Humility: Conventionally viewed as

Humility: Conventionally viewed as the defiance of one’s self or related self-centered tendency, humility is conceived with respect to the modesty level, in which one observes himself (Hare, 1996). According to Covey (2002), servant leadership warrants meekness of character and core capability built upon latest skills. Winston (2002) inserts that humility refers to the fact that a single person may not know everything and a substantial scope exists for the input from others. Bell (2001), however, maintains that humility may not be taken as an act of apology or submissiveness. Being humble implies that one is egoless and balanced, acting with true spirit without exaggerating anything. While illustrating humility, Dennis and Bocarnea (2005) affirmed Crom’s (1998) declaration that good leadership exercises humility by respecting their followers and recognising their input to the organisation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท: ดีดูเป็นสมัยของ ตนเองหรือแนวโน้มที่ตนเองเกี่ยวข้อง บทจะรู้สึกกับระดับโมเดสตี้ ที่หนึ่งพิจารณาตัวเอง (กระต่าย 1996) ตามฝูงนก (2002), เป็นผู้นำข้าราชการวอร์แรนต์ meekness ของอักขระและหลักความสามารถในการสร้างขึ้นทักษะล่าสุด แทรกวินสตัน (2002) ที่บทอ้างอิงถึงความจริงที่ว่า คนเดียวไม่อาจรู้ทุกอย่าง และมีขอบเขตที่พบสำหรับการป้อนข้อมูลจากผู้อื่น เบลล์ (2001), ไร รักษาว่า บทอาจไม่สามารถนำมาเป็นขอโทษหรือ submissiveness เป็นอีกความหมายนั้น egoless และ สมดุล การทำหน้าที่ ด้วยจิตวิญญาณที่แท้จริง โดย exaggerating อะไร ในขณะที่แสดงบท เดนนิสและ Bocarnea (2005) ยืนยันของ Crom (1998) รายงานว่า ผู้นำที่ดีออกกำลังกายบท โดยการเคารพของลูกศิษย์ และการป้อนข้อมูลให้องค์กรตระหนักถึง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความอ่อนน้อมถ่อมตน: ดูอัตภาพเป็นการต่อต้านของตัวเองหรือที่เกี่ยวข้องกับแนวโน้มที่ตนเองเป็นศูนย์กลางความอ่อนน้อมถ่อมตนจะรู้สึกที่เกี่ยวกับระดับความพอประมาณในที่หนึ่งที่สังเกตตัวเอง (กระต่าย 1996) ตามที่ Covey (2002) เป็นผู้นำคนรับใช้ของใบสำคัญแสดงสิทธิที่อ่อนโยนของตัวละครหลักและความสามารถในการสร้างทักษะใหม่ล่าสุด วินสตัน (2002) ที่แทรกความอ่อนน้อมถ่อมตนหมายถึงความจริงที่ว่าคนเดียวอาจไม่ทราบว่าทุกอย่างและขอบเขตที่มีอยู่อย่างมีนัยสำคัญสำหรับการป้อนข้อมูลจากคนอื่น ๆ เบลล์ (2001) แต่ยืนยันว่าความอ่อนน้อมถ่อมตนอาจจะไม่ได้นำมาเป็นการกระทำของการขอโทษหรืออ่อนน้อม ความอ่อนน้อมถ่อมตนหมายความว่าหนึ่งที่ไร้อัตตาและมีความสมดุลทำหน้าที่ด้วยจิตวิญญาณที่แท้จริงโดยไม่เกินความจริงอะไร ในขณะที่แสดงให้เห็นถึงความอ่อนน้อมถ่อมตนและเดนนิส Bocarnea (2005) ประกาศคงอันดับเครดิตของ Crom (1998) การประกาศว่าเป็นผู้นำที่ดีการออกกำลังกายความอ่อนน้อมถ่อมตนโดยคำนึงติดตามของพวกเขาและตระหนักถึงการป้อนข้อมูลของพวกเขาให้กับองค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความอ่อนน้อมถ่อมตน : โดยทั่วไปมองว่าเป็นความท้าทายของตนเอง หรือ ที่เกี่ยวข้องกับหลักแนวโน้ม , ความอ่อนน้อมถ่อมตนคือ conceived ด้วยความเคารพระดับความพอประมาณ หนึ่งสังเกตตัวเอง ( กระต่าย , 1996 ) ตามกลุ่ม ( 2002 ) ผู้รับใช้ผู้นำแสดงความอ่อนโยนของตัวละครและความสามารถหลักที่ถูกสร้างขึ้นบนทักษะใหม่ล่าสุดวินสตัน ( 2002 ) แทรกว่า ความอ่อนน้อมถ่อมตน หมายถึง ความจริงที่คนเดียวอาจไม่ได้รู้ทุกสิ่งและขอบเขตสำคัญที่มีอยู่สำหรับข้อมูลจากผู้อื่น เบลล์ ( 2001 ) อย่างไรก็ตาม ยังคงยืนยันว่า ความอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่อาจใช้เป็นแสดงคำขอโทษหรือความอ่อนน้อม . ถ่อมตัวหมายความว่าหนึ่ง egoless และสมดุล ด้วยจิตวิญญาณโดยไม่ต้องพูดเกินจริงการแสดงจริงเลยในขณะที่แสดงให้เห็นถึงความอ่อนน้อมถ่อมตน เดนนิส และ bocarnea ( 2005 ) ยืนยันเทวะ ( 2541 ) ประกาศว่าผู้นำที่ดีแบบนอบน้อมเคารพผู้ติดตามของพวกเขาและตระหนักถึงการป้อนข้อมูลของพวกเขาเพื่อองค์กร