much “surplus labor” in rural areas

much “surplus labor” in rural areas, as farmers constantly “opened up” new cultivated land and made labor a scarcity in comparison to land, while the Lewis model predicts the opposite. Second, technology change in agriculture was arguably higher than in other sectors, which is not what is predicted by Lewis model either. Table 1 show that total factor productivity (TFP) in agriculture was higher than those in industry, manufacturing and service sectors, during 1981–1990. Warr (2007, 2008) also came to the same conclusion. Consequently, the dualism in Thai economy before late 1980s did not cause major rural– urban migration as predicted in the Lewis model. Although return in agricultural sector was lower than that in the non-agricultural sector (both in urban and rural areas), the difference was not high enough to overcome the non-monetary factors discouraging migration such as living and housing conditions that were perceived better in rural areas.
Large migration flow was only evident in late 1980s toward early 2000s, when export and investment booms in urban areas caused rapid increase in real wage (see Figure 7), and hence widened the rural–urban earning differential. Note that most migrants during this period were relatively young.
As for employment in urban areas of Thailand, like many other developing countries, it does have a large proportion of its urban labor force working as self-employed rather being employees, as shown in Figure 17. It can then be said that more migrants now become capitalists, rather than workers seeking higher wage as predicted in the early stage of Lewis model. In other words, the “two sectors” seem to collapse into one commercialized sector, which is one characterization of the Lewis’ turning point (Ranis, 2004), without staying too

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาก "แรงงานส่วนเกิน" ในชนบท เป็นเกษตรกรอย่างต่อเนื่อง "เปิด" ใหม่ปลูกที่ดิน และแรงงานขาดแคลนในการเปรียบเทียบเพื่อแผ่นดิน ในขณะที่แบบจำลองของ Lewis ทำนายตรงกันข้าม ที่สอง การเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีในการเกษตรได้เนื้อหาสูงกว่าในภาคอื่น ๆ ซึ่งจะไม่อะไรคาดว่า ลูอิสรุ่นอย่างใดอย่างหนึ่ง ตารางที่ 1 แสดงว่า ผลผลิตรวมปัจจัย (ภาพ) ในการเกษตรคือสูงกว่าในอุตสาหกรรม การผลิต และ ภาคบริการ ระหว่างปี 1981-1990 เกร (2007, 2008) นอกจากนี้ยัง มาถึงข้อสรุปเดียวกัน ดังนั้น dualism ในเศรษฐกิจไทยก่อนปลายทศวรรษ 1980 ทำให้ไม่สำคัญชนบท-เมืองการโยกย้ายเป็นการคาดการณ์ในแบบจำลองของ Lewis แม้ว่าผลตอบแทนในภาคเกษตรต่ำกว่าในภาคไม่ใช่เกษตร (ทั้งในเขตเมือง และชนบท), ความแตกต่างได้ไม่สูงพอที่จะเอาชนะปัจจัยเงินท้อใจโยกย้ายเช่นอาศัยอยู่ และที่อยู่อาศัยเงื่อนไขที่ถูกมองว่าดีกว่าในชนบทกระแสการโยกย้ายใหญ่ได้เฉพาะในปลายทศวรรษ 1980 ต่อต้นทศวรรษที่ 2000 เมื่อบอมส์ที่ส่งออกและการลงทุนในเขตเมืองทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วค่าจ้างแท้จริง (ดูรูปที่ 7), และดังนั้น ถึงเวลา differential รายได้ในเมืองชนบท ทราบว่า แรงงานส่วนใหญ่ในช่วงเวลานี้เป็นเด็กค่อนข้างสำหรับการจ้างงานในเขตเมืองของประเทศไทย เช่นกำลังพัฒนาประเทศอื่น ๆ มันไม่ได้มีสัดส่วนขนาดใหญ่ของการเมืองแรงงานทำงานเป็นส่วนตัวค่อนข้าง ถูกพนักงาน ดังที่แสดงในรูปที่ 17 จากนั้นกล่าวได้ว่า แรงงานเพิ่มเติมตอนนี้กลายเป็น ทุน มากกว่าแรงงานที่หาค่าจ้างสูงขึ้นเป็นที่คาดการณ์ไว้ในช่วงต้นของแบบจำลองของ Lewis ในคำอื่น ๆ "ภาคสอง" ที่ดูเหมือนจะ ยุบเข้าภาครายได้เชิงพาณิชย์หนึ่ง ซึ่งเป็นลักษณะหนึ่งของจุดเปลี่ยนของลูอิส (Ranis, 2004), โดยไม่ต้องพักเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาก "แรงงานส่วนเกิน" ในพื้นที่ชนบทเป็นเกษตรกรอย่างต่อเนื่อง "เปิด" พื้นที่เพาะปลูกใหม่และทำให้แรงงานขาดแคลนในการเปรียบเทียบกับที่ดินในขณะที่รูปแบบลูอิสคาดการณ์ตรงข้าม ประการที่สองการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีในการเกษตรเป็นเนื้อหาที่สูงกว่าในภาคอื่น ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นสิ่งที่คาดการณ์โดยลูอิสรูปแบบทั้ง ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าปัจจัยการผลิตรวม (TFP) ในภาคเกษตรสูงกว่าผู้ที่อยู่ในอุตสาหกรรมการผลิตและภาคบริการในช่วง 1981-1990 Warr (2007, 2008) ก็มาถึงข้อสรุปเดียวกัน ดังนั้นคู่ในเศรษฐกิจไทยก่อนช่วงปลายทศวรรษ 1980 ไม่ได้ทำให้เกิดการโยกย้ายที่สำคัญในเมือง rural- เป็นที่คาดการณ์ในรูปแบบของลูอิส แม้ว่าผลตอบแทนในภาคเกษตรต่ำกว่าในภาคนอกภาคเกษตร (ทั้งในเขตเมืองและชนบท) ความแตกต่างก็ไม่สูงพอที่จะเอาชนะปัจจัยที่ไม่ใช่ตัวเงินท้อใจการโยกย้ายดังกล่าวเป็นที่อยู่อาศัยและที่อยู่อาศัยเงื่อนไขที่ได้รับการรับรู้ที่ดีขึ้นใน พื้นที่ชนบท.
การไหลของการย้ายถิ่นขนาดใหญ่เท่านั้นที่เห็นได้ชัดในช่วงปลายปี 1980 ที่มีต่อต้นยุค 2000 เมื่อการส่งออกและการลงทุนบอมส์ในพื้นที่เขตเมืองที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในค่าจ้างที่แท้จริง (ดูรูปที่ 7) และด้วยเหตุนี้กว้างขึ้นค่ารายเมืองชนบท โปรดทราบว่าแรงงานข้ามชาติมากที่สุดในช่วงเวลานี้เป็นหนุ่มสาวที่ค่อนข้าง.
ในฐานะที่เป็นสำหรับการจ้างงานในพื้นที่เขตเมืองของประเทศไทยเช่นเดียวกับหลายประเทศกำลังพัฒนาอื่น ๆ ก็จะมีเป็นสัดส่วนใหญ่ของแรงงานในเมืองทำงานเป็นพนักงานค่อนข้างเป็นของตนเองตามที่แสดงในรูปที่ 17. มันสามารถแล้วอาจกล่าวได้ว่าแรงงานข้ามชาติมากขึ้นตอนนี้กลายเป็นนายทุนมากกว่าคนงานที่กำลังมองหาค่าจ้างที่สูงกว่าที่คาดการณ์ไว้ในช่วงเริ่มต้นของลูอิสรุ่น ในคำอื่น ๆ ที่ "สองภาค" ดูเหมือนจะพังครืนลงมาภาคเชิงพาณิชย์อย่างใดอย่างหนึ่งซึ่งเป็นหนึ่งในลักษณะของจุดเปลี่ยนของลูอิส (Ranis, 2004) โดยไม่ต้องพักเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาก " แรงงานส่วนเกิน " ในชนบท ขณะที่เกษตรกรอย่างต่อเนื่อง " เปิดใหม่ " พื้นที่เพาะปลูกและทำให้แรงงานขาดแคลนในการเปรียบเทียบเพื่อแผ่นดิน ขณะที่รูปแบบ ลูอิส กล่าวตรงกันข้าม ประการที่สอง การเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยีการเกษตรเป็น arguably สูงกว่าภาคอื่นๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ถูกทำนายโดย ลูอิส รูปแบบเหมือนกัน ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าผลิตภาพการผลิตรวม ( tfp ) ในการเกษตรสูงกว่าในอุตสาหกรรมภาคการผลิตและบริการ ในช่วงปี 1981 – 1990 วอร์ ( 2007 , 2008 ) ก็มาถึงข้อสรุปเดียวกัน ดังนั้น การอยู่เป็นคู่ในไทยก่อนปี 1980 ปลายไม่ได้เป็นสาเหตุหลักในชนบทและเมืองการย้ายถิ่นที่คาดการณ์ไว้ในรูปแบบ ลูอิส แม้ว่าการกลับมาในภาคเกษตรต่ำกว่าในภาคนอกภาคเกษตร ( ทั้งในเมืองและชนบท ) ความแตกต่าง ไม่สูงพอที่จะเอาชนะไม่ใช่การเงินปัจจัยท้อใจการย้ายถิ่น เช่น สภาพชีวิตความเป็นอยู่และที่อยู่อาศัยที่รับรู้ได้ดีกว่าในชนบทกระแสการย้ายถิ่นขนาดใหญ่ได้ชัดเจนในปลายทศวรรษที่ 1980 ต่อต้นทศวรรษที่ 2000 เมื่อการส่งออกและการลงทุนในเขตเมือง ทำให้บูมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในค่าจ้างที่แท้จริง ( ดูรูปที่ 7 ) , และด้วยเหตุนี้ขยายเมืองและชนบทรายได้แตกต่างกัน โปรดทราบว่าส่วนใหญ่ของผู้อพยพในช่วงเวลานี้มีค่อนข้างน้อยสำหรับการจ้างงานในเขตเมืองของประเทศไทย เหมือนหลายๆ ประเทศกำลังพัฒนา มันมีขนาดใหญ่สัดส่วนของแรงงานบังคับของเมืองทำงานเป็นอาชีพอิสระ แทนที่จะเป็นลูกจ้าง ดังแสดงในรูปที่ 17 มันสามารถจะกล่าวได้ว่า แรงงานข้ามชาติ มากขึ้น ตอนนี้กลายเป็นนายทุน มากกว่าการแสวงหาแรงงานค่าจ้างที่สูงขึ้นตามที่คาดการณ์ไว้ในช่วงแรกของลูอิส นางแบบ ในคำอื่น ๆ " ภาคสอง " ดูเหมือนจะยุบเป็นหนึ่งใน 4 ภาค ซึ่งเป็นหนึ่งในคุณสมบัติของลูอิส จุดเปลี่ยน ( เรนิส , 2004 ) , โดยไม่ต้องอยู่ด้วย