในพื้นที่เขตเมือง เนื่องจากสถานะที่ผิดกฎหมายของพวกเขาอาศัยอยู่ในเคนยาไม่ได้รับการชำระหนี้นอกระบบ ข้าราชการ เช่น น้ำ , ระบายน้ำ , ระบายน้ำ ,และขยะ คอลเลกชัน ดังนั้นการตั้งถิ่นฐานเป็นทางการ มีลักษณะไม่ดี สภาพแวดล้อมที่จูงใจให้ประชากรของผลลัพธ์สุขภาพที่ดี 4 . หลักฐานแสดงให้เห็นว่าเด็กในครอบครัวยากจนในเขตเมืองของเคนยามีภาวะสุขภาพที่ยากจนกว่า counterparts ในชนบทของพวกเขา ตามรายงานโดยประชากรในแอฟริกา และศูนย์วิจัยสุขภาพ ( aphrc ) ในปี 20024 ทารกและความเสี่ยงสูง อัตราการตายของเด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งในชุมชนแออัดของไนโรบีกว่าที่พบในเขตเมืองและชนบท เคนยา สำหรับอินสแตนซ์ ภายใต้ 5 ตายเป็น 35% สูงกว่าในกลุ่มชุมชนแออัดที่อาศัยอยู่ในกรุงไนโรบี กว่าของประชากรในเขตชนบทของเคนยา รายงานคุณลักษณะรูปแบบเหล่านี้เพื่อคนจนน้ำและสุขาภิบาลในชุมชนสลัม 4

เหล่านี้อุปทานเพียงพอของน้ำดื่มที่ปลอดภัยจะสามารถรับรู้เป็นพื้นฐานของมนุษย์ต้องการ อีกหลายล้านคนในประเทศกำลังพัฒนาไม่ได้มีการเข้าถึงพร้อมที่จะเป็น เพียงพอ และปลอดภัย การประปา โดย 1996 จำนวนคน โดยไม่ต้องใช้น้ำที่ปลอดภัยในเขตเมืองเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในประเทศกำลังพัฒนาเป็นผลอย่างรวดเร็วของความเป็นเมืองมากซึ่งเกิดขึ้นในรอบเมือง และชุมชนแออัด areas.11 เพราะสหประชาชาติโครงการอย่างรวดเร็วการเจริญเติบโตของประชากรในเขตเมืองระหว่าง 2000 และ 2030,12 เข้าถึงน้ำดื่มที่สะอาดปลอดภัยและสุขอนามัยที่เพียงพอในเขตเมืองมีแนวโน้มที่จะเลวลงจนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงนโยบายใดๆ เพื่อรองรับความต้องการของคนจนเมือง

ของเสียในร่างกายมนุษย์และการขาดสุขอนามัยส่วนบุคคลและในประเทศที่เพียงพอได้รับเกี่ยวข้องกับการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อหลาย ได้แก่ อหิวาตกโรค ไทฟอยด์ โรค โปลิโอ โรคคริปโตสปอริดิโอซิสนพนิต , และโรคพิษสุนัขบ้า .มันคือประมาณว่าหนึ่งในสามของการเสียชีวิตในประเทศกำลังพัฒนามีสาเหตุจากการบริโภคน้ำที่ปนเปื้อนโดยสิบเท่าหนึ่งของเวลาการผลิตของแต่ละคนจะเสียสละเพื่อน้ำที่เกี่ยวข้อง diseases.13 องค์การอนามัยโลกประมาณการว่า 22 ล้านคนตายทุกปีจากโรคท้องเสียและ 10% ของประชากรของโลกที่พัฒนาจะรุนแรงติดเชื้อหนอนลำไส้ที่เกี่ยวข้องกับของเสียที่ไม่เหมาะสมและการจัดการของเสียในร่างกาย . 14,15 ในเคนยา , โรคอุจจาระร่วงในเด็กโรคที่มีผลต่อหลักของชุมชนที่อาศัยอยู่ ตามรายงานของ aphrc ในปี 2002