When the world started to end, you

When the world started to end, you were ashamed of yourself for weeping bitterly in your bedroom for an entire day. You saw the president crying and begging on TV and it sent you into a panic. You lay in bed with the blankets pulled up to your nose, crying, refusing to answer the door when the maid, your manager, your assistant, and finally your parents begged you to come out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อโลกเริ่มต้นการสิ้นสุด คุณก็ละอายใจตัวเองสำหรับร้องไห้พิรี้พิไรในห้องนอนของคุณสำหรับทั้งวัน คุณเห็นประธาน และอ้อนวอนพระบนทีวี และจะส่งคุณไปกระโจน คุณวางในเตียงกับผ้าห่มดึงขึ้นมาที่จมูกของคุณ ร้องไห้ ปฏิเสธที่จะตอบประตูเมื่อแม่บ้าน ผู้จัดการ ผู้ช่วยของคุณ และในที่สุดพ่อแม่ขอร้องต้องออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อโลกเริ่มที่จะจบคุณมีความละอายใจของตัวเองสำหรับการร้องไห้อย่างขมขื่นในห้องนอนของคุณตลอดทั้งวัน คุณเห็นประธานร้องไห้และขอทานในทีวีและมันส่งคุณเข้าสู่ความหวาดกลัว คุณนอนอยู่บนเตียงกับผ้าห่มดึงขึ้นไปจมูกของคุณร้องไห้ปฏิเสธที่จะตอบประตูเมื่อแม่บ้าน, ผู้จัดการ, ผู้ช่วยของคุณและในที่สุดพ่อแม่ของคุณขอร้องให้คุณออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อโลกเริ่มสิ้นสุด เธอละอายใจตัวเองร้องไห้อย่างขมขื่น ในห้องนอนทั้งวัน คุณเห็นท่านประธานร้องไห้และอ้อนวอน บนโทรทัศน์ และ ส่ง คุณ เป็น ความตื่นตระหนก เธอนอนบนเตียงเอาผ้าห่มดึงขึ้นจมูก ร้องไห้ ไม่ยอมเปิดประตูให้ เมื่อแม่บ้าน , ผู้จัดการ , ผู้ช่วยของคุณของคุณและในที่สุดพ่อแม่ขอร้องให้คุณมา