Dust particles function as carriers

Dust particles function as carriers of pollutants depending largely on their particulate composition in terms of mineral and organic contents (Gunawardana et al., 2012). In urban areas, dusts are indicators of heavy metal pollution due to atmospheric deposition (Al-Khashman, 2004).

Multiple sources contribute to metal pollution in dusts (Sutherland and Tolosa, 2000). Atmospheric concentrations of heavy elements and their availability and cycling have been greatly changed due to anthropogenic activities. Numerous studies have shown that heavy metals are persistent and widely dispersed in the environment, interact with different natural components, and pose threats to human health and the environment (Sirito de Vives et al., 2006, Park and Dam, 2010, Anicic et al., 2011 and Pavlik et al., 2012).

The sources of heavy elements such as Cu, Zn, and Pb in urban areas are mainly traced to vehicle exhaust emissions and the wear products from road transportation (Harrison et al., 2003). Industrial metallurgic processes have also been reported to increase As, Cd, Cu, Ni, and Zn concentrations in the environment (Wang et al., 2005 and Park and Dam, 2010). Additionally, exhaust gases and fossil fuel combustion have been claimed as sources of Ni and Zn (Fernández et al., 2001, Mugica et al., 2002 and Wang et al., 2005), while Fe and Mn have been traced to steel industrial processes and the Earth's crust (Mugica et al., 2002 and Wang et al., 2005).

Effective air pollution control relies on both the determination of heavy metal pollution in urban dust and the detection of its sources. Levels of dust pollution can be assessed directly through passive, active, or automatic monitoring, or indirectly by using biomonitors (Burger, 2006), as atmospheric particles are deposited by dry and wet deposition both on vegetal (e.g., lichens, mosses, leaves, and barks) and soil surfaces (Fujiwara et al., 2011).

Studies of atmospheric contamination have been limited by the high cost of instrumental monitoring methods and the difficulties associated with extensive sampling in time and space. Moreover, instrumental monitoring techniques commonly fail to provide information on the impacts of atmospheric pollutants on living systems. This has naturally led to an increasing interest in indirect monitoring approaches that are based on the response of organisms which may act as bioaccumulators (Anicic et al., 2011). Plants are particularly useful as biological indicators to evaluate air pollution because of their wide distribution (Kardel et al., 2010) and low sampling cost (Lehndorff and Schwark, 2010). Mosses and lichens have also been recognized as the most appropriate biomonitors of atmospheric heavy metals. However, in urban and industrial settings where lichens and mosses are often missing, higher plants have gained special importance for their use as valuable biomonitors (Anicic et al., 2011).

Trees are very efficient in trapping atmospheric particles, mostly on their foliage (Nowak et al., 2006 and Qiu et al., 2009). Concentrations of major and trace metals in plants depend on root uptake or dry and wet deposition on outer plant organs such as foliage or bark (Lehndorff and Schwark, 2010). Therefore, elemental analysis of plant samples has for many years been an alternative, easy, and effective way of conducting ecological investigations in urban areas (Celik et al., 2005 and Baycu et al., 2006). Since the introduction of biomonitoring in the last century as an alternative to direct detection of pollutants in air quality control programs, a number of studies conducted worldwide have reported the effectiveness of tree bark and leaves as environmental indicators and the use of plants as bioindicators (De Nicola et al., 2008, Anicic et al., 2011, Fujiwara et al., 2011, Simon et al., 2011, Tomasevic et al., 2011, Gueguen et al., 2012 and Hassan and Basahi, 2013).

The City of Isfahan is the capital of Isfahan Province in central Iran. Housing a large population with the associated heavy traffic and being home to many industrial complexes, the city is frequently swept by dust storms of various magnitudes throughout the year. The plane trees are well distributed across the city which makes them a good choice for investigating the relationship between the elements trapped by the tree leaves and those existing as particles in the atmospheric dust. The objectives of this research were (i) to investigate the accumulation rate of selected heavy metals on the leaves of the plane tree (Platanus orientalis L.), and (ii) to determine the relationship between the heavy metals accumulated on plane tree leaves and the concentrations of heavy metals in atmospheric dust in order to examine the potential use of plane tree leaves as an air pollution bioindicator.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฝุ่นละอองอนุภาคฟังก์ชันเป็นพาหะของสารมลพิษส่วนใหญ่ตามองค์ประกอบของฝุ่นในเนื้อหาแร่ และอินทรีย์ (Gunawardana et al., 2012) ในพื้นที่เขตเมือง ฝุ่นเป็นตัวบ่งชี้มลพิษโลหะหนักเนื่องจากบรรยากาศสะสม (Al-Khashman, 2004)แหล่งต่าง ๆ นำไปสู่มลพิษโลหะในฝุ่น (ซุทเธอร์แลนด์และ Tolosa, 2000) บรรยากาศความเข้มข้นขององค์ประกอบที่หนักและความ และขี่จักรยานได้อย่างเดิมเนื่องจากกิจกรรมที่มาของมนุษย์ ศึกษาจำนวนมากได้แสดงให้เห็นว่า โลหะหนัก ใจแบบกระจัดกระจายอย่างกว้างขวางในสภาพแวดล้อม การโต้ตอบกับคอมโพเนนต์ธรรมชาติแตกต่างกัน และก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อสุขภาพมนุษย์และสิ่งแวดล้อม (Sirito เดอฟีเฟสและ al., 2006 อุทยานและเขื่อน 2010, Anicic et al., 2011 และ Pavlik et al., 2012)แหล่งมาขององค์ประกอบที่หนักเช่น Cu, Zn และ Pb ในเขตเมืองเป็นส่วนใหญ่ติดตามไปรถท่อไอเสียปล่อยก๊าซและผลิตภัณฑ์เครื่องแต่งกายจากขนส่งทางถนน (Harrison et al., 2003) นอกจากนี้ยังมีการรายงานกระบวนการ metallurgic อุตสาหกรรมเพิ่มเป็น Cd, Cu, Ni, Zn และความเข้มข้นในสิ่งแวดล้อม (Wang et al., 2005 และสวน และ เขื่อน 2010) นอกจากนี้ ไอก๊าซ และมีการอ้างว่า การเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลเป็นแหล่งของ Ni และ Zn (al. Fernández ร้อยเอ็ด 2001, Mugica และ al., 2002 และวัง et al., 2005), ใน ขณะที่ Fe และ Mn มีการติดตามกระบวนการอุตสาหกรรมเหล็กและเปลือกโลก (Mugica et al., 2002 และวัง et al., 2005)ควบคุมมลภาวะอากาศที่มีผลบังคับใช้จะกำหนดมลพิษโลหะหนักในฝุ่นเมืองและตรวจแหล่ง ระดับฝุ่นละอองมลพิษสามารถประเมินได้โดยตรง ผ่านการตรวจสอบแฝง ใช้งาน หรือโดยอัตโนมัติ หรือโดยทางอ้อม โดยใช้ biomonitors (เบอร์เกอร์ 2006), เป็นอนุภาคบรรยากาศฝาก โดยแห้ง และเปียกสะสมทั้งบนเกิด (เช่น lichens, mosses ทิ้ง และ barks) และดินพื้นผิว (ฟุจิวะ et al., 2011) ได้ศึกษาการปนเปื้อนในอากาศได้ถูกจำกัด โดยต้นทุนที่สูงของบรรเลงตรวจสอบวิธีการและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการสุ่มตัวอย่างอย่างละเอียดในเวลาและพื้นที่ นอกจากนี้ เทคนิคการตรวจสอบเครื่องมือโดยทั่วไปไม่สามารถให้ข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของสารมลพิษอากาศระบบชีวิต ธรรมชาติมีผลให้ความสนใจเพิ่มมากขึ้นในวิธีการตรวจสอบทางอ้อมที่มีการตอบสนองของสิ่งมีชีวิตซึ่งอาจทำหน้าที่เป็น bioaccumulators (Anicic et al., 2011) พืชมีประโยชน์เป็นดัชนีชีวภาพประเมินมลพิษทางอากาศเนื่องจาก มีการกระจายกว้าง (Kardel et al., 2010) และต้นทุนต่ำสุ่ม (Lehndorff และ Schwark, 2010) Mosses และ lichens ได้ยังถูกรู้จักว่าเป็น biomonitors ที่เหมาะสมที่สุดของโลหะหนักที่บรรยากาศ อย่างไรก็ตาม ในเมือง และอุตสาหกรรมการตั้งค่าที่ lichens และ mosses มักขาด พืชสูงได้รับความสำคัญในการใช้เป็น biomonitors มีคุณค่า (Anicic et al., 2011)ต้นไม้จะมีประสิทธิภาพมากในการดักจับอนุภาคอากาศ ส่วนใหญ่บนใบของพวกเขา (Nowak et al., 2006 และคู et al., 2009) ความเข้มข้นของวิชาและโลหะติดตามในพืชขึ้นอยู่กับการดูดธาตุอาหารของรากหรือแห้ง และมีฝนตกสะสมในอวัยวะภายนอกของพืชเช่นใบหรือเปลือก (Lehndorff และ Schwark, 2010) ดังนั้น วิเคราะห์ธาตุของตัวอย่างพืชหลายปีแล้วมีทางเลือก ง่าย วิธี และมีประสิทธิภาพของการดำเนินการตรวจสอบระบบนิเวศในพื้นที่เขตเมือง (Celik et al., 2005 และ Baycu และ al., 2006) ตั้งแต่แนะนำ biomonitoring ในศตวรรษที่ผ่านมาเป็นทางเลือกในการตรวจสอบโดยตรงของสารมลพิษในอากาศคุณภาพโปรแกรม จำนวนของการศึกษาที่ดำเนินการทั่วโลกได้รายงานได้ประสิทธิภาพของเปลือกไม้และใบไม้เป็นตัวชี้วัดสิ่งแวดล้อมและการใช้พืชเป็น bioindicators (De Nicola et al., 2008, Anicic et al., 2011 ฟุจิวะ et al., 2011, Simon et al , 2011, Tomasevic et al., 2011, Gueguen et al., 2012 และ Hassan และ Basahi, 2013)การเมืองของอิสฟาฮานเป็นเมืองหลวงของจังหวัดอิสฟาฮานอิหร่านกลาง บ้านขนาดใหญ่ประชากรกับการจราจรอย่างหนักที่เกี่ยวข้องและเป็นบ้านของหลายอุตสาหกรรมคอมเพล็กซ์ เมืองคือมักกวาด โดยพายุฝุ่นของ magnitudes ต่าง ๆ ตลอดทั้งปี ต้นเครื่องบินดีกระจายทั่วเมืองซึ่งทำให้พวกเขาเหมาะสำหรับการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบต่าง ๆ ที่ติดอยู่ตามต้นใบ และที่อยู่เป็นอนุภาคในอากาศฝุ่น วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้ได้ (i) การตรวจสอบอัตราการสะสมของโลหะหนักที่เลือกในใบของต้นเครื่องบิน (Platanus orientalis L.), และ (ii) เพื่อกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างโลหะหนักสะสมใบไม้ต้นไม้เครื่องบินและความเข้มข้นของโลหะหนักในฝุ่นละอองในบรรยากาศเพื่อตรวจสอบเครื่องบินต้นไม้ใบไม้ใช้ศักยภาพเป็น bioindicator เป็นมลพิษทางอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนุภาคฝุ่นทำงานเป็นพาหะของสารมลพิษส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบอนุภาคของพวกเขาในแง่ของแร่ธาตุและสารอินทรีย์ (Gunawardana et al., 2012) ในพื้นที่เขตเมืองฝุ่นเป็นตัวชี้วัดของมลพิษโลหะหนักเนื่องจากการสะสมในชั้นบรรยากาศ (Al-Khashman, 2004). หลายแหล่งที่มามีส่วนร่วมให้เกิดมลพิษฝุ่นโลหะ (ซูเธอร์แลนด์และ Tolosa, 2000) บรรยากาศความเข้มข้นขององค์ประกอบที่หนักและความพร้อมของพวกเขาและการขี่จักรยานได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากเนื่องจากกิจกรรมของมนุษย์ การศึกษาหลายชิ้นแสดงให้เห็นว่าโลหะหนักที่เป็นถาวรและแยกย้ายกันอย่างแพร่หลายในสภาพแวดล้อมที่มีปฏิสัมพันธ์กับธรรมชาติของส่วนประกอบที่แตกต่างกันและก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม (Sirito เด Vives et al., 2006, Park และเขื่อน 2010 Anicic et al, . ปี 2011 และ Pavlik et al., 2012). แหล่งที่มาของธาตุหนักเช่นทองแดงสังกะสีและตะกั่วในพื้นที่เขตเมืองได้รับการตรวจสอบส่วนใหญ่จะปล่อยก๊าซไอเสียรถยนต์และผลิตภัณฑ์การสึกหรอจากการขนส่งทางถนน (แฮร์ริสัน et al., 2003) . กระบวนการโลหกรรมอุตสาหกรรมยังได้รับรายงานว่าจะเพิ่มขึ้นในฐานะที่เป็น, แคดเมียมทองแดงนิกเกิลและความเข้มข้นของสังกะสีในสภาพแวดล้อม (Wang et al., 2005 และปาร์คและเขื่อน 2010) นอกจากนี้ก๊าซไอเสียและการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลได้รับการอ้างว่าเป็นแหล่งที่มาของ Ni และ Zn (Fernández et al., 2001 Mugica et al., 2002 และวัง et al., 2005) ในขณะที่เฟและ Mn ได้รับการโยงไปถึงอุตสาหกรรมเหล็ก กระบวนการและเปลือกโลก (Mugica et al., 2002 และวัง et al., 2005). การควบคุมมลพิษทางอากาศที่มีประสิทธิภาพต้องอาศัยทั้งความมุ่งมั่นของมลพิษโลหะหนักในดินในเมืองและการตรวจสอบแหล่งที่มา ระดับของมลพิษฝุ่นสามารถประเมินได้โดยตรงผ่านเรื่อย ๆ , การใช้งานหรือการตรวจสอบอัตโนมัติหรือโดยอ้อมโดยใช้ biomonitors (เบอร์เกอร์, 2006) ในขณะที่อนุภาคในชั้นบรรยากาศจะฝากจากการทับถมแห้งและเปียกทั้งในพืช (เช่นไลเคน, มอส, ใบ และเปลือก) และพื้นผิวดิน (ฟูจิวาระ et al., 2011). การศึกษาการปนเปื้อนในชั้นบรรยากาศได้ถูก จำกัด ด้วยต้นทุนที่สูงของวิธีการตรวจสอบเครื่องมือและความยากลำบากที่เกี่ยวข้องกับการสุ่มตัวอย่างอย่างกว้างขวางในเวลาและพื้นที่ นอกจากนี้ยังมีเทคนิคการตรวจสอบเครื่องมือทั่วไปล้มเหลวที่จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของสารมลพิษในบรรยากาศที่อาศัยอยู่ในระบบ นี้ได้นำธรรมชาติที่จะเพิ่มความสนใจในวิธีการตรวจสอบทางอ้อมที่จะขึ้นอยู่กับการตอบสนองของสิ่งมีชีวิตที่อาจทำหน้าที่เป็น bioaccumulators (Anicic et al., 2011) พืชที่มีประโยชน์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นตัวชี้วัดในการประเมินทางชีวภาพมลพิษทางอากาศเพราะการกระจายกว้างของพวกเขา (Kardel et al., 2010) และค่าใช้จ่ายการสุ่มตัวอย่างต่ำ (Lehndorff และ Schwark 2010) มอสไลเคนและยังได้รับการยอมรับว่าเป็น biomonitors ที่เหมาะสมที่สุดของโลหะหนักในชั้นบรรยากาศ อย่างไรก็ตามในการตั้งค่าเมืองและอุตสาหกรรมที่มอสไลเคนและมักจะหายไปพืชที่สูงขึ้นได้รับความสำคัญเป็นพิเศษสำหรับการใช้งานของพวกเขาเป็นที่มีคุณค่า biomonitors (Anicic et al., 2011). ต้นไม้ที่มีประสิทธิภาพมากในการดักจับอนุภาคในชั้นบรรยากาศส่วนใหญ่ในใบของพวกเขา ( โนวัก et al., 2006 และ Qiu et al., 2009) ความเข้มข้นของโลหะที่สำคัญและร่องรอยในพืชขึ้นอยู่กับการดูดซึมหรือรากแห้งและเปียกในอวัยวะพืชนอกเช่นใบหรือเปลือกไม้ (Lehndorff และ Schwark 2010) ดังนั้นการวิเคราะห์ธาตุของตัวอย่างพืชที่มีมานานหลายปีเป็นทางเลือกที่ง่ายและวิธีที่มีประสิทธิภาพในการดำเนินการตรวจสอบระบบนิเวศในพื้นที่เขตเมือง (Celik et al., 2005 และ Baycu et al., 2006) ตั้งแต่การแนะนำของ biomonitoring ในศตวรรษที่ผ่านมาเป็นทางเลือกที่จะนำการตรวจหาสารพิษในโปรแกรมการควบคุมคุณภาพอากาศจากการศึกษาที่ดำเนินการทั่วโลกได้รายงานประสิทธิภาพของเปลือกไม้ใบไม้และเป็นตัวชี้วัดด้านสิ่งแวดล้อมและการใช้พืชเป็นดัชนีชี้วัด (เดอ นิโคลา et al., 2008 Anicic et al., 2011, ฟูจิวาระ et al., 2011, ไซมอน et al., 2011, Tomasevic et al., 2011, Gueguen et al., 2012 และฮัสซันและ Basahi 2013). เมืองอิสฟาฮันเป็นเมืองหลวงของจังหวัดอิสฟาฮานในภาคกลางของอิหร่าน ที่อยู่อาศัยของประชากรขนาดใหญ่ที่มีการจราจรหนาแน่นที่เกี่ยวข้องและเป็นบ้านที่ศูนย์อุตสาหกรรมหลายเมืองที่มีการกวาดบ่อยโดยพายุฝุ่นขนาดต่างๆตลอดทั้งปี ต้นไม้เครื่องบินเป็นอย่างดีกระจายไปทั่วเมืองซึ่งทำให้พวกเขาเลือกที่ดีสำหรับการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบที่ติดอยู่ตามต้นไม้ใบและผู้ที่มีอยู่เป็นอนุภาคฝุ่นละอองในบรรยากาศ วัตถุประสงค์ของการวิจัยครั้งนี้มี (i) ในการตรวจสอบอัตราการสะสมของโลหะหนักที่เลือกบนใบของต้นไม้เครื่องบิน (Platanus orientalis ลิตร) และ (ii) เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างโลหะหนักที่สะสมบนใบต้นไม้เครื่องบินและ ความเข้มข้นของโลหะหนักในดินชั้นบรรยากาศเพื่อตรวจสอบการใช้งานที่มีศักยภาพของต้นไม้เครื่องบินออกเป็นดัชนีทางชีวภาพมลพิษทางอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุภาคฝุ่นฟังก์ชันเป็นพาหะของมลพิษขึ้นอยู่กับส่วนใหญ่ในองค์ประกอบของอนุภาคของพวกเขาในแง่ของแร่ธาตุและอินทรีย์ วัตถุ ( gunawardana et al . , 2012 ) ในเขตเมือง ฝุ่น เป็นตัวชี้วัดของมลพิษจากโลหะหนักสะสมในชั้นบรรยากาศ ( อัล khashman , 2004 ) .

หลายแหล่งสนับสนุนโลหะมลพิษในฝุ่น ( ซัทเธอร์แลนด์ และ Tolosa , 2000 )ความเข้มข้นของบรรยากาศขององค์ประกอบหนักและความพร้อมของตนเอง และจักรยานมีอย่างมากเปลี่ยนแปลงเนื่องจากกิจกรรมของมนุษย์ การศึกษามากมายได้แสดงให้เห็นว่าโลหะหนักที่ถาวรและแพร่หลายกระจายไปในสิ่งแวดล้อม โต้ตอบกับองค์ประกอบทางธรรมชาติที่แตกต่างกัน และก่อให้เกิดภัยคุกคามต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งแวดล้อม ( sirito de vives et al . , 2006 , สวนสาธารณะ , เขื่อน , 2553anicic et al . , 2011 และ pavlik et al . , 2012 ) .

แหล่งของธาตุที่หนัก เช่น ทองแดง สังกะสี และตะกั่ว ในเขตเมืองส่วนใหญ่จากไอเสียรถยนต์ และใส่สินค้าจากการขนส่งทางถนน ( Harrison et al . , 2003 ) กระบวนการเกี่ยวกับการแยกโลหะออกจากแร่อุตสาหกรรมยังได้รับรายงานเพิ่ม , แคดเมียม , ทองแดง , Ni , Zn และความเข้มข้นในสภาพแวดล้อม ( Wang et al . , 2005 และสวนสาธารณะ และเขื่อน2010 ) นอกจากนี้ แก๊สไอเสียและการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลได้อ้างว่าเป็นแหล่งของนิกเกิลและสังกะสี ( เฟร์นันเดซ et al . , 2001 , mugica et al . , 2002 และ Wang et al . , 2005 ) , ในขณะที่ Fe และ Mn ได้รับการตรวจสอบกระบวนการผลิตของอุตสาหกรรมเหล็กและเปลือกโลก ( mugica et al . , 2002 และ Wang et al . , 2005 ) .

การควบคุมมลพิษทางอากาศที่มีประสิทธิภาพต้องอาศัยทั้งการหาปริมาณโลหะหนักในเมืองมลพิษฝุ่นและการตรวจสอบแหล่งที่มาของ ระดับของมลพิษ ฝุ่น สามารถประเมินได้โดยตรงผ่านเรื่อยๆ , ปราดเปรียว , หรือการตรวจสอบโดยอัตโนมัติหรือโดยทางอ้อม โดยการใช้ biomonitors ( เบอร์เกอร์ , 2006 ) เป็นอนุภาคในชั้นบรรยากาศจะเข้าบัญชีให้แห้งและเปียกสะสมทั้งในพืช เช่น พืช , มอส ,ใบไม้และเปลือกไม้ ) และพื้นผิวดิน ( ฟูจิวาระ et al . , 2011 ) .

ศึกษาบรรยากาศการปนเปื้อนได้ถูก จำกัด โดยค่าใช้จ่ายสูงของเครื่องมือการตรวจสอบวิธีการและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับกว้างขวางการสุ่มตัวอย่างในเวลาและพื้นที่ นอกจากนี้ เทคนิคการตรวจสอบเครื่องมือที่ล้มเหลวที่จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของมลพิษอากาศในระบบชีวิตนี้มีธรรมชาติที่จะนำความสนใจที่เพิ่มขึ้นในการตรวจสอบทางอ้อมนั้นจะขึ้นอยู่กับการตอบสนองของสิ่งมีชีวิตซึ่งอาจเป็น bioaccumulators ( anicic et al . , 2011 ) พืชโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นประโยชน์ทางชีวภาพตัวชี้วัดการประเมินมลพิษทางอากาศเนื่องจากการกระจายกว้างของพวกเขา ( kardel et al . , 2010 ) และ ประหยัดค่าใช้จ่าย ตัวอย่าง ( lehndorff และ schwark , 2010 )มอสและไลเคนยังได้รับการยอมรับว่าเป็น biomonitors ที่เหมาะสมที่สุดของโลหะหนักในบรรยากาศ อย่างไรก็ตาม ในการตั้งค่าในเมืองและอุตสาหกรรมที่ไลเคน ) มักจะขาดหาย , พืชอุดมได้รับความสำคัญเป็นพิเศษสำหรับใช้เป็น biomonitors ที่มีคุณค่า ( anicic et al . , 2011 ) .

ต้นไม้จะมีประสิทธิภาพมากในการดักจับอนุภาคในบรรยากาศ ,ส่วนใหญ่บนใบของพวกเขา ( โนวัค et al . , 2006 และชิว et al . , 2009 ) ความเข้มข้นของหลักและร่องรอยโลหะในพืชขึ้นอยู่กับการดูดซึม หรือรากแห้งและเปียกสะสมในพืช เช่น ใบไม้ หรืออวัยวะภายนอกเปลือก ( lehndorff และ schwark , 2010 ) ดังนั้น การวิเคราะห์ธาตุในตัวอย่างพืชได้เป็นเวลาหลายปีเป็นทางเลือกที่ง่ายและวิธีที่มีประสิทธิภาพของการสอบสวนทางนิเวศวิทยาในเขตเมือง ( celik et al . , 2005 และ baycu et al . , 2006 ) ตั้งแต่การแนะนำของ biomonitoring ในศตวรรษที่เป็นทางเลือกเพื่อการตรวจสอบโดยตรงของสารมลพิษในโปรแกรมควบคุมคุณภาพอากาศจำนวนของการศึกษาทั่วโลกมีรายงานประสิทธิผลของเปลือกไม้และใบไม้ เช่น ตัวชี้วัดด้านสิ่งแวดล้อม และการใช้พืชเป็นดัชนีทางชีวภาพ ( เดนิโคลา et al . , 2008 , anicic et al . , 2011 , ฟูจิวาระ et al . , 2011 , ไซมอน et al . , 2011 , โทมาเซวิช et al . , 2011 , gueguen และ อัล ฮัสซาน และ basahi 2012 และ 2013 ) .