Bar ChartsBar charts are used to co

Bar Charts
Bar charts are used to compare an amount of a variable at particular times or points, or to compare the amount of one variable to another. Bar charts are less effective in emphasizing the trend in a variable over time. They may be horizontally or vertically oriented. The virtue of bar charts is their simplicity, so they should be as uncluttered as possible.
· Use as few bars as necessary, with a maximum of six different bars.
· Emphasize one aspect of the data by changing a specific bar’s color or texture.
· Leave control bars unfilled (or white on color charts) to stand apart from experimental variables.
· Bars should be wider than the spaces between them. All bars should be of equal width, and all spaces—including the space between the axis and the first bar—should be of equal width. Bars
should be neither very thin nor very wide.
· With groups of bars, a space should separate the groups, but no space is necessary between the bars of a group. The space between the groups of bars should be about the width of one bar or less.
· Data values should not be written either within the bar or outside it. If exact values are important, the data should be presented as a table. If bars are labeled with values, don’t use tick marks or grid lines.
· Don’t use tick marks on the X axis.
· Use the same fill color for all bars in single data set.
· Use different fill colors for positive and negative values.
· For single bars, center labels below each bar.
· For groups of bars, individual bars can be labeled. Group labels can be centered below the individual bar labels for vertical bar charts or placed to the left of the individual bar labels for horizontal bar charts. The groups can be labeled, and the bars can be distinguished by shading or patterns. Lettering in individual column labels should be smaller than lettering in the group labels.
· The longest bar (or its error bar)should reach nearly to the end of the chart.Figs. 26 and 27 illustrate the above points. They show basically the same information,but Fig. 27 is easier to read.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บาร์ชาร์ตแผนภูมิแท่งที่ใช้ในการเปรียบเทียบปริมาณของตัวแปรในช่วงเวลาที่เฉพาะเจาะจงหรือจุดหรือเพื่อเปรียบเทียบปริมาณของตัวแปรหนึ่งไปยังอีก
แผนภูมิแท่งที่มีประสิทธิภาพน้อยลงในการเน้นแนวโน้มในตัวแปรเมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาอาจจะในแนวนอนหรือแนวตั้ง อาศัยอำนาจตามความแผนภูมิแท่งคือความเรียบง่ายของพวกเขาดังนั้นพวกเขาควรจะเป็นที่กระจายตัวกันเป็นไปได้.
·ใช้บาร์น้อยที่สุดเท่าที่จำเป็นสูงสุดหกบาร์ที่แตกต่างกัน.
·เน้นแง่มุมหนึ่งของข้อมูลด้วยการเปลี่ยนสีบาร์ที่เฉพาะเจาะจงหรือพื้นผิว
·บาร์ออกจากการควบคุมที่ไม่สำเร็จ (หรือสีขาวบนชาร์ตสี) ที่จะยืนห่างจากตัวแปรทดลอง.
·บาร์ควรจะกว้างกว่าช่องว่างระหว่างพวกเขา บาร์ทุกคนควรจะมีความกว้างเท่ากันและทุกพื้นที่รวมถึงช่องว่างระหว่างแกนและเป็นครั้งแรกบาร์ควรจะมีความกว้างเท่ากัน บาร์ควรจะไม่บางมากไม่กว้างมาก. ·ด้วยกลุ่มของบาร์พื้นที่ควรแยกกลุ่ม แต่ไม่มีช่องว่างเป็นสิ่งที่จำเป็นระหว่างบาร์ของกลุ่ม ช่องว่างระหว่างกลุ่มของบาร์ควรจะเกี่ยวกับความกว้างของแถบหนึ่งหรือน้อยกว่า. ·ค่าข้อมูลไม่ควรจะเขียนทั้งในบาร์หรือนอกมัน หากค่าที่แน่นอนมีความสำคัญข้อมูลที่ควรจะนำเสนอเป็นตาราง หากแถบมีข้อความที่มีค่าไม่ได้ใช้เครื่องหมายหรือขีดเส้นกริด. ·อย่าใช้เครื่องหมายขีดบนแกน X. ·ใช้เติมสีเดียวกันสำหรับบาร์ทั้งหมดอยู่ในชุดข้อมูลเดียว. ·ใช้สีที่แตกต่างกันสำหรับการเติมบวก และค่าลบ. ·สำหรับบาร์เดี่ยว, ศูนย์ป้ายด้านล่างของแถบแต่ละ. ·สำหรับกลุ่มของบาร์บาร์ของแต่ละบุคคลจะมีป้าย ป้ายชื่อกลุ่มสามารถเป็นศูนย์กลางด้านล่างป้ายบาร์บุคคลสำหรับแผนภูมิแถบแนวตั้งหรืออยู่ทางด้านซ้ายของฉลากบาร์ของแต่ละบุคคลสำหรับแผนภูมิแท่งแนวนอน กลุ่มสามารถระบุและบาร์สามารถโดดเด่นด้วยการแรเงาหรือรูปแบบ ตัวอักษรในป้ายชื่อคอลัมน์ของแต่ละบุคคลควรจะมีขนาดเล็กกว่าตัวอักษรในฉลากกลุ่ม. ·บาร์ที่ยาวที่สุด (หรือแถบข้อผิดพลาดของมัน) ควรจะถึงเกือบถึงจุดสิ้นสุดของ chart.Figs ที่ 26 และ 27 แสดงให้เห็นถึงจุดดังกล่าว พวกเขาแสดงให้เห็นโดยทั่วไปข้อมูลเดียวกัน แต่รูป 27 ง่ายต่อการอ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผนภูมิแท่งแผนภูมิ
บาร์ใช้ในการเปรียบเทียบจำนวนของตัวแปรที่จุดใดเวลา หรือ หรือ การเปรียบเทียบปริมาณของตัวแปรหนึ่งไปยังอีก แผนภูมิแท่งที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าในเน้นแนวโน้มของตัวแปรในช่วงเวลา พวกเขาอาจจะแนวนอนหรือแนวตั้งที่มุ่งเน้น คุณธรรมของแผนภูมิแท่งคือความเรียบง่ายของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาควรเป็น
กระจายตัวเท่าที่จะเป็นไปได้ด้วยใช้เป็นแถบน้อยเท่าที่จำเป็น มีได้สูงสุด 6 แถบที่แตกต่างกัน .
ด้วยเน้นด้านใดด้านหนึ่งของข้อมูลโดยการเปลี่ยนเฉพาะแถบสีหรือพื้นผิว .
ด้วยทิ้งบาร์ควบคุมกลวง ( หรือขาวบนแผนภูมิสี ) ที่จะยืนนอกเหนือจากตัวแปรทดลอง
ด้วยแถบควรจะกว้างกว่าช่องว่างระหว่าง พวกเขา ทั้งหมดบาร์ควรจะมีความกว้างเท่ากันและพื้นที่ทั้งหมดรวมทั้งช่องว่างระหว่างแกนและแถบแรกควรจะมีความกว้างเท่ากัน บาร์
ต้องไม่บางมาก ไม่กว้างมาก
ด้วยกลุ่มของบาร์ พื้นที่ควรแยกกลุ่ม แต่ไม่มีพื้นที่จำเป็นระหว่างแถบของกลุ่ม ช่องว่างระหว่างกลุ่มของแถบจะเกี่ยวกับความกว้างของแถบหนึ่งหรือน้อยกว่า
ข้อมูลด้วยค่าไม่ควรเขียนทั้งภายในหรือนอกบาร์มัน ถ้าค่าที่แน่นอนที่สำคัญ ข้อมูลที่ควรจะแสดงเป็นตาราง ถ้าแถบมีข้อความด้วยค่า อย่าใช้เครื่องหมายขีดหรือเส้นกริด
ด้วยไม่ใช้เครื่องหมายขีดบนแกน X .
ด้วยใช้เติมสีเดียวกันทั้งหมด แถบข้อมูลชุดเดียว .
ด้วยใช้สีที่แตกต่างกันเพื่อเติมเต็มคุณค่าทางบวกและลบ
ด้วยสำหรับแถบเดียวศูนย์ป้ายด้านล่างแต่ละบาร์ .
ด้วยกลุ่มของบาร์ บาร์ส่วนบุคคลสามารถมีข้อความ ป้ายกลุ่มสามารถอยู่ตรงกลางด้านล่างแถบป้ายชื่อสำหรับแต่ละแผนภูมิแท่งแนวตั้ง หรือวางไว้ที่ด้านซ้ายของแถบแต่ละแถบแนวนอนป้ายแผนภูมิ กลุ่มสามารถติดป้ายชื่อ และบาร์สามารถโดดเด่นด้วยเฉดหรือรูปแบบตัวอักษรในป้ายชื่อคอลัมน์บุคคลควรมีขนาดเล็กกว่าตัวอักษรในป้ายกลุ่ม
ด้วยแถบยาว ( หรือแถบข้อผิดพลาด ) น่าจะถึงเกือบปลาย chart.figs . 26 และ 27 แสดงจุดข้างต้น พวกเขาแสดงโดยทั่วไปข้อมูลเดียวกัน แต่เป็น 27 รูป อ่านง่าย