III. THE CARRIERSFrom Caesar to Com

III. THE CARRIERS
From Caesar to Commodus wheeled vehicles were forbidden in Rome by day; people then walked, or were carried in slave-borne chairs or litters. For longer distances they traveled on horseback or in horse-drawn carriages or chariots. Travel by public stagecoach averaged some sixty miles a day. Caesar once rode by carriage 800 miles in eight days; messengers bearing the news of Neroโ€s death to Galba in Spain covered 332 miles in thirty-six hours; Tiberius, hurrying day and night, rode in three days 600 miles to stand beside his dying brother. The public post, by carriage or horse at all hours, averaged one hundred miles a day. Augustus had modeled it on the Persian system, as indispensable to imperial administration. It was called cursus publicus as serving the res publica, or commonwealth, by carrying official correspondence. Private individuals could use it only by rare and special permission through a government diploma (โ€double-foldedโ€) or passport entitling the bearer to certain privileges and introducing him en route to persons of diplomatic importance. A more rapid means of communication was sometimes arranged by semaphores flashing signals from point to point; by this primitive telegraph the arrival of the grain ships at Puteoli was quickly made known to worried Rome. Nonofficial correspondence went by special courier or merchants or traveling friends; some traces suggest the existence, under the Empire, of private companies arranging to transmit private mail. Fewer letters were written than now, and better. Nevertheless, the movement of intelligence over western and southern Europe was as rapid in Caesarโ€s day as at any time before the railway. In 54 B.C.. Caesarโ€s letter from Britain reached Cicero at Rome in twenty-nine days; in 1834 Sir Robert Peel, hurrying from Rome to London, required thirty days.20

Communication and transport were immensely aided by the consular roads. These were the tentacles of Roman law, the members by which the mind of Rome became the will of the realm. They achieved in the ancient world a commercial revolution comparable in kind with that which the railroads effected in the nineteenth century. Until steam transportation came, the roads of medieval and modern Europe were inferior to those of the Empire under the Antonines. Italy alone had then 372 main routes, and 12,000 miles of paved thoroughfares; the Empire had 51,000 miles of paved highways and a pervasive network of secondary roads. Highways ran over the Alps to Lyons, Bordeaux, Paris, Rheims, Rouen, and Boulogne; others to Vienna, Mainz, Augsburg, Cologne, Utrecht, and Leiden; and from Aquileia a road skirted the Adriatic to connect with the Via Egnatia to Thessalonica. Magnificent bridges replaced the ferries that had crept across a thousand impeding streams. At every mile on the consular roads stone markers gave the distance to the next town; 4000 of these survive. At intervals seats were placed for tired travelers. At every tenth mile a statio offered a stopping place, where fresh horses could be hired; at every thirty miles was a mansioโ€”an inn that was also a store, a saloon, and a brothel.21 The main halting points were the civitates, cities, usually equipped with fair hotels, which were in some cases owned and managed by the municipal government.22 Most innkeepers robbed their guests whenever convenient, and other thieves made the highways unsafe at night despite a garrison of soldiers at each statio. โ€Itinerariesโ€ could be bought, showing routes, stations, and intermediate distances.23 Rich men, disdaining the inns, brought their equipage and slaves with them, and slept in their guarded carriages or in the homes of friends or officials on the way.

Despite all difficulties, there was probably more traveling in Neroโ€s day than at any time before our birth. โ€Many people,โ€ says Seneca, โ€make long voyages to see some remote sightโ€;24 and Plutarch speaks of โ€globe-trotters who spend the best part of their lives in inns and on boats.โ€25 Educated Romans flocked to Greece and Egypt and Greek Asia, scratched their names on historic monuments, sought healing waters or climates, ambled by art collections in the temples, studied under famous philosophers, rhetors, or physicians, and doubtless used Pausanias as their Baedeker.26

These โ€grand toursโ€ usually involved a voyage on one or more of the merchant vessels that cut the Mediterranean with a hundred routes of trade. โ€Look at the harbors and seas,โ€ exclaimed Juvenal, โ€filled with great keels, more peopled than the land.โ€27 Romeโ€s rival ports, Puteoli, Portus, and Ostia, were alive with fabri navales building ships, stuppatores calking them, saburarii loading sand into them as ballast, sacrarii unloading grain in sacks, mensores weighing it, lenuncularii operating tenders between large ships and the shore, and urinatores diving for goods fallen into the sea. Of corn barges alone twenty-five were drawn up the Tiber every working day; if we add the transport of building stone, metals, oil, wine, and a thousand other articles, we picture a river teeming with commerce and noisy with loading and carrying machines, with dockmen, porters, stevedores, traders, brokers, and clerks.

Ships were driven with sails, aided by one or more banks of oars. They were larger, on the average, than before; Athenaeus describes a grain cargo vessel as 420 feet long with a fifty-seven-foot beam;29 but this was highly exceptional. Some vessels had three decks; many took 250, several took a thousand, tons of freight. Josephus tells of one that carried 600 personsโ€”passengers and crew;30 another carried an Egyptian obelisk as large as that in Central Park, New York, together with 200 sailors, 1300 passengers, 93,000 bushels of wheat, and a load of linen, pepper, paper, and glass.31 Nevertheless, voyages except along the coasts were still dangerous, as Saint Paul found; between November and March only a few vessels ventured across the open Mediterranean, and in midsummer eastward voyages were made almost impossible by the etesian winds. Night sailing was now frequent, and every harbor of any pretense had a good lighthouse. Danger of piracy had almost disappeared from the Mediterranean. To discourage it, and starve rebellion, Augustus had stationed two main war fleets at Ravenna on the Adriatic and at Misenum on the Bay of Naples, besides minor squadrons at ten other points in the Empire. We may judge what Pliny called โ€the immense majesty of the Roman peaceโ€ by the fact that for two centuries we hardly hear of these fleets.

Passenger schedules were largely indefinite, as sailings were determined by weather and commercial convenience. Rates were lowโ€”e.g., two drachmas ($1.20) from Athens to Alexandria; but passengers brought their own food, and probably most of them slept on deck. Speed was as moderate as the fares, and varied with the winds, averaging six knots per hour; one might cross the Adriatic in a day, or, like Cicero, take three weeks from Patrae to Brundisium. A swift cruiser might make 230 knots in twenty-four hours.32 With favorable winds, six days carried one from Sicily to Alexandria or from Gades to Ostia, and four from Utica to Rome.33 The longest and most dangerous voyage was the six-month sail from Aden, in Arabia, to India, for monsoons forced vessels to hug the pirate-breeding coast all the way. At some time before A.D. 50 an Alexandrian Greek skipper, Hippalus, charted the periodicity of the monsoon winds and found that in certain seasons he could sail directly and safely across the Indian Ocean. The discovery was almost as important for that sea as the voyage of Columbus was for the Atlantic. From Egyptian ports on the Red Sea ships thereafter sailed to India in forty days. About A.D. 80 another Alexandrian captain, of unknown name, wrote a Periplus of the Erythrean Sea as a handbook for merchants trading along the east African coast and with India. Meanwhile other mariners had developed routes through the Atlantic to Gaul, Britain, Germany, even to Scandinavia and Russia.34 Never before in human memory had the seas borne so many vessels, products, and men.

Communication and transport were immensely aided by the consular roads. These were the tentacles of Roman law, the members by which the mind of Rome became the will of the realm. They achieved in the ancient world a commercial revolution comparable in kind with that which the railroads effected in the nineteenth century. Until steam transportation came, the roads of medieval and modern Europe were inferior to those of the Empire under the Antonines. Italy alone had then 372 main routes, and 12,000 miles of paved thoroughfares; the Empire had 51,000 miles of paved highways and a pervasive network of secondary roads. Highways ran over the Alps to Lyons, Bordeaux, Paris, Rheims, Rouen, and Boulogne; others to Vienna, Mainz, Augsburg, Cologne, Utrecht, and Leiden; and from Aquileia a road skirted the Adriatic to connect with the Via Egnatia to Thessalonica. Magnificent bridges replaced the ferries that had crept across a thousand impeding streams. At every mile on the consular roads stone markers gave the distance to the next town; 4000 of these survive. At intervals seats were placed for tired travelers. At every tenth mile a statio offered a stopping place, where fresh horses could be hired; at every thirty miles was a mansioโ€”an inn that was also a store, a saloon, and a brothel.21 The main halting points were the civitates, cities, usually equipped with fair hotels, which were in some cases owned and managed by the municipal government.22 Most innkeepers robbed their guests whenever convenient, and other thieves made the highways unsafe at night despite a garrison of soldiers at each statio. โ€Itinerariesโ€ could be bought, showing routes, stations, and intermediate distances.23 Rich men, disdaining the inns, brought their equipage and slaves with them, and slept in their guarded carriages or in the homes of friends or officials on the way.

Despite all difficulties, there was probably more traveling in Neroโ€s day than at any time before our birth. โ€Many people,โ€ says Seneca, โ€make long voyages to see some remote sightโ€;24 and Plutarch speaks of โ€globe-trotters who spend the best part of their lives in inns and on boats.โ€25 Educated Romans flocked to Greece and Egypt and Greek Asia, scratched their names on historic monuments, sought healing waters or climates, ambled by art collections in the temples, studied under famous philosophers, rhetors, or physicians, and doubtless used Pausanias as their Baedeker.26

These โ€grand toursโ€ usually involved a voyage on one or more of the merchant vessels that cut the Mediterranean with a hundred routes of trade. โ€Look at the harbors and seas,โ€ exclaimed Juvenal, โ€filled with great keels, more peopled than the land.โ€27 Romeโ€s rival ports, Puteoli, Portus, and Ostia, were alive with fabri navales building ships, stuppatores calking them, saburarii loading sand into them as ballast, sacrarii unloading grain in sacks, mensores weighing it, lenuncularii operating tenders between large ships and the shore, and urinatores diving for goods fallen into the sea. Of corn barges alone twenty-five were drawn up the Tiber every working day; if we add the transport of building stone, metals, oil, wine, and a thousand other articles, we picture a river teeming with commerce and noisy with loading and carrying machines, with dockmen, porters, stevedores, traders, brokers, and clerks.

Ships were driven with sails, aided by one or more banks of oars. They were larger, on the average, than before; Athenaeus describes a grain cargo vessel as 420 feet long with a fifty-seven-foot beam;29 but this was highly exceptional. Some vessels had three decks; many took 250, several took a thousand, tons of freight. Josephus tells of one that carried 600 personsโ€”passengers and crew;30 another carried an Egyptian obelisk as large as that in Central Park, New York, together with 200 sailors, 1300 passengers, 93,000 bushels of wheat, and a load of linen, pepper, paper, and glass.31 Nevertheless, voyages except along the coasts were still dangerous, as Saint Paul found; between November and March only a few vessels ventured across the open Mediterranean, and in midsummer eastward voyages were made almost impossible by the etesian winds. Night sailing was now frequent, and every harbor of any pretense had a good lighthouse. Danger of piracy had almost disappeared from the Mediterranean. To discourage it, and starve rebellion, Augustus had stationed two main war fleets at Ravenna on the Adriatic and at Misenum on the Bay of Naples, besides minor squadrons at ten other points in the Empire. We may judge what Pliny called โ€the immense majesty of the Roman peaceโ€ by the fact that for two centuries we hardly hear of these fleets.

Passenger schedules were largely indefinite, as sailings were determined by weather and commercial convenience. Rates were lowโ€”e.g., two drachmas ($1.20) from Athens to Alexandria; but passengers brought their own food, and probably most of them slept on deck. Speed was as moderate as the fares, and varied with the winds, averaging six knots per hour; one might cross the Adriatic in a day, or, like Cicero, take three weeks from Patrae to Brundisium. A swift cruiser might make 230 knots in twenty-four hours.32 With favorable winds, six days carried one from Sicily to Alexandria or from Gades to Ostia, and four from Utica to Rome.33 The longest and most dangerous voyage was the six-month sail from Aden, in Arabia, to India, for monsoons forced vessels to hug the pirate-breeding coast all the way. At some time before A.D. 50 an Alexandrian Greek skipper, Hippalus, charted the periodicity of the monsoon winds and found that in certain seasons he could sail directly and safely across the Indian Ocean. The discovery was almost as important for that sea as the voyage of Columbus was for the Atlantic. From Egyptian ports on the Red Sea ships thereafter sailed to India in forty days. About A.D. 80 another Alexandrian captain, of unknown name, wrote a Periplus of the Erythrean Sea as a handbook for merchants trading along the east African coast and with India. Meanwhile other mariners had developed routes through the Atlantic to Gaul, Britain, Germany, even to Scandinavia and Russia.34 Never before in human memory had the seas borne so many vessels, products, and men.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

III.สายการบินจากซีซาร์กับคอมโมดัส ยานพาหนะมีล้อถูกห้ามในโรม โดยวัน คนจากนั้นเดิน หรือได้ดำเนินการในการแบกรับทาสเก้าอี้หรือ litters ในระยะยาว พวกเขาได้เดินทาง บนหลังม้า หรือรถม้าที่วาดหรือม้า เดินทาง โดยสาธารณะ stagecoach averaged ไมล์บาง 60 วัน ซีซาร์ครั้งขี่ตามรถ 800 ไมล์ใน 8 วัน เพราะแบกของ Neroโ€ s ตายจักรพรรดิกาลบาในสเปนครอบไมล์ 332 สามสิบหกชั่วโมง จักรพรรดิไทบีเรียส hurrying กลางวันและกลางคืน กำลังวันสามไมล์ 600 จะยืนเคียงข้างพี่ชายของเขาตาย ประชาชนลง รถหรือม้าที่ชั่วโมง averaged หนึ่งร้อยไมล์ตลอดการ Augustus ได้จำลองมันระบบเปอร์เซีย เป็นสำคัญการบริหารที่อิมพีเรียล มันถูกเรียกว่า cursus publicus เป็นบริการ res publica หรือเครือจักรภพ โดยการติดต่ออย่างเป็นทางการ ส่วนบุคคลสามารถใช้มัน โดยสิทธิ์ที่หายาก และพิเศษประกาศนียบัตรรัฐบาล (เครดิต€คู่ foldedโ€) หรือหนังสือเดินทาง entitling แน่เพื่อสิทธิบางอย่าง และแนะนำเขานอนคนสำคัญทางการทูตเท่านั้น บางครั้งเป็นจัดวิธีการมากขึ้นอย่างรวดเร็วของการสื่อสาร โดยอุปกรณ์สัญญาณกระพริบสัญญาณจากจุดไปจุด โดยโทรเลขนี้ดั้งเดิม มาเรือข้าวที่ Puteoli อย่างรวดเร็วจะรู้จักโรมกังวล ติดต่อ nonofficial ไป โดยพัสดุพิเศษ หรือร้านค้า หรือ เพื่อนเดินทาง บางร่องรอยแนะนำดำรงอยู่ ภายใต้จักรวรรดิ ของบริษัทเอกชนที่จัดส่งจดหมายส่วนตัว ตัวอักษรให้น้อยลงได้เขียนกว่านี้ และดี อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวของปัญญาเหนือยุโรปตะวันตก และภาคใต้ได้เป็นอย่างรวดเร็วในวัน Caesarโ€ ณเวลาใด ๆ ก่อนรถไฟ ใน 54 บี Caesarโ€ s จดหมายจากสหราชอาณาจักรถึงคิเคโรโรมในวันที่ยี่สิบเก้า ใน 1834 เซอร์โรเบิร์ตเปลือก hurrying จากโรมสู่ลอนดอน days.20 สามสิบที่จำเป็นขนส่งและการสื่อสารได้อย่างกว้างขวางช่วย โดยถนนกงสุล มี tentacles ที่กฎหมายโรมัน สมาชิกที่ใจโรมกลายเป็น ของขอบเขต พวกเขาได้ในโลกปฏิวัติค้าเปรียบเทียบกับในชนิดที่รถรางที่ผลในศตวรรษ จนกว่าไอน้ำขนส่งมา ถนนของยุโรปยุคกลาง และสมัยใหม่มีน้อยกับจักรวรรดิภายใต้ Antonines อิตาลีอยู่คนเดียวได้แล้ว 372 เส้นทางหลัก 12000 ไมล์สายปู จักรวรรดิที่มีไมล์ 51,000 ของหลวงปูและเครือข่ายชุมชนที่แพร่หลายของถนนสายรอง ทางหลวงวิ่งผ่านเทือกเขาแอลป์รส บอร์โดซ์ ปารีส Rheims, Rouen และ Boulogne เวียนนา ซีไมนซ์ เอาก์สบวร์ก โคโลญจน์ อูเทรคต์ และไล เดน คนอื่น และจาก Aquileia ถนน skirted ยติเชื่อมต่อกับ Egnatia ผ่านไป Thessalonica สะพานสวยงามแทนเรือที่มี crept ข้ามลำธาร impeding พัน ที่ทุกไมล์บนถนนกงสุล เครื่องหมายหินให้ห่างตัวเมืองถัดไป 4000 นี้อยู่รอด ในช่วงเวลา ที่นั่งถูกวางพักเหนื่อย ที่นี่ทุกสิบ statio ที่เสนอหยุด ที่ม้าสดอาจจะว่าจ้าง ที่ไมล์ทุกสามสิบถูก mansioโ€ "อินน์ที่ยังเป็นร้านค้า เก๋ง และ brothel.21 เป็นกระทู้ halting ถูก civitates เมือง มักจะพักโรงแรมแฟร์ ซึ่งในบางกรณีเป็นเจ้าของ และบริหาร โดย government.22 เทศบาล innkeepers ส่วนใหญ่ปล้นแขกเมื่อใดก็ ตามที่สะดวก และขโมยอื่น ๆ ทำทางหลวงปลอดภัยในเวลากลางคืนแม้มีการต้านทหารที่ statio แต่ละ อาจจะซื้อเครดิต€ Itinerariesโ€ แสดงเส้นทาง สถานี และ distances.23 กลางรวยผู้ชาย disdaining อินน์ นำทาสกับพวกเขาและ equipage ของพวกเขา และนอนนับการประชุม หรือ ในบ้านของเพื่อนหรือเจ้าหน้าที่ทางการแม้ มีความยากลำบากทั้งหมด มีการเดินทางอาจเพิ่มเติมใน Neroโ€ วันกว่าตลอดเวลาก่อนการเกิดของเรา เครดิต€หลายคน เครดิต€กล่าวว่า ซีนีก้า เครดิต€€วอเยจส์ลองดู sightโ บางระยะไกลทำ 24 และพลูทาร์คพูดของเครดิต€โลกทรอตเตอร์ที่ใช้ส่วนดีที่สุดของชีวิตอินส์ และ boats.โ€ โรมศึกษา 25 ไม่ flocked กรีซอียิปต์ และกรีกเอเชีย อนุสรณ์สถานทางประวัติชื่อของพวกเขาที่มีรอยขีดข่วน พยายามรักษาน้ำหรือสภาพอากาศ ambled โดยคอลเลกชันของศิลปะในวัด ศึกษาภายใต้ปรัชญาที่มีชื่อเสียง rhetors หรือแพทย์ และใช้ Pausanias เป็น Baedeker.26 ของพวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัยเหล่านี้เครดิต€ toursโ แกรนด์€มักจะเกี่ยวข้องกับการเดินทางเรือพาณิชย์ที่ตัดเมดิเตอร์เรเนียน ด้วยร้อยเส้นทางการค้า อย่างน้อยหนึ่ง เครดิต€ดูที่แผ่นดินใหญ่ และทะเล เครดิต€ทางหลุดรอด Juvenal, €เครดิตด้วยดี keels, peopled มากขึ้นกว่า land.โ€ 27 Romeโ€ s rival พอร์ต Puteoli ปอร์ทัสซิตี้ และ Ostia เต็มไป ด้วยอาคารเรือ navales fabri stuppatores calking พวกเขา saburarii โหลดทรายเข้าไปเป็นบัลลาสต์ sacrarii การโหลดเมล็ดในกระสอบ ชั่ง mensores lenuncularii ปฏิบัติประมูลระหว่างเรือใหญ่และชายฝั่ง และ urinatores ดำสินค้าตกหลุมลงทะเล ของข้าวโพด กองเดียวยี่สิบห้าถูกวาดขึ้นแม่น้ำไทเบอร์ทำงานทุกวัน ถ้าเราเพิ่มการขนส่งสร้างหิน โลหะ น้ำมัน ไวน์ และพันบทความอื่น ๆ เราภาพแม่น้ำเชิงพาณิชย์ และเสียงดัง ด้วยการโหลด และแบกเครื่อง dockmen รับฝากของ stevedores ผู้ค้า โบรกเกอร์ และจ่าเรือขับเคลื่อน ด้วยเซลส์ ด้วยอย่าง น้อยหนึ่งแห่งไม้พาย พวกเขามากกว่า โดยเฉลี่ย ก่อน Athenaeus อธิบายถึงเรือขนส่งสินค้าข้าวเป็น 420 ฟุตยาวกับห้าสิบเจ็ดฟุตแสง 29 แต่นี้มีคุณภาพสูง เรือบางมีสามสำรับ หลายเอา 250 หลายเอาพัน ตันของการขนส่ง Josephus บอกหนึ่งที่ดำเนินการ 600 personsโ€ "ผู้โดยสารและลูกเรือ 30 ยังดำเนินการเที่ยวอียิปต์ที่มีขนาดใหญ่เป็นที่ในเซ็นทรัลพาร์ค นิวยอร์ก กับ 200 ชาวเรือ ผู้โดยสาร 1300, bushels 93,000 ของข้าวสาลี และการโหลดของผ้า พริกไทย กระดาษ และ glass.31 แต่ วอเยจส์ยกเว้นริมชายก็ยังคงเป็นอันตราย เป็นเซนต์ Paul พบ ระหว่างเดือนพฤศจิกายนและมีนาคมเท่านั้นกี่หลอด ventured เมดิเตอร์เรเนียนเปิด และในมิดซัมเมอร์ วอเยจส์ eastward แปลงเกือบไป โดยลม etesian ตอนนี้ได้เรือคืนบ่อย ๆ และทุกท่าสนิทใด ๆ มีประภาคารดี อันตรายของการละเมิดลิขสิทธิ์เกือบหายจากเมดิเตอร์เรเนียนไป การกีดกันมัน และกบฏอด Augustus ได้ประจำ fleets สงครามหลักสอง Ravenna ในยติ และ ที่ Misenum ในอ่าวของเนเปิลส์ นอกจากรอง squadrons ที่สิบจุดอื่น ๆ ในอาณาจักร เราอาจตัดสินว่า Pliny เรียกเครดิต€พระอันยิ่งใหญ่ของ€โรมัน peaceโ ความจริงที่ว่า สองศตวรรษ เราแทบไม่ได้ยินของ fleets เหล่านี้ได้กำหนดการผู้โดยสารได้ไม่จำกัดส่วนใหญ่ เป็นการแล่นได้ตามสภาพอากาศและความสะดวกทางการค้า ราคาได้ lowโ€"e.g สอง drachmas ($1.20) จากเอเธนส์เที่ยว แต่ผู้โดยสารนำอาหารของตนเอง และอาจจะส่วนใหญ่จะนอนบนดาดฟ้า ความเร็วมีทุกขนาดที่เวป และ ด้วยลม knots 6 ชั่วโมง การหาค่าเฉลี่ยที่แตกต่างกัน หนึ่งอาจข้ามยติการในหนึ่งวัน หรือ เช่นคิเคโร ไปสามสัปดาห์หลังจาก Patrae Brundisium ครุยเซอร์ swift อาจทำ 230 knots hours.32 ๒๔ ด้วยลมอัน หกวันทำ จากอิตาลีเที่ยวหนึ่ง จาก Gades เพื่อ Ostia และสี่จาก Utica เพื่อ Rome.33 การเดินทางที่ยาวที่สุด และอันตรายที่สุดคือเซล 6 เดือนจากเอเดน ในดีอาระเบีย อินเดีย สำหรับมรสุมบังคับเรือไปกอดชายฝั่งโจรสลัดพันธุ์ทาง บางครั้งก่อนคศ. 50 เป็น Alexandrian ภาษากรีกฟิร่าพาเลส Hippalus เต็ดประจำงวดของลมมรสุม และพบว่า ในบางฤดู เขาสามารถแล่นเรือโดยตรง และอย่างปลอดภัยในมหาสมุทรอินเดีย การค้นพบเกือบเป็นสำคัญในทะเลเป็นการเดินทางของโคลัมบัสในมหาสมุทรแอตแลนติกได้ จากทะเลแดงอียิปต์พอร์ต เรือหลังจากนั้นแล่นอินเดียในวันที่สี่สิบ เกี่ยวกับ 80 คศ. อื่นกัปตัน Alexandrian ไม่ทราบชื่อ เขียน Periplus ทะเล Erythrean เป็นคู่มือที่สำหรับร้านค้าที่ค้าขายตาม แนวชายฝั่งแอฟริกาตะวันออก และอินเดีย ในขณะเดียวกันมาริเนอร์สอื่น ๆ ได้พัฒนาเส้นทางผ่านทางมหาสมุทรแอตแลนติกไปกอล สหราชอาณาจักร เยอรมนี แม้จะสแกนดิเนเวีย และ Russia.34 ก่อนในหน่วยความจำที่มนุษย์ไม่เคยแบกรับเรือจำนวนมาก ผลิตภัณฑ์ และชายทะเล

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

III ผู้ให้บริการจากซีซาร์ที่จะล้อรถ Commodus ถูกห้ามในกรุงโรมโดยวัน;
คนนั้นก็เดินหรือได้ดำเนินการอยู่ในเก้าอี้ทาสเป็นพาหะหรือบาดเจ็บ สำหรับระยะทางอีกต่อไปพวกเขาเดินทางบนหลังม้าหรือม้าลากรถม้าหรือรถรบ เดินทางโดยเฉลี่ย Stagecoach ประชาชนบางส่วนหกสิบไมล์วัน ซีซาร์ที่ครั้งหนึ่งเคยขี่ม้าโดยสายการบิน 800 ไมล์ในแปดวัน ผู้สื่อสารแบกข่าวการตายโ€เนโร ?? s เพื่อ Galba ในสเปนครอบคลุม 332 ไมล์ในสามสิบหกชั่วโมง Tiberius, รีบกลางวันและกลางคืนขี่ในสามวัน 600 ไมล์ที่จะยืนเคียงข้างพี่ชายของเขาตาย โพสต์ที่สาธารณะโดยสายการบินหรือม้าที่ทุกชั่วโมงเฉลี่ยหนึ่งร้อยไมล์วัน ออกัสได้สร้างแบบจำลองบนระบบเปอร์เซียเป็นที่ขาดไม่ได้กับการบริหารงานของจักรพรรดิ มันถูกเรียกว่าซัส publicus เป็นบริการ Publica โลว์หรือสาธารณประโยชน์โดยการดำเนินการติดต่ออย่างเป็นทางการ ภาคเอกชนสามารถใช้มันเท่านั้นโดยได้รับอนุญาตที่หายากและพิเศษผ่านประกาศนียบัตรรัฐบาล (โ€โ ?? ดับเบิลพับ€ ??) หรือหนังสือเดินทางผู้ถือใบเพื่อรับสิทธิพิเศษบางอย่างและแนะนำเส้นทางที่เขาให้แก่บุคคลที่มีความสำคัญทางการทูต หมายถึงมากขึ้นอย่างรวดเร็วของการสื่อสารบางครั้งจัดโดยสัญญาณสัญญาณกระพริบจากจุดจุด; โดยโทรเลขดั้งเดิมนี้มาถึงของเรือข้าวที่ Puteoli ถูกทำให้เป็นที่รู้จักกันอย่างรวดเร็วเพื่อให้กังวลโรม ติดต่อ nonofficial ไปโดยจัดส่งพิเศษหรือร้านค้าหรือเพื่อนที่เดินทาง; ร่องรอยบางคนแนะนำให้ดำรงอยู่ภายใต้จักรวรรดิของ บริษัท เอกชนที่จัดส่งจดหมายไปยังภาคเอกชน ตัวอักษรที่ถูกเขียนขึ้นน้อยลงกว่าในขณะนี้และที่ดีกว่า อย่างไรก็ตามการเคลื่อนไหวของหน่วยสืบราชการลับเหนือตะวันตกและภาคใต้ของยุโรปเป็นอย่างรวดเร็วในซีซาร์โ€ ?? s วันในเวลาใด ๆ ก่อนที่รถไฟ ใน 54 ปีก่อนคริสตกาล จดหมายซีซาร์โ€ ?? s จากสหราชอาณาจักรถึงซิเซโรที่กรุงโรมในยี่สิบเก้าวัน ใน 1834 เซอร์โรเบิร์ตพีลรีบจากกรุงโรมไปลอนดอนต้องสามสิบ days.20 การสื่อสารและการขนส่งได้รับความช่วยเหลืออย่างมากจากถนนกงสุล เหล่านี้เป็นหนวดของกฎหมายโรมันสมาชิกโดยที่ใจของกรุงโรมจะกลายเป็นดินแดนที่ พวกเขาประสบความสำเร็จในโลกยุคโบราณการปฏิวัติเชิงพาณิชย์เปรียบในชนิดที่มีสิ่งที่ได้รับผลกระทบทางรถไฟในศตวรรษที่สิบเก้า จนถึงการขนส่งอบไอน้ำมาถนนของยุโรปในยุคกลางและทันสมัยมีให้กับผู้ที่ด้อยกว่าของจักรวรรดิภายใต้ Antonines อิตาลีอยู่คนเดียวได้แล้ว 372 เส้นทางหลักและ 12,000 ไมล์ของเส้นทางปู; เอ็มไพร์ได้ 51,000 ไมล์ของถนนทางหลวงและเครือข่ายที่แพร่หลายของถนนสายรอง ทางหลวงวิ่งไปเทือกเขาแอลป์ไปลียง, บอร์โดซ์, ปารีส, แรมส์พันธ์และ Boulogne; คนอื่น ๆ ไปยังกรุงเวียนนา, ไมนซ์ออกซ์โคโลญนังและชอบ; และจากถนนอะเดรียติก skirted การเชื่อมต่อกับผ่าน Egnatia เพื่อสะโลนิกา สะพานที่สวยงามแทนที่เรือข้ามฟากที่ได้พุ่งข้ามพันขวางลำธาร ทุกไมล์บนถนนกงสุลเครื่องหมายหินให้ระยะทางไปยังเมืองต่อไป; 4000 ของเหล่านี้อยู่รอด ในช่วงเวลาที่ถูกวางไว้ที่นั่งสำหรับนักเดินทางที่เหนื่อย ทุกไมล์สิบ statio นำเสนอสถานที่ที่หยุดม้าที่สดใหม่จะได้รับการว่าจ้าง; ทุกสามสิบไมล์เป็น mansio โ€ "อินน์นั่นก็เป็นร้านรถเก๋งและ brothel.21 จุดลังเลหลักคือ civitates ที่เมืองพร้อมมักจะมีโรงแรมที่เป็นธรรมซึ่งในบางกรณีเป็นเจ้าของและบริหาร โดยเทศบาล government.22 ผู้จัดการโรงแรมส่วนใหญ่ปล้นแขกของพวกเขาเมื่อใดก็ตามที่สะดวกและขโมยอื่น ๆ ที่ทำทางหลวงที่ไม่ปลอดภัยในเวลากลางคืนแม้จะมีทหารของทหารที่ statio แต่ละ โ€ ?? เส้นทางโ€ ?? อาจจะซื้อแสดงเส้นทางสถานีและระดับกลาง distances.23 ผู้ชายรวย disdaining โรงแรมขนาดเล็กที่นำเครื่องตกแต่งและทาสของพวกเขากับพวกเขาและนอนอยู่ในรถม้ารักษาของตนหรือในบ้านของเพื่อนหรือเจ้าหน้าที่ในทาง. แม้จะมีปัญหาทั้งหมด มีอาจจะมากขึ้นในการเดินทางในโ€เนโร ?? s วันกว่าในเวลาก่อนการเกิดของเราใด ๆ โ€ ?? หลายคนโ€ ?? กล่าวว่าเซเนกาโ€ ?? ทำให้การเดินทางนานที่จะเห็นบางส่วนมองเห็นระยะไกลโ€ ?? 24 และตาร์คพูดถึงโ€ ?? โลก-ตีนเป็ดที่ใช้จ่ายส่วนที่ดีที่สุดของชีวิตของพวกเขาในโรงแรมขนาดเล็กและเรือโ€ ??. 25 การศึกษาชาวโรมันแห่ไปยังกรีซและอียิปต์กรีกและเอเชียมีรอยขีดข่วนชื่อของพวกเขาในประวัติศาสตร์อนุสาวรีย์ขอรักษาน้ำหรือสภาพอากาศ, ambled โดยคอลเลกชันศิลปะในการวัดการศึกษาภายใต้ปรัชญาที่มีชื่อเสียง, rhetors หรือแพทย์และใช้อย่างไม่ต้องสงสัยพอซาเนียซเป็นของเที่ยว 0.26 เหล่านี้โ€ ?? แกรนด์ทัวร์โ€ ?? มักจะเกี่ยวข้องกับการเดินทางในหนึ่งหรือมากกว่าของลำเรือที่ตัดกับทะเลเมดิเตอร์เรเนียนร้อยเส้นทางการค้า โ€ ?? ดูท่าเรือและทะเลโ€ ?? อุทานฆู, โ€ ?? เต็มไปด้วยกระดูกงูที่ดีประชาชนมากกว่าที่ดิน. โ€ ?? 27 โรมโ€ ?? s พอร์ตคู่แข่ง Puteoli, Portus และออสเตียยังมีชีวิตอยู่กับ Fabri Navales เรืออาคาร stuppatores calking พวกเขา ทรายโหลด saburarii ในพวกเขาเป็นบัลลาสต์เม็ดถ่าย sacrarii ในกระสอบ mensores ชั่งน้ำหนักมันชาวไร่ปฏิบัติการ lenuncularii ระหว่างเรือขนาดใหญ่และฝั่งและดำน้ำ urinatores สำหรับสินค้าลดลงลงไปในทะเล ของเรือบรรทุกข้าวโพดเพียงอย่างเดียวยี่สิบห้าถูกดึงขึ้น Tiber ทุกวันทำงาน ถ้าเราเพิ่มการขนส่งของอาคารหิน, โลหะ, น้ำมัน, ไวน์, และพันบทความอื่น ๆ ที่เราถ่ายภาพแม่น้ำเต็มไปด้วยการค้าและมีเสียงดังด้วยการโหลดและถือเครื่องด้วย dockmen เฝ้าประตู stevedores ผู้ค้าโบรกเกอร์และเสมียนเรือใบเรือขับเคลื่อนด้วยความช่วยเหลือจากหนึ่งหรือมากกว่าฝั่งของพาย พวกเขามีขนาดใหญ่โดยเฉลี่ยกว่าก่อน อะธีอธิบายเรือบรรทุกสินค้าข้าวเป็น 420 ฟุตยาวกับคานห้าสิบเจ็ดฟุต; 29 แต่นี่เป็นที่โดดเด่นอย่างมาก เรือบางคนมีสามชั้น; หลายคนเอา 250 หลายพันเอาตันของการขนส่งสินค้า ฟับอกหนึ่งที่ดำเนินการ 600 คนโ€ "ผู้โดยสารและลูกเรือ 30 อื่นดำเนินอนุสาวรีย์อียิปต์มีขนาดใหญ่เป็นที่ในเซ็นทรัลปาร์คนิวยอร์กร่วมกับ 200 กะลาสี 1300 ผู้โดยสาร 93,000 ตกหล่นข้าวสาลีและภาระของผ้าลินิน พริกไทย, กระดาษ, และ glass.31 อย่างไรก็ตามการเดินทางยกเว้นตามชายฝั่งก็ยังคงอันตรายเป็นนักบุญพอลพบ ระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนมีนาคมเพียงไม่กี่ ventured เรือข้ามเปิดเมดิเตอร์เรเนียนและในการเดินทางไปทางทิศตะวันออกกลางฤดูร้อนที่ทำไปไม่ได้เกือบโดยลม etesian เรือในยามค่ำคืนเป็นบ่อยในขณะนี้และท่าเรือข้ออ้างใด ๆ ที่ทุกคนมีประภาคารที่ดี ระวังอันตรายจากการละเมิดลิขสิทธิ์ได้หายไปเกือบจากทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เพื่อกีดกันมันและอดกบฏออกัสได้ประจำการทั้งสองกลุ่มยานยนต์สงครามหลักที่ Ravenna ได้ที่เวนิสและ Misenum บนอ่าวเนเปิลส์นอกจากกองเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สิบจุดอื่น ๆ ในเอ็มไพร์ เราอาจจะตัดสินสิ่งที่เรียกว่าพลิโ€ ?? พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอันยิ่งใหญ่ของสันติภาพโรมันโ€ ?? จากข้อเท็จจริงที่ว่าสองศตวรรษเราแทบจะไม่ได้ยินเสียงของกลุ่มยานยนต์เหล่านี้. ตารางเวลาไม่แน่นอนมีผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็น sailings ได้รับการพิจารณาจากสภาพอากาศและความสะดวกสบายในเชิงพาณิชย์ อัตราค่าบริการอยู่ในระดับต่ำโ€ "เช่นสองแดรก ($ 1.20) จากเอเธนส์ซานเดรีย; แต่ผู้โดยสารนำอาหารของตัวเองและอาจจะมากที่สุดของพวกเขานอนหลับอยู่บนดาดฟ้า ความเร็วเป็นอย่างพอประมาณค่าโดยสารและแตกต่างกันกับลมเฉลี่ยหกนอตต่อชั่วโมง; หนึ่งอาจข้ามทะเลเอเดรียติกในวันหรือเช่นซิเซโรใช้เวลาสามสัปดาห์ที่ผ่านมาจากการ Patrae Brundisium เรือลาดตระเวนรวดเร็วอาจทำให้ 230 นอตในยี่สิบสี่ hours.32 ด้วยลมที่ดีหกวันดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งจากซิซิลีซานเดรียหรือจาก Gades กับ Ostia และสี่จากยูทิกา Rome.33 เพื่อการเดินทางที่ยาวที่สุดและอันตรายที่สุดคือหก แล่นเรือจากเดือนเอเดนใน Arabia, อินเดียสำหรับมรสุมเรือบังคับให้กอดชายฝั่งโจรสลัดพันธุ์ไปตลอดทาง ในบางเวลาก่อนที่โฆษณา 50 กัปตันกรีกกระทิง Hippalus สถานที่เกิดเหตุเป็นช่วงมรสุมลมและพบว่าในบางฤดูกาลที่เขาจะแล่นเรือโดยตรงและปลอดภัยทั่วมหาสมุทรอินเดีย การค้นพบนี้ก็เกือบจะเป็นสิ่งสำคัญสำหรับทะเลว่าการเดินทางของโคลัมบัสเป็นมหาสมุทรแอตแลนติก จากพอร์ตอียิปต์บนเรือทะเลแดงหลังจากนั้นแล่นเรือไปยังประเทศอินเดียในสี่สิบวัน เกี่ยวกับโฆษณาอีก 80 กัปตันกระทิงชื่อที่ไม่รู้จักเขียน Periplus ของ Erythrean ทะเลเป็นคู่มือสำหรับร้านค้าซื้อขายตามแนวชายฝั่งแอฟริกาตะวันออกและอินเดีย ในขณะที่เรืออื่น ๆ ที่มีการพัฒนาเส้นทางผ่านมหาสมุทรแอตแลนติกไปยังกอลสหราชอาณาจักร, เยอรมนี, แม้กระทั่งการสแกนดิเนเวีและ Russia.34 ไม่เคยมาก่อนในหน่วยความจำของมนุษย์มีทะเลพัดพาเรือจำนวนมากดังนั้นผลิตภัณฑ์และผู้ชาย

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

3 . ผู้ให้บริการ
จากซีซาร์คอมโมดัสล้อยานพาหนะที่ถูกห้ามในกรุงโรม โดยวัน คนก็เดิน หรือศึกษาในทาสแบกเก้าอี้ หรือซาก . ยาวระยะทางที่พวกเขาเดินทางบนหลังม้าหรือม้าลากรถม้าหรือรถรบ เดินทางโดยสาธารณะโลโก้เฉลี่ยบางหกสิบไมล์ ต่อวัน ซีซาร์เมื่อขี่โดยรถม้า 800 ไมล์ ใน 8 วันสื่อสารที่มีข่าวของ Nero โ€ตายเพื่อจักรพรรดิกาลบาในประเทศสเปนครอบคลุม 332 ไมล์ชั่วโมง 36 ; ไทบีเรียส รีบ กลางวันและกลางคืน ขี่ในสามวัน 600 ไมล์ ยืนอยู่ข้างพี่ชายตายของเขา โพสต์โดยการขนส่งสาธารณะ หรือม้าตลอดเวลา เฉลี่ยร้อยละหนึ่งร้อยไมล์ ต่อวัน Augustus จำลองในระบบเปอร์เซียเป็น indispensable อิมพีเรียล )มันถูกเรียกว่าระบบการสื่อสารโรมันเป็นบริการ RES publica หรือเครือจักรภพ โดยถือการติดต่อราชการ . เอกชนที่สามารถใช้โดยเฉพาะ ที่หายากและพิเศษสิทธิ์ผ่านรัฐบาล ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ( โ€ดับเบิลพับโ€ ) หรือ ผู้ถือหนังสือเดินทางถือว่าเป็นการให้สิทธิพิเศษบางอย่าง และแนะนำเขา ระหว่างทางไป บุคคลทางการทูตที่สำคัญเป็นมากขึ้นอย่างรวดเร็วการสื่อสารบางครั้งถูกจัดโดยซีมาฟอร์กระพริบสัญญาณจากจุดไปจุด โดยโทรเลขนี้ตรวจการมาถึงของเรือที่เป็นเม็ด puteoli อย่างรวดเร็วทำให้รู้จักเป็นห่วงโรม nonofficial ติดต่อไปทางไปรษณีย์พิเศษ หรือร้านค้า หรือเดินทาง เพื่อน บางร่องรอยแนะนำการดำรงอยู่ภายใต้จักรวรรดิของ บริษัท เอกชนจัดส่งจดหมายส่วนตัว ตัวอักษรถูกเขียนน้อยลงกว่าตอนนี้ และดีกว่า อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวของสติปัญญากว่ายุโรปตะวันตกและภาคใต้เป็นอย่างรวดเร็วในซีซาร์โ€วันเป็น ณเวลาใด ๆก่อนรถไฟ ในปี 54 . . ซีซาร์โ€ s จดหมายจากอังกฤษถึงซิเซโรที่กรุงโรมในยี่สิบเก้าวัน ใน 1834 เซอร์โรเบิร์ต พีล รีบ จาก โรม ลอนดอนต้อง 30 วัน การสื่อสาร 20

และการขนส่งเป็นอย่างมหาศาลช่วยให้ถนนที่กงสุล เหล่านี้ คือ หนวดของกฎหมายโรมัน สมาชิกที่จิตใจของกรุงโรมเป็นจะของอาณาจักร พวกเขาประสบความสำเร็จในสมัยโบราณของโลกการค้าการปฏิวัติเปรียบในประเภทกับที่รถไฟที่มีในศตวรรษที่สิบเก้า จนกว่าไอน้ำขนส่งมา

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.