International Food Research Journal

International Food Research Journal 16: 119-126
A zoom-in observes Engel’s law in household monthly expenditure on food (included both food at home and food away from home). Engel’s law defines that with rising incomes, the share of expenditures for food declines. The budget share for food expenditure has gone down from 36.7 percent in 1988 to 23.3 percent in 2003. Further observation provides a prudent insight that Singaporeans are shifting food consumption at home to food consumption away from home, where the budget shares for expenditures on food at home and food away from home were 19.7 percent and 16.9 percent in 1988 and became equal at 13.2 percent in 1993 then 9.1 percent and 12.2 percent in 2003 respectively.
Table 2 presents the distribution of household budget share for expenditure on food at home in Singapore. It is apparent that Singaporean households allocated most of their budget to rice & other cereals, seafood, meat, vegetables, dairy & eggs, and fruits, accounting for more than 85 percent of total expenditure on food at home. This shows the importance of these food products that constituted majority in their diet. Though per capita consumption of vegetables and fruits in 2002 and 2003 were significantly higher than meat and seafood, Singaporean household allocated more of their budget for meat and seafood than vegetables and fruits. This was mainly a result of relatively higher retail prices of meat and seafood relative to vegetables and fruits during the period.
Budget shares of important food product in food category in Singapore
In order to identify food preference of Singaporeans, table 3 depicts the distribution of household budget share for selected food products in their own category. In meat category, pork and poultry were the two most important types of meat consumed in Singapore. Pork is a major dietary component of the Chinese who make up 75 percent of the 3.58 million populations (Singapore Department of Statistics, 2008a). Other majority of ethnic in Singapore are Malay and Indian. Hence, poultry-a homogeneous to all ethnics is also a popular dietary component in Singapore. It is noteworthy that Singaporean households are increasingly demanding for processed meat products. This is evident as sum of processed meat products, canned meat, and prepared meat made up a big proportion in the meat budget.
In seafood category, Singaporean consumers obviously prefer fresh fish over processed fish products. This may be because of the consciousness of benefit in acquiring protein and Omega-3 from fresh fish. Similar observations in vegetables and fruits categories suggest that Singaporean consumers favor fresh vegetables and fruits over processed vegetables and fruits respectively.
Singapore’s agricultural and food imports
Both demand and consumption are made possible by supplies via trade with other nations. Singapore’s open economy system that participates in world trade has long seen her trade liberalization in agricultural trade. It means that any countries can export agricultural and food products to Singapore as long as they meet the requirements set by Agri-food and Veterinary Authority (AVA). In that sense, Malaysia is like other countries that do have privilege to export agricultural and food products into Singapore.
In meat category, Singapore relies heavily on Australia and New Zealand for beef and mutton products. Though the Nipah virus was treated,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมุดรายวันการวิจัยอาหารนานาชาติ 16:119-126ซูมในพิจารณากฎหมายของ Engel ในรายจ่ายรายเดือนในครัวเรือนอาหาร (รวมอาหารที่พักและอาหารที่บ้าน) Engel ของกฎหมายกำหนดให้ มีรายได้เพิ่มขึ้น สัดส่วนของค่าใช้จ่ายสำหรับอาหารลดลง สัดส่วนงบประมาณสำหรับรายจ่ายอาหารแล้วจากร้อยละ 36.7 ใน 1988-23.3 เปอร์เซ็นต์ใน 2003 เก็บข้อมูลเพิ่มเติมให้เข้าใจระมัดระวังที่ว่า ยังสิงคโปร์จะขยับการบริโภคอาหารที่บ้านเพื่อการบริโภคอาหารที่พัก ที่ส่วนแบ่งงบประมาณสำหรับค่าใช้จ่ายอาหารที่บ้านและอาหารพักได้ร้อยละ 19.7 และร้อยละ 16.9 ในปี 1988 และกลายเป็นเท่ากับร้อย ละ 13.2 ในปี 1993 แล้วร้อย ละ 9.1 และร้อย ละ 12.2 ใน 2003 ตามลำดับตารางที่ 2 แสดงการกระจายส่วนแบ่งงบประมาณที่ใช้ในครัวเรือนสำหรับรายจ่ายอาหารที่บ้านในประเทศสิงคโปร์ ปรากฏว่า ครัวเรือนที่สิงคโปร์จัดสรรส่วนใหญ่ของงบประมาณกับข้าวอื่น ๆ ธัญพืช อาหารทะเล เนื้อสัตว์ ผัก นม และไข่ และ ผลไม้ บัญชีมากกว่าร้อยละ 85 ของรายจ่ายรวมอาหารที่บ้านได้ ซึ่งแสดงให้เห็นความสำคัญของผลิตภัณฑ์อาหารที่ทะลักส่วนใหญ่ในอาหารของพวกเขา แม้ว่าปริมาณการใช้ต่อหัวของผักและผลไม้ใน 2002 และ 2003 ได้อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าเนื้อสัตว์และอาหารทะเล บ้านสิงคโปร์ปันส่วนของงบประมาณเพิ่มเติมสำหรับเนื้อสัตว์และอาหารทะเลผักและผลไม้ นี้คือส่วนใหญ่ผลลัพธ์ค่อนข้างสูงราคาขายปลีกเนื้อสัตว์และอาหารทะเลเมื่อเทียบกับผักและผลไม้ในช่วงเวลาหุ้นของงบประมาณของผลิตภัณฑ์อาหารที่สำคัญในอาหารประเภทในสิงคโปร์เพื่อระบุการกำหนดลักษณะอาหารของยังสิงคโปร์ ตาราง 3 แสดงให้เห็นการกระจายงบประมาณที่ใช้ในครัวเรือนที่ใช้ร่วมกันสำหรับผลิตภัณฑ์อาหารที่เลือกในประเภทของตนเอง ในเนื้อสัตว์ ประเภท หมู และสัตว์ปีกได้สองชนิดที่สำคัญที่สุดของเนื้อสัตว์ที่ใช้ในสิงคโปร์ หมูเป็นส่วนประกอบอาหารรายใหญ่ของจีนที่ให้ได้ร้อยละ 75 ของประชากร 3.58 ล้าน (สิงคโปร์วิชาสถิติ 2008a) อื่น ๆ ส่วนใหญ่ของเชื้อชาติในสิงคโปร์มีมาเลย์และอินเดีย ดังนั้น สัตว์ปีกได้เหมือนกับ ethnics ทั้งหมดจะยังนิยมอาหารส่วนประกอบในสิงคโปร์ เป็นที่น่าสังเกตว่า ครัวเรือนที่สิงคโปร์มากเรียกร้องสำหรับผลิตภัณฑ์เนื้อแปรรูป นี้จะปรากฏชัดเป็นผลรวมของผลิตภัณฑ์เนื้อแปรรูป กระป๋องเนื้อ และเตรียมเนื้อขึ้นสัดส่วนใหญ่ในงบประมาณของเนื้อในประเภทอาหารทะเล สิงคโปร์ผู้บริโภคแน่นอนชอบปลาสดมากกว่าผลิตภัณฑ์ปลาแปรรูป นี้อาจเป็น เพราะสำนึกของสวัสดิการในโปรตีนและโอเมก้า 3 จากปลาสด สังเกตคล้ายประเภทผักและผลไม้แนะนำว่า ผู้บริโภคสิงคโปร์ชอบผักสด และผลไม้ที่ผ่านการแปรรูปผัก และผลไม้ตามลำดับสิงคโปร์ของเกษตร และอาหารนำเข้าความต้องการและปริมาณการใช้จะทำได้ โดยอุปกรณ์ผ่านทางการค้ากับประเทศอื่น ๆ ระบบเศรษฐกิจเปิดของสิงคโปร์ที่มีส่วนร่วมในการค้าโลกจึงได้เห็นเธอเปิดเสรีการค้าในการค้าทางการเกษตร หมายความ ว่า ประเทศใดสามารถส่งออกเกษตร และผลิตภัณฑ์อาหารสิงคโปร์ตราบเท่าที่พวกเขาตอบสนองความต้องการตั้งค่า โดย Agri-อาหารและหน่วยงานสัตวแพทย์ (เอวา) ในมาเลเซียเป็นเหมือนประเทศอื่น ๆ ที่มีสิทธิ์ที่จะส่งออกเกษตรและผลิตภัณฑ์อาหารในสิงคโปร์ในประเภทเนื้อ สิงคโปร์อาศัยหนักในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์สำหรับผลิตภัณฑ์เนื้อและ mutton แม้ว่า ไวรัสนิได้รับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารนานาชาติวารสารวิจัย 16: 119-126
ซูมในข้อสังเกตกฎหมาย Engel ในครัวเรือนค่าใช้จ่ายรายเดือนในอาหาร (รวมอาหารทั้งที่บ้านและอาหารออกจากบ้าน) กฎหมายของ Engel กำหนดว่ามีการเพิ่มขึ้นของรายได้ส่วนแบ่งของค่าใช้จ่ายสำหรับการลดลงของอาหาร ส่วนแบ่งงบประมาณค่าใช้จ่ายอาหารได้ไปลงจากร้อยละ 36.7 ในปี 1988 เป็นร้อยละ 23.3 ในปี 2003 สังเกตเพิ่มเติมให้ข้อมูลเชิงลึกที่ชาญฉลาดที่สิงคโปร์จะขยับการบริโภคอาหารที่บ้านเพื่อการบริโภคอาหารอยู่ห่างจากบ้านที่หุ้นงบประมาณสำหรับค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวกับอาหาร บ้านและอาหารออกจากบ้านร้อยละ 19.7 และร้อยละ 16.9 ในปี 1988 และกลายเป็นเท่ากับร้อยละ 13.2 ที่ในปี 1993 ร้อยละ 9.1 แล้วและร้อยละ 12.2 ตามลำดับในปี 2003.
ตารางที่ 2 นำเสนอการจัดจำหน่ายหุ้นของงบประมาณที่ใช้ในครัวเรือนสำหรับค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับอาหารที่บ้านในสิงคโปร์ มันเห็นได้ชัดว่าผู้ประกอบการชาวสิงคโปร์ส่วนใหญ่ของการจัดสรรงบประมาณของพวกเขาข้าวและธัญพืชอื่น ๆ , อาหารทะเล, เนื้อสัตว์, ผัก, นมและไข่และผลไม้คิดเป็นกว่าร้อยละ 85 ของค่าใช้จ่ายทั้งหมดเกี่ยวกับอาหารที่บ้าน นี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของผลิตภัณฑ์เหล่านี้อาหารที่ประกอบด้วยส่วนใหญ่ในอาหารของพวกเขา แม้ว่าการบริโภคต่อหัวของผักและผลไม้ในปี 2002 และ 2003 อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าเนื้อสัตว์และอาหารทะเลที่ใช้ในครัวเรือนสิงคโปร์มากขึ้นของการจัดสรรงบประมาณของพวกเขาสำหรับเนื้อสัตว์และอาหารทะเลกว่าผักและผลไม้ ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากราคาขายปลีกที่ค่อนข้างสูงของเนื้อสัตว์และอาหารทะเลเมื่อเทียบกับผักและผลไม้ในช่วงเวลา.
หุ้นงบประมาณของผลิตภัณฑ์อาหารที่สำคัญในหมวดหมู่อาหารในสิงคโปร์เพื่อที่จะระบุการตั้งค่าอาหารของสิงคโปร์ตารางที่ 3 แสดงให้เห็นถึงการกระจายของใช้ในครัวเรือน ส่วนแบ่งงบประมาณสำหรับผลิตภัณฑ์อาหารที่เลือกในหมวดหมู่ของตัวเอง
ในประเภทเนื้อหมูและสัตว์ปีกทั้งสองชนิดที่สำคัญที่สุดของการบริโภคเนื้อสัตว์ในประเทศสิงคโปร์ หมูเป็นส่วนประกอบที่สำคัญของอาหารจีนที่ทำขึ้นร้อยละ 75 ของประชากร 3,580,000 (สิงคโปร์ภาควิชาสถิติ 2008a) ส่วนใหญ่อื่น ๆ ของกลุ่มชาติพันธุ์ในสิงคโปร์มาเลย์และอินเดีย ดังนั้นสัตว์ปีกเหมือนกันที่จะ ethnics ทั้งหมดยังเป็นส่วนประกอบของอาหารที่เป็นที่นิยมในสิงคโปร์ เป็นที่น่าสังเกตว่าผู้ประกอบการชาวสิงคโปร์มีมากขึ้นความต้องการสำหรับผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์แปรรูป นี้เห็นได้ชัดเป็นผลรวมของผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์แปรรูปเนื้อกระป๋องและเนื้อสัตว์ที่เตรียมขึ้นเป็นสัดส่วนใหญ่ในงบประมาณเนื้อ.
ในหมวดหมู่อาหารทะเล, สิงคโปร์ผู้บริโภคเห็นได้ชัดว่าชอบปลาสดปลามากกว่าผลิตภัณฑ์การประมวลผล ซึ่งอาจเป็นเพราะของจิตสำนึกของผลประโยชน์ในการรับโปรตีนและโอเมก้า 3 จากปลาสด ข้อสังเกตที่คล้ายกันในผักและผลไม้ประเภทที่ชี้ให้เห็นว่าผู้บริโภคชาวสิงคโปร์โปรดปรานผักสดและผลไม้มากกว่าผักแปรรูปและผลไม้ตามลำดับ.
ของสิงคโปร์ทางการเกษตรและอาหารนำเข้าทั้งความต้องการและการบริโภคจะทำไปโดยผ่านทางอุปกรณ์การค้ากับประเทศอื่น ๆ
ระบบเศรษฐกิจแบบเปิดของสิงคโปร์ที่มีส่วนร่วมในการค้าโลกได้เห็นการเปิดเสรีการค้ายาวของเธอในการค้าสินค้าเกษตร ก็หมายความว่าประเทศใด ๆ สามารถส่งออกสินค้าเกษตรและอาหารไปยังสิงคโปร์ตราบเท่าที่พวกเขาตอบสนองความต้องการที่กำหนดโดยเกษตรอาหารและสัตวแพทย์ผู้มีอำนาจ (AVA) ในแง่ที่ว่ามาเลเซียเป็นเหมือนประเทศอื่น ๆ ที่จะมีสิทธิ์ในการส่งออกสินค้าเกษตรและอาหารเข้าไปในสิงคโปร์.
ในประเภทเนื้อสัตว์สิงคโปร์อาศัยอย่างหนักในประเทศออสเตรเลียและนิวซีแลนด์เนื้อวัวเนื้อแกะและผลิตภัณฑ์ แม้ว่าไวรัส Nipah ได้รับการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วารสารวิจัยนานาชาติอาหาร 16 : 119-126
ซูมในสังเกตเกล เป็นกฎหมายในครัวเรือนค่าใช้จ่ายรายเดือนในอาหาร ( รวมทั้งอาหารที่บ้านและอาหารไปจากบ้าน ) เกล กฎหมายกำหนดว่ารายได้ที่เพิ่มขึ้น , ส่วนแบ่งของค่าใช้จ่ายสำหรับการปฏิเสธอาหาร ส่วนงบประมาณรายจ่ายอาหารลดต่ำลงจากร้อยละ 36.7 ในปี 1988 ถึง 23.3 เปอร์เซ็นต์ในปี 2003การสังเกตเพิ่มเติมให้ลึกกว่าที่สิงคโปร์จะเปลี่ยนการบริโภคอาหารเพื่อการบริโภคอาหารจากบ้านไป ซึ่งงบประมาณรายจ่ายจำนวนอาหารที่บ้าน และอาหารไปจากบ้าน 19.7 เปอร์เซ็นต์และร้อยละ 8.9 ในปี 1988 และเป็น เท่าเทียมกันที่ 13.2 เปอร์เซ็นต์ในปี 1993 จากนั้น 9.1 เปอร์เซ็นต์ และในปี 2546
12.2 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับตารางที่ 2 แสดงการใช้งบประมาณที่ใช้ในครัวเรือนสำหรับค่าใช้จ่ายในอาหารที่บ้านในสิงคโปร์ เห็นได้ชัดว่าครอบครัวชาวสิงคโปร์ส่วนใหญ่ของงบประมาณของพวกเขาเพื่อจัดสรรข้าว&ธัญพืชอื่น อาหารทะเล เนื้อสัตว์ ผัก ไข่ และนม& , ผลไม้ , การบัญชีกว่า 85 เปอร์เซ็นต์ของรายจ่ายทั้งหมดในอาหารที่บ้านนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของเหล่านี้ผลิตภัณฑ์อาหารโดยส่วนใหญ่ในอาหารของพวกเขา แม้ว่าการบริโภคต่อหัวของผักและผลไม้ใน 2002 และ 2003 สูงกว่าเนื้อสัตว์และอาหารทะเล , สิงคโปร์บ้านจัดสรรเพิ่มเติมของงบประมาณของพวกเขาสำหรับเนื้อสัตว์และอาหารทะเลมากกว่าผักและผลไม้นี้เป็นหลักผลค่อนข้างสูงกว่าราคาขายปลีกเนื้อและอาหารทะเล เมื่อเทียบกับผักและผลไม้ในช่วงระยะเวลา .
งบประมาณหุ้นของผลิตภัณฑ์อาหารที่สำคัญในประเภทอาหารในสิงคโปร์
เพื่อระบุความต้องการอาหารของชาวสิงคโปร์ , ตารางที่ 3 แสดงให้เห็นการใช้งบประมาณที่ใช้ในครัวเรือนสำหรับใช้ในผลิตภัณฑ์อาหารประเภทของพวกเขาเอง ในประเภทเนื้อหมูและสัตว์ปีกเป็นสองประเภทที่สำคัญที่สุดของอาหารที่บริโภคในสิงคโปร์ หมูเป็นส่วนประกอบอาหารหลักของชาวจีนที่ทำขึ้นร้อยละ 75 ของ 3.58 ล้านประชากรสิงคโปร์ ภาควิชาสถิติ 2008a ) ส่วนอื่น ๆของกลุ่มชาติพันธุ์ในสิงคโปร์ มาเลย์ และอินเดีย ดังนั้น poultry-a เนื้อเดียวกันทุกชาติพันธุ์เป็นส่วนประกอบอาหารยอดนิยมในสิงคโปร์เป็นที่น่าสังเกตว่า ครอบครัวชาวสิงคโปร์มีมากขึ้นความต้องการผลิตภัณฑ์แปรรูปเนื้อสัตว์ นี้จะเห็นได้ชัดเป็นผลรวมของผลิตภัณฑ์แปรรูปเนื้อสัตว์กระป๋อง และเนื้อสัตว์ที่เตรียมขึ้นสัดส่วนใหญ่ในงบประมาณเนื้อ .
ในหมวดอาหารทะเล ผู้บริโภคชาวสิงคโปร์ก็ชอบปลามากกว่าผลิตภัณฑ์แปรรูปจากปลานี้อาจเป็นเพราะจิตสำนึกของผลประโยชน์ในการรับโปรตีนและโอเมก้า 3 จากปลา สังเกตที่คล้ายกันในผักและผลไม้ที่ผู้บริโภคสิงคโปร์ช่วยแนะนำประเภทผักและผลไม้สดผักและผลไม้แปรรูปตามลำดับ การนำเข้าสินค้าเกษตรและอาหารของสิงคโปร์

ทั้งอุปสงค์ การบริโภค และจะทําได้ โดยวัสดุทางการค้ากับประเทศอื่น ๆ สิงคโปร์เปิดระบบเศรษฐกิจที่เข้าร่วมในการค้าโลก ได้เห็นการเปิดเสรีทางการค้าในการค้าเกษตร มันหมายถึงว่า ประเทศใด ๆสามารถส่งออกสินค้าเกษตรและอาหารไปยังสิงคโปร์ตราบเท่าที่พวกเขาตอบสนองความต้องการที่กำหนดโดยอาหารเกษตรและสัตวแพทย์ผู้มีอำนาจ ( AVA )ในความรู้สึกที่ มาเลเซีย เป็นประเทศอื่น ๆที่คุณมีสิทธิที่จะส่งออกสินค้าเกษตรและอาหารไปยังสิงคโปร์ .
ในประเภทเนื้อ , สิงคโปร์อาศัยหนักในออสเตรเลียและนิวซีแลนด์สำหรับผลิตภัณฑ์เนื้อวัวและเนื้อแกะ . แม้ว่าไวรัสนิปาห์ถูกปฏิบัติ