WHY DOES INEQUALITY MATTER?Recent s

WHY DOES INEQUALITY MATTER?

Recent studies suggest that inequality isn't just bad for those at the bottom - it affects people all along the income scale.

One study by the OECD suggests rising inequality was responsible for wiping a third off New Zealand's economic growth in the past 30 years.

It estimated the rate of New Zealand's GDP growth was stunted by as much as 15.5 percentage points between 1990 and 2010 - more than any other OECD economy.

Max Rashbrooke , editor of Inequality: A New Zealand crisis, says a growing income gap causes people to "lose their sense of what life is like for people in the other half".

"They trust each other less, and they care about each other less and so they're less likely to extend a helping hand and feel like they've got something in common with everyone else," he says.

There'll always be a bit of inequality in any society, says Rashbrooke , "the question is at what point does it become really problematic"?

"One of the ways that you know it's a real problem is you no longer have any meaningful social mobility."

In 1986, the top 10 per cent took home 26.5 per cent of New Zealand's income. In 1999, it was 37.8 per cent and in 2004, it was 33.2 per cent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำไมไม่ไม่เท่าเทียมกันเรื่องการศึกษาล่าสุดแนะนำว่า ความไม่เท่าเทียมกันไม่เพียงไม่ถูกต้องสำหรับผู้ที่อยู่ด้านล่าง - จะมีผลกับคนรับรายได้ระดับการศึกษาหนึ่ง โดยโอแนะนำอสมการขึ้นรับผิดชอบสำหรับเช็ดที่สามปิดเติบโตทางเศรษฐกิจของนิวซีแลนด์ในปี 30ได้ประมาณอัตราการเติบโตเศรษฐกิจของนิวซีแลนด์ถูกแคระถึง 15.5 เปอร์เซ็นต์จุดระหว่าง 1990 และปี 2010 - เศรษฐกิจ OECD อื่น ๆ มากกว่าสูงสุด Rashbrooke แก้ไขความไม่เท่าเทียมกัน: นิวซีแลนด์ A วิกฤต กล่าวว่า ช่องว่างรายได้เติบโตทำให้คนแพ้ "ว่าชีวิตคืออะไรเช่นคนในอีกครึ่งหนึ่ง""พวกเขาเชื่อถือกันน้อย และพวกเขาสนใจกันน้อย และดังนั้น พวกเขากำลังน้อยแนวโน้มที่จะขยายการช่วยเหลือและรู้สึกเหมือนพวกเขาได้สิ่งที่ in common with คนอื่น เขากล่าวว่ามีจะเป็นบิตของความไม่เท่าเทียมกันในสังคม Rashbrooke กล่าวว่า "คำถามคือ จุดใดไม่นั้นเป็นปัญหาจริงๆ" หรือไม่"หนึ่งในวิธีที่คุณรู้ว่าเป็นปัญหาจริงคุณได้เคลื่อนไหวทางสังคมใด ๆ มีความหมายไม่"ใน 1986 ชั้น 10 ร้อยเอาบ้าน 26.5 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ของประเทศนิวซีแลนด์ ในปี 1999 เป็นร้อยละ 37.8 และในปี 2004 เป็นร้อยละ 33.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำไมไม่เท่าเทียมกันเรื่อง? การศึกษาล่าสุดชี้ให้เห็นว่าความไม่เท่าเทียมกันไม่ได้เป็นเพียงที่ไม่ดีสำหรับผู้ที่ด้านล่าง - มันมีผลกระทบต่อทุกคนตามระดับรายได้. หนึ่งการศึกษาโดย OECD ชี้ให้เห็นความไม่เท่าเทียมกันเพิ่มขึ้นเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับเช็ดที่สามออกจากการเติบโตทางเศรษฐกิจของนิวซีแลนด์ใน . ที่ผ่านมา 30 ปีมันประมาณอัตราการเติบโตของจีดีพีของประเทศนิวซีแลนด์ได้รับแคระโดยเท่า15.5 คะแนนร้อยละระหว่างปี 1990 และ 2010 - มากกว่าเศรษฐกิจ OECD อื่น ๆ . แม็กซ์ Rashbrooke บรรณาธิการของความไม่เท่าเทียมกัน: วิกฤตนิวซีแลนด์เจริญเติบโตกล่าวว่า ช่องว่างรายได้ทำให้คนที่จะ "สูญเสียความรู้สึกของพวกเขาในสิ่งที่ชีวิตก็เหมือนสำหรับคนในอีกครึ่งหนึ่ง". "พวกเขาไว้วางใจซึ่งกันและกันน้อยลงและพวกเขาดูแลเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ น้อยลงและเพื่อให้พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะขยายความช่วยเหลือและความรู้สึก เช่นเดียวกับพวกเขาได้มีบางสิ่งบางอย่างที่เหมือนกันกับคนอื่น ๆ "เขากล่าว. ก็จะเป็นบิตของความไม่เท่าเทียมกันในสังคมใด ๆ Rashbrooke กล่าวว่า" คำถามคือสิ่งที่จุดที่มันจะกลายเป็นปัญหาจริงๆ "?" ของหนึ่ง วิธีที่คุณรู้ว่ามันเป็นปัญหาที่แท้จริงคือคุณไม่จำเป็นต้องเคลื่อนไหวทางสังคมที่มีความหมายใด ๆ . "ในปี1986 ด้านบนร้อยละ 10 เอาบ้านร้อยละ 26.5 ของรายได้ของนิวซีแลนด์ ในปี 1999 มันเป็นร้อยละ 37.8 และในปี 2004 มันเป็นร้อยละ 33.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมไม่ขึ้น

การศึกษาล่าสุดชี้ให้เห็นว่า ความไม่เท่าเทียมกัน ไม่ใช่เพียงแค่ไม่ดีสำหรับผู้ที่อยู่ด้านล่าง - มันมีผลต่อผู้คนตามรายได้ขนาด

หนึ่งการศึกษาโดย OECD ชี้ความไม่เท่าเทียมกันเพิ่มขึ้นเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับเช็ดสามปิดนิวซีแลนด์ของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในช่วง 30 ปี

มันประมาณการอัตราการเจริญเติบโตของ GDP ใหม่ นิวซีแลนด์เป็นแคระโดยเท่า 155 คะแนนร้อยละระหว่างปี 1990 และ 2010 - มากกว่าเศรษฐกิจ OECD อื่น ๆ .

แม็ก rashbrooke , บรรณาธิการของความไม่เท่าเทียมกัน : นิวซีแลนด์วิกฤติ , กล่าวว่ารายได้เติบโตช่องว่างทำให้คน " สูญเสียความรู้สึกของพวกเขาจากสิ่งที่มีชีวิตเป็นเหมือนคนในครึ่งอื่น ๆ "

" เขาเชื่อกันน้อยลงและพวกเขาดูแลเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆน้อยลง และดังนั้น พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะช่วย และรู้สึกเหมือนมีบางอย่างเหมือนกันกับคนอื่น ๆ " เขากล่าวว่า

มีเสมอจะเป็นบิตของความไม่เท่าเทียมกันในสังคมใด ๆ กล่าวว่า rashbrooke " คำถามคือสิ่งที่จุดที่มันจะกลายเป็นปัญหา " จริงเหรอ ?