Peachey(1993) reported an owner's l

Peachey(1993) reported an owner's lack of knowledge about or their experience with the dogs to be a contributing factor in the etiology of behavioral problems, whereas Borchelt and Voith(1986) found the opposite results. Surprisingly, there is limited evidence about the links between a dog's behavior and an owner's characteristics other than the owner's personality and behavior as well as Demographics refer to lasting individual variables. demographic characteristics that are stable over time(Belk, 1975) and could thus be better predictors than behavioral variables, which are more hypothetical and situation specific. The number and composition of family members and the type of housing may affect canine behaviors such as aggression and disobedience(Kobelt et al., 2003) Kubinyi et al. (2009) showed that an owner's gender, age, education, previous experience with dogs, and purpose of keeping the dog had detectable effects on a dog'sbehavior. We agree with these authors(Kubinyi et al., 2009) that analyzing these variables in associations. samples of dog owners might reveal yet uncovered

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Peachey(1993) รายงานขาดเป็นเจ้าของความรู้หรือประสบการณ์กับสุนัขเป็น ปัจจัยสาเหตุของปัญหาพฤติกรรม ในขณะที่ Borchelt และ Voith(1986) พบผลลัพธ์ตรงกันข้าม น่าแปลก มีหลักฐานที่จำกัดเกี่ยวกับการเชื่อมโยงระหว่างพฤติกรรมของสุนัขและเจ้าของมีลักษณะอื่นนอกเหนือจากบุคลิกของเจ้าของ และพฤติกรรมตลอดจนประชากรดูนานละตัวแปร ลักษณะทางประชากรที่มีความเสถียรตลอดเวลา (Belk, 1975) และจึงสามารถทำนายได้ดีกว่าตัวแปรพฤติกรรม เพิ่มเติมสมมุติและสถานการณ์เฉพาะ หมายเลขและองค์ประกอบของสมาชิกในครอบครัวและประเภทของที่พักอาจมีผลต่อพฤติกรรมของสุนัขเช่นความก้าวร้าวไม่เชื่อฟัง (Kobelt et al. 2003) Kubinyi et al. (2009) พบว่า เพศของเจ้าของ อายุ การศึกษา ประสบการณ์กับสุนัข และวัตถุประสงค์ของการรักษาสุนัขมีผลตรวจ dog'sbehavior ได้ เราเห็นด้วยกับผู้เขียนเหล่านี้ (Kubinyi et al. 2009) ที่การวิเคราะห์ตัวแปรเหล่านี้ในความสัมพันธ์ ตัวอย่างของเจ้าของสุนัขอาจเปิดเผย ยังรู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Peachey (1993) รายงานการขาดของเจ้าของความรู้เกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาหรือกับสุนัขที่จะเป็นปัจจัยร่วมในสาเหตุของปัญหาพฤติกรรมในขณะที่ Borchelt และ Voith (1986) พบผลตรงข้าม น่าแปลกที่มีหลักฐานที่ จำกัด เกี่ยวกับการเชื่อมโยงระหว่างพฤติกรรมของสุนัขและลักษณะของเจ้าของอื่น ๆ นอกเหนือจากบุคลิกของเจ้าของและพฤติกรรมเช่นเดียวกับประชากรหมายถึงตัวแปรที่ยั่งยืนของแต่ละบุคคล ลักษณะทางประชากรที่มีความเสถียรในช่วงเวลา (เบล์ค 1975) และดังนั้นจึงอาจจะดีกว่าการพยากรณ์ตัวแปรพฤติกรรมซึ่งเป็นสมมุติมากขึ้นและสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง จำนวนและองค์ประกอบของสมาชิกในครอบครัวและประเภทของที่อยู่อาศัยที่อาจส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมของสุนัขเช่นก้าวร้าวและไม่เชื่อฟัง (Kobelt et al., 2003) Kubinyi et al, (2009) แสดงให้เห็นว่าเพศของเจ้าของอายุ, การศึกษา, ประสบการณ์ก่อนหน้านี้กับสุนัขและวัตถุประสงค์ของการรักษาสุนัขมีผลการตรวจพบใน dog'sbehavior เราเห็นด้วยกับผู้เขียนเหล่านี้ (Kubinyi et al., 2009) ที่วิเคราะห์ตัวแปรเหล่านี้ในสมาคม ตัวอย่างของเจ้าของสุนัขอาจเผยยังไม่เปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พีชีย์ ( 1993 ) รายงานเจ้าของไม่มีความรู้หรือประสบการณ์ของตนกับหมา เป็นปัจจัยหนึ่งในสาเหตุของปัญหาพฤติกรรม ในขณะที่ borchelt voith ( 1986 ) และพบผลลัพธ์ที่ตรงกันข้าม จู่ ๆ มี จำกัด หลักฐานเกี่ยวกับการเชื่อมโยงระหว่างพฤติกรรมของสุนัขและเจ้าของ ลักษณะอื่นนอกจากบุคลิกภาพของเจ้าของ และพฤติกรรม ตลอดจนประชากรอ้างถึงแต่ละตัวแปรที่ยั่งยืน ลักษณะทางประชากรที่คงที่ตลอดเวลา ( Belk , 1975 ) และสามารถจึงจะพยากรณ์มากกว่าตัวแปรเชิงพฤติกรรม ซึ่งสมมุติขึ้น และสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง จำนวนและองค์ประกอบของสมาชิกในครอบครัว และประเภทของที่อยู่อาศัยอาจมีผลต่อพฤติกรรมของสุนัข เช่น ความก้าวร้าวและการไม่เชื่อฟัง ( kobelt et al . , 2003 ) kubinyi et al . ( 2009 ) พบว่าเจ้าของ เพศ อายุ ระดับการศึกษา ประสบการณ์กับสุนัข และจุดประสงค์ของการรักษาสุนัขได้ผลที่ตรวจพบใน dog"sbehavior . เราเห็นด้วยกับผู้เขียนเหล่านี้ ( kubinyi et al . , 2009 ) ที่วิเคราะห์ตัวแปรเหล่านี้ในสมาคม ตัวอย่างของเจ้าของสุนัขอาจจะยังเปิดเผย