คนส่วนใหญ่เชื่อว่า ถ้าเรามีเงินเราจ

คนส่วนใหญ่เชื่อว่า ถ้าเรามีเงินเราจะมีความสุขมากขึ้น คนเชื่อว่าคนรวยย่อมมีความสุขมากกว่าคนจน ยิ่งรวยมากเท่าไร ความสุขก็มากขึ้นเท่านั้น เพราะคนเชื่อว่า เงินสามารถซื้อความสุขได้แม้ว่าจะไม่ใช่ความสุขทุกอย่างแต่ก็ซื้อได้มาก เงินสามารถใช้ซื้ออาหารอร่อยๆ รับประทานได้ เงินสามารถพาเราไปท่องเที่ยวได้มากขึ้นและไกลขึ้น เงินทำให้เราซื้อบ้าน และซื้อรถยนต์ที่ทำให้เรามีหน้ามีตาในหมู่เพื่อนฝูงและคนรู้จัก เงินทำให้เราส่งลูกไปเรียนโรงเรียนดีๆ หรือไปเรียนต่างประเทศได้ เพราะฉะนั้น อย่ามาพูดเลยว่า เงินกับความสุขไม่เกี่ยวกัน


การมีสถานะที่โดดเด่นใน สังคมเป็นความต้องการในระดับที่สูงขึ้นมา และน่าจะเป็นความสุขอย่างหนึ่งที่เงินอาจจะซื้อได้ และนี่ก็คงเป็นเหตุผลสำคัญที่คนมีเงินใช้เงินซื้อบ้าน รถยนต์ที่หรูหรา และเครื่องแต่งกายราคาแพง เพื่อที่จะแสดงความโดดเด่นให้คนทั่วไปเห็นและยอมรับ อย่างไรก็ตาม ความสุขในด้านนี้มักจะมีด้านมืด นั่นก็คือ ผู้ที่ใช้ของหรูมักจะพบคนที่ใช้ของที่หรูกว่า และความรู้สึกที่ด้อยกว่าโดยการเปรียบเทียบนั้น บ่อยครั้ง มันกลบความสุขที่ควรจะได้รับ และทำให้การใช้เงินซื้อสถานะของตนเองเพื่อให้เกิดความสุขนั้นไร้ผล เพราะแทนที่จะเป็นสุขก็อาจจะกลายเป็นความทุกข์ได้

ผมคงไม่พูด ถึงความต้องการที่จะบรรลุถึงตัวตนที่แท้จริง ซึ่งคงไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องของเงิน แต่น่าจะเป็นเรื่องของจิตใจล้วนๆ แต่อยากจะบอกว่าความสุขของคนนั้น ส่วนใหญ่อยู่ที่เรื่องของสุขภาพกายและสุขภาพใจซึ่งเงินซื้อได้น้อยมาก สุขภาพกายนั้น ไม่ว่าคุณจะมีเงินมากเท่าไร โอกาสที่คุณจะป่วยมีเท่ากับคนที่มีเงินน้อยหรือปานกลาง เช่นเดียวกัน สุขภาพใจนั้น อยู่ที่การทำใจ จากการสำรวจครั้งแล้วครั้งเล่าเราพบว่า คนที่ใช้ชีวิตที่ "พอเพียง" มีความสุขกว่าคนที่ชอบบริโภค ซึ่งไม่ได้เกี่ยวเลยว่าเขามีเงินมากหรือน้อย ว่าที่จริงถ้าจะมีอะไรเกี่ยวก็น่าจะเป็นว่า การมีเงินมากอาจจะเป็นความเสี่ยงว่าคุณจะมีความสุขน้อยลงถ้าคุณชอบบริโภค

ข้อ สรุปสุดท้ายของผมก็คือ คนที่มีเงินน้อยเกินไปจะหาความสุขได้ยาก เพราะความสุขหลายอย่างต้องใช้เงินซื้อหามา ในอีกด้านหนึ่ง คนที่มีเงินมากเกินไปไม่ได้หมายความว่า เขาจะต้องมีความสุขมากกว่าคนที่มีเงินปานกลาง เพราะเงินนั้นซื้อความสุขได้ถึงระดับหนึ่งเท่านั้น คนที่มีเงินพอประมาณ สามารถที่จะเป็นแชมเปียนของคนที่มีความสุขได้ เพราะความสุขนั้น ส่วนใหญ่มาจากสุขภาพกายและสุขภาพใจที่ซื้อไม่ได้ด้วยเงิน ดังนั้น ถ้าคุณเป็นคนที่มีเงินพอประมาณ และใช้ชีวิตที่พอประมาณ คุณก็น่าจะมีชีวิตที่มีความสุขไม่แพ้คนรวยโดยทั่วไปแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนส่วนใหญ่เชื่อว่าถ้าเรามีเงินเราจะมีความสุขมากขึ้น ยิ่งรวยมากเท่าไรความสุขก็มากขึ้นเท่านั้นเพราะคนเชื่อว่า เงินสามารถใช้ซื้ออาหารอร่อย ๆ รับประทานได้ เงินทำให้เราซื้อบ้าน หรือไปเรียนต่างประเทศได้เพราะฉะนั้นอย่ามาพูดเลยว่า รถยนต์ที่หรูหราและเครื่องแต่งกายราคาแพง อย่างไรก็ตามความสุขในด้านนี้มักจะมีด้านมืดนั่นก็คือ บ่อยครั้งมันกลบความสุขที่ควรจะได้รับ แต่น่าจะเป็นเรื่องของจิตใจล้วนๆ แต่อยากจะบอกว่าความสุขของคนนั้น สุขภาพกายนั้นไม่ว่าคุณจะมีเงินมากเท่าไร เช่นเดียวกันสุขภาพใจนั้นอยู่ที่การทำใจ คนที่ใช้ชีวิตที่ "พอเพียง" มีความสุขกว่าคนที่ชอบบริโภค สรุปสุดท้ายของผมก็คือ ในอีกด้านหนึ่ง คนที่มีเงินพอประมาณ เพราะความสุขนั้น ดังนั้นถ้าคุณเป็นคนที่มีเงินพอประมาณและใช้ชีวิตที่พอประมาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนส่วนใหญ่เชื่อว่าถ้าเรามีเงินเราจะมีความสุขมากขึ้นคนเชื่อว่าคนรวยย่อมมีความสุขมากกว่าคนจนยิ่งรวยมากเท่าไรความสุขก็มากขึ้นเท่านั้นเพราะคนเชื่อว่าเงินสามารถใช้ซื้ออาหารอร่อยๆรับประทานได้เงินสามารถพาเราไปท่องเที่ยวได้มากขึ้นและไกลขึ้นเงินทำให้เราซื้อบ้านและซื้อรถยนต์ที่ทำให้เรามีหน้ามีตาในหมู่เพื่อนฝูงและคนรู้จักหรือไปเรียนต่างประเทศได้เพราะฉะนั้นอย่ามาพูดเลยว่าเงินกับความสุขไม่เกี่ยวกัน


การมีสถานะที่โดดเด่นในสังคมเป็นความต้องการในระดับที่สูงขึ้นมาและน่าจะเป็นความสุขอย่างหนึ่งที่เงินอาจจะซื้อได้และนี่ก็คงเป็นเหตุผลสำคัญที่คนมีเงินใช้เงินซื้อบ้านรถยนต์ที่หรูหราเพื่อที่จะแสดงความโดดเด่นให้คนทั่วไปเห็นและยอมรับอย่างไรก็ตามความสุขในด้านนี้มักจะมีด้านมืดนั่นก็คือผู้ที่ใช้ของหรูมักจะพบคนที่ใช้ของที่หรูกว่าและความรู้สึกที่ด้อยกว่าโดยการเปรียบเทียบนั้นมันกลบความสุขที่ควรจะได้รับและทำให้การใช้เงินซื้อสถานะของตนเองเพื่อให้เกิดความสุขนั้นไร้ผลเพราะแทนที่จะเป็นสุขก็อาจจะกลายเป็นความทุกข์ได้

ผมคงไม่พูดถึงความต้องการที่จะบรรลุถึงตัวตนที่แท้จริงซึ่งคงไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องของเงินแต่น่าจะเป็นเรื่องของจิตใจล้วนๆแต่อยากจะบอกว่าความสุขของคนนั้นสุขภาพกายนั้นไม่ว่าคุณจะมีเงินมากเท่าไรโอกาสที่คุณจะป่วยมีเท่ากับคนที่มีเงินน้อยหรือปานกลางเช่นเดียวกันสุขภาพใจนั้นอยู่ที่การทำใจจากการสำรวจครั้งแล้วครั้งเล่าเราพบว่าคนที่ใช้ชีวิตที่ " พอเพียง "ซึ่งไม่ได้เกี่ยวเลยว่าเขามีเงินมากหรือน้อยว่าที่จริงถ้าจะมีอะไรเกี่ยวก็น่าจะเป็นว่าการมีเงินมากอาจจะเป็นความเสี่ยงว่าคุณจะมีความสุขน้อยลงถ้าคุณชอบบริโภค

ข้อสรุปสุดท้ายของผมก็คือคนที่มีเงินน้อยเกินไปจะหาความสุขได้ยากเพราะความสุขหลายอย่างต้องใช้เงินซื้อหามาในอีกด้านหนึ่งคนที่มีเงินมากเกินไปไม่ได้หมายความว่าเขาจะต้องมีความสุขมากกว่าคนที่มีเงินปานกลางคนที่มีเงินพอประมาณสามารถที่จะเป็นแชมเปียนของคนที่มีความสุขได้เพราะความสุขนั้นส่วนใหญ่มาจากสุขภาพกายและสุขภาพใจที่ซื้อไม่ได้ด้วยเงินดังนั้นถ้าคุณเป็นคนที่มีเงินพอประมาณและใช้ชีวิตที่พอประมาณ